Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πανελλαδική 24ωρη απεργία στη ΔΕΣΦΑ και η κινητοποίηση τη Δευτέρα 14/11. Δεκάδες συνάδελφοι από χώρους της εταιρίας σε όλη την Αττική βρεθήκαμε στην απεργιακή περιφρούρηση και τη συγκέντρωση στην πύλη των εγκαταστάσεων της ΔΕΣΦΑ στη Ρεβυθούσα, όπου πέρα από το προσωπικό ασφαλείας, κανένας άλλος δεν μπήκε για δουλειά. Εκφράστηκε για άλλη μια φορά η οργή μας ενάντια στις απολύσεις της διοίκησης σε δύο συναδέλφους μας από το τμήμα υπολογιστών.
Δεν είναι τυχαία η χρονική στιγμή που επέλεξε η διοίκηση να προχωρήσει σε αυτές τις απολύσεις. Η ενεργειακή κρίση που κορυφώθηκε με τον πόλεμο στην Ουκρανία και η θέση της χώρας μας ως ενεργειακός κόμβος λόγω LNG που διαχειριζόμαστε στη ΔΕΣΦΑ δημιουργούν το υπόβαθρο όλης αυτής της κατάστασης. Εκτιμούν ότι μπροστά έρχεται ένας βαρύς χειμώνας και αυτό σημαίνει περισσότερες ανάγκες για ενέργεια, αύξηση της παραγωγής και μαζί με αυτό περισσότερη κερδοφορία. Η διοίκηση της ΔΕΣΦΑ δεν θέλει να ρισκάρει την ανυπακοή και τα αντάρτικα των εργαζόμενων όταν θα χρειαστεί να αυξηθεί η παραγωγή, γι' αυτό τρομοκρατεί και θέλει να δείξει ότι εκείνη ελέγχει τα πράγματα.
Ο δεύτερος λόγος που η διοίκηση κρατάει αδιάλλακτη στάση και προχωράει στις απολύσεις είναι γιατί τους θέλει ως αποδιοπομπαίους τράγους για την κυβερνοεπίθεση που δέχτηκε η εταιρία πριν τρεις μήνες. Οι εργαζόμενοι κατηγορούν τη διοίκηση για τη διαχείρισή της γιατί προσωπικά τους δεδομένα βγήκαν στη φόρα από τους χάκερς. Η διοίκηση φοβάται αγωγή από τα σωματεία και γι' αυτό θέλει να φορτώσει την ευθύνη σε αυτούς τους εργαζόμενους.
Η απεργία της Δευτέρας σταμάτησε και την αύξηση της παραγωγής για εκείνη τη μέρα που ήταν αίτημα της εταιρίας. Αυτό είναι κάτι που γίνεται πρώτη φορά στα χρονικά. Υπάρχουν ζητήματα υποστελέχωσης, ειδικά στο control room που είναι νευραλγικός τομέας για να λειτουργήσουν συντονισμένα όλα τα υπόλοιπα αλλά και για την ασφάλειά μας. Ταυτόχρονα αντιμετωπίζουμε και θέματα παραιτήσεων από εργαζόμενους λόγω κακής διαχείρισης, αλλά και αποδοχών όχι ικανοποιητικών σε σχέση με την ευθύνη της δουλειάς. Μιλάμε για μια εταιρία που για χρόνια δούλευε πλειοψηφικά με εργολαβικούς εργαζόμενους, αλλά αυτό άλλαξε μετά από τους αγώνες που δώσαμε τα τελευταία χρόνια και πλέον οι εργολαβικοί είναι πολύ μικρή μειοψηφία σε σχέση με τους αορίστου χρόνου.
Μετά από δύο εβδομάδες απεργιακών κινητοποιήσεων, η διοίκηση εμμένει στις απολύσεις. Το μόνο που άλλαξε είναι να πάρει πίσω την απόλυση του ενός από τους τρεις που ήταν αρχικά, αλλά να τον τιμωρήσει και αυτόν αλλάζοντάς του τμήμα. Τους άλλους δύο τους εξανάγκασε σε παραίτηση με την εκβιαστική απειλή της απόλυσης, που δεν θα τους συνέφερε οικονομικά. Αλλά όσο και να δείχνει ότι δεν κάνει πίσω, ξέρουμε ότι το έχει πάρει το μήνυμα και θεωρούμε ότι θα υπάρξουν εξελίξεις, γιατί είναι πρωτόγνωρη για τα χρονικά της εταιρίας η κινητοποίηση των εργαζόμενων όλο αυτό το διάστημα.
Την περασμένη Παρασκευή 11/11 στη συνέλευσή μας -με πάνω από 200 άτομα- πήραμε ομόφωνες αποφάσεις και πραγματοποιήσαμε τη στάση εργασίας και κινητοποίηση εκείνη την ημέρα στα κεντρικά και την 24ωρη απεργία και κινητοποίηση της Δευτέρας. Στην ίδια συνέλευση εξουσιοδοτήσαμε το ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων ΔΕΣΦΑ να κηρύξει 24ωρες ή 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες ανάλογα με τις εξελίξεις.
Αυτή η απεργία μπορεί να ξεκινάει από το να παρθούν πίσω οι απολύσεις των συναδέλφων, αλλά προχωράει και σε όλα τα υπόλοιπα αιτήματα που παλεύουμε όλο αυτόν τον καιρό: τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς και όχι με κουπόνια που δεν τα πήραν καν όλοι, την αναγνώριση προϋπηρεσίας, την εφαρμογή Βαρέων Ανθυγιεινών σε όλο το προσωπικό που εργάζεται σε επικίνδυνες συνθήκες και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.