Μαζικά διαδήλωσαν την Πέμπτη 16 Μάη, ημέρα απεργίας της ΠΟΕΔΗΝ, οι απεργοί υγειονομικοί στο κέντρο της Αθήνας. Η συγκέντρωση ξεκίνησε από την πλατεία Μαβίλη και με στάσεις στο Μέγαρο Μαξίμου, στη Βουλή και στο Γενικό Λογιστήριο κατέληξε στο υπουργείο Υγείας.
Πλήθος ήταν τα πανό των σωματείων εργαζομένων από Αθήνα και άλλες πόλεις: ΠΟΕΔΗΝ, Άγιος Σάββας, ΓΝΑ Γεννηματάς, Έλενα Βενιζέλου, ΨΝΑ Δαφνί, Ευαγγελισμός, Αττικόν, Δρομοκαΐτειο, Λαϊκό, Ελπίς, ΚΑΤ, Θριάσιο, ΠΓΝ Ιωαννίνων, Θεαγένειο, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, ΓΝ Γουμένισσας, Συντονιστικό Νοσοκομείων. Ένα πούλμαν με απεργούς, στην πλειοψηφία τους συμβασιούχους, ήρθε και από το νοσοκομείο του Ρίο της Πάτρας.
Μονιμοποίηση των συμβασιούχων και όχι απολύσεις και εργολάβοι, μαζικές προσλήψεις, αυξήσεις στους μισθούς, όχι στην ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Αυτά ήταν τα αιτήματα των απεργών υγειονομικών που ξαναβρέθηκαν απεργιακά στους δρόμους στις 21 Μάη μαζί με τους συναδέλφους τους σε όλο το Δημόσιο στην απεργία της ΑΔΕΔΥ. "Λευτεριά στην Παλαιστίνη", φώναζαν οι υγειονομικοί μαζί με τα υπόλοιπα συνθήματα για τη δημόσια Υγεία και ενάντια στην κυβέρνηση.
Στην απεργία της ΑΔΕΔΥ κάλεσε και η Αργυρή Ερωτοκρίτου, μέλος ΓΣ ΟΕΝΓΕ, όταν πήρε τον λόγο στη συγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας τονίζοντας επίσης: «Χρειάζεται οι Ομοσπονδίες μας να οργανώσουν τα επόμενα απεργιακά βήματα. Δεν μπορεί αυτή η κυβέρνηση να σπαταλά δισεκατομμύρια ευρώ για να βρίσκεται στο πλευρό του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ για τη γενοκτονία που κάνουν στην Παλαιστίνη και να μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για τα νοσοκομεία και τους μισθούς μας. Απεργούμε ξανά την Τρίτη 21 Μάη και χρειάζεται να κλιμακώσουμε ξανά απεργιακά και για να σώσουμε τους συναδέλφους μας συμβασιούχους που απειλούνται με απόλυση και για να κερδίσουμε προσλήψεις και αυξήσεις».
«Στην καρδιά της προεκλογικής περιόδου διαδηλώσαμε ενάντια στην προσπάθεια επιβολής της λειτουργίας των απογευματινών χειρουργείων. Ενάντια στην απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων ΣΟΧ από τις Υπηρεσίες σίτισης, φύλαξης και καθαριότητας για να μπουν οι εργολάβοι σε αυτές τις υπηρεσίες. Διεκδικώντας μαζικές προσλήψεις στα Νοσοκομεία, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, αυξήσεις στους μισθούς», αναφέρει το Συντονιστικό Νοσοκομείων. «Ο αγώνας χρειάζεται να κλιμακωθεί και μετά την απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 21 Μάη. Για να βγούμε ξανά χιλιάδες στους δρόμους για να σταματήσουμε την απόλυση των χιλιάδων συμβασιούχων ΣΟΧ που ο Άδωνις έχει δηλώσει ότι θα απολύσει στις 30 Ιούνη».
Μάνος Νικολάου
Είμαστε περίπου 140 άτομα συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων που σε ενάμιση μήνα θα απολυθούμε. Έχουμε ημερομηνία λήξης σαν να είμαστε προϊόντα της κυβέρνησης.
Δουλεύουμε πολλά χρόνια στο ίδιο πόστο, όχι μόνο στην πανδημία, οι περισσότεροι πάνω από δέκα. Ήμασταν σε εργολάβο και από το 2017 γίναμε ΣΟΧ. Ξέρουμε πόσα άθλια είναι να δουλεύεις σε αυτούς. Υπογράφαμε λευκά χαρτιά στον εργολάβο που σημαίνει ότι μας δήλωνε άγαμους, άτεκνους και πάνω απ' όλα μπορούσε να μας απολύσει ό,τι ώρα ήθελε χωρίς να μπορούμε να διεκδικήσουμε κάτι δικαστικά. Αυτές τις συνθήκες εργασίας θέλουμε;
Είναι απαράδεκτη αυτή η συμπεριφορά και τώρα ο Άδωνις βγαίνει και λέει ότι δεν μας απολύει, αλλά τελειώνει η σύμβαση. Προσπαθούμε τώρα να συσπειρωθούμε, να εισακουστεί ο αγώνας μας για μόνιμη και σταθερή δουλειά και να δικαιωθεί. Γι' αυτό κατεβήκαμε και σήμερα στην απεργία στην Αθήνα. Δεν είμαστε αναλώσιμοι. Το σύστημα Υγείας χρειάζεται ανθρώπους με εμπειρία. Βεβαίως και να προσληφθούν και καινούργιοι εργαζόμενοι γιατί υπάρχει ανάγκη από προσλήψεις, αλλά όχι να μας διώχνουν και να αλλάζει το προσωπικό συνέχεια.
Ράνια,
ΣΟΧ στη φύλαξη του ΠΓΝ Ιωαννίνων
Στον Άγιο Σάββα οι ΣΟΧ της καθαριότητας ήμασταν από τους πρώτους που απολυθήκαμε, αλλά δεν σταματάμε τους αγώνες. Δέκα από εμάς κατάφεραν να επιστρέψουν στη δουλειά με ασφαλιστικά μέτρα και σειρά έχουμε οι επόμενοι.
Η εικόνα στον Άγιο Σάββα είναι ότι ο εργολάβος τα έχει κάνει μαντάρα. Ούτε όσα υλικά χρειάζονται δεν δίνουν. Και τα άτομα είναι λιγότερα. Εμείς ήμασταν 92, τώρα ο εργολάβος έχει το πολύ 60. Εμείς στοιχίζαμε 1.200.000 ευρώ τον χρόνο μαζί με όλα τα υλικά, και το ξέρω γιατί ήμουν αποθηκάριος. Ο εργολάβος με λιγότερο προσωπικό και τα μισά υλικά -σακούλες, απορρυπαντικά κτλ- παίρνει 1.850.000 ευρώ. Διώχνουν κόσμο μεγάλης ηλικίας που είναι κοντά στη σύνταξη. Εγώ θέλω δύο χρόνια για να συνταξιοδοτηθώ και είναι πολύ δύσκολο να βρω δουλειά στην ηλικία μου. Σήμερα διαδηλώνω μαζί με τους συναδέλφους μου και συνεχίζω να είμαι ενεργός στο σωματείο.
Νίκος Κανέλος,
απολυμένος ΣΟΧ στον Άγιο Σάββα
Παλεύουμε για να μην απολυθούμε στις 30 Ιούνη και γι' αυτό κατεβήκαμε σήμερα στην απεργιακή κινητοποίηση στην Αθήνα από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Κάναμε πάρα πολλούς αγώνες από τον Γενάρη μέχρι σήμερα, απεργίες και κινητοποιήσεις εντός και εκτός του νοσοκομείου, και έτσι κερδίσαμε να μην απολυθούμε τον Απρίλη. Αλλά ο εργολάβος ετοιμάζεται. Αυτά που βγαίνει και λέει προεκλογικά η κυβέρνηση της ΝΔ είναι μια κοροϊδία. Περιμένουμε μήνες για να κάνουμε μια εξέταση στο ΕΣΥ, οι τιμές των φαρμάκων έχουν πάει στον Θεό και πολλά πια δεν συνταγογραφούνται και τώρα πληρώνουμε και τα παραπεμπτικά. Πού είναι η δωρεάν Υγεία που διαφημίζουν; Τα μέτρα κατά της ακρίβειας είναι κι αυτά κοροϊδία. Έδωσαν μια ελάχιστη αύξηση στους μισθούς, αλλά δεν φτάνει όταν όλα ακριβαίνουν. Πρέπει να πάρουμε μεγάλες αυξήσεις, να γίνουν μαζικές προσλήψεις στα νοσοκομεία και να μονιμοποιηθούμε όλοι οι συμβασιούχοι. Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι χρειάζεται απεργία διαρκείας όσο δύσκολο και να είναι οικονομικά. Αν δεν απεργήσουμε τώρα, σε έναν μήνα δεν θα παίρνουμε τίποτα αν απολυθούμε.
Γεωργία,
ΣΟΧ στην καθαριότητα του ΨΝΘ
Είμαι Παλαιστίνιος, εργάτης καθαριότητας στο Δρομοκαΐτειο και κατεβαίνω σε όλες τις απεργίες με τη μαντήλα και τη σημαία. Ο πόλεμος όλης της Δύσης απέναντι στον παλαιστινιακό λαό είναι ένα αίσχος. Η αντίσταση όμως των Παλαιστινίων είναι τρομερή, όπως είναι και το κίνημα αλληλεγγύης εδώ και διεθνώς.
Κάθε δέκα χρόνια έχουμε τέτοια κινήματα, αλλά αυτή τη φορά είναι πιο δυνατό από ποτέ. Όλοι οι λαοί είναι με το μέρος του δίκαιου αγώνα των Παλαιστινίων απέναντι στις κυβερνήσεις τους. Είναι κοινή μάχη με αυτή που δίνουμε σήμερα ενάντια στην ακρίβεια και στη διάλυση της δημόσιας Υγείας.
Τζαμάλ,
εργαζόμενος στο Δρομοκαΐτειο