Χιλιάδες απεργοί διαδήλωσαν στην πανεργατική απεργία στις 17/4 στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις ενάντια στην κυβέρνηση της ακρίβειας, της φτώχειας και του πολέμου. Η απεργία σταμάτησε τα καράβια, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς νέκρωσαν, χώροι δουλειάς έβαλαν απεργιακό λουκέτο. Δίπλα στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, βρέθηκαν υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί και άλλοι εργαζόμενοι του Δημόσιου με αποφάσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων τους αψηφώντας την απόφαση της ΑΔΕΔΥ να μην συμμετέχει στην απεργία. Στον δρόμο κατέβηκαν και οι φοιτητικοί σύλλογοι.
Ήταν μια μεγάλη απεργία που η συνέχειά της είναι σε κάθε εργατικό χώρο με νέα πανεργατική κλιμάκωση την Πρωτομαγιά. Η μαζική συμμετοχή ήταν η απάντηση των εργαζόμενων στην κυβέρνηση της ΝΔ και τις ανακοινώσεις της για «αύξηση» του κατωτάτου μισθού. Ήταν η έκφραση της οργής για τη συγκάλυψη των εγκλημάτων στα Τέμπη και στην Πύλο και των γυναικοκτονιών. Της οργής για τη συγκάλυψη που επιχειρεί η ΝΔ, για τις ιδιωτικοποιήσεις που θυσιάζουν τις ανθρώπινες ζωές στον βωμό του κέρδους. Ο αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης βρέθηκε στο κέντρο χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών του εργατικού κινήματος και εκφράστηκε με τα συνθήματα που κυριάρχησαν στην απεργιακή συγκέντρωση.
Η έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις ευρωεκλογές του Ιούνη γίνεται με τους εργαζόμενους στους δρόμους που δηλώνουν με τον πιο καθαρό τρόπο, ότι οι αγώνες δεν αναστέλλονται αλλά αντίθετα χρειάζεται να κλιμακωθούν για να ανατρέψουμε αυτήν την κυβέρνηση της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων, του σεξισμού και του πολέμου. Πηγαίνουμε προς τις ευρωεκλογές κλιμακώνοντας τους αγώνες και στηρίζοντας το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Ανατρεπτική Συνεργασία.
Επόμενος σταθμός 1η Μάη
Η φετινή 1η Μάη δεν είναι αργία, είναι απεργία... κυριολεκτικά. Και μάλιστα μια μεγάλη πανεργατική απεργία. Καλούν ήδη ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και Εργατικά Κέντρα, ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια σωματεία. Στην Αθήνα η συγκέντρωση καλείται στις 11πμ στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Η κυβέρνηση μετέθεσε την υποχρεωτική αργία της Πρωτομαγιάς την Τρίτη 7 Μαΐου. Ο λόγος είναι να μην διαταραχτεί η οικονομική δραστηριότητα τις μέρες των γιορτών που ο κόσμος ψωνίζει, πηγαίνει διακοπές και τα λοιπά. Εκτός των άλλων, θα απεργήσουν και οι ναυτεργάτες της ΠΕΝΕΝ, εμποδίζοντας ουσιαστικά για εκείνη τη μέρα τη μετακίνηση σε νησιά. Κι αυτός είναι ο δεύτερος λόγος που κάνει την απεργία μεγάλη και σημαντική: οι εργαζόμενοι δεν θα μοιραστούν και δεν έχουν κανένα όφελος από τα κέρδη “της αγοράς”.
