12/12, Συνέντευξη Τύπου στη Νομική. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης
Τη μάχη ενάντια στις διαγραφές φοιτητών ετοιμάζονται να δώσουν το φοιτητικό κίνημα και οι σύλλογοι των πανεπιστημιακών, όπως ξεκαθάρισαν σε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη 12/12, με αφορμή τη Σύνοδο Πρυτάνεων που ήταν σε εξέλιξη και θα συζητούσε το συγκεκριμένο μέτρο. Διαδήλωση φοιτητικών συλλόγων στο Μυστρά όπου γινόταν η σύνοδος πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα.
Στη συνέντευξη μίλησαν εκπρόσωποι των φοιτητικών συλλόγων Ναυπηγών ΕΜΠ, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΕΜΠ και Φιλοσοφικής ΕΚΠΑ καθώς και οι Π. Νικολόπουλος από το ΔΕΠ Νομικής ΕΚΠΑ, Δ. Καλτσώνης από το ΔΕΠ Παντείου, Ν. Ζορμπαλά από το ΔΕΠ Παν. Αιγαίου, Θ. Λαζαρίδης από το ΔΕΠ Παν. Θεσσαλίας και Α. Τύμπας από το ΔΕΠ Θετικών Επιστημών ΕΚΠΑ.
Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου υπογράμμισαν ότι υπάρχει προοπτική νίκης στη μάχη ενάντια στις διαγραφές φοιτητών αναφερόμενοι στο κίνημα των καταλήψεων με το οποίο έδωσαν τη μάχη ενάντια στο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τους πρώτους μήνες του 2024.
Το επίμαχο μέτρο προβλέπει τη διαγραφή όσων φοιτητών/ριών ξεπερνούν τα ν+2 έτη (π.χ. 4 έτη ελάχιστης φοίτησης + 2), που όπως επισημάνθηκε, αν εφαρμοστεί θα πετάξει εκτός πανεπιστημίου περισσότερους από 330.000 φοιτητές/ριες, σχεδόν τους μισούς απ’ όσους σπουδάζουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο υπουργός Παιδείας Πιερρακάκης έχει απειλήσει ότι το μέτρο θα μπει σε εφαρμογή από το επόμενο ακαδημαϊκό έτος τον Σεπτέμβρη του 2025.
Όπως ανέφερε η εκπρόσωπος του ΦΣ Φιλοσοφικής, πρόκειται για μεθοδευμένη επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο με στόχο την απομαζικοποίησή του, το σταδιακό κλείσιμο πολλών ΑΕΙ και την ενίσχυση επιχειρηματικών κύκλων. «Τα περί αιώνιων φοιτητών είναι μύθος. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι υπάρχει υπερπληθώρα αποφοίτων σε σύγκριση με τις χώρες της ΕΕ, που δεν ευσταθεί. Σύμφωνα με μετρήσεις που παρουσιάστηκαν στη συν. Τύπου, το ποσοστό των πτυχιούχων παραμένει σταθερά χαμηλότερο από αυτό των υπόλοιπων χωρών -34% στην Ελλάδα, έναντι 38% στην ΕΕ και 40% στις χώρες του ΟΟΣΑ. Ταυτόχρονα από το 2011 και μετά η Ελλάδα βρίσκεται 10 ποσοστιαίες μονάδες κάτω σε σχέση με το μέσο όρο των άλλων χωρών στον αριθμό των φοιτητών που απασχολούνται στα δημόσια πανεπιστήμια.
Και τα περί τεμπέληδων φοιτητών είναι μύθος που φαίνεται από το γεγονός ότι διεθνώς μόλις το 39% αποφοιτά στα προβλεπόμενα έτη. Για την κυβέρνηση όμως 6 στους 10 δεν είναι ικανοί να αποφοιτήσουν και θα πρέπει να διαγράφονται. Ταυτόχρονα η δυσκολία στην αποφοίτηση δεν πρέπει να εντάσσεται σε ένα πλαίσιο ατομικής ευθύνης, αλλά πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες στις οποίες καλούμαστε να σπουδάζουμε. Το 40% της νεολαίας εργάζεται για να επιβιώσει, εκ των οποίων το 70% αναγκάζεται να δουλεύει “μαύρα”. Που σημαίνει ότι ακόμα και όποιες “διευκολύνσεις” προβλέπονται πριν τη διαγραφή πέφτουν στο κενό λόγω αδήλωτης εργασίας».
