Διεθνή
Κορέα: Έπεσε η Παρκ

Οι σύντροφοι της νοτιοκορεάτικης “Εργατικής Αλληλεγγύης”. Περισσότερα στο τέλος του άρθρου.

Μετά από δυο μήνες απίστευτα μαζικών διαδηλώσεων στους δρόμους της Νότιας Κορέας, το κίνημα γκρέμισε την πρόεδρο της χώρας, Παρκ Γκιουν-χε. 

Στις 9 Δεκέμβρη, η Βουλή αποφάσισε να ξεκινήσει η δικαστική δίωξη της Παρκ, οπότε και άμεσα ανέλαβε τα προεδρικά καθήκοντα ο πρωθυπουργός. Η τεράστια νίκη μέσα στο Κοινοβούλιο ήταν ξεκάθαρο αποτέλεσμα της δράσης στους δρόμους. Η δικαστική δίωξη της Παρκ χρειαζόταν πλειοψηφία δύο τρίτων για να προχωρήσει. Όμως το κόμμα της διαθέτει το 43% των εδρών. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον μισοί από τους βουλευτές του κόμματος της Παρκ ψήφισαν εναντίον της, μπροστά στο φόβο της συνέχειας και της κλιμάκωσης του κινήματος.

Η ορμή των κινητοποιήσεων ήταν τέτοια που άμεσα, παρότι ανακοινώθηκε η δίωξη, σχεδόν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της χώρας για να το γιορτάσουν. 800 χιλιάδες διαδήλωναν το βράδυ του Σαββάτου στην πρωτεύουσα Σεούλ, με τη θερμοκρασία να βρίσκεται κάτω από το μηδέν.

Όταν εκλέχτηκε η Παρκ πριν από τέσσερα χρόνια, είχε προκαλέσει κατάθλιψη στους αγωνιστές της Αριστεράς. Ο πατέρας της Παρκ ήταν ο δικτάτορας που κυβέρνησε την Κορέα από το πραξικόπημα του 1961 ως τη δολοφονία του το 1979, για δεκαοχτώ χρόνια. Μόνο μετά την εξέγερση του 1987 ξηλώθηκε σε θεσμικό επίπεδο η άμεση σύνδεση του νοτιοκορεάτικου κράτους με τη δικτατορία του Παρκ. Έτσι, στις εκλογές του 2012, το μήνυμα που έδινε το πολιτικό σύστημα της Κορέας ήταν ότι η κόρη του δικτάτορα επιστρέφει, νομιμοποιημένη πλέον από τις εκλογές. Η ίδια η νέα πρόεδρος έδωσε γρήγορα σημάδια ότι θα αντιμετώπιζε το κίνημα με αυξημένη καταστολή. Τελικά όμως αυτό που κατάφερε ήταν να προκαλέσει το μεγαλύτερο κίνημα, τουλάχιστον από το 1987, και μια εσωτερική κρίση στο ίδιο το κυβερνών κόμμα.

Ήταν πολλοί οι παράγοντες και οι αφορμές που έσφιξαν τους κόμπους γύρω από την πρόεδρο τα τελευταία χρόνια. Από τις επιθέσεις στα συνδικάτα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, μέχρι την όλο και περισσότερο εμφανή προσπάθεια της κυβέρνησης να κουκουλώνει μικρά και μεγάλα σκάνδαλα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν φθορά. Όμως, μερικά σκάνδαλα παραήταν μεγάλα για να κρυφτούν. Το ναυάγιο ενός πλοίου της ακτοφυλακής τον Απρίλη του 2014 οδήγησε στο θάνατο πάνω από 300 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους μαθητές. Γύρω από τις οργανώσεις των γονιών των θυμάτων αναπτύχθηκε ένα κίνημα ενάντια στα ψέματα της Παρκ. Τα μεγάλα αφεντικά των κορεατικών “τσεμπόλ” (Σάμσουνγκ, Χιουντάι, LG κλπ) έχουν τη στήριξη της κυβέρνησης σε κάθε τους βήμα, αλλά οι οικογένειες 300 θυμάτων αφέθηκαν στην τύχη τους. Η καταιγίδα ολοκληρώθηκε όταν πρόσφατα ήρθε στο φως ο ρόλος μιας μυστικοσυμβούλου της Παρκ, που εκτός από το να δίνει κατεύθυνση στην πρόεδρο ανάλογα με το τι της έλεγαν τα άστρα και τα πνεύματα, ανεβοκατέβαζε και υπουργούς.

