Η κυβέρνηση πήγε στο τρίτο κατά σειρά Eurogroup της Παρασκευής 20/2 έχοντας ήδη παραδοθεί στoν εκβιασμό της τρόικας: «ή παράταση του μνημονίου ή σταμάτημα των διαπραγματεύσεων». 

 

Η επιστολή αίτησης εξάμηνης παράτασης που έστειλε ο Βαρουφάκης (πιο συμβιβαστική ακόμα και από το «καταπληκτικό κείμενο» του Μοσκοβισί) προσπαθούσε να εξασφαλίσει καλύτερες «διατυπώσεις», θέτοντας «όρους» εκ μέρους της κυβέρνησης.

 

Τελικά το κείμενο τετράμηνης παράτασης το οποίο συμφωνήθηκε στο Εurogroup ήταν αυτό που συνέταξε ο Ντάισενμπλουμ, προσπάθεια για την οποία δέχτηκε δημοσίως τα συγχαρητήρια της Λαγκάρντ στην συνέντευξη τύπου που το ακολούθησε. Αποτελεί πλήρη παράδοση της ελληνικής κυβέρνησης σε επίπεδο ουσίας και διατυπώσεων και είναι απολύτως σαφές: 

 

«Το Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο της υφιστάμενης συμφωνίας, το αίτημα από τις ελληνικές αρχές για μία παράταση της Master Financial Assistance Agreement (MFFA), η οποία υποστηρίζεται από μία σειρά δεσμεύσεων…»

 

«Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από οποιαδήποτε κατάργηση των μέτρων και από μονομερείς αλλαγές στις πολιτικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη ή την χρηματοοικονομική σταθερότητα, όπως αξιολογείται από τους θεσμούς…»

Οσον αφορά την δέσμευση της ΔΕΘ έστω για το «κούρεμα μεγαλύτερου μέρους του χρέους: «Οι ελληνικές αρχές επαναδιατυπώνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους για την τήρηση των οικονομικών τους υποχρεώσεων προς όλους τους πιστωτές τους στο ακέραιο και εγκαίρως». 

 

Οσοι προσπαθούν να προσδώσουν θετική χροιά, ότι υπάρχει δυνατότητα διαφυγής από αυτήν τη μέγγενη,  φτάνει να βρουν «ισοδύναμα μέτρα» και να μην «επηρεάζονται αρνητικά οι δημοσιονομικοί στόχοι», πλανώνται πλάνη οικτρά. 

 

Το Εurogroup δεν είναι Μαντείο των Δελφών να δίνει διττούς χρησμούς, είναι λυκοφωλιά των καπιταλιστών και δίνει εκβιαστικά τελεσίγραφα. Ολα τα μέτρα θα «αξιολογούνται» αέναα από τους θεσμούς, δηλαδή την τρόικα και θα υπόκεινται σε εκβιαστικές προθεσμίες. Συγκεκριμένα: 

 

• Προθεσμία τριών ημερών μέχρι την Καθαρά Δευτέρα να σταλεί λίστα με τις «συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις» εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, για να τεθεί σε ισχύ η συμφωνία. 

 

• Προθεσμία «καλής διαγωγής» και συνεχής έλεγχος μέχρι τον Απρίλη για να υπάρξει οποιαδήποτε εκταμίευση. Όπως αναφέρει το κείμενο: «Η λίστα θα συγκεκριμενοποιηθεί περαιτέρω και εν συνεχεία θα συμφωνηθεί με τους θεσμούς έως το τέλος του Απριλίου. Μόνο η έγκριση των συμπερασμάτων της αξιολόγησης για την διευρυμένη συμφωνία από τους θεσμούς θα επιτρέψει με τη σειρά της την οποία εκταμίευση της δόσης του τρέχοντος προγράμματος του EFSF και την μεταβίβαση των SMP κερδών του 2014. Και τα δύο και πάλι υπόκεινται σε έγκριση από το Eurogroup».

 

• Η ίδια η τετράμηνη παράταση, που θα ισχύσει μέχρι τον Ιούνιο τελειώνει με έναν ακόμα εκβιασμό, καθώς στο διάστημα Ιουλίου-Αυγούστου το ελληνικό κράτος θα πρέπει να αποπληρώσει ομόλογα ύψους 6,7 δισ. ευρώ στην ΕΚΤ, τα οποία προστίθενται στα 5,2 δισ. ευρώ που αφορούν δάνεια του ΔΝΤ, τα οποία πρέπει να πληρωθούν έως το τέλος Ιουνίου. 

