Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Με μια μεγάλη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, απέπλευσαν από το λιμάνι της Σύρου την Κυριακή 14/9, τα δύο σκάφη, το “Οξυγόνο” και το “Ηλέκτρα”, που θα ενωθούν με τον διεθνή στόλο αλληλεγγύης Global Sumud Flotilla στην προσπάθεια να σπάσουν δια θαλάσσης τον αποκλεισμό της Γάζας. Και δεν θα είναι τα μόνα. Έξι καράβια με συμμετοχή 46 ακτιβιστών θα ξεκινήσουν από την Ελλάδα.

Δεκάδες πλοία έχουν ξεκινήσει εδώ και δυο εβδομάδες από μια σειρά σημεία της Μεσογείου, ξεσηκώνοντας μεγάλες κινητοποιήσεις και προειδοποιήσεις σαν αυτές των λιμενεργατών της Γένοβας και της Βενετίας ότι θα μπλοκάρουν τα πάντα σε περίπτωση που χαθεί το σήμα των καραβιών λόγω ισραηλινής επίθεσης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ακτιβίστικη προσπάθεια να σπάσει από τα κάτω ο θαλάσσιος αποκλεισμός, πατώντας στην εμπειρία αντίστοιχων προηγούμενων. Από τα καΐκια που κατάφεραν να φτάσουν στα παράλια της Γάζας το 2008 και το πολύνεκρο ισραηλινό έγκλημα του Μαβί Μαρμαρά το 2010, μέχρι τα πιο πρόσφατα ταξίδια του Στόλου της Ελευθερίας με τα Κόνσιενς, Μαντλίν και Χάνταλα. 

Από την Ελλάδα αρχικά είχε ανακοινωθεί η συμμετοχή στο στόλο με το σκάφος «Οξυγόνο» -ονομασία που παραπέμπει στο κίνημα για το έγκλημα των Τεμπών- το οποίο ήταν σταθμευμένο στο λιμάνι της Ερμούπολης στη Σύρο από την περασμένη εβδομάδα. 

Η αναχώρησή του αναμενόταν με τεράστια προσμονή από μέρα σε μέρα μετά τη μεγάλη συγκέντρωση – συναυλία που οργανώθηκε στο νησί και την αρχική αναβολή του απόπλου την περασμένη Δευτέρα 8/9. Όπως εξηγεί το March to Gaza Greece που ανέλαβε να οργανώσει την ελληνική συμμετοχή στο στόλο, «η καθυστέρηση που μεσολάβησε οφείλεται όχι μόνο στα εύλογα τεχνικά ζητήματα που προέκυψαν σε έναν τόσο μεγάλο στόλο… αλλά και δύο ανοιχτές επιθέσεις με drones εναντίον πλοίων στην Τυνησία που έδειξαν πόσο ενοχλεί το εγχείρημα τις δυνάμεις της κατοχής και τους συμμάχους της».

Το Ισραήλ βομβάρδισε δύο από τα σκάφη που στάθμευαν σε λιμάνι της Τύνιδας. Το ξημέρωμα της Τρίτης 9/9 το πλοίο Familla Madeira του Παγκόσμιου Στόλου Αλληλεγγύης υπέστη επίθεση από drone, ενώ βρισκόταν στο λιμάνι της Σίντι Αμπού Σάιντ. Το επόμενο βράδυ βομβαρδίστηκε το πλοίο Αlma στο ίδιο λιμάνι. Η ακτιβίστρια Μαρία Κοσμίδη ήταν πάνω στο Alma την ώρα του βομβαρδισμού: «Στις 11 και κάτι δεχτήκαμε επίθεση από drone που πέταξε κάποιου είδους βόμβα πάνω στην οροφή. Κατευθείαν το αντιληφθήκαμε και μέσα σε δυο λεπτά σβήσαμε τη φωτιά. Όλοι είναι ασφαλείς. Είναι η δεύτερη μέρα που δεχόμαστε επίθεση στα καράβια του στόλου στην Τυνησία. Δεν θα σταματήσει η αποστολή. Αυτή η τακτική συμβαίνει για να μας τρομάξει και να μη συνεχίσουμε, αλλά αυτό δεν θα συμβεί. Δεν πλησιάζει ούτε στο χιλιοστό τις επιθέσεις που δέχονται οι άνθρωποι στη Γάζα και την Παλαιστίνη. Γι’ αυτούς γίνεται όλο αυτό. Δεν θα σταματήσουμε να σαλπάρουμε μέχρι να τελειώσει η παράνομη πολιορκία κι αυτές οι τακτικές δεν θα μας σταματήσουν».

