Kαι την πίττα ολόκληρη και το μαντρόσκυλό τους χορτάτο επιδιώκουν να κρατήσουν οι ΗΠΑ, παίζοντας με τη φωτιά στη Μέση Ανατολή. 

Από τη μια κλιμακώνουν τη διπλωματική και στρατιωτική στήριξή τους προς το Ισραήλ και στα τρία μέτωπα τα οποία έχει ανοιχτά, σε Γάζα, Λίβανο και Ιράν. Και από την άλλη θέλουν να κρατήσουν τη σύγκρουση υπό έλεγχο ώστε να προσκομίσουν ιδία οφέλη  -αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ στο Λίβανο, αποδυνάμωση του Ιράν και επιβεβαίωση της κυριαρχίας του μαντρόσκυλού τους στη Μέση Ανατολή -αποφεύγοντας όμως ένα γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή.

Την περασμένη εβδομάδα στην τηλεφωνική συνομιλία που είχαν Μπάιντεν και Νετανιάχου, το Ισραήλ πήρε την έγκριση των ΗΠΑ να χτυπήσει στο Ιράν. Σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις της αμερικάνικης διπλωματίας, το Ισραήλ, μετά από τα κελεύσματα Μπάιντεν, όπως διέρρευσε η Washington Post, δεν πρόκειται να χτυπήσει πυρηνικές και ενεργειακές εγκαταστάσεις. 

Νωρίτερα η ιρανική κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ότι αν το Τελ Αβίβ στοχεύσει τις πυρηνικές της εγκαταστάσεις του, το Ιράν θα αλλάξει το πυρηνικό του δόγμα, δηλαδή τη χρήση πυρηνικής ενέργειας μόνο για ειρηνικούς σκοπούς. Ενώ πηγές της ιρανικής κυβέρνησης έκαναν γνωστό στο RT ότι εάν το Ισραήλ επιτεθεί σε εγκαταστάσεις πετρελαίου της χώρας «η Τεχεράνη θα στοχεύσει τα τρία κύρια διυλιστήρια του Ισραήλ».

Λίγες μέρες αργότερα οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν επίσημα ότι θα προμηθεύσουν στο Ισραήλ -μετά από παράκληση του τελευταίου- το νέο εξελιγμένο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας THAAD και μαζί 100 αμερικάνους στρατιώτες για να το χειρίζονται προκειμένου «να ενισχυθεί η άμυνά του απέναντι στο Ιράν».

Η άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ είναι η πιο πρόσφατη ένδειξη ότι η Ουάσιγκτον αναμένει ότι το ισραηλινό χτύπημα, μπορεί μεν να μην στοχεύσει στα πυρηνικά αλλά θα είναι «τέτοιο που οι Ιρανοί θα πρέπει να απαντήσουν», δήλωσε στη Washinghton Post ο Άαρον Ντέιβιντ Μίλερ, ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής. 

«Από τη στιγμή που το Ισραήλ θα απολαμβάνει την προστασία των αμερικανικών αεραμυνών, τι κίνητρο έχει ο Νετανιάχου να τηρήσει τον λόγο του;» αναρωτήθηκε εύλογα μιλώντας στο ίδιο μέσο ο Χάρισον Μαν, πρώην αναλυτής στην Υπηρεσία Πληροφοριών Άμυνας των ΗΠΑ. Εξάλλου, την ίδια ώρα που Νετανιάχου «τά λεγε» με τον Μπάιντεν- ο ισραηλινός Υπουργός Άμυνας Γκάλαντ έδειχνε τα δόντια του: «Το χτύπημά μας θα είναι θανατηφόρο, ακριβές και -πάνω απ’ όλα- αιφνιδιαστικό. Δεν θα καταλάβουν τι συνέβη και πώς συνέβη. Θα δουν τα αποτελέσματα». 

Το γραφείο Νετανιάχου δεν επαλήθευσε ποτέ ότι δεν θα χτυπήσει πυρηνικές και ενεργειακές εγκαταστάσεις σχολιάζοντας ότι «η απόφαση θα ληφθεί με βάση τις ανάγκες του Ισραήλ». Με τον Τραμπ να δηλώνει μέσα στον προεκλογικό πυρετό «βομβαρδίστε τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν», ίσως να περιμένει τις εκλογές, ίσως να περιμένει να βελτιώσει την αεράμυνά του, ίσως και όχι.

