Οι ευρωεκλογές και οι τοπικές εκλογές είναι μια ευκαιρία για να εκφραστεί και στις κάλπες η οργή ενός κόσμου που αντιστέκεται και συνεχίζει να στρέφεται προς τα αριστερά κόντρα στην κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ και να μην πισωγυρίσει στους Μητσοτάκηδες και τη ΝΔ.
Πώς; Μέσα από την ενίσχυση των ψηφοδελτίων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, γιατί παίζει καθοριστικό ρόλο στη στήριξη και στην οργάνωση των αγώνων, αλλά και διαμορφώνει την αντικαπιταλιστική εναλλακτική της διαγραφής του χρέους, της κρατικοποίησης των τραπεζών με εργατικό έλεγχο απέναντι στο μεταμνημονιακό μονόδρομο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ένας μονόδρομος συνέχισης της πολιτικής των περικοπών για τα υπερ-πλεονάσματα, και της “ανάπτυξης” των ιδιωτικοποιήσεων και των εργολαβιών που πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί με ένα τεράστιο κόστος, όπως είδαμε πρόπερσι με τις πλημμύρες στη Μάνδρα και πέρυσι με την πυρκαγιά στο Μάτι και στη Ραφήνα. Η περιφέρεια δίνει εκατομμύρια στους Μελισσανίδηδες στη Ν. Φιλαδέλφεια αλλά ψίχουλα για πραγματικές αντιπυρικές και αντιπλημμυρικές παρεμβάσεις.
Απέναντι σε αυτήν την πολιτική δίνουμε τη μάχη για μια προεκλογική περίοδο που να διαπερνάται από αγώνες, όπως η απεργία των νοσοκομειακών στις 16 Μάρτη, για να τα πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν με τα μνημόνια.
Δυναμώνουμε την πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών. Φέτος η πρωτοβουλία που πήραμε πρώτη φορά για μια απεργιακή 8 Μάρτη ήταν ένας σταθμός, όπως είδαμε από την επιτυχία της απεργίας και των συγκεντρώσεων, αλλά και των σχετικών εκδηλώσεων που οργανώσαμε σε δεκάδες χώρους δουλειάς – στα βόρεια προάστια στην ΕΡΤ, την ΕΥΔΑΠ, το Παίδων Πεντέλης, το Δήμο Αγ. Παρασκευής.
Συνεχίζουμε τη μάχη ενάντια στον ρατσισμό για να κλείσουν τα στρατόπεδα και να μπουν οι πρόσφυγες στις πόλεις και τις γειτονιές μας. Τις σταθερές παρεμβάσεις στα στρατόπεδα από την Μαλακάσα μέχρι το Σχιστό, στηρίζοντας τους πρόσφυγες στις κινητοποιήσεις τους για καλύτερες συνθήκες, για να μπουν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία αλλά και οργανώνοντας μεγάλες καμπάνιες και συλλαλητήρια όπως η φετινή διεθνής μέρα δράσης στις 16 Μάρτη. Και τη μάχη ενάντια στους φασίστες για να μπουν οι δολοφόνοι ισόβια, με την ΚΕΕΡΦΑ μπροστά και ενωτικές πρωτοβουλίες δράσης μαζί με τα σωματεία και τους φορείς, όπως αυτές που έγιναν στα βόρεια από τη Ν.Ιωνία και το Ηράκλειο μέχρι το Μαρούσι όπου καταφέραμε να κλείσουμε και τα τελευταία γραφεία του βόρειου τομέα της Χ.Α.
Η χρηματοδότηση των περιφερειών εξαρτάται κεντρικά από το κράτος και δεν φτάνει ούτε για αστείο να καλύψει τις ανάγκες. Οι δρόμοι είναι σε άθλια κατάσταση, οι γέφυρες γκρεμίζονται η μια μετά την άλλη και όλοι μιλάνε γενικά και αόριστα για “ανάπτυξη”. Κλείνουν τα εργοστάσια στην Θράκη, ο νομός Έβρου είναι από τις περιοχές της Ελλάδας με τη μεγαλύτερη ανεργία, η μαύρη εργασία οργιάζει.
