Με μια πρώτη ματιά η κατάσταση είναι απογοητευτική, όχι μόνο στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ που διαλύεται, αλλά και στην ανυπαρξία των ΚΚΕ, Νέα Αριστερά και ΜέΡΑ 25 να πάρουν τις πρωτοβουλίες που έχει ανάγκη ο κόσμος για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής κυβέρνησης. Μίας κυβέρνησης που πέφτει διαρκώς μετά τις ευρωεκλογές έχοντας ένα τεράστιο κίνημα απέναντί της στον δρόμο με μεγάλες κινητοποιήσεις. Ενάντια στα ρατσιστικά εγκλήματα σαν αυτό της δολοφονίας του Μ. Καμράν στο ΑΤ του Αγίου Παντελεήμονα, είτε διεκδικώντας δικαίωση για τα Τέμπη απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων υπηρεσιών όπως οι σιδηρόδρομοι, που κατά τύχη δεν έχουμε επόμενο δυστύχημα, αφού όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι η κατάσταση είναι η ίδια μετά την τραγωδία. 

Είδαμε στη συναυλία για τα Τέμπη μια θύελλα κόσμου να καταδικάζει την κυβέρνηση με το τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά φωνάζοντας "πως εδώ σκοτώνει όπου βρει το κέρδος". Ακόμη και για αυτά τα ζητήματα η κοινοβουλευτική Αριστερά μένει άπραγη να διαχειριστεί ένα ολόκληρο κύμα αντιδράσεων των δασκάλων, των υγειονομικών και των εργαζομένων που διεκδικούν τους καλύτερους όρους για τους χώρους εργασίας τους. Το παράδειγμα της Γαλλίας είναι αντιπροσωπευτικό για να δούμε την συνολικότερη καθοδήγηση ενός προοδευτικού ρεύματος όπως το Λαϊκό Μέτωπο που όμως μένει στάσιμο μη έχοντας αντικαπιταλιστικό, επαναστατικό πρόγραμμα με αποτέλεσμα να κυβερνάει ακόμα ο Μακρόν στην Γαλλία έχοντας βγεί πρώτη δύναμη στις προηγούμενες εκλογές.

Απάντηση στην κρίση της Αριστεράς παγκοσμίως πρέπει να είναι ότι αν δεν υπάρχει η πεποίθηση ότι πάμε τους αγώνες μέχρι τέλους για την ανατροπή και όχι τον συμβιβασμό με καλύτερους όρους του καπιταλισμού δεν πρόκειται η εργατική τάξη να απελευθερωθεί. Επομένως συζητάμε για ριζοσπαστικοποίηση σε όλους τους χώρους δουλειάς (εκπαίδευση, υγεία, δήμοι, εστίαση, εργοστάσια κ.α). 

Με την πολιτική της επαναστατικής Αριστεράς να στρέφεται στην ολοκλήρωση των αγώνων που έχουν ανοίξει ήδη. Από την μαζική απεργία των υγειονομικών στις 17 Οκτώβρη που ήταν μια μεγάλη μέρα απέναντι στον Γεωργιάδη και τις επιθέσεις στο ΕΣΥ. Την απεργία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στις 23 Οκτώβρη που έχουμε μπροστά μας να οργανώσουμε μέχρι την φοιτητική Ιντιφάντα σε όλες της χώρες που παλεύουν για ελεύθερη Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο. 

Ο κόσμος μπορεί συζητώντας στο μονοήμερο όχι απλά να ανταλλάξει ιδέες, αλλά να οργανωθεί στο ΣΕΚ παίρνοντας ο ίδιος την δύναμη της τάξης στα χέρια του γιατί έτσι θα δοθεί ένα ισχυρό πολιτικό πρόσημο στην αντικαπιταλιστική Αριστερά που μάχεται για όλα τα ζητήματα που τον αφορούν, πόλεμο ρατσισμό, σεξισμό, οικονομία. Δίνοντας με επαναστατική προοπτική τους αγώνες των φοιτητών και των εργαζομένων η Αριστερά μπορεί να αποκτήσει την αντίληψη πως οι αγώνες της μπορούν να νικήσουν.

