Με σχολιασμό των δικηγόρων πάνω στις καταθέσεις των τελευταίων μαρτύρων του κατηγορητηρίου συνεχίστηκε η δευτεροβάθμια δίκη της Χρυσής Αυγής την Πέμπτη 6 Φλεβάρη (138η δικάσιμος).

Από την Πολιτική Αγωγή σχολίασαν ο Θανάσης Καμπαγιάννης εκ μέρους των Αιγύπτιων αλιεργατών και οι Ελευθερία Τομπατζόγλου και Μαρίνα Δαλιάνη εκ μέρους της οικογένειας Φύσσα.

Οι τρεις τους πήραν τη σκυτάλη από τη Χρύσα Παπαδοπούλου, τον Κώστα Παπαδάκη και τον Κώστα Σκαρμέα (βλέπε προηγούμενο φύλλο της ΕΑ). Συνολικά η Πολιτική Αγωγή κατάφερε δύο πράγματα ταυτόχρονα: Από τη μία να αναδείξει τα κρίσιμα στοιχεία των μαρτυρικών καταθέσεων, το πώς δένουν μεταξύ τους αλλά και με όλο το αποδεικτικό υλικό, επιβεβαιώνοντας το κατηγορητήριο. Και από την άλλη να “ξεδοντιάσει” όλους τους ισχυρισμούς και τις τακτικές της υπεράσπισης.

Από τα πέντε πρώην μέλη της ΧΑ που λόγω φόβου κατέθεσαν ανώνυμα, τους λεγόμενους «προστατευόμενους μάρτυρες», ξεκίνησε τον σχολιασμό του ο Θ. Καμπαγιάννης. Μπορεί το 2013, όπως θύμισε, η ηγεσία της ΧΑ να ισχυριζόταν ότι οι συγκεκριμένοι μάρτυρες «καμία σχέση δεν έχουν με την οργάνωση» -ο Κασιδιάρης μάλιστα στο απολογητικό του υπόμνημα δήλωνε εμφατικά «δεν έχουν περάσει ούτε έξω από τα γραφεία». Όμως πλέον «δεν έμεινε καμία αμφιβολία ότι άπαντες και άπασες ήταν υποστηρικτές, μέλη και στελέχη της Χ.Α», είπε, καθώς κατά την εξέτασή τους η ίδια η υπεράσπιση “έδωσε” τα ονοματεπώνυμά τους, για τον πρώτο προσκόμισε την αίτηση εγγραφή του ως υποστηρικτή και για τους υπόλοιπους δεν διέψευσε την ένταξή τους στην οργάνωση.

Όσο για όσα κατέθεσαν, εξήγησε ότι ο τρόπος που μπορούν να αποκτήσουν απόλυτη αξιοπιστία και να καταστούν πλήρες αποδεικτικό μέσο στο δικαστήριο είναι σε συνδυασμό με στοιχεία από άλλες καταθέσεις και από τα αναγνωστέα έγγραφα που ακολουθούν. Συγκεκριμένα: «Αν αυτό που είπε ο προστατευόμενος Α, ότι ο Λαγός είχε πρόσβαση στη δικογραφία την επομένη της δολοφονίας Φύσσα και η Χ.Α έκανε ενέργειες προκειμένου να αποφύγει την απόδοση δικαιοσύνης, αν βρείτε τηλεφωνικές κλήσεις που να προκύπτει αυτό, τότε θα μπορείτε να αξιοποιήσετε τη συγκεκριμένη κατάθεση.

Αν αυτό που είπαν οι προστατευόμενοι Β και Γ ότι γίνονταν στρατιωτικές εκπαιδεύσεις, αν το δικαστήριο βρει μηνύματα από κατηγορούμενους όπως στο κινητό του Κορκοβίλη που επιβεβαιώνουν ότι γίνονταν στρατιωτικές εκπαιδεύσεις ή αν βρείτε φωτογραφίες του Κασιδιάρη που ο ίδιος τις έχει ονοματίσει “trainer” (εκπαιδευτής) και πράγματι φαίνεται να εκπαιδεύει άτομα της Χ.Α, τότε θα μπορείτε να αξιοποιήσετε τις καταθέσεις τους. Αν πάλι βρείτε αυτό που κατέθεσε η Ε, ότι το 2009 ο Μιχαλολιάκος ήταν παρών στην επίθεση στο παλιό Εφετείο στο ξεκίνημά της, αν βρείτε φωτογραφίες, βίντεο, δηλώσεις του ίδιου που επαίρεται γι' αυτό, τότε θα μπορείτε να επιβεβαιώσετε και το αληθές της μαρτυρίας της Ε».

Στη συνέχεια πέρασε στους μάρτυρες που πρωτόδικα είχαν κληθεί από την Πολιτική Αγωγή και τώρα κλήθηκαν από τον εισαγγελέα. Όπως τόνισε, η μεγάλη συνεισφορά των μαρτύρων που προέρχονταν από την Πολιτική Αγωγή των Αιγύπτιων αλιεργατών ήταν ότι έφεραν «την εικόνα της πολύχρονης εγκληματικής δράσης της ΧΑ και της διάρκειας ως βασικό στοιχείο στη συγκρότησή της» κόντρα «στη θεωρία του μεμονωμένου περιστατικού που αποτελεί βασικό υπερασπιστικό ισχυρισμό».

Όπως υπογράμμισε, οι μεν Κουσουρής, Πίττας, Γκαργκάνας και Διαβολάκης μίλησαν για επιθέσεις από το 1996 μέχρι το 2011 για τις οποίες υπάρχουν αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις δίνοντας τη δυνατότητα στο δικαστήριο «να δομήσει την απόφασή του σε πολύ στέρεο έδαφος». Οι δε Τάκου, Χριστόπουλος, Ρέλλας και Κωνσταντίνου έφεραν την εικόνα «της πολύ μεγαλύτερης εγκληματικής βίας, ιδιαίτερα της ρατσιστικής, τα χρόνια 2011-13 που συνδέεται απόλυτα με τη δράση της Χ.Α».

Στάθηκε επίσης στους μάρτυρες που προέρχονταν από την Πολιτική Αγωγή των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, τους βουλευτές Λυκούδη, Κατσώτη και Κανέλλη, που «έδωσαν την ίδια εικόνα της εγκληματικής οργάνωσης και της ιεραρχίας ακόμα και μέσα στη Βουλή» και «έφεραν τον εμπρηστικό ρατσιστικό λόγο της». Τόνισε ότι η διαφορά με τον εμπρηστικό λόγο άλλων κομμάτων είναι ότι «η Χ.Α διέθετε εκείνο το μηχανισμό έξω από τη Βουλή που μετέτρεπε τα λόγια σε πράξεις, διέθετε δηλαδή αυτό που λέει το κατηγορητήριο και η πρωτόδικη απόφαση ως “επιχειρησιακός μηχανισμός”». Και ανέλυσε το πώς αυτό, περί ύπαρξης επιχειρησιακού μηχανισμού, το επιβεβαίωσε πλήρως ο πρώην γραμματέας της τοπικής Νοτίων Προαστίων της Χ.Α, ο Παπαγεωργίου, ο έκτος επώνυμος προστατευόμενος μάρτυρας.

Το τελευταίο σχόλιο του Θ. Καμπαγιάννη ήταν πάνω στο επίμονο ερώτημα της υπεράσπισης προς όλους τους μάρτυρες αν έχουν ακούσει το «ηχητικό Σαμαρά» και δει το «βίντεο Μπαλτάκου» -τα οποία υποτίθεται αποδεικνύουν την πολιτική σκευωρία εις βάρος της Χρυσής Αυγής. Όπως ξεκαθάρισε: «Αν η Χρυσή Αυγή δεν είχε κάνει αυτά τα οποία έκανε και τα οποία είπανε οι μάρτυρες, κανένα ηχητικό Σαμαρά και κανένα βίντεο Μπαλτάκου δεν θα μπορούσε να τους φέρει σε ένα ποινικό δικαστήριο στη χώρα μας».

Και έκλεισε: «Τι κάνανε; Οτιδήποτε έχει να κάνει μέχρι επικίνδυνες σωματικές βλάβες, ο παρών κατηγορούμενος [σ.σ. Λαγός] το αποκαλεί “σφαλιάρες”. Όταν ήρθε ο Κουσουρής, ο οποίος χαροπάλεψε για μέρες σε μια εντατική, μίλησε για “καραγκιοζιλίκια”. Άρα “σφαλιάρες” όταν πρόκειται για μέχρι επικίνδυνες σωματικές βλάβες, “καραγκιοζιλίκια” όταν πρόκειται για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Αν ο υπεύθυνος του πειθαρχικού της Χ.Α, τον οποίο διόρισε ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος, αναφερόταν έτσι στις αξιόποινες πράξεις, αντιλαμβάνεστε το ήθος που διαμόρφωνε η οργάνωση στα μέλη, τα στελέχη, τις ομάδες που συγκροτούσαν τις φρουρές και τις ασφάλειες. Δεν έχω καταλάβει ακόμα αν ο εντολέας μου, ο Αμπουζίντ Εμπάρακ, έπεσε θύμα “σφαλιάρας” ή ήταν “καραγκιοζιλίκι” αυτό που του συνέβη».

«Φακέλωμα»

Ακολούθησε η Ε. Τομπατζόγλου. Με τη σειρά της αναφέρθηκε σε όσα αποκάλυψαν οι προστατευόμενοι μάρτυρες για τα τάγματα εφόδου, τις στρατιωτικές εκπαιδεύσεις, τις διασυνδέσεις με την αστυνομία, τις εντολές βίας, την ιδεολογική κατήχηση, το “φακέλωμα” των μελών που αξιοποιούνταν εναντίον τους σε περίπτωση αποχώρησης.

Για την κατάθεση Κουσουρή είπε ότι «καταδεικνύει τον διαχρονικό τρόπο δράσης της Χ.Α, γιατί όπως στην περίπτωση Φύσσα, το θύμα εντοπίστηκε, ταυτοποιήθηκε και μέσα σε ελάχιστο χρόνο συγκροτήθηκε τάγμα εφόδου και τον χτύπησε ... υπάρχει δηλαδή μια επαναλαμβανόμενη δράση με απόσταση δεκαπένετε ετών με πανομοιότυπο τρόπο». Ενώ αναφέρθηκε και στους υπόλοιπους μάρτυρες, χωρίζοντας τις καταθέσεις τους σε δυο κατηγορίες, αυτές που μίλησαν για τη χρυσαυγίτικη βία με «ρατσιστικά κίνητρα» και αυτές που μίλησαν για τη χρυσαυγίτικη βία με «πολιτικά κίνητρα».

Για τη Μ. Δαλιάνη «οι καταθέσεις των μαρτύρων αλληλοσυμπληρώθηκαν, δηλαδή τα στοιχεία για τις επιθέσεις, το modus operandi και την ιδεολογία της Χ.Α που εισέφεραν στο δικαστήριο τα θύματα, οι αυτόπτες και οι θεσμικοί παράγοντες, ήρθαν να συμπληρώσουν και τα πρώην μέλη της οργάνωσης, έτσι ώστε να δημιουργηθεί τελικά μια απολύτως ομοιόμορφη εικόνα για τον τρόπο δράσης, τη δομή, τη στρατιωτική οργάνωση, την πειθαρχία, τα κίνητρα, τη ναζιστική ιδεολογία και τη στοχοθεσία της οργάνωσης».

Τα παραπάνω ανέλυσε στη συνέχεια, κάνοντας επίσης αναφορά σε μία μία τις καταθέσεις. Αφιέρωσε δε χρόνο στους προστατευόμενους μάρτυρες, τους οποίους η υπεράσπιση επειδή προέρχονται από τα σπλάχνα της οργάνωσης προσπαθεί με κάθε τρόπο να παρουσιάσει ως αναξιόπιστους. Ανέδειξε όσα είπε ο Παπαγεωργίου, ο οποίος καταθέτοντας επώνυμα δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Στάθηκε όμως σε όσα δίνουν αξιοπιστία και στους υπόλοιπους πέντε, κυρίως μετά την επιλογή της υπεράσπισης να τους αποδώσει ιδιότητες, ονόματα, ποινική και οικογενειακή κατάσταση και άλλα προσωπικά δεδομένα. Με αυτό τον τρόπο, είπε, «τους τοποθέτησε απολύτως μέσα στα γραφεία των τοπικών οργανώσεων της Χ.Α, τους ενέταξε πλήρως μόνη της στον οργανωτικό ιστό της οργάνωσης, συνομολόγησε και τους προσέδωσε αξιοπιστία».

Μετά από αυτό το μπαράζ της Πολιτικής Αγωγής, οι δικηγόροι υπεράσπισης μη έχοντας κανένα τρόπο να διαψεύσουν τα στοιχεία των καταθέσεων επέλεξαν τις επιθέσεις στους μάρτυρες, άλλοτε προσωπικές, άλλοτε για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, άλλοτε και τα δύο μαζί.

Ενδεικτικό, όσα κατέληξε να λέει ο ένας εκ των δύο δικηγόρων του Μιχαλολιάκου για τους προστατευόμενους μάρτυρες (και μη αναφέροντας κουβέντα για τους υπόλοιπους δεκαπέντε): ότι ο πρώτος και ο έκτος έχουν «ποινικό μητρώο», η δεύτερη έχει «πρόβλημα με ουσίες», ο τρίτος έχει «ιστορικό διπολικής διαταραχής», ο τέταρτος «έχει θέματα» γενικά, η πέμπτη είναι μια τραγουδίστρια «χωρίς καλλιτεχνική εξέλιξη» που πάσχει από «μανία καταδίωξης».

Αν η υπεράσπιση του ίδιου του “Αρχηγού” έχει ξεμείνει τόσο από στοιχεία, μπορεί κανείς να φανταστεί τι ισχύει για τους υπόλοιπους υπερασπιστές. Οι σχολιασμοί τους συνεχίστηκαν τη Δευτέρα 10 Φλεβάρη (139η δικάσιμος) και το δικαστήριο μπήκε στην εξέταση των αναγνωστέων εγγράφων.

Επόμενες δικάσιμοι

Φλεβάρης: 13, 17, 18, 21, 24, 25, 27/2
Μάρτης: 6, 12, 13, 18, 21, 24, 26, 27/3