Αντιφασιστικό κίνημα
Η δίκη της Χ.Α.: Ως πότε οι Μπαλτάκοι στο απυρόβλητο;

Η έναρξη της δίκης των χρυσαυγιτών είναι μια νίκη για το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα που ανέδειξε από την πρώτη στιγμή ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα, αλλά μια νεοναζιστική εγκληματική συμμορία και οργάνωση. Όσοι κάθονται σήμερα στο εδώλιο του κατηγορουμένου είτε για τη φυσική τους είτε για την ηθική τους αυτουργία στις επιθέσεις του κατηγορητηρίου πρέπει να καταδικαστούν για το ρόλο τους.
 
Ωστόσο δεν είναι οι μόνοι που θα έπρεπε να είναι σε αυτή τη θέση. Δίπλα τους θα έπρεπε να κάθονται όλοι όσοι τους βοήθησαν στα εγκλήματά τους, τους κάλυψαν και τους προστάτεψαν. Μπορεί η έρευνα αυτή να μην έγινε ποτέ και η δικογραφία να μην τους περιλαμβάνει, αλλά υπάρχουν συνένοχοι στα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής.
 
Πρώτα απ όλα, θα έπρεπε να ερευνηθούν οι χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής. Όλη αυτή η δημοσιότητα αλλά και η δραστηριότητα της οργάνωσης -άνοιγμα τοπικών και κεντρικών γραφείων, ρούχα, οπλισμός κλπ- έχει πίσω της ισχυρές πλάτες. Δεν ξεκίνησε με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή και την κρατική χρηματοδότηση που πήρε αμέσως μετά. Οι σχέσεις της με εφοπλιστικά γραφεία και άλλα μεγάλα κεφάλ(α)ια, για τις οποίες για μια περίοδο βούιζε ο τόπος και τα ΜΜΕ, δεν ερευνήθηκαν ποτέ.
 
Την ίδια τύχη είχαν οι διασυνδέσεις της Χρυσής Αυγής με τον κρατικό μηχανισμό, που έμειναν στο απυρόβλητο. Παρά τις συνεχείς αποκαλύψεις για την προστασία που απολάμβαναν οι νεοναζί από τους αστυνομικούς, για την αγαστή συνεργασία τους σε πάμπολλες περιπτώσεις, ακόμα και για τους θύλακες νεοναζί μέσα στην αστυνομία και τα ΜΑΤ -πράγμα που έδειχναν και τα αποτελέσματα των εκλογών στα τμήματα που ψήφιζαν τα “όργανα της τάξης”- τίποτα από αυτά δεν ερευνήθηκε και δεν συσχετίσθηκε με την υπόθεση.
 
Πολιτική κάλυψη
 
Αντίστοιχα χωρίς διερεύνηση έμεινε η πολιτική κάλυψη που είχε η Χρυσή Αυγή. Παρότι το βίντεο με τον Μπαλτάκο βγήκε στην επιφάνεια και αποκάλυψε ότι η προστασία που είχαν οι χρυσαυγίτες άγγιζε τα ανώτερα πολιτικά επίπεδα, το θέμα δεν προχώρησε. Έκλεισε με την παραίτηση του Μπαλτάκου αφήνοντας και αυτό το κομμάτι θολό, χωρίς να αποδοθούν ευθύνες.
 
Το γεγονός ότι οι συνένοχοι των χρυσαυγιτών δεν είναι κατηγορούμενοι, είναι βασική έλλειψη σε αυτή τη δίκη. Θα χρειαστεί το αντιφασιστικό κίνημα και η πολιτική αγωγή να αναδείξουν αυτή τη διάσταση ξανά και ξανά, έτσι ώστε να τιμωρηθούν και όσοι έκαναν πλάτες στους νεοναζί. Μόνο έτσι θα αρθεί οριστικά η ασυλία που απολάμβαναν τόσα χρόνια.