Όλη αυτή την εβδομάδα η Σύρος ήταν στο πόδι για να συνδράμει με κάθε τρόπο τους ακτιβιστές/ριες του Global Sumud Flotilla και του March to Gaza. Εξορμήσεις στην πόλη και παρεμβάσεις στις πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργανώνονται στο νησί, συνελεύσεις, 24ωρη περιφρούρηση του "Οξυγόνου" και του “Ηλέκτρα”, συζητήσεις, προβολές ντοκιμαντέρ, καλλιτεχνικά παιδικά εργαστήρια και προφανώς ανεκτίμητη βοήθεια στα σκάφη που βασίζεται στην πλούσια ναυτική γνώση των συριανών.

Προσφορά

«Ο κόσμος αυτός έχει διαφορετικές αφετηρίες αλλά ο σκοπός είναι ένας, να σταματήσει η γενοκτονία στη Γάζα. Μιλάμε για πολύ κόσμο από τα κάτω που διψάει να προσφέρει, και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσει να το κάνει. Ελπίζουμε ότι θα είναι η τελευταία φορά που θα χρειαστεί μια τέτοια αποστολή, αλλά ακόμα και να υπάρχει ξανά η ανάγκη θα είμαστε πάλι εδώ» μας είπε ο Γιάννης Κ. μόνιμος κάτοικος της Σύρου και αγωνιστής στο κίνημα αλληλεγγύης.

Όπως μας επιβεβαίωσαν πολλοί από τους ντόπιους, ο ξεσηκωμός της τελευταίας εβδομάδας δεν έπεσε από τον ουρανό. Αποτελεί συνέχεια της μεγάλης κινητοποίησης ενάντια στην κρουαζιέρα των σιωνιστών που επέβαιναν στο Crown Iris, τη διαδήλωση στις 10 Αυγούστου, το κράξιμο στον Άδωνι κατά την επίσκεψή του στο νοσοκομείο του νησιού, τη συναυλία της Κυριακής 7/9, αλλά και πιο παλιές πρωτοβουλίες όπως τις κινητοποιήσεις για την απόσυρση της ισραηλινής πρεσβείας από τους χορηγούς του φεστιβάλ Anima Syros.  Σημαντική είναι η στήριξη των εργατικών σωματείων της Σύρου με αποφάσεις που απλώνουν το μήνυμα της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη μέσα στους εργατικούς χώρους και πολλά μέλη τους να συμμετέχουν στις δράσεις. Στις σελίδα 13 μπορείτε να διαβάσετε όσα δήλωσαν στην Εργατική Αλληλεγγύη συνδικαλιστές/ριες από τη Σύρο με τους οποίους ήρθε σε επαφή η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο - Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη οργανώνοντας το επόμενο βήμα με την απεργιακή κινητοποίηση για την Παλαιστίνη στις 10 Οκτωβρίου.

Δεδομένου αυτού το κλίματος κι αφού ανακοινώθηκε μια μέρα πριν ότι η αναχώρηση της ελληνικής αποστολής θα γίνει τελικά το απόγευμα της Κυριακής 14/9, το συλλαλητήριο που θα ξεπροβόδιζε τους ακτιβιστές/ριες φαινόταν ότι θα είναι μεγαλειώδες. Από τις πρώτες ώρες που άρχισε να διαδίδεται το νέο, ο κόσμος έσπευσε να μαζικοποιήσει ακόμα περισσότερο τις δράσεις. Μαγαζιά της Άνω Σύρου αποφάσιζαν ότι θα κλείσουν την επόμενη μέρα για να κατέβουν στη συγκέντρωση. Γονείς με παιδιά ζωγράφιζαν πανό. Πολλές δεκάδες συγκεντρώθηκαν στην προβολή του ντοκιμαντέρ “48” για την ισραηλινή κατοχή κι έμειναν για ώρα μετά να συζητούν με τους συντελεστές του. Η διαρκής παρουσία του κόσμου γύρω από τα σκάφη μεγάλωσε.

