Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Η δίκη της Χ.Α.: Κατάθεση Π. Καραγιαννίδου - Ξεκάθαρη περιγραφή της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα

Η Παρασκευή Καραγιαννίδου καταθέτει στο Εφετείο. Φωτό: Τατιάνα Μπόλαρη/Eurokinissi

«Όταν έφτασε άνοιξαν χώρο σαν για να του υποδείξουν “εκεί πρέπει να πας”», ήταν μια από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις της κατάθεσης της Παρασκευής Καραγιαννίδου στο Εφετείο της ΧΑ. Η Π. Καραγιαννίδου ήταν αυτόπτης μάρτυρας στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και καθόταν, μαζί με τη Δ. Ζώρζου, σε ένα παγκάκι πολύ κοντά στο σημείο που ο Ρουπακιάς ολοκλήρωσε τη δολοφονική επίθεση του τάγματος εφόδου της Νίκαιας.

Κατέθεσε στην 19η δικάσιμο (18/1) και με τη φράση της αυτή, την οποία επανέλαβε σε σημεία της κατάθεσής της, δεν αφήνει κανένα περιθώριο στην υπεράσπιση της ΧΑ να συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι η επίθεση του τάγματος στην παρέα του Παύλου Φύσσα και το μαχαίρωμα ήταν δυο ξεχωριστά γεγονότα. Σε μια κατάθεση που, όπως και η κατάθεση της Δ. Ζώρζου, προκάλεσε ταραχή στην υπεράσπιση, η Π. Καραγιαννίδου ψύχραιμα και ξεκάθαρα, μίλησε για τον οργανωμένο χαρακτήρα του εγκλήματος.

Οι δυο φίλες κάθονταν στο παγκάκι και είδαν την επίθεση από τη στιγμή που ένα μέρος του τάγματος εφόδου της Νίκαιας παρατάχθηκε στην Π. Τσαλδάρη και ένα άλλο μέρος κυνήγησε την παρέα του Παύλου Φύσσα. Οι παραταγμένοι «λέγανε συνθήματα και υπήρχε ένταση για να ενθαρρύνουν αυτούς που χτυπούσαν την παρέα. Και είχαν και εναλλαγές μεταξύ τους». «Υπήρχε στόχος να έρθει αυτός με το αυτοκίνητο, φαινόταν ότι υπήρχε συνεννόηση».

«Εξανέστη κανείς από τους άλλους [επιτιθέμενους] με το μαχαίρωμα;», ρώτησε η πρόεδρος. «Όχι. Καμία αντίδραση, ούτε αιφνιδιασμός», είπε η μάρτυρας. Όσον αφορά τα κύματα επιθέσεων, τα οποία έχει αναφέρει και η Δ. Ζώρζου, η Π. Καραγιαννίδου τα επιβεβαίωσε και ξεκαθάρισε κι αυτή με τη σειρά της ότι πραγματοποιήθηκαν όλα από την ίδια ομάδα: «Ήταν τα ίδια άτομα, αυτά που ήταν από τη μια πλευρά κι αυτά από την άλλη... [αυτοί που γύρισαν απέναντι] ενώθηκαν με τα άλλα άτομα».

Υποδείξεις

Τέτοια ήταν τα εγκεφαλικά που πάθαινε η υπεράσπιση, που έφτασε στο σημείο να ξεσηκώνεται με ερωτήσεις της εισαγγελέως και να της κάνει υποδείξεις για το πώς πρέπει να τεθούν, όταν αυτές οι ερωτήσεις έβγαζαν το παραμικρό στοιχείο που ενίσχυε την εικόνα της οργανωμένης επίθεσης. «Φάνηκε εξ αρχής ότι ήταν άτομα της ΧΑ. Από αυτά δηλαδή που είχα δει, υπήρχε μια οργάνωση και ένα κοινό ντύσιμο, κοινό κούρεμα, όλο το σύνολο έδειχνε ότι είναι ΧΑ. Είχαν γίνει και κάποιες επιθέσεις εκείνες τις μέρες στο Πέραμα. Είχαμε ακούσει στη γειτονιά και στην τηλεόραση. Οπότε το σύνδεσα».