Ο Παναγιώτης Νικολόπουλος από το ΔΕΠ της Νομικής κάλεσε του πανεπιστημιακούς θεσμούς να τοποθετηθούν ώστε να μην εφαρμοστεί το μέτρο των διαγραφών, ενώ ο Δημήτρης Καλτσώνης μετέφερε την ομόφωνη απόφαση των μελών ΔΕΠ του Παντείου ενάντια στο μέτρο και τη δέσμευση ότι «θα κάνουμε κάθε ενέργεια για να το αποτρέψουμε». Επανέλαβε κι ο ίδιος ότι το μέτρο των διαγραφών υψώνει ακόμα μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς, καθώς το υψηλό κόστος διαβίωσης αναγκάζει μεγάλο μέρος των φοιτητών -ειδικά τους προερχόμενους από αδύναμες οικονομικά οικογένειες- να δουλεύουν, με αποτέλεσμα την παράταση του χρόνου σπουδών.
Στήριξη, όχι διαγραφή
«Γιατί διαγραφή κι όχι οικονομική στήριξη των φοιτητών» αντιπρότεινε, ενώ υπογράμμισε ότι ρόλος των πανεπιστημιακών δεν είναι η αξιολόγηση του ρυθμού με τον οποίο σπουδάζουν οι φοιτητές, ούτε η δημιουργία πελατείας για τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Άλλωστε οι φοιτητές μετά από κάποια έτη σταματούν να έχουν το οποιοδήποτε δημοσιονομικό κόστος και πρόσθεσε ότι το μέτρο των διαγραφών είναι μοχλός για την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Θύμισε ότι ο νόμος παρότι έχει ψηφιστεί από την κυβέρνηση μπορεί να μην εφαρμοστεί, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν με τον νόμο 815 του 1979 που ανετράπη μετά από ένα μεγάλο κίνημα φοιτητικών καταλήψεων.
Για «στρατηγική επιλογή της Δεξιάς» που έχει στόχο την ενίσχυση των ιδιωτικών αλλά και την «πειθάρχηση των αγωνιζόμενων φοιτητών» μίλησε η Ντίνα Ζορμπαλά από το Σύλλογο ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου, που επίσης μετέφερε την ομόφωνη απόφαση κατά των διαγραφών. Αναφέρθηκε στις προηγούμενες προσπάθειες των κυβερνήσεων να τις περάσουν, είτε το 1979, είτε το 2006-07, που σκόνταψαν στο κίνημα αντίστασης και συνέδεσε την επίθεση με την ευρύτερη στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης για προώθηση του ιδιωτικού κεφαλαίου σε κάθε πτυχή των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών όπως στην Υγεία, τις Συγκοινωνίες και την Παιδεία στο σύνολό της.
Για «βαθιά υποκρισία της κυβέρνησης που νοιάζεται για τις διαγραφές από τα ελληνικά πανεπιστήμια κι όχι για τις εγγραφές σε αυτά» μίλησε ο Θεμιστοκλής Λαζαρίδης από το ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Αξιοσημείωτη ήταν η τοποθέτηση του Αριστοτέλη Τύμπα από το ΔΕΠ Θετικών Επιστημών του ΕΚΠΑ που μεταξύ άλλων τόνισε ότι «ζούμε σε μια περίοδο πρωτοφανών προκλήσεων, με πολέμους, κλιματική αλλαγή, οικονομική κρίση. Χρειαζόμαστε κοινωνίες με τη μέγιστη δυνατή μόρφωση για τα αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι καιρός για διαγραφές φοιτητών. Αντίθετα χρειάζονται πόροι και χρηματοδότηση των πανεπιστημίων».
Τελικά η καυτή πατάτα των διαγραφών βγήκε από την ατζέντα της Συνόδου Πρυτάνεων που ολοκληρώθηκε την επόμενη ημέρα. Η Άννα Ανδριτσάκη που έκανε το ρεπορτάζ στην Εφ. Συν σημειώνει: «Το αξιοπερίεργο, ήταν, ότι παρά τις αρχικές προθέσεις το ζήτημα των διαγραφών δεν συμπεριελήφθη στην ατζέντα της Συνόδου, αν και απασχολεί έντονα τις διοικήσεις, οι οποίες έχουν, ήδη, προβεί σε σχετικές συζητήσεις με το υπουργείο… Παρ’ όλα αυτά, υπήρξε σιωπή για το ζήτημα». Φοιτητικοί σύλλογοι από όλη τη χώρα έδωσαν το παρών έξω από τη Σύνοδο, ενώ αντιπροσωπεία των φοιτητών/ριών κατάφερε να παρέμβει.