«Συνεχίζουμε»

Τώρα τα ΜΜΕ και οι βουλευτές της αντιπολίτευσης ζητάνε από τον κόσμο να γυρίσει στα σπίτια του ήσυχα, μιας και πέτυχε το στόχο του. Πολύς κόσμος όμως λέει ότι η δίωξη της Παρκ δεν είναι το τέρμα του δρόμου. Έτσι κι αλλιώς, πρόκειται για μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει μέχρι και έξι μήνες και κανείς δεν ξέρει το αποτέλεσμα. Στο μεταξύ, η Παρκ παίρνει το μισθό της ενώ ο πρωθυπουργός που έχει αναλάβει την προεδρία είναι εξίσου μισητός. Το κίνημα στους δρόμους εξάλλου ζητούσε παραίτηση, όχι απλώς δίωξη. ‘Ενα από τα πλακάτ το περασμένο Σάββατο στη Σεούλ έγραφε “Είναι αποτέλεσμα της δουλειάς όλων μας, είναι δική μας νίκη. Ας συνεχίσουμε μαζί ως το τέλος”.

Παράλληλα, υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα με την κυβέρνηση που δεν κλείνουν με την πτώση της Παρκ. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία κατάφερε την περασμένη βδομάδα να σταματήσει την απεργία των σιδηροδρομικών που είχε ξεκινήσει πριν από το ξέσπασμα του κινήματος ενάντια στην πρόεδρο, κερδίζοντας ένα μέρος από τα αιτήματα.

Στο συλλαλητήριο του Σαββάτου, ένας από τους ομιλητές τόνισε τη σημασία του αντιπολεμικού και αντιμιλιταριστικού κινήματος, ιδιαίτερα με την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία: “Η στρατιωτική συμφωνία Νότιας Κορέας - Ιαπωνίας ήταν ένας από τους στόχους της Παρκ και η μεταβατική κυβέρνηση θα συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση. Η κυβέρνηση της Παρκ καταρρέει σήμερα, αλλά η ανάπτυξη των στρατιωτικών βάσεων συνεχίζεται. Ο νέος υπουργός “Άμυνας” του Τραμπ έχει το προσωνύμιο “Λυσσασμένο σκυλί”. Η νοτιοκορεάετικη κυβέρνηση, το δικό μας Υπουργείο Άμυνας, το κυβερνών κόμμα είναι γεμάτα από “λυσσασμένα σκυλιά”.

Στη διάρκεια αυτών των εβδομάδων του κινήματος οι Αρχές πήραν πρωτοβουλίες να κάνουν αιφνιδιαστικούς ελέγχους στα μεγάλα “τσεμπόλ”, εισβάλλοντας στα λογιστήρια, ψάχνοντας υποτίθεται για κρυμμένα έσοδα. Όταν αναλάμβανε την εξουσία η Παρκ, είχε υποσχεθεί ότι θα πιέσει τα αφεντικά των μεγάλων επιχειρήσεων να ρίξουν περισσότερο χρήμα στην οικονομία. Τέσσερα χρόνια αργότερα οι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν πέσει, οι εξαγωγές έχουν περιοριστεί κατά πολύ και πολλοί κλάδοι της κορεάτικης οικονομίας, με πρώτα τα ναυπηγεία, βλέπουν άγνωστο το μέλλον τους μπροστά στις αλλαγές που έχει προκαλέσει η παγκόσμια κρίση.

 

Φωτό: Οι σύντροφοι της νοτιοκορεάτικης “Εργατικής Αλληλεγγύης” έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν αυτές τις συνδέσεις στην παρέμβασή τους στο κίνημα τους τελευταίους δύο μήνες. Έδωσαν τη μάχη ώστε το εργατικό κίνημα να μπει στην πρώτη γραμμή των αγώνων, ώστε να προετοιμαστεί η συνέχεια, είτε παραιτιόταν η Παρκ είτε όχι. Στην διαδήλωση του Σαββάτου 5 Δεκέμβρη πούλησαν 8.000 (!) τεύχη της Εργατικής Αλληλεγγύης. Η μάχη συνεχίζεται για να μετατραπεί ο ενθουσιασμός της νίκης που πέτυχε το πεζοδρόμιο σε αυτοπεποίθηση μέσα στους χώρους δουλειάς.