Σε κάθε περίπτωση, η διακυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να συμβουλεύει τον Νετανιάχου να αντιμετωπίσει προς το παρόν με τη ρέγουλα το Ιράν αλλά έχει δώσει το πράσινο φως στην κλιμάκωση των ισραηλινών επιχειρήσεων “χωρίς έλεος” όπως χαρακτηριστικά είπε ο Νετανιάχου και στον Λίβανο και στην Γάζα.  

Αφενός έχουν αποσύρει τις διάφορες «ειρηνευτικές προτάσεις» που υποτίθεται προωθούσαν και για την Γάζα -με το Κατάρ και την Αίγυπτο μπροστά και για τον Λίβανο, όπου πρότειναν «εκεχειρία τριών εβδομάδων» με την Χεζμπολάχ. 

Αφετέρου τους πανηγυρισμούς Μπάιντεν για την δολοφονία Νασράλα και τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ στο Λίβανο ακολούθησαν πιο σαφείς, επίσημες και ανεπίσημες, δηλώσεις εκ μέρους της αμερικανικής διπλωματία για τους στρατηγικούς της στόχους της στο Λίβανο. Ειπωμένες με την πιο ωμή ιμπεριαλιστική αποικιοκρατική γλώσσα, σαν και αυτή του αμερικάνου ταγματάρχη που δήλωνε στο Βιετνάμ «Κάψαμε το χωριό προκειμένου να το σώσουμε».

«Ευκαιρία»

Ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Μάθιου Μίλερ χαρακτήρισε τον πόλεμο στον Λίβανο ως «ευκαιρία» για να αλλάξει πολιτικά η χώρα, ότι η Ουάσιγκτον επιθυμεί ο λιβανέζικος λαός να έχει «τη δυνατότητα να εκλέξει έναν νέο πρόεδρο και τη δυνατότητα να σπάσει το αδιέξοδο που είχε φέρει η Χεζμπολάχ στη χώρα»!  Ενώ σύμφωνα με το Politico, «στο παρασκήνιο, ο Χοχστάιν, ο Μακ Γκρεκ, και άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ περιγράφουν τις επιχειρήσεις του Ισραήλ στον Λίβανο ως μια στιγμή που καθορίζει την ιστορία – μια στιγμή που θα αναδιαμορφώσει τη Μέση Ανατολή προς το καλύτερο για τα επόμενα χρόνια».

Η διπλωματία των ΗΠΑ στηρίζει όλο και πιο ενεργά την εξάπλωση του πολέμου του Ισραήλ στον Λίβανο θεωρώντας ότι έτσι θα έχει την ευκαιρία να επιστρέψει αναβαθμισμένα σε μια περιοχή του πλανήτη που είχε εγκαταλείψει μετά την ήττα των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Όσο για την Παλαιστίνη, το Ισραήλ έχει το ελεύθερο να συνεχίσει τα δικά του σχέδια «αναδιαμόρφωσης» της Παλαιστίνης, δηλαδή τη γενοκτονία των Παλαιστινίων. 

Μπορεί να μην ήταν οι ΗΠΑ που σχεδίασαν τον γενοκτονικό πόλεμο στην Γάζα και τις κλιμακούμενες επιθέσεις του Ισραήλ στο Ιράν και στον Λίβανο. Αλλά η κλιμακούμενη και ολόψυχη στήριξή τους στο σιωνιστικό μόρφωμα δείχνει ότι όλο και περισσότερο ποντάρουν τα ρέστα τους σε αυτό το αφηνιασμένο ασθμαίνον άλογο. Ντοπάροντας το με ό,τι πυραύλους και πυρομαχικά μπορούν να του διαθέσουν. Ταυτίζοντας απόλυτα την δική τους επικράτηση στην περιοχή με την επικράτηση του Ισραήλ και θεωρώντας ότι η όποια ήττα του Ισραήλ σε αυτήν την κλιμάκωση θα αποτελέσει νέα στρατηγική ήττα για τις ίδιες.