Ωστόσο η απειλή του Πιερρακάκη παραμένει. «Είναι επίθεση στην εργατική τάξη» υπογραμμίζει το ΣΕΚ στις Σχολές που καλεί σε κλιμάκωση με απεργίες και καταλήψεις: «Θέλουν μια Παιδεία για λίγους και εκλεκτούς. Η πλειοψηφία των φοιτητών είναι αναγκασμένη να δουλεύει για να μπορεί να σπουδάσει, να πληρώσει τα ενοίκια, την ακρίβεια κλπ. Πολλοί φοιτητές δεν καταφέρνουν καν να νοικιάσουν, με αποτέλεσμα να μένουν χιλιόμετρα μακριά από τις σχολές τους, καθώς οι εστίες δεν μπορούν ούτε για πλάκα να καλύψουν τις ανάγκες. Για όλα αυτά, δηλαδή, που το κράτος δεν έχει λεφτά γιατί επιλέγει τα λεφτά να πηγαίνουν στις τράπεζες, στις βόμβες, στις φρεγάτες, στα σύνορα και στους μπάτσους.
Είναι προκλητικό το αφήγημα ότι κοστίζουν οι φοιτητές για αυτό τους διαγράφουμε, όταν από τύχη δεν έχουμε νεκρό με τα φωτιστικά που πέφτουν στην Πάντειο, τα ασανσέρ και τα βακτήρια στις Εστίες, όταν έχουμε ελλείψεις σε προσωπικό και αίθουσες, με αποτέλεσμα εκατοντάδες να μένουν εκτός από σεμινάρια και μαθήματα κάθε χρόνο.
Ιδιώτες
Προσπαθούν να συρρικνώσουν τις σχολές μας και να ανοίξουν τον δρόμο στους ιδιώτες. Ήδη χιλιάδες μένουν εκτός σχολών λόγω της ΕΒΕ και με την διαγραφή του 48% των φοιτητών, πολλά τμήματα θα εξαφανιστούν. Αυτό θα ανοίξει το δρόμο σε χορηγίες και δίδακτρα και σε πελατεία για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν θα τους αφήσουμε να διαλύσουν τις σχολές μας!
Έχουμε να βγούμε επιθετικά το επόμενο διάστημα ξαναπιάνοντας το νήμα των καταλήψεων. Οι καταλήψεις μας έπαιξαν ρόλο για την κατρακύλα της κυβέρνησης και τώρα μπορούν να βγουν πιο δυνατές και να νικήσουν.
Είναι κοινός αγώνας με όλη την εργατική τάξη που δίνει μάχες ενάντια στις περικοπές και τις ιδιωτικοποιήσεις, από τα νοσοκομεία, τα σχολεία μέχρι τους πυροσβέστες. Οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες έχουμε την δύναμη. Ήδη πολλοί σύλλογοι ΔΕΠ έχουν βγάλει ανακοινώσεις ενάντια στο νόμο. Χρειάζεται η ΠΟΣΔΕΠ να καλέσει σε απεργία και να οργανώσουμε ένα μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις αρχές του Γενάρη.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας περνάει από τη Βουλή έναν καταστροφικό προϋπολογισμό. Δίνει 20 δισεκατομμύρια για τόκους και δόσεις στους τραπεζίτες και ανεβάζει τις πολεμικές δαπάνες στα ύψη την ώρα που πετσοκόβει μισθούς, συντάξεις, τη δημόσια Υγεία και Παιδεία. Ταυτόχρονα ,το ΝΑΤΟ ζητάει πολεμικές δαπάνες 3% του ΑΕΠ. Η κλιμάκωση του απεργιακού κινήματος για να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση στους δρόμους είναι μονόδρομος, γιατί η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση δεν στηρίζει τους εργατικούς αγώνες ούτε στα λόγια μέσα στη Βουλή» σημειώνουν μεταξύ άλλων οι φοιτητές/ριες του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος.
