Τουλάχιστον εφτά στόχους βαθιά μέσα στο Λίβανο χτύπησε το Ισραήλ μέσα στην τελευταία βδομάδα. Αντί για τερματισμό του πολέμου, το Ισραήλ διακινδυνεύει το ξέσπασμα μιας ευρύτερης σύγκρουσης. Οι αεροπορικές εταιρείες ήδη ακυρώνουν τις πτήσεις τους από και προς το Λίβανο ως τα μέσα Αυγούστου.
Οι ισραηλινές επιθέσεις, μέχρι στιγμής, γίνονται με ντρόουν και δολοφονούν στελέχη της Χεζμπολάχ μέσα στα σπίτια τους, στα αυτοκίνητά τους ή στο δρόμο. Αδιαφορούν βέβαια για τις οικογένειες και τους περαστικούς που πέφτουν επίσης νεκροί. Όμως, παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο ο πόλεμος να ξεπεράσει το επίπεδο των ντρόουν.
Η Χεζμπολάχ, που στον τελευταίο πόλεμο του 2006 αντιστάθηκε νικηφόρα στην ισραηλινή επίθεση, επιμένει ότι δεν επιθυμεί κλιμάκωση. Ωστόσο, μεταφέρει τους πυραύλους της σε πιο ετοιμοπόλεμες θέσεις για κάθε ενδεχόμενο.
Οι τελευταίες ισραηλινές προκλήσεις υποτίθεται πως γίνονται ως απάντηση σε ένα χτύπημα στο Μάτζνταλ Σας, στα Υψώματα του Γκολάν. Δώδεκα παιδιά και νέοι που έπαιζαν ποδόσφαιρο έχασαν τη ζωή τους.
Η δικαιολογία είναι ψεύτικη από όλες τις απόψεις. Καταρχάς, η Χεζμπολάχ ισχυρίζεται πως δεν βρίσκεται πίσω από το χτύπημα. Λέει πως οι δώδεκα θάνατοι οφείλονται σε ισραηλινό πύραυλο που επιχειρούσε να εμποδίσει δικό της χτύπημα σε στρατόπεδο που βρίσκεται τρία χιλιόμετρα από το γήπεδο.
Δεύτερον, κάνεις δεν πιστεύει πως το Ισραήλ νοιάστηκε ξαφνικά για δώδεκα ζωές Αράβων, τόσο ώστε ο Νετανιάχου να επισπεύσει την επιστροφή του από τις ΗΠΑ. Το Γκολάν (Τζολάν για τους Άραβες) είναι περιοχή της Συρίας που την άρπαξε το Ισραήλ με τονΠόλεμο των Έξι Ημερών, το 1967. Το 1981 το Ισραήλ έκανε επίσημη προσάρτηση, όμως καμία χώρα δεν αναγνώρισε την αλλαγή συνόρων πλην των ΗΠΑ που το έκαναν με τον Τραμπ το 2019.
Η διατύπωση του Ισραήλ ‘σκοτώθηκαν Ισραηλινοί πολίτες’ είναι προσβλητική απάτη. Οι Σύριοι στο κατεχόμενο Γκολάν δεν είναι Ισραηλινοί πολίτες από καμία άποψη. Το γεγονός ότι οι νεκροί ανήκαν στην εθνο-θρησκευτική κοινότητα των Δρούζων το Ισραήλ προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί για να παίξει το παιχνίδι του διχασμού μέσα στο Λίβανο. Εκεί οι Δρούζοι αποτελούν το 5% του πληθυσμού αλλά έχουν ιδιαίτερο βάρος στο πολιτικό σύστημα.
Οι ακροδεξιοί υπουργοί του Νετανιάχου καλούν ανοιχτά σε πόλεμο. Ο Μπεζαλέλ Σμότριτς είπε: “Για τα μικρά παιδιά που πέθαναν, ο γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, Χάσαν Νασράλα, πρέπει να το πληρώσει με το κεφάλι του. Ολόκληρος ο Λίβανος πρέπει να το πληρώσει. Είναι ώρα για δράση”.