Από την άλλη, στην Ξάνθη ο Μπόμπολας που πήρε τον κάθετο άξονα Εγνατία-Βουλγαρία, καταστρέφει από απολιθωμένα δράση μέχρι τους χωματόδρομους που χρησιμοποιούν οι αγρότες για να πάνε στα χωράφια. Δεν υπάρχει καμιά σοβαρή μελέτη για τα αναχώματα του Έβρου με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε από τις πλημμύρες.
Θέλουν να φέρουν ανεμογεννήτριες στη Σαμοθράκη που θα καταστρέψουν το νησί χάρη των εργολάβων την ίδια ώρα που δεν υπάρχει καν ασφαλής και αξιόπιστη ακτοπλοΐα με πλοία που χαλάνε συνέχεια και έχουν πανάκριβα εισιτήρια. Ενώ δίνουν εκατομμύρια για πολεμικά πλοία, ένα ολόκληρο νησί μένει αποκομμένο. Κάηκε το Τέμενος του Βαγιαζήτ ένα ιστορικό μνημείο (να θυμίσω ότι πριν από κάποιες δεκαετίες είχαν βάλει δυναμίτη για να το γκρεμίσουν οι φασίστες) και που βρίσκεται η αποκατάστασή του; Μεγάλα είναι επίσης τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος της μειονότητας στη Θράκη.
Αλλά υπάρχει αντίσταση. Η μαζική κινητοποίηση του κόσμου ήταν αυτή που πάγωσε τα σχέδια για τις εξορύξεις χρυσού στη Θράκη και δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω. Απορρίπτουμε κατηγορηματικά κάθε απόπειρα “δημοψηφίσματος” για ένα θέμα που ολόκληρη η πόλη έχει πάρει καθαρή θέση ενάντια. Ξεσηκώθηκαν πρόσφατα οι καθαρίστριες του νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης και οι σχολικοί τροχονόμοι διεκδικώντας μόνιμη δουλειά ενώ οι ντελιβεράδες έφτιαξαν σύλλογο. Τα γραφεία της Χ.Α έχουν κλείσει σε μια σειρά από πόλεις της Θράκης και της Αν.Μακεδονίας.
Υπάρχουν εναλλακτικές στην πολιτική της κυβέρνησης. Είναι η διαγραφή του χρέους εδώ και τώρα, που μπορεί να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του κόσμου. Η απάντηση που δίνουμε σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτούς που θέλουν να κλείσουν το εργοστάσιο ζάχαρης είναι ότι μπορούν να το δουλέψουν οι εργαζόμενοι.
Να πούμε όχι στην Ευρώπη φρούριο και να να μπει τέλος στις επιχειρήσεις επαναπροώθησης και το κυνηγητό των προσφύγων και των μεταναστών στα σύνορα που έχει κοστίσει τη ζωή σε εκατοντάδες αθώους ανθρώπους. Να ανοίξουν τα σύνορα σε όλους τους κατατρεγμένους, όπως διατρανώσαμε στην κοινή μας κινητοποίηση στα σύνορα με τους Τούρκους αλληλέγγυους πριν από μερικές βδομάδες, και βέβαια με το πανελλαδικό διήμερο δράσης για να πέσει ο φράχτης στον Έβρο τον Γενάρη του 2016.
Στη Θεσσαλία της αντίστασης οι αντικαπιταλιστές βρεθήκαμε στο πλευρό των εργαζομένων σε όλες τις απεργιακές μάχες που άνοιξαν από τον αγώνα των αδιόριστων εκπαιδευτικών, μέχρι τις κινητοποιήσεις των συμβασιούχων των δήμων την άνοιξη του 2018 και στηρίξαμε τις πανεργατικές απεργίες και τις κινητοποιήσεις των αγροτών.
Δώσαμε, στο Βόλο, όλες μας τις δυνάμεις στη σύγκρουση με το νόμο Γαβρόγλου ξεσηκώνοντας τις σχολές με συνελεύσεις, κατάληψη 15 ημερών στους Ηλεκτρολόγους αλλά και σε ακόμη τρεις σχολές, συντονισμό των σχολών και τη διοργάνωση μεγάλης παμφοιτητικής πορείας. Στηρίξαμε τις μαθητικές καταλήψεις κόντρα στην υποχρηματοδότηση και τη διάλυση της δημόσιας Παιδείας το 2017.
