Στους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς και διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους στις 8 Μάρτη πανελλαδικά κυριαρχούσε η οργή για τα εγκλήματα της κυβέρνησης, αλλά και η αναζήτηση των πολιτικών απαντήσεων για το ποια χρειάζεται να είναι η συνέχεια που θα οδηγήσει σε νίκες. Γι' αυτό ήταν τρομερή η ανταπόκριση στους/ις συντρόφους/ισσες του ΣΕΚ που διακινούσαν την Εργατική Αλληλεγγύη, με εκατοντάδες κόσμου να κάνει την επιλογή να την αγοράσει.
«Μέσα από τις συζητήσεις, παρατήρησα πόσο μαζικά έχει ριζοσπαστικοποιηθεί ο κόσμος και πόσο γρήγορα ξυπνάει η ταξική συνείδηση», επισημαίνει ο Αλέξανδρος Παπαγεωργίου, μέλος του πυρήνα του ΣΕΚ στο Μαρούσι, που συμμετείχε στη διακίνηση της ΕΑ στην απεργία στις 8/3. «Φάνηκε ο ρόλος που έπαιξαν σε αυτό οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, από τις απεργίες στην COSCO, την efood και την Υγεία μέχρι το #metoo και τις μεγάλες πρόσφατες απεργίες του φθινοπώρου.
Πρότεινα την εφημερίδα κυρίως με το σύνθημα “κρατικοποίηση του ΟΣΕ με εργατικό έλεγχο” και η ανταπόκριση ήταν πολύ θετική. Χρειαζόταν η εξήγηση για το τι σημαίνει εργατικός έλεγχος. Ήταν αυτό που μπορούσε να δώσει μια εναλλακτική προοπτική απέναντι στο αδιέξοδο που δημιουργούν οι ιδιωτικοποιήσεις αλλά και η πολιτική των περικοπών στο Δημόσιο. Ένα μεγάλο ποσοστό την έπαιρναν βέβαια κατευθείαν βλέποντας το εξώφυλλο με τη φωτογραφία από τη μεγάλη πανεργατική κινητοποίηση στις 5/3 στο πλευρό των απεργών σιδηροδρομικών.
Πώς συνεχίζουμε
Επίσης σημαντικό στοιχείο της συζήτησης μέσα από τη διακίνηση της εφημερίδας ήταν το πώς συνεχίζουμε. Ενθουσίαζε το αίτημα για απεργιακή κλιμάκωση και όχι αναβολή των αγώνων για να περάσουμε μόνο στη μάχη των εκλογών, αλλά και το ότι υπάρχει η διεθνής μέρα ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό στις 18 Μάρτη.
Η πλειοψηφία που αγόρασε την εφημερίδα ήταν εργαζόμενοι/ες σχετικά νέοι/ες σε ηλικία, κυρίως γυναίκες, αλλά και φοιτητές/ριες και μαθητές/ριες. Ένας μαθητής πείστηκε να δώσει δύο ευρώ για να διαβάσει την Εργατική Αλληλεγγύη, αντί για να αγοράσει καφέ, όπως μου δήλωσε. Μια παρέα από τέσσερις φοιτήτριες που στην αρχή θα αγόραζαν μία όλες μαζί, τελικά πήραν όλες από μία όταν τους παρέθεσα τα περιεχόμενα της εφημερίδας, αλλά και τη σημασία να την πάρουν στα σπίτια τους να τη διαβάσουν και οι γονείς τους. Το ότι η εφημερίδα μας δεν έχει χορηγούς για να είναι ανεξάρτητη οικονομικά κέρδιζε όλους και όλες να την ενισχύσουν από το υστέρημά τους».