Υεμένη
Όποιος κι αν βρίσκεται πίσω από την επίθεση στο Γκολάν (ή ακόμη κι αν ήταν ατύχημα), το Ισραήλ έχει πυκνώσει τις επιθέσεις που εξαπλώνουν τον πόλεμο. Μια βδομάδα νωρίτερα, ισραηλινά βομβαρδιστικά είχαν χτυπήσει τη Χουντέιντα, το βασικό λιμάνι της Υεμένης στην Ερυθρά Θάλασσα.
Βομβάρδισαν έναν ηλεκτρικό υποσταθμό και δεξαμενές φυσικού αερίου και πετρελαίου. Ο ισραηλινός στρατός καυχιέται πώς είναι από τις πιο μακρινές επιθέσεις που έχει πραγματοποιήσει. Παραδέχεται πως οι εγκαταστάσεις που χτυπήθηκαν είχαν διπλή χρήση: στρατιωτική και πολιτική. Πολιτική χρήση σημαίνει ότι είναι κρίσιμες για την παροχή τροφίμων και ενέργειας στον πληθυσμό μιας από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, που συνεχίζει να υποφέρει από λιμό.
Ο ίδιος ο ισραηλινός στρατός λέει πως το σενάριο αυτής της μακρινής επίθεσης, στην οποία συμμετείχαν δεκάδες αεροσκάφη, το είχε προετοιμάσει πριν από ενάμισυ μήνα στην Ελλάδα σε συνεργασία με τον ελληνικό στρατό. Σύμφωνα με την ισραηλινή ιστοσελίδα ynet: «Η άσκηση στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε παρά τις συγκρούσεις στη Γάζα και στο Λίβανο, ώστε να διατηρηθεί η δυνατότητα μακρινού χτυπήματος σε περίπτωση που το Ισραήλ χρειαστεί να δράσει σε χώρες του ‘τρίτου εξωτερικού κύκλου’».
Οι Χουθίτες, που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της Υεμένης, έχουν μπει στο μάτι του Ισραήλ γιατί διακήρυξαν την αλληλεγγύη τους με τους Παλαιστίνιους και πραγματοποιούν επιθέσεις σε πλοία που σχετίζονται με τον στραγγαλισμό της Γάζας και με ισραηλινά συμφέροντα. Κατάφεραν μάλιστα να χτυπήσουν για πρώτη φορά την ισραηλινή πρωτεύουσα, το Τελ Αβίβ (2.000 χλμ απόσταση) πριν από λίγες μέρες.
Η κίνηση των εμπορικών πλοίων έχει μειωθεί κατά 80% από το κρίσιμο πέρασμα του Κόλπου του Άντεν προς την Ερυθρά Θάλασσα και από εκεί προς τη Μεσόγειο. Οι εφοπλιστές αναγκάζονται να καθυστερούν τις πλεύσεις τους κατά δύο βδομάδες, κάνοντας το γύρο της Αφρικής.
Την πολεμική μανία του Ισραήλ σε ακόμη μεγαλύτερο βάθος χρόνου επιβεβαίωσε και η επίσκεψη Νετανιάχου στις ΗΠΑ. Στην ομιλία του στις 25 Ιούλη στο Κογκρέσο, εκτός από επανάληψη των ωμών ψεμάτων για τη Γάζα, ο ισραηλινός πρωθυπουργός πίεσε για αμερικάνικη στήριξη στη διεύρυνση του πολέμου. Αντί για σχέδιο εκεχειρίας, πρότεινε φυγή προς τα εμπρός.
«Πολεμάμε για λογαριασμό σας», είπε στους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους. «Στην καρδιά της Μέσης Ανατολής, απέναντι στις βλέψεις του Ιράν, υπάρχει μία υπερήφανα φιλοαμερικάνικη Δημοκρατία. Η χώρα μου. Το κράτος του Ισραήλ. Ο όχλος της Τεχεράνης φωνάζει ‘Θάνατος στο Ισραήλ’ πριν πει ‘Θάνατος στην Αμερική’. Για το Ιράν, το Ισραήλ είναι πρώτο στη σειρά και μετά ακολουθεί η Αμερική. Γι' αυτό, όταν πολεμάμε τη Χαμάς, πολεμάμε το Ιράν. Όταν πολεμάμε τη Χεζμπολάχ, πολεμάμε το Ιράν. Όταν πολεμάμε τους Χουθίτες, πολεμάμε το Ιράν, τον πιο ριζοσπαστικό και δολοφονικό εχθρό των ΗΠΑ [...] Δεν προστατεύουμε μόνο εμάς. Προστατεύουμε εσάς».