Το συλλαλητήριο της Κυριακής ξεκίνησε με συνέντευξη Τύπου την οποία συντόνισε ο δημοσιογράφος Θωμάς Σίδερης και μίλησαν αγωνιστές/ριες από το κίνημα αλληλεγγύης των Κυκλάδων, τα μέλη της αποστολής Ιάσωνας Αποστολόπουλος και Πέτη Πέρκα, η Αναστασία Ματσούκα που επισκέφτηκε πρόσφατα τη Ραμάλα με αντιπροσωπεία της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων κι ο βουλευτής της Ανυπότακτης Γαλλίας Φρανσουά Πικμάλ. Στο λιμάνι μπροστά από τα δύο σκάφη δεν έπεφτε καρφίτσα. Εκατοντάδες κόσμος παρέμενε για ώρα με παλαιστινιακές σημαίες, πανό και συνθήματα για “Λευτεριά στην Παλαιστίνη - From the river to the sea”. Η ώρα όμως πέρναγε και οι άγκυρες δεν σηκώνονταν. Κάποια στιγμή ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα ότι το Λιμεναρχείο βάζει γραφειοκρατικά εμπόδια στον απόπλου και μια οργισμένη διαδήλωση βάδισε προς τα εκεί κι άρχισε να το πολιορκεί φωνάζοντας "Δώστε απόπλου, σηκώστε τα πανιά - με την Παλαιστίνη ως τη Λευτεριά" και "Η κυβέρνησή σας δε μας σταματά - Θέλετε δε θέλετε θ’ ανοίξουμε πανιά". Δεν χρειάστηκε πολύ. Η πίεση του κόσμου έλυσε γρήγορα τα κωλύματα και τα μέλη του πληρώματος βγήκαν από το Λιμεναρχείο καταχειροκροτούμενα ανακοινώνοντας ότι η άδεια δόθηκε. Μέσα σε λίγα λεπτά το λιμάνι της Σύρου είχε πάρει φωτιά από τους πυρσούς και τα συνθήματα όσο το Οξυγόνο και το Ηλέκτρα ξεκίναγαν το ταξίδι τους προς της Γάζα.

14/9, Ερμούπολη Σύρος. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Ο κλάδος μας εξαρχής είχε πάρει θέση και είχε πει ότι το ζήτημα της Παλαιστίνης είναι το μεγάλο στοίχημα της ανθρωπότητας. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε και ως εκπαιδευτικοί και ως κοινωνία γενικότερα. Πρέπει να εξηγήσουμε στα παιδιά μας τι είναι στην πραγματικότητα ο αντισημιτισμός και πώς χρησιμοποιείται σήμερα αυτή η λέξη. 

Βλέπουμε ανθρώπους που έκαναν πολιτική καριέρα στο παρελθόν με τον αντισημιτισμό και έρχονται σήμερα μέσω των υπουργικών θώκων να μας κουνάν το δάχτυλο και να κατηγορούν το κίνημα αλληλεγγύης ως αντισημίτες. 

Πρέπει να εξηγήσουμε στα παιδιά μας ότι ενώ συνήθως οι εθνικές σημαίες είναι για να ξεχωρίζουν τους ανθρώπους, υπάρχει πλέον μια σημαία που έχει οικουμενικό χαρακτήρα. Είναι η σημαία της Παλαιστίνης και τη σηκώνουμε με περηφάνια. 

Ζώντας στη Σύρο θα πρέπει επίσης να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τον Χατζιαβάτη και τι συμβολίζει, γιατί έχουμε πολλούς Χατζιαβάτηδες που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα χρήματα. Αυτοί που θρηνούν για το τουριστικό προφίλ του νησιού μας και δεν σκέφτονται το τι πολιτισμό θα αφήσουν στα παιδιά τους. 

Εμείς είμαστε με όλον αυτόν τον κόσμο που αγωνίζεται για Λευτεριά στην Παλαιστίνη γιατί συνειδητά πλέον προτιμούμε το καθαρό βλέμμα αυτών που αγωνίζονται παρά αυτών που προσπαθούν να ξεπλύνουν την εγκατάλειψη των ανθρώπινων αξιών με το χρήμα. Θέλουμε να δείξουμε στα παιδιά μας ότι αυτή τη στιγμή η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι στους δρόμους. 

Ο αγώνας ενάντια στη γενοκτονία θα πρέπει να αφορά πλέον την οργανωμένη συμμετοχή του κόσμου κι αυτό είναι μια απεργιακή κινητοποίηση για την Παλαιστίνη. Θα πρέπει τα σωματεία να μπουν πιο ενεργά σε αυτόν τον αγώνα γιατί δεν είναι μόνο υπόθεση των τοπικών συλλογικοτήτων και κινημάτων αλληλεγγύης αλλά όλου του εργατικού κινήματος. 

