Αποτροπιασμό έχουν προκαλέσει οι εξελίξεις στην “Κιβωτό του Κόσμου”, μια ΜΚΟ που υποτίθεται ότι έχει σκοπό την παιδική προστασία, δηλαδή να στηρίζει τα παιδιά που χρειάζονται στέγη, τροφή και εκπαίδευση. Τις τελευταίες μέρες υπάρχει ένας καταιγισμός καταγγελιών από παιδιά που έμεναν σε αυτή τη δομή, που περιγράφουν όλων των ειδών την κακοποίηση που έχουν δεχτεί (σεξουαλική, σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία) από στελέχη αλλά ακόμη και από τον ίδιο τον ιδρυτή της Κιβωτού.

Η Κιβωτός του Κόσμου ήταν ένας μέχρι πρότινος πολυβραβευμένος και “αξιέπαινος” φορέας χρηματοδοτούμενος ακόμη και από τον Δήμο Αθηνών και τον Μπακογιάννη. Ο ιδρυτής της προβαλλόταν από τα ΜΜΕ ως ένας ιερέας που προσφέρει θεάρεστο φιλανθρωπικό έργο, επειδή αγαπάει τα παιδιά. Η πραγματικότητα όμως στην παιδική προστασία είναι πολύ διαφορετική κι ας υποκρίνονται ότι πέφτουν από τα σύννεφα Εκκλησία, ΜΜΕ και κυβέρνηση. 

Η ιστορία των δομών της παιδικής προστασίας στην Ελλάδα ξεκινά από τα “Σπίτια του Παιδιού” της Φρειδερίκης και καταλήγει στα οικοτροφεία θηλέων και αρρένων της Εκκλησίας. Ακόμα και ο αριθμός των παιδιών που βρίσκονται σε αυτά τα ιδρύματα δεν είναι ακριβής, καθώς η Εκκλησία δεν υποχρεούται να δώσει στοιχεία, ενώ οι δημόσιες υπηρεσίες δεν ασκούν επί της ουσίας κανέναν έλεγχο σε αυτό το “κράτος εν κράτει”.

Η Εκκλησία, σήμερα, “νίπτει τας χείρας” της μεσω του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου που τονίζει ότι η Αρχιεπισκοπή Αθηνών δεν έχει καμία σχέση με τη συγκεκριμένη ΜΚΟ και επέβαλε στον ιερέα και ιδρυτή της Κιβωτού απαγόρευση ιεροπραξιών μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Όμως αυτό γνωρίζουμε πολύ καλά πως δεν είναι αλήθεια και πως το εν λόγω  ίδρυμα δεν αποτελεί εξαίρεση. 

Το ρεπορτάζ της Μαρίας Λούκα το 2016, βασιζόμενο σε καταγγελίες κοινωνικών υπηρεσιών και σε ειδική έκθεση του Συνηγόρου για τα δικαιώματα των παιδιών που ζουν σε ιδρύματα, αποκάλυπτε, από τότε, την τρομακτική κατάσταση που επικρατεί σε αυτούς τους χώρους:

«Οι λευκοί τοίχοι με τους επιβλητικούς σταυρούς, οι φούστες κάτω από τα γόνατα, η απομόνωση των κοριτσιών, η συμμόρφωση των προβληματικών παιδιών, η υπονόμευση της συμμετοχής τους στο σχολείο και η αντιμετώπισή τους ως “αμόλυντες νύφες”, που θα τις παντρέψουν με το γιο μιας καλής χριστιανικής οικογένειας, του ψάλτη ή του θεολόγου της περιοχής, ο οποίος δεν είναι σε θέση να βρει μόνος του γυναίκα ή είναι πιο μεγάλος».

Κροκοδείλια δάκρυα

Τα ΜΜΕ που τόσα χρόνια προέβαλλαν συνεχώς τον ιδρυτή της Κιβωτού με διθυραμβικά σχόλια, σαν έναν ιερέα που παρέχει αξιομνημόνευτο φιλανθρωπικό έργο, τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το που θα πάνε αυτά τα παιδιά που φιλοξενούνται από τη συγκεκριμένη δομή. Ενώ η κυβέρνηση οργανώνει συσκέψεις, υποτίθεται για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. 

Χρειάζεται όμως κανεις να αντιληφθεί το βάθος της διαπλοκής της Εκκλησίας, του Κράτους και της άρχουσας τάξης, όχι μόνο σε επίπεδο οικονομικών συμφερόντων, αλλά σε μια συνολική προσπάθεια διαμόρφωσης ενός συγκεκριμένου ιδεολογήματος, στον πυρήνα του οποίου βρίσκεται η ατομική ευθύνη και η οικογένεια. 

Από τα γεγονότα στον Κολωνό και την προσπάθεια υποβάθμισης κοινωνικών παραγόντων όπως η φτώχεια, η παιδική εργασία και η έλλειψη κράτους πρόνοιας -εκχωρώντας την παιδική προστασία σε ιδιώτες όπως το Χαμόγελο του Παιδιού, οι οποίοι αρνούνται επιδεικτικά να εναρμονιστούν ακόμη και με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο.

Μέχρι τις αφίσες στο μετρό ενάντια στο δικαίωμα της γυναίκας στην άμβλωση από ακόμη μια ΜΚΟ της εκκλησίας -δημιουργώντας το αξίωμα πως ο προορισμός της γυναίκας είναι αναντίρρητα η τεκνοποίηση. 

Εως και τις τρομακτικές ιστορίες που εκτυλίσσονται στα ιδρύματα όπως η Κιβωτός του Κόσμου, διαλύουν τη βιτρίνα του τρίπτυχου Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια, φέρνοντας στην επιφάνεια την εκμετάλλευση, τον πόνο και το κέρδος. 

Είναι σαφές πως οι ιδιώτες και η εκκλησία πρέπει να απομακρυνθούν από οποιαδήποτε δομή παιδικής προστασίας. Η φροντίδα αυτών των παιδιών χρειάζεται να είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους πρόνοιας, με προσλήψεις καταρτισμένου επιστημονικού προσωπικού και όχι ένα αντικείμενο κέρδους. Τέλος, η εξάλειψη της φτώχειας, των ανισοτήτων και του ρατσισμού είναι κομβικοί παράγοντες για την προστασία όλων των παιδιών. Αλλωστε τα αποτελέσματα των πρόσφατων μελετών που αναδεικνύουν την σημαντική συσχέτιση της φτώχειας με την παιδική πορνογραφία και κακοποίηση είναι αποκαλυπτικά. 

Oι υγειονομικοί στο παιδιατρικό νοσοκομείο “Αγλαΐα Κυριακου”, οι οποίοι καλούν σε κινητοποίηση διαμαρτυρίας με αφορμή τις πρόσφατες αποκαλύψεις την Τρίτη 22/11, δείχνουν πως η απάντηση απέναντι στις “προτάσεις” της Δόμνας Μιχαηλίδου βρίσκεται στα χέρια των εργαζόμενων.

Ο Δήμος Αθήνας και η “Κιβωτός”