Και δεν είναι η “οικονομική δραστηριότητα” ο μόνος λόγος που μετέθεσε την αργία η κυβέρνηση, αλλά και η υποβάθμιση της απεργιακής κινητοποίησης της Πρωτομαγιάς, πόσο μάλλον ενόψει ευρωεκλογών. Από την αρχή της χρονιάς οι κινητοποιήσεις καταγράφουν ρεκόρ. Ο Γενάρης και ο Φλεβάρης σημαδεύτηκε από τις φοιτητικές καταλήψεις, τα αγροτικά μπλόκα, τις απεργίες και τα συλλαλητήρια για την Παλαιστίνη. Στις πανεργατικές απεργίες 28/2 και 8/3 πλημμύρισαν οι δρόμοι από απεργούς πανελλαδικά και ξανά στην πανεργατική απεργία στις 17 Απρίλη. Η νέα πανεργατική απεργία την 1η Μάη, δεκατέσσερις μόλις μέρες μετά, επιβεβαιώνει ότι η οργή και η διάθεση για σύγκρουση του κόσμου βάζει τη σφραγίδα της στην προεκλογική περίοδο, γκρεμίζοντας τα ψέματα της κυβέρνησης για τις “επιτυχίες” της στην οικονομία και παντού. Αυτή η πίεση από τα κάτω αναγκάζει και τη ΓΣΕΕ και κάθε συνδικαλιστική γραφειοκρατία να μην υπακούσει στη μεταφορά της Πρωτομαγιάς. Και δεν σταματάμε εδώ. Ήδη η ΠΟΕΔΗΝ καλεί σε πανυγειονομική απεργία στις 14 Μάη και η ΑΔΕΔΥ σε πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία στις 21 Μάη.
Αθήνα και Πειραιάς
Στην Αθήνα όλοι οι δρόμοι του κέντρου πλημμύρισαν από απεργούς, από την πλατεία Κλαυθμώνος και τα Προπύλαια μέχρι το Σύνταγμα. Πλήθος ήταν τα πανό των εργατικών σωματείων, από μεγαλύτερους και μικρότερους χώρους εργασίας: λιμενεργάτες, καλλιτέχνες, τραπεζοϋπάλληλοι, οικοδόμοι, εργαζόμενοι σε επισιτισμό-τουρισμό, σε φαρμακευτικές υπηρεσίες, στις τηλεπικοινωνίες, στο ΙΚΕΑ, ταξί και άλλα.
Ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης και το Συντονιστικό των Νοσοκομείων συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Κλαυθμώνος και βάδισαν στο κεφάλι της πορείας μαζί με δεκάδες σωματεία και εργατικές συλλογικότητες. Εκεί διαδήλωσαν με τα πανό τους τα σωματεία εργαζομένων των νοσοκομείων Άγιος Σάββας, Έλενα Βενιζέλου, οι καθαρίστριες σχολείων δήμου Αθήνας, το Σωματείο Εργαζομένων στην e-traveli, η επιτροπή φοιτητών/ριών ΣΔΟΚΕ ΠΑΔΑ, εργαζόμενοι/ες του νοσοκομείου Αττικόν, ΓΝΑ Γεννηματάς, του Βυζαντινού Μουσείου και της Τσαμούρης ΑΕ, η Αντικαπιταλιστική Κίνηση στην Έρευνα, η Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών, η ΑΣΚΥ (εργαζόμενοι στην Ιδ. Υγεία), το δίκτυο εκπαιδευτικών “η Τάξη μας” και η κίνηση στον επισιτισμό-τουρισμό “Καμαριέρα”, το ΣΕΚ. Σημαντική ήταν η παρουσία της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδας με το πανό της και παλαιστινιακές σημαίες που έκανε τη σύνδεση με τον αγώνα για ελεύθερη Παλαιστίνη.
Με την πορεία, από την πλατεία Κλαυθμώνος, ενώθηκε η προσυγκέντρωση από τα Προπύλαια και για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, δώσαμε μαζί τον τόνο στην πανεργατική διαδήλωση. Βαδίσαμε μαζί στο Σύνταγμα, όπου πριν από λίγο είχε ολοκληρωθεί η απεργιακή συγκέντρωση που καλούσαν μια σειρά από συνδικάτα γύρω από το ΠΑΜΕ.