Δεν θα μπορούσαμε να δουλεύουμε με παιδιά και να μη στεκόμαστε δίπλα στους ανθρώπους που αυτή τη στιγμή υφίστανται αυτή τη γενοκτονία. Αν κάναμε αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να κοιτάμε τους μαθητές και τις μαθήτριές μας στα μάτια. Έχει σημασία να παίρνουν θέση τα σωματεία εργαζομένων. 

Εδώ που είναι κι ένας πιο μικρός τόπος το βλέπουμε καθαρά ότι τα σωματεία που στηρίζουν τον αγώνα για Λευτεριά στην Παλαιστίνη περνούν το μήνυμα σε όλη την τοπική κοινωνία. Χρειάζεται να κλιμακώσουμε. Όσο συνεχίζεται αυτή η γενοκτονία θα πρέπει κι εμείς να συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά.

Δίνουμε το παρόν και στηρίζουμε όλες τις δράσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό για την Παλαιστίνη. Είμαστε όλοι σοκαρισμένοι και προβληματισμένοι από τη γενοκτονία που βλέπουμε να συμβαίνει δίπλα μας. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητη από όλους η αλληλεγγύη και η δράση για να τη σταματήσουμε. 

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν το αντιλαμβάνονται. Στη Σύρο είναι μεγάλο το κομμάτι της τοπικής κοινωνίας που κινείται σε αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη αλλά και γενικότερα σε ζητήματα αλληλεγγύης. Προφανώς αυτό τον καιρό όλα τα μάτια τα έχουμε στρέψει στην Παλαιστίνη. Θα συνεχίσουμε μέχρι να βάλουμε τέλος σε αυτή τη γενοκτονία.

Ανταποκριθήκαμε αμέσως στο κάλεσμα του March to Gaza για στήριξη του πλοίου που θα πάει προς τη Γάζα. Από την πρώτη ημέρα που ενημερωθήκαμε γι’ αυτό βγάλαμε ανακοίνωση και πήγαμε και υποστηρίξαμε το αίτημα για να πάρουμε την πλατεία για τη μεγάλη συναυλία που έγινε την περασμένη Κυριακή. 

Προσπαθήσαμε επίσης να έρθουμε σε επαφή με τους υπόλοιπους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων ενημερώνοντάς τους σχετικά για να βγάλουν κι εκείνοι ανάλογες αποφάσεις. Η γενοκτονία στη Γάζα και το να δηλώσουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στον παλαιστινιακό λαό βάζει αυθόρμητα σε κίνηση πάρα πολύ κόσμο, τόσο τον καθένα και την κάθε μία ξεχωριστά, όσο και σε επίπεδο συλλόγων και συλλογικών φορέων. Αυτό μας έχει εκπλήξει ευχάριστα. 

Η Παλαιστίνη μας έχει ενώσει και μας έχει κινητοποιήσει. Την τελευταία εβδομάδα έχουμε μπει σε φρενήρεις ρυθμούς για να στηρίξουμε την ελληνική αποστολή του Global Sumud Flotilla. Να οργανώσουμε φιλοξενίες, να προπαγανδίσουμε τις δράσεις, να στηρίξουμε το ίδιο το καράβι και την περιφρούρησή του, να οργανώσουμε εκδηλώσεις και συζητήσεις, να στήσουμε τα παιδικά εργαστήρια με πολύ μεγάλη συμμετοχή. 

Όλα αυτά δεν έγιναν ξαφνικά τώρα. Στη Σύρο γίνεται αυτή η δουλειά εδώ κι αρκετό καιρό. Στα μαγαζιά εδώ κι ένα χρόνο υπάρχουν αφισσάκια που λένε stop the genocide μην υπολογίζοντας το κόστος -μιλάμε για ένα τουριστικό νησί- πέρυσι στο φεστιβάλ Anima Syros καταφέραμε και αποσύρθηκε η στήριξη της ισραηλινής πρεσβείας, έγινε η κινητοποίηση που δεν άφησε το ισραηλινό κρουαζιερόπλοιο Crown Iris να αποβιβάσει και στις 10 Αυγούστου έγινε μια πολύ μεγάλη διαδήλωση στο πλαίσιο των πανελλαδικών κινητοποιήσεων.  

Στη Σύρο έχει φτιαχτεί μια μαγιά ανθρώπων που παίρνουμε θέση και δρούμε στο πλευρό της Παλαιστίνης και καταγγέλλουμε τις θηριωδίες του Ισραήλ. Απαιτούμε να πάρουν ανάλογη θέση και οι πολιτικοί ιθύνοντες.