Διεθνή
ΗΠΑ: 100 μέρες ταξικής πόλωσης και αντιρατσιστικής οργής

Πέρασαν 100 μέρες από τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς στη Μινεάπολη. Μένουν κάτι παραπάνω από 50 μέρες μέχρι τις προεδρικές εκλογές. Ο ρυθμός στις ΗΠΑ συνεχίζει να δίνεται από τον κόσμο που έχει ξεσηκωθεί. 

Στο Πόρτλαντ οι διαδηλώσεις δεν έχουν σταματήσει εδώ και 100 μέρες. Σε άλλες πόλεις από άκρο σε άκρο της χώρας οργανώνονται καθημερινά, συνδέοντας την εξέλιξη της υπόθεσης Φλόιντ με ολόκληρη την αστυνομική βία, το δομικό ρατσισμό του αμερικάνικου κράτους και τον Τραμπ. Σε σημεία που φασίστες επιχειρούν να στήσουν προβοκάτσιες ή να εμφανίσουν καμπάνια υπέρ του Τραμπ και κατά του αντιρατσιστικού κινήματος, οργανώνονται αντιδιαδηλώσεις και τους απομονώνουν, όπως έγινε αυτή τη βδομάδα στο Όρεγκον. Ο αντιρατσιστικός θυμός εκφράστηκε και στις διαδηλώσεις και εκδηλώσεις που οργανώθηκαν για τη Μέρα της Εργασίας, 7 Σεπτέμβρη που είναι αργία στις ΗΠΑ, με πολλά συνδικάτα να κάνουν σύνδεση του αγώνα στους χώρους δουλειάς με τον αγώνα ενάντια στο ρατσιστικό μίσος. Στα σχολεία υπάρχει σε εξέλιξη κίνημα για τις κακές συνθήκες με τις οποίες ξανανοίγουν μέσα στην πανδημία.

Μέσα σε όλα αυτά, ο Τραμπ προσπαθεί να ταμπουρωθεί πίσω από την υπεράσπιση της “Λευκής Αμερικής”, της μάχης ενάντια στην “πολιτική των ταυτοτήτων” και την επίκληση του “νόμου και τάξης” που κινδυνεύει από το κίνημα και την Αριστερά. Ο Τραμπ πήγε στην Κενόσα όπου εξελίσσονταν μαζικές διαδηλώσεις, γιατί εκεί πριν από μια βδομάδα ο 29χρονος Τζέικομπ Μπλέικ δέχτηκε απανωτούς πυροβολισμούς από αστυνομικό την ώρα που έμπαινε στο αυτοκίνητό του, αλλά κατάφερε να μην αναφέρει ούτε καν το όνομα του Μπλέικ. Αντί γι’ αυτό, το καινούργιο προεκλογικό του μήνυμα είναι πως “αν δώσετε την εξουσία στον Τζο Μπάιντεν, η ριζοσπαστική Αριστερά θα μειώσει τη χρηματοδότηση στα αστυνομικά τμήματα όλης της Αμερικής. Θα περάσουν νομοθεσία για να μειώσουν τους αστυνομικούς. Θα κάνουν κάθε πόλη να μοιάζει με το Πόρτλαντ”. Επιτέθηκε στα κρατικά και πολιτειακά προγράμματα ενίσχυσης των εθνοτικών και φυλετικών μειονοτήτων, λέγοντας ότι κάνουν “διχαστική, αντιαμερικάνικη προπαγάνδα”.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ορισμένοι προέβλεπαν πως ο Τραμπ θα πάει στις εκλογές προβάλλοντας τις οικονομικές του επιτυχίες. Τι έμεινε από αυτές; Φαινομενικά, το Χρηματιστήριο πάει από ρεκόρ σε ρεκόρ. Στην πράξη, 30 εκατομμύρια Αμερικανοί και Αμερικανές ζουν με το επίδομα ανεργίας. 60% του κόσμου λέει ότι η οικονομία πάει άσχημα. Ρεκόρ καταθέσεων για τους πλούσιους τον Ιούλη, αλλά ένα στα εφτά νοικοκυριά με παιδιά δεν έχουν ούτε αρκετό φαγητό για το τραπέζι τους. Τα στεγαστικά και τα φοιτητικά δάνεια μένουν απλήρωτα. Η πανδημία έχει παροξύνει τον πιο πραγματικό από όλους τους διχασμούς μέσα στην κοινωνία, αυτόν μεταξύ πλούσιων και φτωχών.

Το αμερικάνικο πολιτικό σύστημα πάει στις εκλογές δείχνοντας ανοιχτά όλη του την αποτυχία, οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά. Ένας πρόεδρος που αντί να προβάλει επιτυχίες, κραυγάζει το φόβο του απέναντι στον ξεσηκωμό και ένας υποψήφιος της αντιπολίτευσης που δεν μπορεί ούτε στο ελάχιστο να συνδεθεί με την μαζική οργή. Οι δρόμοι και οι εργατικοί χώροι θα συνεχίσουν να κάνουν πραγματική πολιτική πριν και μετά τις εκλογές του Νοέμβρη στις ΗΠΑ.