Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Επιμένουμε: Απελάστε τον Μητσοτάκη

Η μαζικότητα και ο δυναμισμός του συλλαλητηρίου στις 26 Ιούνη στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις πέτυχε στο στόχο του να αναδείξει από τη μια τα αιτήματα των προσφύγων για άσυλο και στέγη -με την απειλή των εξώσεων να επικρέμεται ακόμη πάνω από τα κεφάλια χιλιάδων ανθρώπων- και από την άλλη τα αιτήματα όλων των μεταναστών για χαρτιά.

Οι φωνές των προσφύγων και των μεταναστών ακούστηκαν τόσο δυνατά στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων που έφτασαν μέχρι και στον Μηταράκη. To Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, με αφορμή το συλλαλητήριο μεταναστών, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020, στο Σύνταγμα, έκανε το ακόλουθο σχόλιο: «Η χώρα μας δίνει άσυλο σε αυτούς που το δικαιούνται βάσει του διεθνούς δικαίου, αλλά και θα προβαίνει σε απελάσεις όσων δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας. Ολοι οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες θα πρέπει να σέβονται τους νόμους και τις παροχές που λαμβάνουν για το διάστημα που τις δικαιούνται».

Το πρώτο που μπορεί να σχολιάσει κανείς είναι ότι το συλλαλητήριο πέτυχε να θορυβήσει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και της κυβέρνησης που δεν μας έχει συνηθίσει να συνδιαλέγεται έστω και μέσω ανακοινώσεων με τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τα αιτήματά τους.

Επί της ουσίας η ανακοίνωση εμπεριέχει ένα κραυγαλέο ψέμα και μια υπόγεια απειλή. Όσον αφορά στο πρώτο, η “χώρα μας” όχι μόνο έχει περιορίσει δραστικά το άσυλο (λόγω των απαγορευτικών διατάξεων του νέου νόμου της ΝΔ) αλλά ακόμη περισσότερο καταστρατηγεί κάθε έννοια διεθνούς δικαίου το οποίο η ίδια επικαλείται: Από τη Σύμβαση της Γενεύης για το άσυλο μέχρι το Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς εφαρμόζει την παράνομη και δολοφονική πρακτική των push back στη θάλασσα και τον Έβρο, μέχρι τις μαζικές παράνομες επαναπροωθήσεις ανθρώπων που τους αρπάζουν και τους περνάνε “νύχτα” πίσω στην Τουρκία. 

Όσον αφορά στο δεύτερο, η αναφορά στο διάστημα που οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες δικαιούνται “παροχές”, υποδηλώνει σαφώς ότι η κυβέρνηση εμμένει στην απόφασή της να προχωρήσει στις αρχές του νέου μήνα στις εξώσεις τις οποίες ανέβαλε τον προηγούμενο. Χωρίς ούτε φυσικά να λέει ότι δεν έχει κάνει τίποτε απολύτως για τη μαθησιακή και εργασιακή ένταξη αυτών των ανθρώπων, ούτε ακόμη περισσότερο τι θα κάνει από εδώ και πέρα – θα τους αφήσει να κοιμούνται στις πλατείες;

Ηχηρό μήνυμα

Το ηχηρό μήνυμα που έδωσαν οι πρόσφυγες αναδεικνύει και η κάλυψη που είχε το συλλαλητήριο από τα προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ, όπως το Πρώτο Θέμα που κάλυψε το θέμα με δύο άρθρα το ένα με τίτλο “Συλλαλητήριο μεταναστών με τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ για ανοιχτά σύνορα” και το άλλο με τίτλο “Συλλαλητήριο μεταναστών στο Σύνταγμα: Θα απελάσουμε τον Μητσοτάκη”. Όπως αναφέρει:

“Την απέλαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη από την χώρα ζήτησαν οι διοργανωτές του μαζικού συλλαλητηρίου μεταναστών, που διοργανώθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στο Σύνταγμα.

Η δυναμική κινητοποίηση, που στηρίχτηκε τόσο το Τμήμα Προσφυγικής-Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη νεολαία της Κουμουνδούρου, διεκδικώντας ανοιχτά σύνορα, άσυλο και σπίτια για όλους στην Ελλάδα, έχει ενθουσιάσει τους εκπροσώπους των πολυάριθμων κοινοτήτων μεταναστών, που συμμετείχαν... Η ομιλία όμως του συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικού συμβούλου Αθηναίων με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πέτρου Κωνσταντίνου ήταν αυτή που έδωσε τον αγωνιστικό τόνο. «Θα απελάσουμε τον Μητσοτάκη», είπε ο κ. Κωνσταντίνου μέσα σε χειροκροτήματα, από τα «παιδιά από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν»”. 

Είναι προφανής η πολιτική σκοπιμότητα του άρθρου, να πιέσει τον ΣΥΡΙΖΑ να αφήσει οριστικά πίσω την παλιά γραμμή της εμπλοκής στο αντιρατσιστικό κίνημα (που η ηγεσία του έχει εγκαταλείψει από το 2016 με την Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας καταλήγοντας στην απλόχερη συναίνεση του Τσίπρα “για εθνικούς λόγους” στον “πόλεμο” του Μητσοτάκη στα σύνορα του Έβρου τον φετινό Μάρτιο- να πιέσει εν κατακλείδι για περισσότερη συναίνεση στη ΝΔ. Μια γραμμή που όπως φάνηκε και από τη συμμετοχή των μελών του -μεταναστών κυρίως- πίσω από το ένα πανό που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ στη συγκέντρωση, δεν μοιάζει να συμφωνεί ένα τουλάχιστον κομμάτι της βάσης του.