Οι διαγραφές αποτελούν μέρος των δολοφονικών προτεραιοτήτων της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η οποία επιλέγει την υποστελέχωση, την υποχρηματοδότηση και τις περικοπές σε μια σειρά δημοσίων δομών, όπως αυτών της Υγείας και της Παιδείας.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να ευαγγελίζεται η κυβέρνηση πως δεν υπάρχουν λεφτά για τα δημόσια ΑΕΙ, τη στιγμή που είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό σε δύο μέτωπα πολέμου, στην Ουκρανία και στην Παλαιστίνη και επιλέγει να στηρίζει τον πόλεμο με κάθε μέσο και τρόπο ενώ παράλληλα ασκεί θανατοπολιτική στα σύνορα και στη Μεσόγειο. Τα λεφτά πηγαίνουν στους φράχτες και στους εξοπλισμούς και στα χρέη των τραπεζών, ενώ στις Εστίες βρίσκονται βακτήρια μέσα στο νερό και τα ασανσέρ πέφτουν (Εστίες ΑΠΘ).
Παράλληλα, οι διαγραφές αποτελούν ακόμη μια σκληρή ταξική επίθεση στους φοιτητές και τις φοιτήτριες που εργάζονται για να μπορέσουν να καλύψουν τα έξοδα τους. Ο αριθμός των πανεπιστημίων που ανακοινώνουν τις διαγραφές αυξάνεται και η ανάγκη για να βγει το φοιτητικό κίνημα ξανά μπροστά με καταλήψεις μεγαλώνει. Κόντρα σε αναλύσεις περί αρνητικών συσχετισμών, τονίζουμε ότι η κυβέρνηση είναι αδύναμη και βρίσκεται σε κρίση πολιτικά και δημοσκοπικά. Δεν μιλάμε μόνο για την αστάθεια της Νέας Δημοκρατίας, το σύστημα συνολικά βρίσκεται σε κρίση. Τα παραδείγματα της Γαλλίας, της Γερμανίας δείχνουν κυβερνήσεις που διαλύονται. Η πτώση του Άσαντ στη Συρία ανοίγει τη δυνατότητα επιστροφής των αγώνων από τα κάτω. Αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται να μπαίνει το επόμενο διάστημα. Ότι οι από πάνω δεν μπορούν και οι από κάτω δεν θέλουν να ζουν όπως παλιά.
Οι σχολές έχουν την εμπειρία του περσινού κινήματος καταλήψεων έναντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, το οποίο ήταν ένας από τους παράγοντες της τωρινής κρίσης της κυβέρνησης. Την ίδια στιγμή νέοι και νέες φοιτητές και φοιτήτριες που μπήκαν φέτος στα πανεπιστήμια έχουν την ανάγκη να συζητήσουν και να παλέψουν. Οι Γενικές Συνελεύσεις σε πολλές σχολές είναι μαζικές και η οργή του κόσμου εκφράζεται όποτε υπάρχει η Αριστερά που της δίνει το βήμα για να την εκφράσει. Αυτό έδειξε το φετινό Πολυτεχνείο, στη συνέχεια η πανεργατική απεργία στις 20 του Νοέμβρη και η 6η Δεκεμβρη. Αυτό έδειξε και το απεργιακό κύμα του προηγούμενου διαστήματος. Συμπεραίνεται ότι όταν δίνεται το βήμα στον κόσμο για να παλέψει, αυτός βρίσκεται στη πρώτη γραμμή. Γι'αυτό και οι διαγραφές δεν μπορούν να απαντηθούν γενικά και αόριστα με πολύμορφες δράσεις. Την τελευταία βδομάδα πριν κλείσουν οι σχολές οργανώνουμε εκδηλώσεις με θέμα την επίθεση στη δημόσια Παιδεία.
Στη συνέχεια τον Γενάρη προτείνουμε να γίνουν γενικές συνελεύσεις και κεντρικό φοιτητικό συλλαλητήριο απέναντι στις διαγραφές φοιτητών. Είναι μια μάχη που σκοπεύουμε να δώσουμε ενωτικά και αιχμηρά σε σύμπλευση με τους διοικητικούς, τα μέλη ΔΕΠ, ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ. Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να βγούν σε απεργία, μαζί με τους καθηγητές στα σχολεία και τους μαθητές. Ο αγώνας ενάντια στις διαγραφές μπορεί και πρέπει να απλωθεί σε όλα τα κομμάτια της κοινωνίας. Το φοιτητικό κίνημα έχει την εμπειρία του περσινού κινήματος καταλήψεων έναντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια του κινήματος καταλήψεων το ‘06-’07. Μπορεί να λειτουργεί σαν πυροδότης εξεγέρσεων. Οι διαγραφές των φοιτητών δεν θα περάσουν!