Οι ομοσπονδιακές εκλογές, που θα γίνουν την ερχόμενη Κυριακή 23 Φλεβάρη δεν πρόκειται να βγάλουν την Γερμανία από την πολιτική κρίση στην οποία έχει βυθιστεί. 

Η συμμαχική κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Πράσινων (Die Grunen) και Φιλελεύθερων (FDP) κατάρρευσε το περασμένο φθινόπωρο από την αδυναμία των τριών κομμάτων να έρθουν σε κάποια συμφωνία μεταξύ τους για την αντιμετώπιση της οικονομικής ύφεσης και της απειλής των ελλειμμάτων που μαστίζουν τα τελευταία χρόνια την πάλαι ποτέ ατμομηχανή της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που ανακοινώθηκαν στα μέσα του Γενάρη, το γερμανικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μέσα στο 2024. Είναι η πιο μακρόσυρτη ύφεση στην μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας.

Η δεξιά, χριστιανοδημοκρατική «Ένωση» (CDU/CSU) προηγείται σταθερά σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Η Ένωση έχει κυβερνήσει τη χώρα τα 55 από τα 76 χρόνια που έχουν περάσει από την δημιουργία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1949 μέχρι σήμερα, σε συμμαχία άλλοτε με το μικρό φιλελεύθερο FDP και άλλοτε σε «μεγάλους συνασπισμούς» μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες. Τα τελευταία προγνωστικά της δίνουν τώρα ένα 30% και 224 έδρες στο κοινοβούλιο. Το FDP, ο «αγαπημένος» της κυβερνητικός συνεταίρος όμως βρίσκεται κάτω από το όριο του 5% και αναμένεται να μείνει εκτός βουλής. Το SPD κινείται γύρω στο 18% και τις 113 έδρες. Το σημερινό κοινοβούλιο έχει συνολικά 723 μέλη. Με απλά λόγια, ακόμα και τυπικά, οι εκλογές της ερχόμενης Κυριακής δύσκολα θα λύσουν το πολιτικό αδιέξοδο.

Η ακροδεξιά, ημιφασιστική «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) αναμένεται να αναδειχθεί, με ένα ανατριχιαστικό 20%, σε δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στο νέο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο της Γερμανίας. Όλα τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου» δηλώνουν σταθερά ότι δεν πρόκειται με κανένα τρόπο να συνεργαστούν με το AfD. Οι πράξεις τους, όμως, άλλα λένε.

Πριν δυο εβδομάδες ο Φρίντριχ Μερτς, ο ηγέτης και υποψήφιος καγκελάριος της Ένωσης, έσπασε προκλητικά το ταμπού της μη συνεργασίας με το AfD κατεβάζοντας μια πρόταση νόμου για την αυστηροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής. Με τις ψήφους της Ένωσης, των Φιλελεύθερων και της Ακροδεξιάς η πρόταση μπήκε στην ημερήσια διάταξη για να συζητηθεί στο Βουλή στις 31 Γενάρη. Για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας η Βουλή ενέκρινε μια απόφαση με την ψήφο των αναπολητών του ναζισμού. 

Η κίνηση του Μερτς προκάλεσε μια θύελλα αντιδράσεων που χτύπησε ακόμα και την ίδια την Ένωση. Η Άνγκελα Μέρκελ με δήλωσή της χαρακτήρισε την απόφαση «λάθος». Στην ψηφοφορία της 31ης Γενάρη 12 βουλευτές της Ένωσης αρνήθηκαν να στηρίξουν το νομοσχέδιο, το οποίο τελικά απορρίφθηκε με 349 ψήφους κατά και 338 υπέρ. 

Η πραγματική απάντηση, όμως, ήρθε από τον δρόμο. Το αντιφασιστικό κίνημα στη Γερμανία είχε ήδη οργανώσει ένα μεγάλο συλλαλητήριο περικύκλωσης του συνεδρίου του AfD στη Ρίζα της Σαξονίας στις 11 Γενάρη. Το Σάββατο 2 Φλεβάρη εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν σε εκατοντάδες μικρές και μεγάλες πόλεις της Γερμανίας για να διαδηλώσουν όχι μόνο ενάντια στο ίδιο το AfD και την φασιστική απειλή αλλά και ενάντια στον Μερτς και την Χριστιανοδημοκρατική Δεξιά που νομιμοποίησε τους φασίστες και είναι έτοιμη, όπως όλα δείχνουν, να τους ανοίξει ακόμα και την κερκόπορτα προς την εξουσία. 