Όνειρα θερινής νυκτός
Ο Νετανιάχου στο Κογκρέσο προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Πρότεινε τη δημιουργία μιας μόνιμης «συμμαχίας του Αβραάμ» μεταξύ των φίλων των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Μπορεί οι Αμερικάνοι βουλευτές να ίδρωσαν από τα πολλά χειροκροτήματα (58 φορές σηκώθηκαν όρθιοι και τα χειροκροτήματα κράτησαν περισσότερο από την ομιλία), αλλά τα σχέδια του Νετανιάχου αυτή τη στιγμή είναι όνειρα θερινής νυκτός. Σχετίζονται περισσότερο με την αβεβαιότητα του ίδιου του Ισραήλ μπροστά όχι μόνο σε έναν πιθανό ευρύτερο πόλεμο αλλά και στην πρωτοφανώς απρόβλεπτη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η αμερικανική πολιτική μετά την αποχώρηση του Μπάιντεν και την πιθανή επιστροφή Τραμπ.
Η πρόσφατη διακήρυξη που υπέγραψαν όλες οι παλαιστινιακές οργανώσεις με την Κίνα στο Πεκίνο επιβεβαιώνει πόσο αλλαγμένη είναι η κατάσταση από τότε που ο Τραμπ υπέγραφε τις «Συμφωνίες του Αβραάμ». Η Διακήρυξη εκφράζει τη συμφωνία όλων των παλαιστινιακών οργανώσεων (συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ) ότι, μετά τον πόλεμο, το μέλλον της Λωρίδας της Γάζας δεν μπορεί να κριθεί ανεξάρτητα από τη Δυτική Όχθη.
Οι οργανώσεις δεσμεύτηκαν ότι μπορεί να προκύψει κοινή παλαιστινιακή κυβέρνηση με συμφωνία μεταξύ τους πριν από τη διεξαγωγή εκλογών. Φυσικά, ούτε η Κίνα ούτε οι παλαιστινιακές οργανώσεις έχουν τον τρόπο να διασφαλίσουν αυτή την εξέλιξη όσο το Ισραήλ συνεχίζει το μακελειό.
Θρύψαλα
Αλλά και μόνο η Διακήρυξη κάνει θρύψαλα την προπαγάνδα του Ισραήλ για «απομόνωση των ‘δολοφόνων’ της Χαμάς» και για «ανάγκη» ισραηλινής κατοχής για να εξασφαλιστεί η δημοκρατία στη Γάζα. Μπαίνει επίσης σαν αγκάθι στους σχεδιασμούς για Άραβες πρόθυμους (βασικά τα Εμιράτα) που θα λειτουργήσουν σαν στρατός κατοχής στη Γάζα μετά τον πόλεμο.
Όταν ο Τραμπ υπέγραφε τις Συμφωνίες του Αβραάμ, η Σαουδική Αραβία (που δεν τις υπέγραψε) και άλλοι καλόβλεπαν τη δυνατότητα να εξαγοράσουν την Παλαιστινιακή Αρχή και να κάνουν μπίζνες με το Ισραήλ. Η 7 Οκτώβρη και η ισραηλινή θηριωδία που ακολούθησε έκοψαν αυτή τη γέφυρα. Η ίδια η Παλαιστινιακή Αρχή έχει χάσει κάθε έρεισμα στη Δυτική Όχθη. Οι Ισραηλινοί έποικοι κλέβουν και σκοτώνουν καθημερινά, και ο κόσμος βράζει από θυμό. Ο Νετανιάχου μπορεί να ονειρεύεται συμμαχίες κατά του Ιράν, αλλά πέρσι τον Μάρτη, ξανά υπό την αιγίδα της Κίνας, υπογράφτηκε η αποκατάσταση σχέσεων μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν.
Ακόμη και η Αίγυπτος του δικτάτορα Σίσι έστειλε μήνυμα αλληλεγγύης στο Λίβανο μετά τις πρόσφατες ισραηλινές επιθέσεις. Τα αραβικά καθεστώτα νιώθουν πολύ πιο έντονη την απειλή του πεζοδρομίου και της αλληλεγγύης με την παλαιστινιακή αντίσταση μετά τις 300 μέρες πολέμου, όχι λιγότερο.