Την Παρασκευή 29 Νοέμβρη θα κάνουμε εκδήλωση στο Εργατικό Κέντρο Αλεξανδρούπολης, με θέμα το μέλλον της Αριστεράς. Μιλάμε για την εποχή του καταστροφικού καπιταλισμού, στον Έβρο είμαστε στην περιοχή του καταστροφικού καπιταλισμού!

Ένα χρόνο μετά τις δολοφονικές πυρκαγιές στο δάσος της Δαδιάς και σε όλο το νομό, η κατάσταση είναι τόσο τραγική που έφτασε να εκφράζεται με ανταρσία του Νεοδημοκράτη δημάρχου Σουφλίου, Π. Καλακίκου. Οι δηλώσεις του κατά την επίσκεψη Μητσοτάκη ήταν πως το Σουφλί είναι ένα αμάξι χωρίς φρένα που πηγαίνει στο γκρεμό, ενώ ο Μητσοτάκης το μόνο που έκανε ήταν ένα “φιλικό χτύπημα στην πλάτη”. Δεν ήταν όμως μόνο ο Δήμαρχος, που αποδεικνύει το πόσο βαθιά έχει φτάσει η κρίση της ΝΔ. Ήταν επίσης η παραδοχή του βουλευτή της ΝΔ Κελέτση ότι η συγκέντρωση ήταν αντικυβερνητική, ακόμα κι αν καλέστηκε από τον δεξιό δήμαρχο! Τα σχολεία και οι υπηρεσίες έκλεισαν, η πόλη παρέλυσε, με σκοπό να “υποδεχτούν” τον Μητσοτάκη σε μια συγκέντρωση οργής για την εγκληματική εγκατάλειψη. 

Από πέρυσι αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των προσφύγων που έρχονται από τον Έβρο, και αφού δεν πέρασε η περσινή προπαγάνδα ότι τάχαμου οι πρόσφυγες ευθύνονταν για τις φωτιές, είμαστε τώρα στο ότι συνεχώς αυξάνονται οι αστυνομικές δυνάμεις στην περιοχή για να κυνηγάνε τους πρόσφυγες. Ενώ από προσλήψεις πυροσβεστών, τίποτα. Ο Έβρος είναι μπαρουταποθήκη που θα αρπάξει σε μια επόμενη φωτιά. 

Μπαρουταποθήκη κι από την άποψη της οργής. Οι μελισσοκόμοι δεν έχουν πάρει καμία αποζημίωση, έχουν κλείσει τα εργοστάσια ζάχαρης, δεν έρχονται εργάτες από τη Βουλγαρία για τις ελιές, καθώς σε άλλες χώρες παίρνουν σοβαρούς μισθούς, περίθαλψη και άδειες παραμονής. Το λιμάνι της πόλης εξυπηρετεί πλέον μόνο πολεμικούς σκοπούς για τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Το αέριο που ξεκινάνε να μεταφέρουν, δημιουργώντας μια πλωτή βόμβα, δεν θα μένει καν στο νομό. 

Ο Μητσοτάκης μιλάει για ανάπτυξη του Έβρου που ΘΑ γίνει. Ανάπτυξη ονομάζει το κίνητρο πέντε χιλιάδων ευρώ για να έρθει κάποιος να ζήσει στον νομό που ερημώνει. Ποιος θα έρθει με τα νοίκια στο θεό και με κανένα σχέδιο να ανοίξουν τα κλειστά εργοστάσια ή να γίνουν προσλήψεις στα νοσοκομεία; 

Απέναντι σε όλα αυτά ο κόσμος αντιδράει. Από τους μαθητές στο ΕΠΑΛ Αλεξανδρούπολης και στο Σουφλί που έφτιαξαν ταινίες για τις φωτιές, μέχρι τους φοιτητές και τις καταλήψεις τους. Από τον κόσμο της Αριστεράς που προσπαθεί “ακέφαλος” να πάρει πρωτοβουλίες. Γι' αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο να κάνουμε αυτή την εκδήλωση, να συζητήσoυμε για τους αγώνες και για τη στρατηγική. Αν αφήσουμε τον έλεγχο σ'αυτά τα κοράκια, σε λίγο ο Έβρος θα είναι κρανίου τόπος. Μπορούμε όμως, αν οργανωθούμε, να τους ανατρέψουμε.