Χιλιάδες διαδηλωτές

Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: 80 χιλιάδες στο Αμβούργο, 45 χιλιάδες στην Κολωνία, 44 χιλιάδες στην Στουτγάρδη, 14 χιλιάδες στην Έσση, 10 χιλιάδες στη Βρέμη, 10 χιλιάδες στη Λειψία. Σε χιλιάδες μετριούνταν οι αντιφασίστες διαδηλωτές και σε δεκάδες άλλες μικρότερες πόλεις –στην Καρλσρούη, το Μάνχαϊμ, το Χάιλμπρον, το Άουγκσμπουργκ, το Μπάιροιτ. 

Στο Γκέτινγκεν (Κάτω Σαξονία) 140 περίπου φασίστες περικυκλώθηκαν από μια θάλασσα 10 χιλιάδων αντιφασιστών –που τους ανάγκασαν να ακυρώσουν την φασιστοσυγκέντρωσή τους. Σε όλες τις συγκεντρώσεις, πλάι στα πανό των αντιφασιστικών οργανώσεων, των συνδικάτων και της Αριστεράς υπήρχαν αυτοσχέδια πλακάτ που συνέκριναν τον Μερτς με τον Μπρύνινγκ, τον καγκελάριο του μεσοπολέμου που άνοιξε τον δρόμο στον Χίτλερ, συνθήματα ενάντια στην «αντι-μετανάστευση» (την πρόταση του AfD να απελαύνονται πίσω στις «χώρες» τους ακόμα και άνθρωποι «ξένης καταγωγής» που έχουν γερμανική υπηκοότητα) και κοροϊδευτικά συνθήματα ενάντια στην δεξιά. «Φριτς άκου τη μαμάκα» έγραφε ένα πλακάτ στο Αμβούργο -μια άμεση αναφορά στην δήλωση της Μέρκελ που χαρακτήρισε την συνεργασία του Φρίντριχ (Φριτς) Μερτς με το AfD λάθος.

Και η 1 Φλεβάρη δεν ήταν παρά μόνο η αρχή. Μέσα στις δυο εβδομάδες που έχουν περάσει από τότε δεν έχει υπάρξει ούτε μια μέρα χωρίς κάποια μικρή ή μεγάλη αντιφασιστική κινητοποίηση στη Γερμανία. 250 χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Βερολίνο την περασμένη εβδομάδα, άλλες 160 χιλιάδες στο Μόναχο, για να φέρουμε μόνο τα δυο μεγαλύτερα παραδείγματα. 

Ο Μερτς απέρριψε ως αβάσιμες τις κατηγορίες ότι με τη στάση του νομιμοποίησε το AfD. «Το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα σε αυτούς και εμάς είναι τεράστιο» δήλωσε μετά την αποτυχημένη ψηφοφορία. Στην πραγματικότητα, όμως, ο στόχος του ήταν ακριβώς αυτός: να κλείσει το μάτι στους ψηφοφόρους του AfD σε μια προσπάθεια να ξανακερδίσει πίσω ένα κομμάτι από την παραδοσιακή βάση της Χριστιανοδημοκρατίας που έχει στραφεί στην ακροδεξιά.

Στη συζήτηση που έγινε στο κοινοβούλιο οι βουλευτές του AfD χλεύαζαν συνεχώς προκλητικά, με τον γνώριμο σε εμάς από την Χρυσή Αυγή τρόπο, την Χάιντι Ράιχινεκ, την ομιλήτρια της Die Linke την ώρα που μιλούσε από το βήμα. Το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Μερτς. 

Στα γκάλοπ η Die Linke -που βρίσκεται σε χρόνια κρίση- ανεβαίνει. Τα τελευταία προγνωστικά τις δίνουν γύρω στο 6%. Η «Λίστα Σάρα Βάγκενκνεχτ», αντίθετα, ένα κόμμα που δημιουργήθηκε από μια δεξιά, ρατσιστική, διάσπαση της Die Linke  φαίνεται ότι θα μείνει εκτός Βουλής.

Σωτήρης Κοντογιάννης

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 22 ΜΑΡΤΗ