Κάθε μέρα που περνάει αναδύεται όλο και πιο έντονα η μπόχα αλλά και η κρίση της κυβέρνησης της ΝΔ. Από το σκάνδαλο των υποκλοπών και τις «κουμπαριές» με τους κάθε λογής «επιτυχημένους επιχειρηματίες», μέχρι τις σχέσεις και την κάλυψη του κόμματος του «πατρίς–θρησκεία–οικογένεια» σε βιαστές σαν τον Μίχο, τον Λιγνάδη, τους μπάτσους του ΑΤ Ομονοίας και τους κακοποιητές παιδιών της «Κιβωτού». Η προκλητική δωροδοκία της Καϊλή και ο καυγάς ανάμεσα σε ΝΔ-ΚΙΝΑΛ ποιανού «δούρειος ίππος» είναι το πιο πρόσφατο στη σειρά των σκανδάλων.
Κάθε μέρα δυναμώνει η οργή ενάντια στην κυβέρνηση της επίθεσης στα εργατικά, λαϊκά και δημοκρατικά δικαιώματα, της ακρίβειας, της διάλυσης του ΕΣΥ, της εμπλοκής στον πόλεμο, του ρατσισμού και του σεξισμού, της καταστολής και της περιβαλλοντικής καταστροφής. Η μαζική Γενική Απεργία της 9 Νοέμβρη και η μεγάλη συμμετοχή στις πορείες για τον γιορτασμό του Πολυτεχνείου, η οργή για τον δολοφονικό πυροβολισμό του 16χρονου Ρομ Κ. Φραγκούλη πάνω στην επέτειο της δολοφονίας του Δ. Γρηγορόπουλου και οι μαζικότατες διαδηλώσεις εκείνης της μέρας, δίνουν νέα ορμή στον κόσμο που παλεύει και βαθαίνουν την πολιτική κρίση της κυβέρνησης.
Η δύναμη βρίσκεται στο «πεζοδρόμιο», στις απεργίες που τσαλάκωσαν το νόμο Χατζηδάκη, τον αγώνα της efood και της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, στους αγώνες της εργατικής τάξης που βάζουν μπροστά τις ανάγκες της κοινωνίας απέναντι στην καταστροφική λογική του κέρδους, στις κινητοποιήσεις της νεολαίας που εμπόδισαν την εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές, στους αγώνες για τις ελευθερίες που κουρέλιασαν την απαγόρευση των διαδηλώσεων, στους αγώνες των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ενάντια στις γυναικοκτονίες και το σεξισμό, στο αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα, στα περιβαλλοντικά κινήματα ενάντια στην λεηλασία της φύσης από το κεφάλαιο. Συνολικά, στους αγώνες της εργατικής τάξης που βάζουν μπροστά τις ανάγκες της κοινωνίας απέναντι στην καταστροφική λογική του κέρδους.
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς πρέπει και μπορούν να ανταποκριθούν στην πρόκληση και τις δυνατότητες που ανοίγονται στις σημερινές συνθήκες, που οι από πάνω βυθίζονται στη δίνη της χειρότερης πολύπλευρης και μακρόσυρτης κρίσης και οι από κάτω ανεβάζουν τη ριζοσπαστικοποίησή τους και κλιμακώνουν τους αγώνες.
Μπορούμε να γενικεύσουμε αυτά τα προχωρήματα και να συσπειρώσουμε το πλατύ ρεύμα αγωνιστριών και αγωνιστών που αναζητούν πολιτικό στήριγμα και εναλλακτική πέρα από τα όρια μιας «προοδευτικής διακυβέρνησης» του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία συμφωνεί επί της ουσίας το ΜέΡΑ25, και πέρα από τον ηττοπαθή σεχταρισμό της ηγεσίας του ΚΚΕ. Η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι με τη στρατηγική που έχει στο κέντρο της την ανάδειξη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, ούτε περιορισμένες υποσχέσεις φιλεργατικής πολιτικής δεν γίνονται πράξη, αντίθετα, οι αλλεπάλληλοι συμβιβασμοί στο όνομα της κυβερνησιμότητας και της «συνέχειας του κράτους» φέρνουν σκληρές επιθέσεις στους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Οι πολιτικές εμπειρίες όλων των προηγούμενων χρόνων ανοίγουν ένα άλλο δρόμο. Για να επιβάλλουμε τα αιτήματα που υπερασπίζουν τη ζωή της κοινωνικής πλειοψηφίας μέσα από τους αγώνες μας:
• Η απάντηση στην ακρίβεια και τη φτώχεια περνάει μέσα από τα σωματεία και τις απεργίες μας, με πάλη για συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις πολύ πάνω από τον πληθωρισμό, για να στείλουμε στα σκουπίδια το νόμο Χατζηδάκη και όλες τις αντεργατικές επιθέσεις. Με απεργίες απαντάμε στις ιδιωτικοποιήσεις, επιβάλλουμε μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις στη δημόσια Υγεία, Παιδεία, Δήμους, σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες.
• •Η διαγραφή του χρέους είναι η απάντηση στο σφαγείο των περικοπών και της φτώχειας που ήδη εφαρμόζονται και θα ενταθούν στο όνομα δημοσιονομικού πλεονάσματος το επόμενο διάστημα. Ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ του κεφαλαίου, του πολέμου και του ρατσισμού.
• Οι κρατικοποιήσεις των τραπεζών και όλων των βασικών επιχειρήσεων, όπως της ενέργειας, της υγείας, των μεταφορών, χωρίς αποζημίωση για τα αφεντικά και με εργατικό έλεγχο, είναι η απάντηση στο καταστροφικό χάος της «ελεύθερης αγοράς» και τα σκάνδαλα των κερδοσκόπων.
• Η πάλη για τη δημοκρατία, για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες είναι υπόθεση του εργατικού κινήματος και της συλλογικής του δύναμης. Η ΕΥΠ δεν μεταρρυθμίζεται, πρέπει να διαλυθεί. Αφοπλισμός της ΕΛ.ΑΣ, κατάργηση των ΜΑΤ και όλων των «ειδικών» κατασταλτικών υπηρεσιών της. Οι αγώνες των εργαζόμενων που συγκρούονται με τις επιλογές των καπιταλιστών και της κυβέρνησης, φέρνουν στην ημερήσια διάταξη το ερώτημα «ποιοι αποφασίζουν» για την Παιδεία, την Υγεία, όλα τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Φέρνουν την πάλη για τη δημοκρατία στα «άβατα» των χώρων δουλειάς.
• Απέναντι στην ρατσιστική εκστρατεία της κυβέρνησης που ανοίγει το δρόμο στους φασίστες να ανασυνταχθούν, παλεύουμε για σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά, νομιμοποίηση των μεταναστών, να σαπίσουν στη φυλακή οι ναζί της Χρυσής Αυγής με ακόμα μεγαλύτερες ποινές στη νέα δίκη που διεξάγεται στο Εφετείο.
• Ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΝΑΤΟ – Ρωσίας στην Ουκρανία και το βάθεμα της εμπλοκής στον πόλεμο, παλεύουμε ενάντια στην κούρσα των εξοπλισμών, για να κλείσουν οι βάσεις και για έξοδο από την πολεμική συμμαχία του ΝΑΤΟ. Ενάντια στους ανταγωνισμούς για τις ΑΟΖ και τις εξορύξεις που καταστρέφουν το περιβάλλον, λέμε ότι οι εργατικές τάξεις σε Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Κοινός είναι ο εχθρός, οι άρχουσες τάξεις και ο ιμπεριαλισμός.
• Η κυβέρνηση προωθεί την ατζέντα του «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» εδώ, με σεξιστικές εκστρατείες ενάντια στο δικαίωμα στην έκτρωση. Θέλει τις γυναίκες «παιδομηχανές του έθνους». Η πάλη ενάντια στις σεξιστικές επιθέσεις της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης είναι κεντρικό μέτωπο πάλης της επόμενης περιόδου. Παλεύουμε ενάντια στη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών που φορτώνει τα βάρη της αναπαραγωγής της εργατικής τάξης στις πλάτες των γυναικών. Για την εργατική τάξη τα αιτήματα για πιο γρήγορη συνταξιοδότηση, δωρεάν παιδικούς σταθμούς, δημόσια γηροκομεία κλπ, είναι αιτήματα που αφορούν το σύνολό της, υπόθεση των συνδικάτων και των αγώνων τους. Η διεκδίκηση για ελεύθερες και δωρεάν εκτρώσεις, δένεται με την πάλη ενάντια στη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών.
• Το εργατικό κίνημα είναι η δύναμη για την απόκρουση της λεηλασίας των ελεύθερων χώρων από τους κερδοσκόπους γης και ακινήτων. Στηρίζουμε τους αγώνες ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
Η προοπτική όλων αυτών των αγώνων δεν μπορεί να είναι άλλη από εκείνη της συνολικής σύγκρουσης και ανατροπής του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, το πέρασμα του ελέγχου της οικονομίας στα χέρια του κόσμου της δουλειάς που παράγει τον πλούτο.
Μπαίνουμε μπροστά στους αγώνες για την ανατροπή της κυβέρνησης της ΝΔ, από τα κάτω και από τα αριστερά. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για τη συνέχεια και κλιμάκωση των απεργιών για αυξήσεις, προσλήψεις, μονιμοποιήσεις, για να γίνει η 8 Μάρτη πανεργατική απεργία ενάντια στην κυβέρνηση του σεξισμού, για να γίνει η 18 Μάρτη σταθμός στην πάλη ενάντια στον κρατικό-κυβερνητικό ρατσισμό που δολοφονεί από τον Έβρο και το Αιγαίο μέχρι τις γειτονιές Και συνεχίζουμε για να συγκροτήσουμε δυνατό κοινωνικό και πολιτικό αριστερό κίνημα αντίστασης απέναντι σε κάθε κυβέρνηση που διαχειρίζεται αυτό το σύστημα μέσα στην κρίση του.
Για να στηρίξουμε τις σκληρές ταξικές αναμετρήσεις που έρχονται ενάντια στις άγριες επιθέσεις που προετοιμάζει η άρχουσα τάξη, για μια Αριστερά που ανοίγει δρόμους για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Αθήνα 19 Δεκέμβρη 2022