 

Ετσι όταν θα λήγει η τετράμηνη παράταση, η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να εξασφαλίσει χρηματοδότηση θα πρέπει να υπογράψει ένα τρίτο μνημόνιο με την τρόικα, όπως πάντα με το πιστόλι στον κρόταφο.

---

Υπάρχουν κάποια οφέλη από αυτήν την διαπραγμάτευση;

 

• Δεν υπάρχει κανένα όφελος, ότι τάχα με τη συμφωνία γλυτώσαμε από ένα κίνδυνο bankrun (εκροής κεφαλαίων). Στο τετράμηνο που ακολουθεί, οι δανειστές δεν πρόκειται να σταματήσουν τους εκβιασμούς, κάθε φορά που η κυβέρνηση θα προσπαθεί να περάσει ένα θετικό για το λαό μέτρο, υπονομεύοντας κατά το δοκούν σε ένα ήδη ασταθές περιβάλλον την λεγόμενη «αξιοπιστία των ελληνικών τραπεζών».

 

• Η «χρηματοδότηση» κατακρατείται εξευτελιστικά από την τρόικα μέχρι τον Απρίλη, με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα έχει συμφωνήσει σε όλες τις απαιτήσεις της. Και όταν έρθει δεν θα αφορά την «ανθρωπιστική κρίση»  αλλά την αναχρηματοδότηση τραπεζών. Όπως αναφέρει:

 

«Εν όψει της αξιολόγησης των θεσμών το Eurogroup συμφωνεί ότι τα κεφάλαια, έως τώρα διαθέσιμα στο «μαξιλάρι» (buffer) του ΤΧΣ, θα πρέπει να κρατούνται από EFSF, άνευ δικαιωμάτων τρίτων για τη διάρκεια της επέκτασης της MFFA. Τα κεφάλαια συνεχίζουν να είναι διαθέσιμα για τη διάρκεια της επέκτασης της MMFA και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και έξοδα εξυγίανσης...»

 

• Δεν αποτελεί κέρδος ότι η τρόικα είναι πιο «χαλαρή» πάνω στο ποσοστό για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015. Η τρόικα ξέρει ότι ο αρχικός στόχος δεν πρόκειται να επιτευχθεί εξαιτίας της επί τρίμηνο «χαλάρωσης του προγράμματος» λόγω εκλογών και των διαπραγματεύσεων. Αντίθετα στη συμφωνία αναφέρεται ρητά ότι «οι ελληνικές αρχές έχουν επίσης δεσμευτεί να διασφαλίσουν τα κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα ή έσοδα χρηματοδότησης τα οποία απαιτούνται για την εγγύηση της βιωσιμότητας του χρέους σύμφωνα με την ανακοίνωση του Eurogroup του Νοεμβρίου 2012».

• Δεν υπάρχει κανένα όφελος ότι έλεγχο και αξιολόγηση από τώρα και στο εξής θα κάνουν οι τρεις θεσμοί και όχι η τρόικα. Οι «καινοτόμες» διατυπώσεις δεν πείθουν κανένα και καμία. Η κυβέρνηση του ΓΑΠ και η κυβέρνηση του Σαμαρά χρησιμοποίησαν πλήθος ευφημισμών για να περιγράψουν την ίδια πολιτική και απέτυχαν οικτρά.

 

• Δεν υπάρχει όφελος, ότι «κερδίζουμε χρόνο». Παραπονιέται η νέα κυβέρνηση ότι ο Σαμαράς έστησε ασφυκτικό πλαίσιο με την συμφωνία του για δίμηνη παράταση. Ομως αυτό που λείπει δεν είναι ο παραπάνω χρόνος διαπραγμάτευσης. Η μέχρι τώρα πορεία έχει δείξει ότι η συνέχιση των διαπραγματεύσεων ωφελεί αυτόν που εκβιάζει και πιέζει χρησιμοποιώντας το χρόνο για μεγαλύτερη συγκεκριμενοποίηση των μέτρων και «αξιολόγηση».

