Όταν τον Ιούλιο του 2020 ξεκινούσα την εργασία μου στον δήμο Βριλησσίων, ήμουν αρχικά τοποθετημένος σε ένα πόστο πυρασφάλειας, ανάμεσα στα περίπου 10 σταθερά και 3 κινητά που υπήρχαν για την προστασία πρασίνου της Πεντέλης. Μέσα σε αυτό εμπλεκόντουσαν 3 δήμοι, Βριλησσίων, Πεντέλης/Μελισσίων και Χαλανδρίου. Παρ’ όλες τις δυσμενείς συνθήκες εργασίας (καθόλου τουαλέτα, φοβερή ζέστη, ανύπαρκτη εκπαίδευση), οι εργάτες και εργάτριες που ήταν στα πόστα των πυροφυλακίων ανταποκρινόντουσαν εξαιρετικά!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν μια περίπτωση που η συνάδελφος από το πόστο Μάρκο Μπότσαρη αντελήφθη οσμή καπνού αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει την εστία. Η επικοινωνία και ο συντονισμός μεταξύ μας γινόταν ασύρματα, οπότε αναφέρει το πρόβλημα και αμέσως από το πυροφυλάκιο Νταβέλη δηλώνεται το στίγμα της εστίας όπου υπήρχε φωτιά. Μέσα σε 5 λεπτά τα κινητά μέσα πυρόσβεσης των δήμων είχαν σβήσει την φωτιά (κοντά στην μονή Πεντέλης), η οποία αν είχε εξαπλωθεί θα είχε προκαλέσει μεγάλη καταστροφή. Κάθε φορά που υπήρχε κίνδυνος πυρκαγιάς επενέβαινε άμεσα κάποιο κινητό συνεργείο (συγκολλήσεις, εργασίες οικοδομών, καύση ξύλων κτλ).
Αφού τελείωσε η περίοδος της πυροπροστασίας, μετακίνησαν εμένα και τους υπολοίπους συνάδελφους σε διάφορα τμήματα του δήμου. Εγώ βλέποντας τον Μάιο του 2021 τον δήμαρχο Βριλησσίων να παρουσιάζει νέο πυροφυλάκιο κάπως επαναπαύτηκα. Φτάνουμε στον Ιούλιο του 2022. Στις αρχές του μήνα, μες την πολλή ζέστη, εγώ με την σύζυγό μου πηγαίναμε για Πεντέλη. Μια ευχάριστη απόδραση εν καιρώ καύσωνα. Ιδέα της ήταν, μιας και δεν εργαζόμουν πλέον στο τμήμα Πολιτικής Προστασίας του δήμου, να πάρουμε μερικά μπουκάλια νερό για να μοιράσουμε στα πυροφυλάκια. Προς έκπληξή μας τα πόστα πυρασφάλειας ήταν άδεια… Δύο εβδομάδες μετά είχαμε την καταστροφή των δασικών εκτάσεων και κατοικιών. Είχαν παρθεί μέτρα πρόληψης για την μεγάλη πυρκαγιά της Πεντέλης;
Τουλάχιστον, από τον δήμο Βριλησσίων, οι εργάτες που ήταν στα πυροφυλάκια το καλοκαίρι του 2020 εργαζόντουσαν στον δήμο αλλά σε διαφορετικά τμήματα. Δυστυχώς όμως δεν μπορούσαν να φύγουν πλέον από εκεί γιατί κάλυπταν πάγιες ανάγκες του δήμου. Ο δήμος είχε φτάσει στο σημείο να έχει 60 συμβασιούχους CoViD-19 και πάλι να αδυνατεί να καλύψει σωστά τις ανάγκες του στην Ύδρευση, Καθαριότητα και Πράσινο!
Είναι γνωστό ότι το καλοκαιρινό κλίμα ευνοεί την δράση των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών. Παρόλα αυτά, ο καλύτερος τρόπος αποφυγής τους είναι η πρόληψη με εργάτες που θα φροντίζουν τις δασικές εκτάσεις μόνιμα κάθε εποχή. Οι συμβασιούχοι εργάτες και οι εργάτριες ορισμένου χρόνου δουλεύουν το ίδιο όσο και οι μόνιμοι και πληρώνονται πολύ λιγότερο με τον φόβο της λήξης σύμβασής τους. Αυτό πρέπει να σταματήσει και αντί να θυσιάζεται το περιβάλλον στον βωμό του κέρδους, καιρός είναι να θυσιαστεί το σύστημα που τα καταστρέφει.
Θοδωρής Λυκογιαννάκης, Μηχανολόγος Μηχανικός, συμβασιούχος στο Δήμο Βριλησσίων