«Υπάρχει αντιστοιχία δυνάμεων;», ρωτήθηκε ανάμεσα σε άλλα από την Πολιτική Αγωγή. «Προφανώς και όχι, ήταν 15-20 εναντίον τριών. Ερ: Μπορεί να ένιωσαν κάποια απειλή από τους τρεις; Απ: Όχι». «Έγινε κάποια συμπλοκή ανάμεσα στον Φύσσα και τον Ρουπακιά; Απ: Όχι, όχι, κατευθείαν πήγε στον στόχο που είχε». Η μάρτυρας ανέφερε επίσης, όπως και πριν από αυτή είχε αναφέρει και η Δ. Ζώρζου, ότι οι χρυσαυγίτες έκαναν «κλοιό» γύρω από τον Παύλο, για να μην ξεφύγει από τον Ρουπακιά. Πράγμα που υπογραμμίζει ακόμα μια φορά ότι όλοι ήταν συνεννοημένοι από πριν για το πώς θα ολοκληρωθεί η επίθεση: με δολοφονία.

Σε αυτά η απάντηση της υπεράσπισης ήταν ως συνήθως απειλές και γελοιότητες. Ο Β. Οπλατζάκης, συνήγορος στον δεύτερο βαθμό του Ρουπακιά, έφερε μια ...μεζούρα μέσα στην αίθουσα κι άρχισε να μετράει 10 και 15 μέτρα, δήθεν για να αποδείξει στην έδρα ότι η μάρτυρας είναι ανακριβής! Για τον κλοιό και τις δυο επιθέσεις, προσπάθησε να ισχυριστεί ότι εφόσον δεν τα είχε διατυπώσει ακριβώς έτσι στις άλλες καταθέσεις της δεν έγιναν. Τελικά «αναρωτήθηκε»: «Πού τα έχει ακούσει αυτά κ. Πρόεδρε;», για να πάρει την απάντηση της Καραγιαννίδου, με δυνατή φωνή, αργά και εμφατικά: «Δεν τα έχω ακούσει. Τα έχω ζήσει».

Η Β. Πανταζή, συνήγορος στον δεύτερο βαθμό του Κασιδιάρη, είπε ευθέως στην έδρα ότι ισχυρισμός της είναι πως η μάρτυρας «δεν ήταν εκεί»! Ωστόσο αυτό κατέρρεε όλο και πιο πολύ, όσο η συνήγορος επέμενε να μηρυκάζει τις ίδιες ερωτήσεις με την ελπίδα η μάρτυρας να πέσει σε αντιφάσεις ή να πάρει πίσω κάτι. Το μόνο που κατάφερνε είναι να ωθεί την Καραγιαννίδου σε μια όλο και πιο ξεκάθαρη περιγραφή του τι έγινε. Το ότι ήταν εκεί βέβαια αποδεικνύεται και από άλλα στοιχεία: για παράδειγμα το ότι κατέθεσε για την παρουσία ενός ζευγαριού με σκυλιά, φαινομενικά μια λεπτομέρεια, που όμως έχει καταθέσει πρωτόδικα και άλλος αυτόπτης μάρτυρας που είδε την επίθεση από το μπαλκόνι του (ο μάρτυρας αυτός αναμένεται να καταθέσει και στο εφετείο). Επίσης η Καραγιαννίδου είπε ότι είδε συνοδηγό να βγαίνει από το αυτοκίνητο του Ρουπακιά, κάτι που λέει και η Ζώρζου, ενώ και ο μάρτυρας από το μπαλκόνι τον αναφέρει.

Στην επόμενη συνεδρίαση (20ή, 20/1) κατέθεσε η αστυνομικός της ΔΙΑΣ Αγγελική Λεγάτου, μια από τους αστυνομικούς που βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής από το μαχαίρωμα και ουσιαστικά το επέτρεψαν, αν όχι διευκόλυναν. Μη θέλοντας φυσικά να πει αυτό, η Α. Λεγάτου παρουσιάζει μια εικόνα που δεν ταιριάζει χρονικά, ότι δηλαδή οι ΔΙΑΣ έφτασαν στο σημείο όταν είχε ήδη γίνει το μαχαίρωμα. Αυτό έρχεται σε αντίφαση με τα βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας που δείχνουν τα λευκά κράνη των ΔΙΑΣ στο σημείο της δολοφονίας την ώρα που φτάνει ο Ρουπακιάς, καθώς και με πλήθος μαρτυρίες που έχει ήδη ακούσει το δικαστήριο. Επιπλέον η Λεγάτου προσπάθησε να μη χειροτερέψει τη θέση των χρυσαυγιτών, με απανωτά “δεν θυμάμαι” στα δύσκολα σημεία.

Μάταια όμως, καθώς ως αστυνομικός είχε λάβει το σήμα που, ήδη από τη συγκρότηση του τάγματος έξω από το Κοράλλι, δίνει την οργανωμένη εικόνα. Το σήμα ανέφερε «50 άτομα με κράνη και ρόπαλα». Η Λεγάτου επιβεβαίωσε δηλαδή τα δυο στοιχεία που καίνε την υπεράσπιση της ΧΑ, ότι δηλαδή το τάγμα ήρθε οργανωμένα στο Κοράλλι και ήταν κατά πολύ υπεράριθμο της παρέας Φύσσα κι επιπλέον οπλοφορούσε. Προσπάθησε να αποφύγει να μιλήσει για τα ρόπαλα, ωστόσο είπε: «Κατά μήκος της Τσαλδάρη είχε 40-50 άτομα μαυροφορεμένα, κρατούσαν κάποια αντικείμενα». Με διεξοδικές ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής τελικά παραδέχτηκε ότι ένα από αυτά τα αντικείμενα ήταν σαν ρόπαλο μπέιζμπολ.

Στη συνέχεια: «ξεκίνησαν 15-20 άτομα να τρέχουν στην Τσαλδάρη και τους ακολουθήσαμε». Ως δια μαγείας όμως στο σημείο του μαχαιρώματος δεν είχαν φτάσει. Οι ΔΙΑΣ που ήταν παρόντες, μόλις ολοκληρώθηκε η φονική επίθεση, έσπευσαν να συλλάβουν ...τον Φύσσα. Αυτό η μάρτυρας το παρουσίασε ως «τραβήξαμε πίσω εντελώς τυχαία τον Φύσσα». Στη σύλληψη οδήγησε η αντίδραση του μαχαιρωμένου αντιφασίστα και μόνο: «Τότε μας είπε ότι τον είχε μαχαιρώσει και σήκωσε τη μπλούζα και μας έδειξε το τραύμα».

Επίθεση

Ενώ οι αστυνομικοί συλλάμβαναν τον Ρουπακιά, δέχτηκαν επίθεση από έναν άλλο χρυσαυγίτη, όπως έχουν καταθέσει η Ζώρζου και η Καραγιαννίδου. Αυτό είναι κάτι που το επιβεβαίωσε και η αστυνομικός Λεγάτου. Πάλι βέβαια, ως δια μαγείας, ο χρυσαυγίτης αυτός δεν συνελήφθη. Τέτοια ήταν η απάθεια της Λεγάτου ως προς το τι έγινε το βράδυ εκείνο που η πρόεδρος, η οποία συνήθως ακούει χωρίς καμία αντίδραση τους παραλογισμούς της υπεράσπισης, αντέδρασε σχολιάζοντας: «[Ο Ρουπακιάς] δεν περίμενε ότι θα επέμβετε, δεν είχατε κάνει τίποτα μέχρι τώρα, θα μπορούσε να φύγει» και «Εκείνη τη στιγμή γιατί επεμβήκατε; Αφού τα είχατε κάνει “όλα καλά”». «Ερ: Πήρατε και έπαινο; Απ: Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει. Πρ: Μας νοιάζει εμάς».

Πράγματι, η ομάδα ΔΙΑΣ που δεν έκανε τίποτα, πήρε έπαινο για τη σύλληψη Ρουπακιά. Σκοπός αυτής της ενέργειας ήταν να κρυφτεί από το περιστατικό το πλήρωμα του περιπολικού της Άμεσης Δράσης που έκανε πραγματικά τη σύλληψη, οι αστυνομικοί που αποκάλυψαν ότι ο Ρουπακιάς είπε «είμαι δικός σας» και οι οποίοι αναμένεται να καταθέσουν αργότερα στο εφετείο. Για την επόμενη δικάσιμο η έδρα έχει καλέσει τους αστυνομικούς ΔΙΑΣ Α. Μπιάγκη και Δ. Μπάγιο, ενώ διέταξε και τη βίαιη προσαγωγή της Χ. Τοσλούκου, κοπέλας του Παύλου Φύσσα, η οποία δεν προσήλθε να καταθέσει.

 

Επόμενες δικάσιμοι

Δικάσιμες Γενάρη: 25/1, 27/1
Δικάσιμες Φλεβάρη: 1/2, 3/2, 6/2, 10/2, 13/2, 15/2, 17/2, 20/2