Την ενοχή 12 κατηγορουμένων, για ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και για σωματική βλάβη κατά συρροή, για τη φωτιά στο Μάτι, το 2018, εισηγήθηκε την Πέμπτη 13/03 η εισαγγελέας στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων που κρίνει από την αρχή την υπόθεση, μετά από έφεση του Εισαγγελέα, για τις ομόφωνες αθωώσεις σε 15 κατηγορούμενους, αλλά και το ύψος των ποινών - χάδι για τους 5 καταδικασθέντες (5 χρόνια τα οποία μετατράπηκαν σε χρηματική ποινή προς 10 ευρώ ημερησίως). Μεταξύ άλλων ζήτησε την καταδίκη και άλλων στελεχών της Πυροσβεστικής αλλά και της Ρένας Δούρου, τότε Περιφερειάρχη Αττικής, του τότε Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας και του τότε Δήμαρχου Ραφήνας – Πικερμίου.
Αλλά, ακόμα και αν η τωρινή πρόταση της εισαγγελέως στο Εφετείο είναι πιο «σκληρή» από την πρωτόδικη απόφαση, ως άμεσο αντίκτυπο της οργής για την ατιμωρησία των Τεμπών, είναι υποκριτικό να θεωρούμε ότι υπεύθυνοι, για τη δεύτερη παγκοσμίως θανατερή πυρκαγιά του 21ου αιώνα, είναι, μόνο, κάποια στελέχη της Πυροσβεστικής και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Την κύρια ευθύνη είχαν όλες οι κυβερνήσεις που εφάρμοζαν τις άγριες μνημονιακές περικοπές και στην πυροπροστασία – πυρόσβεση και η άρχουσα τάξη που βάζει τα κέρδη της πάνω από τις ζωές μας είτε είναι πετρελαιάρχες, είτε εφοπλιστές, είτε μεγαλοεργολάβοι.
Στις 23 Ιουλίου του 2018 στις 12 το μεσημέρι, εκδηλώθηκε πυρκαγιά στα Γεράνεια, πάνω από την Κινέτα και στις 16.06 στο Καλαμάκι Ισθμού Κορίνθου δίπλα στη Motor Oil, εκτός των διυλιστηρίων. Στις 17.00 και οι δύο έχουν αντιμετωπιστεί. Στις 16.41 γίνεται αναγγελία πυρκαγιάς στο Νταού Πεντέλης αλλά τα δύο πυροσβεστικά που σταθμεύουν στην περιοχή είχαν πάει στην Κινέτα. Οι (λίγες) επίγειες δυνάμεις φτάνουν καθυστερημένα χωρίς υποστήριξη από αέρος με αποτέλεσμα στις 17.10 η φωτιά να έχει ξεφύγει αλλά τα (λίγα) εναέρια μέσα συνέχιζαν (με τηλεφώνημα Βαρδινογιάννη) να είναι ακόμα στα Ίσθμια χωρίς να υπάρχει επιχειρησιακός λόγος. Σύμφωνα με τα ηχητικά ντοκουμέντα: «Πυροσβέστης στο Νταού: Το ελικόπτερο γιατί δεν το βλέπω; ΕΣΚΕ: Δεν ήρθε καν σε εσάς. Πυροσβέστης: Ρε παιδιά, ρε παιδιά, θα φύγει η φωτιά. ΕΣΚΕ (προς διοικητή): Κύριε διοικητά τι να κάνουμε, θα στείλουμε εκεί πέρα; Διοκητής: Δε.. είναι εντολή υπουργού να ενισχύσουμε (στη Motor Oil)…». Μέχρι τις 18.05 η φωτιά διανύει μια απόσταση 2,5 χιλιομέτρων και περνάει την Λεωφόρο Μαραθώνος αλλά ούτε εκεί υπάρχουν αρκετά πυροσβεστικά μέσα για να την ανακόψουν.
Ακόμη τότε υπήρχε όλη η δυνατότητα να εκκενωθεί η περιοχή αλλά ούτε η ΕΛ.ΑΣ ούτε το Λιμενικό ενδιαφέρθηκαν για τις ανθρώπινες ζωές.
Εξυπηρετώντας τους εφοπλιστές
«Πυροσβέστης: Στείλτε αστυνομικούς να βγάλουν κόσμο έξω. Αστυνομικός: Δεν μπορούν να προσεγγίσουν λένε λόγω πυρκαγιάς. Πυροσβέστης: Και πως θα γίνει; Κινδυνεύουν άνθρωποι. Αστυνομικός: Και τι θέλετε να κινδυνέψουν οι αστυνομικοί;» Στις 18.10 το Λιμενικό ειδοποιείται ότι υπάρχουν άνθρωποι στη θάλασσα μέσω της αντίστοιχης υπηρεσίας στη Δανία (!) γιατί 20 Δανοί βρίσκονταν στη θάλασσα. Το Λιμενικό όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να σώσει τον κόσμο αλλά, κατά την εισαγγελέα, «η αρμόδια Λιμενική Αρχή δεν έδωσε στα πλοία της γραμμής, που έφταναν στις 17.30 και έπειτα, εντολή να μην αποβιβάσουν αυτοκίνητα και επιβάτες στο λιμάνι της Ραφήνας για να μην επιβαρυνθεί η περιοχή με επιπλέον κίνηση». Η δουλειά του Λιμενικού ήταν να εξυπηρετήσει τους εφοπλιστές.
