Βέβαια, η προοπτική της κλιμάκωσης αντιμετωπίζει και στο χώρο των ΜΜΜ μια σειρά προβλήματα. Δεν είναι μόνο οι τρικλοποδιές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΠΑΣΚΕ στην ΕΘΕΛ που προσπαθεί ακόμα και με πραξικοπήματα (βλέπε σελίδα 4) να επιβάλει το κλείσιμο των κινητοποιήσεων. Ανάλογες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και στα άλλα Μέσα, όπως φάνηκε από την απόφαση των ηγεσιών των Συνδικάτων σε ΗΛΠΑΠ, ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ να αναστείλουν την κοινή 24ωρη απεργία και συγκέντρωση που είχαν προκηρύξει για τις 9 Μάρτη. Η επίσημη εξήγηση για την αναστολή ήταν η κακοκαιρία που προέκυψε εκείνες τις μέρες. Ολοι οι λόγοι, όμως, για τους οποίους κηρύχτηκε η απεργία στις 9 Μάρτη παραμένουν.
“Η απόφαση αυτή [της απεργίας] έχει να κάνει με την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης, που υπό την καθοδήγηση της τρόικας συνέταξε και ψήφισε με διαδικασίες εξπρές έναν νόμο που ισοπεδώνει και διαλύει τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των Αστικών Συγκοινωνιών”, ανέφερε η κοινή ανακοίνωση των τεσσάρων συνδικάτων για την απεργία που αναστάλθηκε, “ Η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων και οι νέες αυξήσεις που ετοιμάζουν, η μείωση και η ακύρωση δρομολογίων, η παραχώρηση έργων- όπως η τηλεματική και η διαχείριση κομίστρου- στους ιδιώτες με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ και η υποχρηματοδότηση του συστήματος από το κράτος, καταστρατηγούν τον ρόλο των δημόσιων συγκοινωνιών και ανοίγουν το δρόμο στην πλήρη ιδιωτικοποίησή τους.
Λυσσασμένη επίθεση
Την ίδια στιγμή, η λυσσασμένη επίθεση κατά των εργαζομένων δεν έχει τελειωμό. Η κατάργηση των ΣΣΕ και των Γενικών Κανονισμών Προσωπικού που σύμφωνα με την έκθεση των εμπειρογνωμόνων της Βουλής καταντά το Σύνταγμα της χώρας «κουρελόχαρτο», εγκαθιδρύουν έναν εργασιακό μεσαίωνα για τους υπάρχοντες εργαζομένους και για τους νέους. Εργαζόμενοι με 30 και 35 χρόνια προϋπηρεσίας αντιμετωπίζονται ως «βαρίδια» και διώκονται από τις συγκοινωνίες με καταστροφικές συνέπειες σε βάρος των συνταξιοδοτικών και μισθολογικών δικαιωμάτων τους, ενώ την ίδια ώρα αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο για νέες προσλήψεις.
Οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες θεωρούμε ότι ο αγώνας μας, είναι αγώνας ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας. Το πείραμα με τις συγκοινωνίες, είναι το μοντέλο που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση σε όλους τους κλάδους και τους τομείς του δημοσίου, για να καρατομήσει τους εργαζόμενους και να βάλει φουρνέλο στον κοινωνικό τους χαρακτήρα. Η επίθεση αυτή όμως δε σταματάει μόνο εδώ, έχει στο στόχαστρό της τον ιδιωτικό τομέα και τη νεολαία. Ένα κοινό μέτωπο των εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με το επιβατικό κοινό και τη νεολαία, είναι τώρα αναγκαίο για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Ο αγώνας στις συγκοινωνίες, είναι υπόθεση όλων μας”.
Η διάθεση που υπάρχει στον κλάδο των συγκοινωνιών είναι για κλιμάκωση των απεργιών μέχρι την ανατροπή του νόμου. Οι εργαζόμενοι του ΜΕΤΡΟ χρειάζεται να μπουν μπροστά και να ενεργοποιήσουν, μέσα από νέα γενική συνέλευση, την προηγούμενη απόφασή τους για 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, απευθύνοντας σε όλους τους εργαζόμενους, από τα λεωφορεία και το τραμ μέχρι και τα τρόλεϊ, τον ηλεκτρικό αλλά και τον σιδηρόδρομο, κάλεσμα για στήριξη και απεργιακό συντονισμό. Μία τέτοια προοπτική, απεργίας διαρκείας σε όλα τα Μέσα, μπορεί να τσακίσει τα μέτρα της κυβέρνησης και την ίδια την κυβέρνηση.