Η Πανεργατική Aπεργία της 9 Απρίλη είναι ένας ακόμα μεγάλος σταθμός στον αγώνα για να ανατρέψουμε τα εγκλήματα σε βάρος της τάξης μας. Είναι συνέχεια της πάλης ενάντια στους δολοφόνους των Τεμπών και της Πύλου, αλλά είναι και κλιμάκωση από πολλές απόψεις: όχι μόνο διευρύνουμε τα μέτωπα του αγώνα, αλλά και δίνουμε τις μάχες μας μέσα σε συνθήκες που η αναταραχή απλώνεται σε διεθνή κλίμακα. Οι φίλοι και οι μιμητές του Τραμπ τα βρίσκουν δύσκολα!
Ο ίδιος ο Τραμπ ξεσηκώνει θύελλα μέσα στην ίδια την Αμερική. Η ανακοίνωση της επιβολής δασμών, αντί να τρομοκρατήσει τους αντιπάλους του, προκαλεί πανικό στα Χρηματιστήρια με πρώτο το αμερικανικό. Οι μετοχές έκαναν τη μεγαλύτερη βουτιά από τον καιρό της Πανδημίας και η φυγή των κερδοσκόπων προαναγγέλλει μια νέα οικονομική ύφεση σε παγκόσμια κλίμακα. Τα σχέδια του Μητσοτάκη και του Χατζηδάκη βρίσκονται στον αέρα!
Ακόμα πιο σημαντική από την οικονομική αναταραχή, όμως, είναι η μαζική έκρηξη οργής του κόσμου μέσα στις ΗΠΑ. Τεράστια ήταν τα συλλαλητήρια ενάντια στον Τραμπ που σάρωσαν όλες τις πόλεις και τις Πολιτείες. Οι εργάτες και οι εργάτριες ανακαλύπτουν ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ μιλάει για πόλεμο ενάντια στους εμπορικούς εταίρους της Αμερικής και κάνει πόλεμο στην Παιδεία, στην Υγεία, στο κράτος πρόνοιας μέσα στην ίδια την Αμερική. Ξεσηκώνονται απαιτώντας λεφτά για τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι για κανόνια σε πολέμους, εμπορικούς και στρατιωτικούς.
«Θέλουμε αυξήσεις και όχι εξοπλισμούς»
Αυτό το μήνυμα είναι πολύτιμο καθώς πηγαίνουμε στην Πανεργατική Aπεργία. Το σύνθημα «Θέλουμε αυξήσεις και όχι εξοπλισμούς» βρίσκεται στο κέντρο της Πανεργατικής. Ο Δένδιας με τον Μητσοτάκη ανακοίνωσαν εξοπλιστικό πρόγραμμα 25 δις ευρώ την ώρα που λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις παρά μόνο για τους στρατιωτικούς! Τα ίδια λένε και κάνουν όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ. Κοινός αγώνας λοιπόν, από την Καλιφόρνια και τη Νέα Υόρκη μέχρι το Παρίσι και την Αθήνα.
Παντού οι άρχουσες τάξεις και οι κυβερνήσεις τους μπαίνουν σε κρίση. Εδώ, ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη σπατάλη των εξοπλισμών προβάλλοντας την απειλή της Τουρκίας και αγκαλιάζοντας το Ισραήλ. Κάνουν πως δεν βλέπουν τα εκατομμύρια των διαδηλωτών στους δρόμους της Τουρκίας που ξεσηκώνονται ενάντια στον Ερντογάν. Εμείς, όμως, βλέπουμε ξεκάθαρα ότι έχουμε κοινό αγώνα και με τους διαδηλωτές στις πόλεις της Τουρκίας και με τους αγωνιστές της Παλαιστίνης και τους αλληλέγγυους σε όλη τη Μέση Ανατολή.
Οργανώνουμε, λοιπόν, την Πανεργατική Απεργία και τη συνέχεια του αγώνα με έμπνευση από όλες αυτές τις εξελίξεις. Συνεχίζουμε να απαιτούμε να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι των Τεμπών και της Πύλου, συνεχίζουμε να απαιτούμε να γυρίσουν στο δημόσιο τα Τρένα, χωρίς αποζημίωση για την Hellenic Train και κάτω από εργατικό έλεγχο. Κλιμακώνουμε τις διεκδικήσεις απαιτώντας λεφτά για τους μισθούς και τις συντάξεις και όχι για πολεμικούς εξοπλισμούς. Και γενικεύουμε τον αγώνα για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση των δολοφόνων και το σύστημα που υπηρετεί.
Αναπόσπαστο κομμάτι της συνέχειας είναι αυτή η αντικαπιταλιστική γενίκευση. Οι ιδιωτικοποιήσεις σκοτώνουν, ο ρατσισμός σκοτώνει, οι εξοπλισμοί σκοτώνουν, ο καπιταλισμός είναι ένα θανατερό σύστημα. Μαζί με τις απεργίες μας και τα συλλαλητήρια οργανώνουμε και την επαναστατική, αντικαπιταλιστική Αριστερά. Μαζί με την Πανεργατική οργανώνουμε και το τετραήμερο του Μαρξισμού που ακολουθεί στις 22-25 Μάη. Ώστε το μέλλον μας να μην είναι ο ζόφος του καπιταλισμού, αλλά μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.