 

Αυτό που λείπει είναι η στρατηγική μιας πολιτικής όχι διαπραγμάτευσης, αλλά απόρριψης των εκβιασμών, δηλαδή μιας πολιτικής διαγραφής του χρέους, εξόδου από την ΕΕ και το ευρώ, κρατικοποίησης των τραπεζών και εργατικού ελέγχου: 

 

Κλείνουν την στρόφιγγα των 7 ή των 11 δις οι «δανειστές»; Στάση πληρωμών και μονομερή διαγραφή του χρέους των 320 δις ευρώ, εμείς. Απειλές στην αίθουσα βασανιστηρίων του Εurogroup οι δανειστές; Εξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, εμείς. Εκβιαστική πολιτική στραγγίσματος των τραπεζών αυτοί; Κρατικοποίηση των τραπεζών για να σταματήσει η εκροή κεφαλαίων εμείς. Σιδερένια φτέρνα «εποπτείας» των αγορών αυτοί; Ελεγχος και εποπτεία των εργαζομένων για να ελέγχουμε τις ζωές μας, απαντάμε εμείς.

 

Πρόκειται για τη μόνη ρεαλιστική λύση εξόδου και ανατροπής. Ο «ρεαλισμός» των «αμοιβαίων συμβιβασμών με τους δανειστές» μας τελείωσε.

---

Η λίστα με τις μεταρρυθμίσεις που έστειλε η ελληνική κυβέρνηση στην τρόικα την Τρίτη 24/2 είναι συνέχεια της συμφωνίας που υπέγραψε την Παρασκευή 20/2 στο Εurogroup, μια ακόμα δέσμευση ότι η πολιτική της λιτότητας, των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων θα συνεχιστεί. 

 

Η λίστα βεβαιώνει ότι θα επανεξεταστούν «δαπάνες σε κάθε τομέα των κυβερνητικών δαπανών (π.χ. εκπαίδευση, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνικές παροχές)». Θα υπάρξουν περικοπές στις υλικοτεχνικές δαπάνες του δημοσίου, περικοπές των εναπομεινάντων επιδομάτων στο δημόσιο, «έλεγχος των δαπανών για την Υγεία».

 

Η κυβέρνηση υπόσχεται να «μεταρρυθμίσει το πλέγμα των μισθών» του δημοσίου χωρίς «να μειώνονται τα τρέχοντα κατώτατα επίπεδα μισθών» που μεταφράζεται σε εξίσωση προς τα κάτω. Σε κάθε περίπτωση  διαβεβαιώνει ότι «δεν θα αυξηθεί το κονδύλι των μισθών του δημοσίου». Οσον αφορά τους υπαλλήλους και την κάλυψη των κενών επαναλαμβάνονται δεσμεύσεις για «πραγματική αξιολόγηση» «μεγιστοποίηση της κινητικότητας».

 

Όσον αφορά στα ασφαλιστικά ταμεία δεσμεύονται για νέες συγχωνεύσεις των ταμείων «προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση» και να «εκσυγχρονιστούν τα επιδόματα».

Κάτω από τον τίτλο «πολιτικές για την προώθηση της ανάπτυξης» η κυβέρνηση δεσμεύεται για «ιδιωτικοποιήσεις» που θα «προσελκύουν επενδύσεις σε τομείς κλειδιά». Ότι «δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί» . Οτι θα «επανεξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχτεί ανάλογα με την αξία τους, με έμφαση στις μακροχρόνιες μισθώσεις, κοινοπραξίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα». 

 

Για την ανεργία η κυβέρνηση αρκείται να «επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια» για «προσωρινή απασχόληση». Για τους μισθούς, να «μεταβεί σε μια «έξυπνη» (smart) νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας» - και «σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάξει την ανταγωνιστικότητα» μετά από «διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και διεθνούς θεσμούς». 

 

Δεσμεύεται επίσης να «αφαιρέσει φραγμούς στον ανταγωνισμό βασισμένη σε στοιχεία που θα αντλήσει από τον ΟΟΣΑ», άροντας «δυσανάλογους και αδικαιολόγητους περιορισμούς στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα» και εναρμονίζοντας «την αγορά ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου με τις καλύτερες πρακτικές της ΕΕ και τη νομοθεσία».

 

Γα την «ανθρωπιστική κρίση» προβλέπει «κουπόνια τροφίμων», «έξυπνη κάρτα πολίτη» για πρόσβαση στο σύστημα υγείας, «στο πρόγραμμα κουπονιών σίτισης κλπ». Κλείνει διαβεβαιώνοντας την τρόικα «ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο».