Οι διαδρομές του ελικοπτέρου και του αεροσκάφους πριν τη σύγκρουση

Ο Τραμπ φουσκώνει, φωνάζει και απειλεί, θέλει να θυμίσει σε όλους ποιος είναι η υπερδύναμη και ποιος ο υποτακτικός. Αλλά, όπως συμβαίνει συνήθως με όσους διαλαλούν πόσο ισχυροί είναι, αυτό που κρύβεται πίσω από τις φωνές είναι ο φόβος τους.

Το ατύχημα που συνέβη στο αεροδρόμιο της ομοσπονδιακής πρωτεύουσας Ουάσινγκτον, την περασμένη βδομάδα, είναι άλλο ένα επεισόδιο ντροπής για τη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. 67 άνθρωποι σκοτώθηκαν όταν επιβατικό αεροσκάφος συγκρούστηκε με ελικόπτερο του στρατού, στο πιο νευραλγικό σημείο για την πολιτική της χώρας. 

Ο ίδιος ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας που είχε στα χέρια του την κίνηση μιας σειράς αεροσκαφών, πολύ πάνω από τις δυνάμεις και του ίδιου αλλά και του αεροδρομίου, έπρεπε να διαχειρίζεται και τις πτήσεις των ελικοπτέρων του στρατού που κινούνται εντελώς ανεξέλεγκτα. Αυτή η δουλειά κανονικά απαιτεί δύο εργαζόμενους. Όπως γράφουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, ο πύργος ελέγχου στο πιο κοντινό στην πρωτεύουσα αεροδρόμιο είναι υποστελεχωμένος όπως και όλοι οι πύργοι ελέγχου της χώρας. 

Σύμφωνα με το οργανόγραμα, για την τήρηση των όρων ασφαλείας που έχουν θέσει οι αρχές και το συνδικάτο, έπρεπε να δουλεύουν 30 ελεγκτές, όμως δουλεύουν μόνο 19, δηλαδή 36% υποστελέχωση. Η εφημερίδα συμπληρώνει πως “Η έλλειψη, αποτέλεσμα ετών παραιτήσεων υπαλλήλων και προϋπολογισμών λιτότητας, ανάμεσα σε άλλους παράγοντες, έχει αναγκάσει πολλούς ελεγκτές να δουλεύουν μέχρι και έξι μέρες τη βδομάδα, 10 ώρες τη μέρα”. Την προηγούμενη μέρα δύο από τους ελεγκτές είχαν αναγκαστεί να κάνουν διπλοβάρδια, ενώ ένα άλλο αεροσκάφος αναγκάστηκε να ακυρώσει την προσγείωσή του γιατί το πλησίασε επικίνδυνα αντίστοιχο στρατιωτικό ελικόπτερο.

Γελοιότητα

Οι απαντήσεις του στρατού μεγεθύνουν την γελοιότητα με την οποία αντιμετωπίζει το αμερικάνικο κράτος αυτήν την τραγωδία. Το ελικόπτερο επέλεξε να κάνει την εκπαιδευτική του πτήση βραδινές ώρες και μάλιστα σε μια από τις πιο πυκνές σε κυκλοφορία ώρες για το αεροδρόμιο. Πετούσε στο επιτρεπόμενο όριο ύψους ή και λίγο πάνω από αυτό. Οι υπεύθυνοι του στρατού σε όσους τους κάνουν κριτική, απαντάνε πως ο κόσμος δεν ξέρει πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος αυτών των ελικοπτέρων στο πολιτικό κέντρο της χώρας. Συνοδεύουν υπουργούς, στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και άλλους αξιωματούχους, εξασφαλίζουν τη “συνέχεια του κράτους”, είπαν χαρακτηριστικά, απέναντι σε πιθανές επιθέσεις που θα οδηγούσαν ίσως σε αποκεφαλισμό της αμερικάνικης πολιτικής ηγεσίας. Με άλλα λόγια, όμως, παραδέχονται ότι οι συνθήκες ασφαλείας στις πτήσεις αυτών που οι ίδιοι θεωρούν τα “σημαντικότερα πρόσωπα της χώρας” είναι σκέτο χάος. Ας φανταστούμε τι ασφάλεια προβλέπεται για τους απλούς ανθρώπους.

Δεν είναι το πρώτο ατύχημα στις ΗΠΑ που αποκαλύπτει πως ο Γολιάθ έχει διαλυμένες υποδομές και πως οι δεκαετίες του νεοφιλελευθερισμού έχουν αφήσει στην τύχη ολόκληρους τομείς από τους οποίους πολλές φορές εξαρτώνται σημαντικά κομμάτια της οικονομίας. Κι όμως, η κυβέρνηση Τραμπ με επικεφαλής σε αυτήν την εκστρατεία τον Έλον Μασκ βάζει μπρος για ακόμη μεγαλύτερες περικοπές σε ολόκληρο το δημόσιο. Ενώ σε πολιτικό επίπεδο, αυτό που έκανε ο Τραμπ ήταν να φορτώσει το ατύχημα στις… πολιτικές υπέρ των μειονοτήτων, φτάνοντας να πει πως αυτοί που φταίνε είναι οι άνθρωποι με αναπηρίες που προσλήφθηκαν από τους Δημοκρατικούς. Το ρατσιστικό δηλητήριο σε ευθεία γραμμή σύνδεσης με το ναζισμό έρχεται να γίνει φύλλο συκής πίσω από το οποίο προσπαθεί να κρυφτεί ένα σύστημα σε βαθιά κρίση.

Αυτό εξάλλου εξελίσσεται και στο μεγαλύτερο μέτωπο που έχει ανοίξει ο Τραμπ, το κυνήγι των μεταναστών. Ο Τραμπ έχει επιλέξει την τακτική μιας εμπροσθοβαρούς επίθεσης σε όλα τα μέτωπα με το καλημέρα, προσπαθώντας να πιάσει στον ύπνο τους Δημοκρατικούς, τις ηγεσίες του υπόλοιπου κόσμου και το κίνημα. Με τους από πάνω και ιδιαίτερα με τους Δημοκρατικούς τα έχει καταφέρει. Αλλά με το κίνημα, τα πράγματα τού έχουν ήδη ξεφύγει από τον έλεγχο.

Διαδηλώσεις

Το περασμένο σαββατοκύριακο οι διαδηλώσεις ενάντια στη ρατσιστική επίθεση πήραν τεράστιες διαστάσεις.

Οι κινητοποιήσεις είχαν ήδη ξεκινήσει από τη μέρα που ορκίστηκε ο Τραμπ και εξήγγειλε την τεράστια αστυνομική επιχείρηση από τις γειτονιές του Σικάγο ως τα σύνορα με το Μεξικό. Ορισμένοι βιάστηκαν να βγάλουν συμπεράσματα ότι η αντίσταση δεν είναι στο ύψος των περιστάσεων και πως δεν συγκρίνεται με τα μεγάλα κύματα διαδηλώσεων υπέρ της νομιμοποίησης των μεταναστών της περασμένης δεκαετίας. Κι όμως, οι πρώτες διαδηλώσεις στα τέλη Γενάρη έβαλαν τις βάσεις για τη δημιουργία επιτροπών, οργάνωση εκδηλώσεων και στήσιμο καινούργιων οργανώσεων για την υπεράσπιση των οικογενειών που μπαίνουν στο στόχαστρο του Τραμπ. Και τώρα, μέσα σε ένα τριήμερο οργανώθηκαν ακόμη μεγαλύτερες διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Κινητοποιήσεις καταγράφηκαν σε μια σειρά πόλεις: Σικάγο, Ντάλας, Λος Άντζελες, Ουάσιγκτον, Νέα Υόρκη, Χιούστον, Ντιτρόιτ, Μαϊάμι, Σιάτλ, Πόρτλαντ.

Οργανώσεις μεταναστών κήρυξαν τη Δευτέρα 3 Φλεβάρη, μέρα απεργίας για τους μετανάστες. Σε διάφορα σημεία η απεργία σήμανε κλείσιμο μαγαζιών, αποχές από σχολεία και πανεπιστήμια. Οι διαδηλώσεις έχουν σπάσει το φόβο. Ο Τραμπ και οι ακροδεξιοί υπουργοί του ήλπιζαν πως η απειλή για εφόδους της αστυνομίας θα κρατήσει τους μετανάστες στα σπίτια τους να κρύβονται για να σώσουν τις οικογένειές τους. Ο κόσμος βγαίνει στο δρόμο και δείχνει τη δύναμη της συλλογικότητας. Ένας από τους οργανωτές της διαδήλωσης σε μια πόλη της Τζόρτζιας δήλωσε στην τηλεόραση πως “Μας έχουν πάρει πραγματικά στο κυνήγι οι υπηρεσίες μετανάστευσης. Ζούμε σε καθεστώς φόβου. Είμαστε εδώ γιατί δεν θέλουμε κανένας να ζει σε καθεστώς φόβου. Είμαστε αποφασισμένοι να φωνάξουμε”.

Δυνάμεις κατοχής

Η μεγαλύτερη από όλες τις διαδηλώσεις του σαββατοκύριακου οργανώθηκε στο Λος Άντζελες. Οι μεξικάνικες σημαίες έδειχναν τη δύναμη της ισπανόφωνης κοινότητας στις μεγάλες πόλεις της Καλιφόρνιας. Ο κόσμος λέει πως θα αντιμετωπίσει τις δυνάμεις της αστυνομίας που επιχειρούν να υλοποιήσουν τις απελάσεις σαν δυνάμεις κατοχής. Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι εντελώς απόν, με τα στελέχη και την ηγεσία του να ψάχνουν ακόμη παραζαλισμένοι για το ποιο είναι το “πρωτεύον ζήτημα” στη μάχη με τον Τραμπ. Ο κόσμος στους δρόμους έχει ήδη δώσει την απάντηση και την μετατρέπει σε πράξη.

Ο Τραμπ στο μεταξύ συνεχίζει να προϊδεάζει για το μέγεθος του σεισμού που μπορούν να προκαλέσουν τα ρήγματα που ανοιγουν οι πρωτοβουλίες του ανά πάσα στιγμή. Τα πίσω μπρος στο ζήτημα των δασμών προς τον Καναδά, το Μεξικό και την Κίνα έκαναν τους δείκτες των χρηματιστηρίων να ανεβοκατέβουν σαν τρελοί. Έφτασε να ανακοινώσει 25% δασμούς προς Καναδά και Μεξικό και 10% προς την Κίνα προκαλώντας βύθιση στα χρηματιστήρια που σε κάποιο βαθμό δεν ήταν προετοιμασμένα ότι η απειλή θα γινόταν πράξη. Ο Τραμπ είπε πως “σίγουρα” θα επιβάλει δασμούς και προς την ΕΕ. Ωστόσο μέσα σε λίγες ώρες, οι δασμοί μετριάστηκαν, αφού όπως είπε συμφώνησε με την Πρόεδρο του Μεξικού να αναπτυχθούν έξτρα περιπολίες στα σύνορα κατά των μεταναστών, και αντίστοιχα με τον απερχόμενο πρωθυπουργό του Καναδά.

Οι σχέσεις μεταξύ των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών γίνονται όλο και περισσότερο συγκρουσιακές και βασιζόμενες στην καθημερινή ανταλλαγή απειλών και εκδικήσεων. Ο μικρός πανικός στα χρηματιστήρια λόγω των δασμών ήρθε σε συνέχεια του αμέσως προηγούμενου πανικού για την ανάδυση της κινέζικης Deepseek. Και δεν έχουμε κλείσει ακόμη ούτε 20 μέρες με τον Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ.