Νέα ορμή πήραν μετά τον απεργιακό σεισμό της 28ης Φλεβάρη τα αντιρατσιστικά-αντιφασιστικά συλλαλητήρια του Σαββάτου 22 Μάρτη. Η σύγκρουση με τις ρατσιστικές πολιτικές, που από τη μια δολοφονούν στα σύνορα και τις θάλασσες και από την άλλη στρώνουν το δρόμο στην ακροδεξιά και τους νεοναζί, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πάλης για την ανατροπή της κυβέρνησης.

Αυτό το μήνυμα έστειλαν οι επιζώντες του ναυαγίου της Πύλου και οι δικηγόροι τους που έδωσαν το παρών στην απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας κάτω από το πανό της ΚΕΕΡΦΑ με την απαίτηση «Να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι της Πύλου». «Είμαστε εδώ επιζώντες του ναυαγίου της Πύλου, γιατί πριν ενάμιση χρόνο 750 άνθρωποι βρεθήκαμε σε ένα πλοίο στη θάλασσα και πάνω από 600 πνίγηκαν», μας είπε ο Αμπντάλα. «Το λιμενικό δεν έκανε τίποτα για να μας σώσει, μας βύθισε. Και έστειλαν εννιά άτομα στη φυλακή για ένα χρόνο χωρίς λόγο. Ακόμα περιμένουμε χαρτιά. Ακόμα περιμένουμε δικαιοσύνη».

Το ίδιο μήνυμα έστειλε ο αδερφός, οι φίλοι και οι συνάδελφοι του μετανάστη ντελιβερά Μοχάμεντ Καμράν που δολοφονήθηκε μέσα στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα οι οποίοι βρέθηκαν, μαζί με άλλα μέλη της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας «Η Ενότητα», στο ίδιο σημείο. Αλλά και η Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας που μαζί με τη Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο-Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη ένωσαν τις φωνές τους με το τεράστιο πλήθος του Συντάγματος ενάντια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και την ισλαμοφοβία.

Ο αγώνας είναι κοινός. Ο κόσμος που πλημμύρισε τους δρόμους στις 28 Φλεβάρη και με κάθε ευκαιρία φώναζε «Δολοφόνοι» δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στο έγκλημα των Τεμπών και τα άλλα εγκλήματα της κυβέρνησης. Ούτε τα σεξιστικά -η μητέρα της Κυριακής Γρίβα που δολοφονήθηκε μπροστά στα μάτια των μπάτσων έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων αφού προηγουμένως της είχαν πει «το περιπολικό δεν είναι ταξί» προκάλεσε ποτάμια δακρύων και οργής όταν ανέβηκε στην εξέδρα του Συντάγματος- ούτε και τα ρατσιστικά.

Το έδειξε την παραμονή της απεργίας η εκδήλωση των εργαζόμενων στο Ασκληπιείο Βούλας με τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών. Η πρόεδρος του Σωματείου Δ. Τοσονίδου διάβασε την επιστολή-χαιρετισμό των οικογενειών των θυμάτων της Πύλου και καταχειροκροτήθηκε από το ακροατήριο.

Κρατικά εγκλήματα

Το έδειξε η ίδια η Μαρία Καρυστιανού στη μαζική εκδήλωση στο ΑΠΘ στις 14 Φλεβάρη. Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών ενέταξε το ναυάγιο της Πύλου στα κρατικά εγκλήματα «που είχαν το ίδιο αποτέλεσμα, τον πόνο για τους πολίτες και την ατιμωρησία για τους ενόχους».

Το έδειξε ο Νίκος Πλακιάς που έχασε τις δύο κόρες και την ανηψιά του στα Τέμπη. Σε μια συγκλονιστική ανάρτησή του λίγες μέρες πριν την απεργία έγραψε: «Όλοι μιλάνε για τα κορίτσια της οικογένειάς μου και τα άλλα παιδιά που ήτανε στο τρένο. Μέσα όμως σε αυτό ήταν και ένα παιδί που ήρθε στη χώρα μας για ένα καλύτερο αύριο. Το όνομά του MIA MOHAMMADED EDRIS ετών 34. Ας μην τον ξεχάσουμε».

Το έδειξαν οι εργαζόμενοι/ες στον Συνήγορο του Πολίτη. Ο Σύλλογός τους κάλεσε στην απεργία με αιχμή την κόντρα με την προκλητική επίθεση που δέχτηκε η Ανεξάρτητη Αρχή από το Υπουργείο Ναυτιλίας για το πόρισμά της για το ναυάγιο της Πύλου.

Το δείχνουν επίσης τα Σωματεία που έχουν ήδη πάρει αποφάσεις για συμμετοχή στο συλλαλητήριο στις 22 Μάρτη: E’ EΛΜΕ, ΕΛΜΕ Σιβιτανιδείου, ΕΛΜΕ Ανω Λιοσίων, ΣΕΠΕ Αμαρουσίου, Σύλλογος Εργαζόμενων Δήμου Καλλιθέας, Σύλλογος Εργαζόμενων Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Αλλά και το Δημοτικό Συμβούλιο Καλλιθέας που έχει υιοθετήσει ψήφισμα με το οποίο απαιτεί να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα της Πύλου, να γίνει η δίκη στο Ναυτοδικείο και να αποδοθούν ευθύνες σε όλους τους ενόχους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. 

Το ίδιο ισχύει διεθνώς. Σε μια σειρά χώρες όπου έγιναν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις για τα Τέμπη, το επόμενο μεγάλο κινηματικό ραντεβού είναι στις 22 Μάρτη ενάντια στον ρατσισμό και τους φασίστες. Από τη Γερμανία όπου η άνοδος του AfD έχει ανοίξει διάπλατα τη μάχη μέχρι τις ΗΠΑ όπου ο Τραμπ έχει προαναγγείλει άγριο πογκρόμ κατά μεταναστών και προσφύγων.