Τον τίτλο “Εικόνες βιβλικής καταστροφής” δίνουν στα ρεπορτάζ τους διάφορα μέσα για να περιγράψουν την κατάσταση στον Βόλο και στα περίχωρα. Και είναι πραγματικό. Σχεδόν μια βδομάδα μετά, έχουμε κατεστραμμένους δρόμους που κόβουν την σύνδεση με ολόκληρα χωριά, πεσμένες γέφυρες, κεντρικές αρτηρίες της πόλης μέσα στη λάσπη, περιοχές χωρίς νερό, και την εργατική τάξη της πόλης να τεντώνεται στη δουλειά για να καθαρίσει από τα εργοστάσια και το λιμάνι μέχρι το νοσοκομείο που πλημμύρισε για δεύτερη φορά.

Και όλα αυτά μετά τον Daniel που έπνιξε τη Θεσσαλία και όλοι περιμέναν τη δεύτερη καταιγίδα. Η βροχή ξεκίνησε το μεσημέρι, και σε λίγες ώρες άρχισαν να σπάνε τα ποτάμια. Μέχρι τα μεσάνυχτα είχε πνιγεί η πόλη. Τις προειδοποιήσεις των μετεωρολόγων τις αγνόησαν εντελώς. Τα ποτάμια και τα ρέματα της πόλης ήταν γεμάτα μπάζα. 

Στην περιοχή του ποταμού Κραυσίδωνα και στις δύο γειτονιές, ανάντι και κατάντι, οι κάτοικοι, που επικοινωνήσαμε μας έδωσαν την εικόνα της καταστροφής. Είναι εξοργισμένοι και οργανώνονται για να διεκδικήσουν τα προφανή, ότι θα καθαρίσουν οι δρόμοι και θα πάρουν τις αποζημιώσεις. Για να στείλει ο δήμος μηχανήματα έπρεπε να πάνε να διαμαρτυρηθούν και τώρα στέλνουν αναφορές στον εισαγγελέα και στον περιφερειάρχη για να πάρουν τις αποζημιώσεις. Οι απέναντι μαζεύουν εκαντοντάδες υπογραφές και κάνουν μηνύσεις. Παρόμοια οργανώνονται οι κάτοικοι και σε άλλες περιοχές την Άλλη Μεριά, την παλιά πόλη. 

Αυτά βλέπει ο Μπέος μια βδομάδα πριν τις εκλογές και έχει χάσει τον έλεγχο φτάνοντας ακόμα και να χτυπά πλημμυροπαθή. Μπορεί τα τοπικά μέσα να μας έχουν ζαλίσει με το πόσο κυρίαρχος είναι αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι η μειοψηφία τον στηρίζει. Το αντίπαλο ψηφοδέλτιο, του Ν. Παπαπέτρου, που στηρίζουμε κριτικά, απλώς δεν μπορεί να εκφράσει καθολικά την οργή του κόσμου, και να τον εμπνεύσει να δώσει και να κερδίσει αυτήν την μάχη. Πώς; Πολώνοντας την συζήτηση στο καθήκον να ανατρέψουμε δολοφόνους. Και τους τοπικούς αλλά και την κυβέρνηση που τους στηρίζει και το ίδιο το σύστημα. 

Σε αυτήν την κατεύθυνση χρειαζόμαστε μια Αριστερά που να στηρίζεται στη δύναμη της εργατικής τάξης, που είναι πανταχού παρούσα στην πόλη, που να δίνει από την σκοπιά της εργατικής τάξης τις απαντήσεις στις άμεσες συνέπειες της πολυκρίσης του συστήματος. Aπό τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές μέχρι τον πληθωρισμό και την φτώχεια που θα χτυπήσει την Θεσσαλία και όχι μόνο, τον ερχόμενο χειμώνα.

Τάσος Τσιούνης,
Βόλος