Είπαμε όχι στο ρατσισμό και τον φασισμό! Στην πρώτη γραμμή του κινήματος αλληλεγγύης με την ΚΕΕΡΦΑ απαιτώντας να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα και ανοιχτές πόλεις σε πρόσφυγες και μετανάστες. Στο πλευρό των Αλβανών εποχιακών εργατών γης στον Τύρναβο, που πρόσφατα προχώρησαν σε κινητοποιήσεις διεκδικώντας βελτίωση των όρων εργασίας και αύξηση στα μεροκάματά τους.
Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να κλείσουν τα γραφεία της Χ.Α σε όλες τις πόλεις από τα Τρίκαλα και το μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο για να εμποδιστεί η ομιλία του Μιχαλολιακου μέχρι τις μεγάλες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στο Βόλο, την Καρδίτσα, τη Λάρισα.
Οργανώσαμε την απεργιακή 8 Μάρτη ενάντια στη καταπίεση των γυναικών απαιτώντας ίσα δικαιώματα και να σταματήσουν οι σεξιστικές επιθέσεις. Συμμετείχαμε στις μαζικές κινητοποιήσεις κόντρα στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ που βάζει τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους απαιτώντας κρατικοποίηση της ΑΓΕΤ και εργατικό έλεγχο.
Η ενίσχυση της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή στις περιφερειακές εκλογές σημαίνει δύναμη για όλους αυτούς τους αγώνες αλλά και δυνάμωμα της αντικαπιταλιστικής εναλλακτικής απέναντι στο μνημονιακό μονόδρομο του ΣΥΡΙΖΑ.
(ΠΕ Μαγνησίας)
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχουμε αφήσει πίσω τα μνημόνια και μπροστά μας ανοίγεται ο δρόμος της “ανάπτυξης”. Μια μικρή ιδέα του σε τι μεταφράζεται στην πράξη αυτή η “ανάπτυξη” για τον απλό κόσμο μας δίνει η κατάσταση στο χώρο της εκπαίδευσης με τα «φτωχά» σχολεία χωρίς εκπ/κους και υποστηριχτικές δομές.
Αντί να ανοίξουν ξανά τα σχολεία που έκλεισαν ή συγχωνεύτηκαν χάρη στις πολιτικές των μνημονίων τα προηγούμενα χρόνια, ή να καλύψουν τα πάγια κενά με μόνιμους μαζικούς διορισμούς προσλαμβάνοντας τους χιλιάδες αδιόριστων εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση χρηματοδοτεί τα κέρδη του ιδιωτικού τομέα. Κατ’ επέκταση και η Περιφέρεια Πελοποννήσου για τον Τατούλη και τους υπόλοιπους επίδοξους συνεχιστές, εκπρόσωπους του φιλελεύθερου μνημονιακού μπλοκ, τα σχολεία και οι μαθητές έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Στη Μεσσηνία χρόνια τώρα αναθέτεται στα ΚΤΕΛ από την Περιφερειακή αρχή η μεταφορά των παιδιών στα σχολεία. Αντί να διασφαλίζονται σχολικά δρομολόγια, τα παιδιά στοιβάζονται στα τακτικά δρομολόγια σε ώρες που βολεύουν τους ίδιους, με αποτέλεσμα τα παιδιά να αναγκάζονται να φεύγουν ξημερώματα και να γυρίζουν αργά το μεσημέρι από το σχολείο – όπως και οι εκπαιδευτικοί που τα προσέχουν. Ανάπτυξη για όλους αυτούς σε μία από τις φτωχότερες περιφέρειες σημαίνει διωτικοποίηση της μονάδας παραγωγής ρεύματος στη Μεγαλόπολη, τα “μεγάλα έργα” της ΤΕΡΝΑ (που τα χρυσοπληρώνουμε στα διόδια) και που επιπλέον έχει πάρει τη διαχείριση των απορριμάτων μετατρέποντας τρεις περιοχές σε χωματερές προκειμένου να προχωρήσει σε καύση σκουπιδιών με ανυπολόγιστες συνέπειες για περιβάλλον, αγροτικές καλλιέργειες και ανθρώπους.
