To βέτο των ΗΠΑ στο ψήφισμα που κατατέθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εξασφάλισε χρόνο στο Ισραήλ να συνεχίσει τον αποκλεισμό και τις ασταμάτητες δολοφονικές επιθέσεις στην Γάζα. Και στην αμερικάνικη διπλωματία να εντείνει τις πιέσεις προς την παλαιστινιακή αντίσταση προκειμένου να υποκύψει στους όρους του Ισραήλ: για μια μη μόνιμη εκεχειρία που το Ισραήλ θα μπορεί να παραβιάσει όποτε θελήσει -όπως έκανε την προηγούμενη φορά. Για συνέχιση της στρατιωτικής παρουσίας του Ισραήλ στην Γάζα. Και για μια «ανθρωπιστική βοήθεια»-εργαλείο στα χέρια των ιμπεριαλιστών και σιωνιστών, χωρίς εγγυήσεις, και με αποτέλεσμα σφαγές σαν και αυτές που είδαμε να συμβαίνουν τις τελευταίες εβδομάδες στην Γάζα.
Η υποστήριξη των ΗΠΑ και το γεγονός ότι πολύ γρήγορα οι κυβερνήσεις Μακρόν και Στάρμερ έκαναν γαργάρα τις απειλές της προηγούμενης εβδομάδας για άμεση αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους άνοιξαν το δρόμο στον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ Κατζ, να ανακοινώσει σχέδιο δημιουργίας 22 νέων, παράνομων εποικισμών στη Δυτική Όχθη όπου συνεχίζονται οι επιθέσεις, δηλώνοντας ξεδιάντροπα: «είναι μια στρατηγική κίνηση που απαγορεύει τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους».
Ταυτόχρονα συνεχίζονται οι επιθέσεις στα γειτονικά κράτη: Την Τρίτη 10/6 το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι ετοιμάζεται να βομβαρδίσει εκ νέου την Υεμένη. Τις προηγούμενες μέρες βομβάρδισε ξανά τα νότια προάστια της Βηρυτού, όπου ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε πως έπληξε εγκαταστάσεις της Χεζμπολάχ. Ήταν ο τέταρτος και σφοδρότερος βομβαρδισμός της λιβανικής πρωτεύουσας, αφότου τέθηκε σε εφαρμογή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, τον Νοέμβρη.
Για μια ακόμη φορά βομβάρδισε στόχους στη νότια Συρία, στα περίχωρα της Δαμασκού και στην Κουνέιτρα, που συνόδευσε με χερσαίες επιχειρήσεις χαρακτηρίζοντας τον ντεφάκτο πρόεδρο της χώρας Αλ Σάρα «άμεσα υπεύθυνο για κάθε απειλή και κάθε επίθεση εναντίον του κράτους του Ισραήλ». Αυτή τη φορά βέβαια είχε ως δικαιολογία τις εκτοξεύσεις ρουκετών εναντίον της ισραηλινής επικράτειας και από το συριακό έδαφος για τις οποίες η Δαμασκός διέψευσε ότι ήταν δικό της έργο. Ο Αλ Σάρα διαβεβαίωσε ξανά ότι η Συρία, παρά το γεγονός ότι έχει γίνει πεδίο βολής του Ισραήλ, δεν εγείρει «απειλή για κανένα».
Η συμβιβαστική στάση του Άλ Σάρα και λίγο-πολύ και των υπόλοιπων αραβικών καθεστώτων δεν εκφράζει το αραβικό πεζοδρόμιο ούτε στις χώρες του Μαγκρέμπ -πόσο μάλλον στον Λεβάντε. Το Επαναστατικό Αριστερό Ρεύμα στη Συρία καταδίκασε τις ισραηλινές επιθέσεις στην Παλαιστίνη, την Συρία και το Λίβανο: «Χαιρετίζουμε όλους όσους πολεμούν στη Γάζα. Χαιρετίζουμε όλους όσοι αρνούνται να ζήσουν υπό κατοχή ή να πουλήσουν τη γη, την τιμή και το αίμα τους για πολιτικές “συμφωνίες”. Χαιρετίζουμε όλους τους επαναστάτες που βλέπουν τη Γάζα ως καθρέφτη του δικού τους αγώνα και της δικής τους ελευθερίας. Δεν θα πτοηθούμε από βομβαρδισμούς ή επεμβάσεις. Η σημερινή επίθεση στη Συρία είναι μια επιβεβαίωση ότι η μάχη μας είναι η ίδια:
Από τη Γάζα στη Δαμασκό. Αντίσταση, αντίσταση, καμία συμφιλίωση ή συμβιβασμός! Με τη λαϊκή αντίσταση ενάντια στην κατοχή. Με τους λαούς ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Με την επανάσταση των εργατών, των εργατριών και των καταπιεσμένων ενάντια σε αυτό το εγκληματικό παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Όλη η εξουσία και ο πλούτος στο λαό».