Οι αναφορές της ΝΔ για το έγκλημα στο Μάτι ξεχειλίζουν από υποκρισία και θράσος. Αφού το έκανε "σημαία" για να κερδίσει τις εκλογές του 2019 τώρα το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα για τις «χρόνιες παθογένειες του κράτους» για να αποποιηθεί τις ευθύνες της για το έγκλημα των Τεμπών. Όμως, ήταν η κυβέρνηση της ΝΔ που «αναβάθμισε» μία σειρά από στελέχη, και υπόδικους, της Πυροσβεστικής από εκείνη την περίοδο, που αρνείται να αποζημιώσει τα θύματα και τους τραυματίες στο Μάτι, που εξακολουθεί να διαλύει την πυροπροστασία και πυρόσβεση, με αποτέλεσμα εκατομμύρια καμένα στρέμματα και νεκρούς σε όλη την Ελλάδα, για να τα δώσει όλα στη τάξη των Βαρδινογιάννηδων και στους εξοπλισμούς.
Για να μην ζήσουμε «άλλο Μάτι» και «άλλα Τέμπη» χρειάζεται να ανατρέψουμε την κυβέρνηση της ΝΔ και μαζί της να ξεφορτωθούμε τις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές.
Γιώργος Ράγκος
«Ας είμαστε όλοι μαζί…»
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία της Περσεφόνης Ζυγομαλά που επέζησε από την πυρκαγιά στο Μάτι: «Στις 23 Ιουλίου 2018 μπήκαμε στη θάλασσα στο Μάτι με τη γιαγιά μου, όχι για να κολυμπήσουμε, -δεν κολυμπούσε άλλωστε πλέον στη θάλασσα γιατί φοβόταν μην πάθει καρδιά, έλεγε-, ούτε για να χαρούμε το καλοκαίρι, αλλά για να σωθούμε. Η θάλασσα ήταν η μόνη μας επιλογή, η μόνη μας διέξοδος» περιγράφει σε ανάρτησή της.
Η γιαγιά της σύντομα θα πέθαινε στα χέρια της και η ίδια θα σωζόταν κολυμπώντας για ώρες χάρη σε ένα καΐκι ενός λαυριώτη με οχτώ Αιγύπτιους ψαράδες. «Είχαν βγει να σώσουν ανθρώπους από την πυρκαγιά. Και πράγματι αυτοί οι άνθρωποι μας έσωσαν από βέβαιο θάνατο… Από το κέντρο υγείας μας έστειλαν στον Ευαγγελισμό όπου πήγαμε για οξυγόνο και έναν τυπικό έλεγχο. Επικρατούσε ο απόλυτος πανικός. Κατάλαβα ότι δεν είχε λειτουργήσει τίποτα. Ούτε ενημέρωση υπήρχε, ούτε ο περιβόητος κρατικός μηχανισμός, ούτε σχέδιο διάσωσης και απεγκλωβισμού. Τίποτα».
Τονίζει επίσης τη μηδαμινή μέριμνα για τους επιζήσαντες τα επόμενα χρόνια: «Κανένα κράτος, κανένας αρμόδιος, κανένας δεν βρέθηκε να πει ότι δικαιούσαι εσύ και όσοι το έχουν ανάγκη, όσα χρόνια χρειαστεί ψυχοθεραπεία ή ειδική ψυχιατρική θεραπεία και παρακολούθηση ώστε να επουλωθεί ή έστω να αντιμετωπιστεί το τραύμα. Κανένας. Τίποτα. Μόνη μου πάλευα τα επόμενα χρόνια, χωρίς να έχω καλή οικονομική κατάσταση, χωρίς κάποια σταθερά, να πηγαίνω για ψυχοθεραπεία μήπως και ελαφρύνει αυτή η ενοχή, μήπως και μπορέσω να μάθω να ζω με αυτό το τραύμα, καθώς ξέρω πως δεν θα κλείσει ποτέ».
Κλείνει τη μαρτυρία της συνδέοντας τα πολύνεκρα κυβερνητικά εγκλήματα, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο και την απάντηση στην “για το Μάτι δε λέτε” σύγκρισή τους από τους απολογητές της κυβέρνησης. «Σε αυτή την πυρκαγιά καήκανε ολόκληρες οικογένειες, χαθήκανε πολλά μικρά παιδιά, γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, κάτοικοι, περαστικοί, ακόμα και τουρίστες. Δεν θα δεχτούμε να θεωρηθεί πλημμέλημα ξανά. Ας είμαστε όλοι μαζί, για το Μάτι, για τα Τέμπη, την Πύλο, την Μάνδρα κι ας ελπίσουμε πως δεν θα ξαναθρηνήσουμε αλλά θύματα».