Φιλοδοξούν να μετατρέψουν όλη την Πελοπόννησο σε μια τεράστια ΑΟΖ με άθλιες εργασιακές σχέσεις προκειμένου να ¨ανθίσουν¨ επιχειρήσεις τύπου “Costa Navarino”. Απέναντι σε αυτήν την κατάντια αγωνίζονται οι αδιόριστοι και όλοι οι εκπαιδευτικοί που διεκδικούν δημόσια-δωρεάν εκπαίδευση και μόνιμη δουλειά, οι εργαζόμενοι συνολικότερα και οι αγρότες που παλεύουν ενάντια στη φτώχεια και την υπερφορολόγηση, οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ που λένε όχι στην ιδιωτικοποίηση, τα κινήματα περιοχών ενάντια στις χωματερές αλλά και όλοι εκείνοι που στηρίζουν τους αγώνες των μεταναστών εργατών γης για δικαιώματα, να σταματήσουν επιτέλους οι Μανωλάδες και να απομονωθούν οι φασίστες που χύνουν το ρατσιστικό δηλήτηριο. Το μέλλον ανήκει σε όλους εμάς και στους αγώνες μας!
Στην Κ. Μακεδονία, οι μάχες που έδωσαν εργαζόμενοι και κινήματα, ήταν συνεχείς την τελευταία πενταετία: από τους σκληρούς αγώνες των συμβασιούχων σε δήμους, σχολεία, νοσοκομεία, ΕΛΠΕ, ΕΥΑΘ μέχρι τα κινήματα υπεράσπισης του περιβάλλοντος (Σκουριές, Σέρρες κ.α), αλλά και μια σειρά πολιτικές μάχες ενάντια στους φασίστες και τον εθνικισμό.
Υπήρξαν κορυφώσεις όπως για παράδειγμα το καλοκαίρι του 2017, όπου οι συναδέλφισσες/οι έκλεισαν τα αμαξοστάσια των δήμων και απαίτησαν από το Σκουρλέτη την μονιμοποίηση. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να δώσει 8500 μόνιμες θέσεις, αλλά η τεράστια πλειοψηφία βρέθηκε στο δρόμο. Και πάλι δεν το έβαλαν κάτω: συνέχισαν και ακόμα συνεχίζουν τον αγώνα για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Στο Βοήθεια στο Σπίτι με μαζικά κατεβάσματα στην Αθήνα πετύχαμε να ανοίξει ο δρόμος για τη μονιμοποίηση.
Η μεγαλύτερη πολιτική μάχη των δύο τελευταίων χρόνων ήταν με τον εθνικισμό. Με αφορμή το μακεδονικό, βγήκαν οι ακροδεξιοί όλων των αποχρώσεων και προσπάθησαν να στρέψουν την οργή και την αγανάκτηση του κόσμου στο «όνομα και την ιστορία» που τάχα ξεπούλησε η κυβέρνηση. Όλοι όσοι της έκαναν πλάτες όταν ξεπουλούσε το λιμάνι, το αεροδρόμιο, την Εγνατία οδό, χιλιάδες ιστορικά μνημεία και δημόσιους χώρους, τώρα προσπαθούσαν να κατεβάσουν τον κόσμο στο δρόμο και να τον ψήσουν «να πάρει τα όπλα για τα Σκόπια». Εκεί ήταν κρίσιμη η παρέμβαση της Ανταρσίας, για να εξηγήσει τι γίνεται με το μακεδονικό, να δώσει τη μάχη με τους φασίστες και να προβάλει την μόνη απάντηση που βοηθάει στην ειρήνη και τη φιλία των λαών: το διεθνιστικό όχι στη συμφωνία των Πρεσπών.
Δυνατοί αγώνες και δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά: αυτό το μήνυμα θέλουμε να δώσουμε και στους δρόμους και στις κάλπες της Κ. Μακεδονίας
Η Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο είναι εκλεγμένη εδώ και 2 θητείες στο περιφερειακό συμβούλιο και έχει στηρίξει μια σειρά από μάχες μέσα και έξω από αυτό, όπως η μάχη απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις (Δωδώνη, Εγνατία). Eπιπλέον, όταν έκλεισαν το εργοστάσιο του Πέτσιου και πρόσφατα της ΒΙΚΥ άνοιξε το ζήτημα για το πώς θα μπορούσαν να ξαναλειτουργήσουν, ως κρατικές επιχειρήσεις.
Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα δώσαμε τις αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές μάχες. Σταθήκαμε στο πλευρό των προσφύγων στον Κατσικά και κάναμε πράξη το σύνθημα “εργάτες-ενωμένοι ποτέ νικημένοι”, διαδηλώνοντας μαζί στην απεργιακή συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ. Μετά την φασιστική επίθεση στα προσφυγόπουλα στην Κόνιτσα κάναμε περιοδεία και συμμετείχαμε στην αντιφασιστική εκδήλωση που έγινε εκεί, όπου από την πλευρά μας μπήκε η αναγκαιότητα απομόνωσης και καταδίκης των χρυσαυγιτών.
Στηρίξαμε τους φοιτητικούς αγώνες από την κατάληψη της Ιατρικής το 2016 μέχρι τους πρόσφατους αγώνες ενάντια στις συγχωνεύσεις των σχολών, για αξιοπρεπή σίτιση και στέγαση. Από την αρχή πήρε θέση απέναντι στις εξορύξεις πετρελαίων στην Ήπειρο, συμμετείχε στις συσκέψεις και τις κινητοποιήσεις και τώρα οργανώνει το πανελλαδικό συλλαλητήριο που θα γίνει στα Γιάννενα στις 11 Μάη.
Στις 26 Μάη διεκδικούμε να δυναμώσει η αντικαπιταλιστική εναλλακτική που βάζει μπροστά τη διαγραφή του χρέους, τις κρατικοποιήσεις και τον εργατικό έλεγχο.
(ΠΕ Ιωαννίνων)
Με την Ανταρσία στο Αιγαίο συμμετέχουμε στις περιφερειακές εκλογές, διεκδικώντας τη μία έδρα που έχουμε ήδη στο Περιφερειακό Συμβούλιο και αύξηση των ψήφων και του ποσοστού μας. Είμαστε ενάντια στα μνημονιακά μέτρα της κυβέρνησης και παίρνουμε θέση στα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά.
Οι λύσεις που προτείνουμε για όλα τα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν την εργαζόμενη πλειοψηφία, σε αντίθεση με όλες τις άλλες παρατάξεις, είναι αντικαπιταλιστικές: “να πληρώσει το κεφάλαιο!”. Από τη διαγραφή του χρέους μέχρι τη δημιουργία δημόσιου φορέα για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και τη δωρεάν μεταφορά των επιβατών.
Όταν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ μπορείς να βρεις πρόσωπα τουλάχιστον ύποπτα, όπως επικεφαλείς ΜΚΟ με απλήρωτους εργαζόμενους, ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών σε θέσεις διοικητών των hot spot, επιχειρηματίες, λούμπεν φασιστοειδή και παραλίγο μέχρι κι έναν …χρυσαυγίτη! Όταν το ΚΚΕ δεν είχε καμιά δράση στο αντιφασιστικό και η λύση που προτείνει για τους πρόσφυγες είναι “να φύγουν και ας πάνε όπου θέλουν”. Όταν η Δεξιά προστατεύει, καλύπτει και στεγάζει στα ψηφοδέλτιά της όλους τους ακροδεξιούς και τους φασίστες που δεν κατεβάζουν δικό τους ψηφοδέλτιο.
Η Ανταρσία στο Αιγαίο διεκδικεί ότι οι πρόσφυγες πρέπει να έχουν όλα τα δικαιώματα των κατοίκων της χώρας.
(ΠΕ Λέσβου)
Την προηγούμενη βδομάδα ο Τσίπρας επισκέφτηκε την Κρήτη για να εγκαινιάσει στην ουσία ένα κομμάτι εθνικής οδού, ούτε 10 χιλιόμετρα μήκος, που ήταν υπό κατασκευή σχεδόν 10 χρόνια. Στις δηλώσεις του δε παρέλειψε να αναφέρει τη σημασία που έχει το νησί γεωπολιτικά, ενεργειακά και οικονομικά.
Σε απλή μετάφραση αυτό σημαίνει ότι θέλουν την Κρήτη μια σταθερή βάση για τις ιμπεριαλιστικές εξορμήσεις του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, με αναβάθμιση του ρόλου της βάσης της Σούδας. Ταυτόχρονα θέλουν να μετατρέψουν το νησί σε «μπαταρία» αφού σχεδιάζουν να παραχωρήσουν θαλάσσια τμήματα νότια και νοτιοδυτικά σε πολυεθνικές εταιρείες για εξόρυξη υδρογονανθράκων, χωρίς βέβαια να τους ενδιαφέρει η τεράστια οικολογική καταστροφή που θα προκαλέσουν τέτοιες εγκαταστάσεις, όχι μόνο στην θαλάσσια περιοχή της Κρήτης αλλά και στη Μεσόγειο. Παράλληλα, δίνουν όλο και περισσότερα κίνητρα στους ξενοδόχους για να μετατρέψουν μέχρι και την τελευταία ανεκμετάλλευτη γωνιά του νησιού σε ένα απέραντο τουριστικό θέρετρο. Αυτή είναι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται.
Στις περιφερειακές εκλογές η αντικαπιταλιστική αριστερά συμμετέχει για 3η συνεχόμενη φορά με το σχήμα της, την Ανυπότακτη Κρήτη. Τα προηγούμενα 8 χρόνια έχουμε δώσει πολλές μάχες ώστε να φύγει η νατοϊκή βάση της Σούδας από το νησί. Οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες της Ανυπότακτης Κρήτης έχουμε βρεθεί στην πρώτη γραμμή για την υποδοχή ανθρώπων που κατέληξαν να είναι πρόσφυγες εξαιτίας των επεμβάσεων του ΝΑΤΟ. Έχουμε πρωτοστατήσει ενάντια στην κατασκευή ΒΑΠΕ στις ορεινές περιοχές, ενώ οι εκδηλώσεις που πραγματοποιήσαμε ενάντια στις εξορύξεις και ενάντια στην κατασκευή αεροδρομίου στο Καστέλλι (άλλο ένα φαραωνικό έργο που το μόνο που θα εξυπηρετήσει είναι τα συμφέροντα αυτών που θα το κατασκευάσουν) μαζί με την πρωτοβουλία πολιτών Πεδιάδας, είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία.
Στο ψηφοδέλτιο μας συμμετέχουν αγωνιστές και αγωνίστριες που δουλεύουν στον επισιτισμό και τον τουρισμό και ξέρουν από πρώτο χέρι το πώς είναι να οργανώνεις εργατικές μάχες μέσα σ’ αυτές τις εργασιακές γαλέρες. Γι' αυτούς του λόγους η επανεκλογή συμβούλου και η εκλογή περισσότερων συμβούλων στην Περιφέρεια σημαίνει ότι η φωνή των ανθρώπων και των κινηματων θα ακουγεται ακόμα πιο δυνατά. Γι’ αυτό παλεύουμε.
(ΠΕ Ηρακλείου)
Tο Περιφερειακό Σχήμα Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα συγκροτήθηκε το Φθινόπωρο του 2013 και αποτελείται από αγωνίστριες και αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής και επαναστατικής αριστεράς στη Στερεά Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια της 5ετούς παρουσίας της Αριστερής Παρέμβασης, ήμασταν παρόντες-παρούσες στις κινητοποιήσεις της Στερεάς Ελλάδας. Πρωτοστατήσαμε στο αντιφασιστικό κίνημα. Στους αγώνες για την κατάργηση και μη επέκταση των Διοδίων – ενάντια στους πλειστηριασμούς κατοικιών και τις αποκοπές ρεύματος – στον αγώνα των συμβασιούχων στην καθαριότητα των ΟΤΑ – στις «λευκές νύχτες» της εκμετάλλευσης των εμποροϋπαλλήλων – στις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Η παραμονή στη θηλιά του χρέους, της ΕΕ και του ευρώ, ισοδυναμεί με την επιλογή να ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση μέσα από την κοινωνική καταστροφή των εργαζόμενων και της νεολαίας. Συνεπάγεται αυταρχισμό στους τόπους δουλειάς, φτώχεια, ανεργία και ένταση της κρατικής καταστολής.
Ο «Κλεισθένης» αίρει και τα τελευταία κωλύματα μετατροπής των Δήμων και των Περιφερειών σε μακρύ χέρι ενός κράτους φορομπηχτικού, εισπρακτικού και υποστηρικτή των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Ενισχύονται οι περικοπές στην Υγεία και στην Παιδεία. Προωθούνται μαζικές απολύσεις, υπαλλήλων και συμβασιούχων και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με αποτέλεσμα τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Για αυτό απέναντι σε όλα αυτά η είναι διαγραφή του χρέους, η κρατικοποίηση των τραπεζών και το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με τους αγώνες μας μπορούμε να τα πάρουμε όλα πίσω και να γίνουμε οι ατμομηχανές της ιστορίας.
(ΠΕ Ευβοίας)