Μεγάλη ήταν και η απεργιακή κινητοποίηση στον Πειραιά στο Δημοτικό Θέατρο. Πολλά σωματεία συμμετείχαν στην συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Πειραιά με εκατοντάδες εργαζόμενους/ες από πολλούς εργατικούς χώρους από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Εργαζόμενοι στο λιμάνι, στη ζώνη του Περάματος, καθαρίστριες αλλά και εργαζόμενοι από δήμους και νοσοκομεία. Δυναμική ήταν η παρουσία που είχε το μπλοκ του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης Πειραιά με τη δημοτική κίνηση «Ανταρσία στο Λιμάνι» και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.
Άλλες πόλεις
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις έγιναν σε όλες τις πόλεις, από την Αλεξανδρούπολη και την Θεσσαλονίκη, μέχρι τα Γιάννενα, τον Βόλο, την Πάτρα και την Κρήτη.
Στη Θεσσαλονίκη με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις με συμμετοχή εργαζομένων από πολλούς κλάδους, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης συγκεντρώθηκε στο Εργατικό Κέντρο δίπλα σε πολλά εργατικά σωματεία. Όπως του ΟΑΣΘ, που προσπάθησαν να βγάλουν παράνομη και καταχρηστική την απεργία τους, της ΣΙΔΕΝΟΡ, του φοιτητικού συλλόγου του Μουσικού και άλλα. Η πορεία κατέληξε στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης.
Με μαζικότητα πραγματοποιήθηκε η απεργιακή κινητοποίηση και στα Χανιά. Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Αγοράς και βάδισε μέσα από το ενετικό λιμάνι των Χανίων και την πλατεία της Σπλάντζιας για να επιστρέψει στην αφετηρία. Συμμετείχαν πολλά σωματεία, όπως του επισιτισμού και του τουρισμού, καλλιτέχνες, οικοδόμοι, καθώς και αγρότες, φοιτητικοί σύλλογοι και συνταξιούχοι. Το ΣΕΚ Χανίων συμμετείχε με το δικό του μπλοκ μετά από μια σειρά παρεμβάσεων για την οργάνωση της απεργίας σε καταστήματα της πόλης, σε τράπεζες, στο Δημαρχείο Χανίων, στη ΔΕΥΑΧ και στη λαϊκή αγορά της οδού Μίνωος.
Μαζική η απεργιακή διαδήλωση και στην Πάτρα με εκατοντάδες εργαζόμενους και πολλά σωματεία του ιδιωτικού τομέα να συμμετέχουν στην πορεία του Εργατικού Κέντρου. Μαζί τους, με τους συλλόγους τους οι δάσκαλοι, οι νηπιαγωγοί, οι νοσοκομειακοί γιατροί (ΕΙΝΑ), οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο «Αγ. Ανδρέας», οι εργαζόμενοι του Δήμου Πάτρας, αλλά και πολλοί φοιτητές, το ΣΕΚ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες οργανώσεις της Αριστεράς.
16/4, Αθήνα, Απεργία ΜΜΕ. Φωτό: Λένα Βερδέ
Η απεργία στα ΜΜΕ
Απεργιακή συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας και πορεία στη Βουλή πραγματοποίησαν δεκάδες δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι/ες στα ΜΜΕ την Τρίτη 16 Απρίλη, ημέρα 24ωρης απεργίας στον κλάδο. Η κινητοποίηση οργανώθηκε από τα κάτω, ύστερα από κάλεσμα της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή στα ΜΜΕ και του ΠΑΜΕ Τύπου, απουσία συγκέντρωσης από τις ηγεσίες των Ενώσεων.
«Εκδότες-καναλάρχες ακούστε το καλά, τη Σύμβαση θα πάρουμε απεργιακά» και «Συλλογικές Συμβάσεις, αυξήσεις στους μισθούς, όχι δαπάνες για τους εξοπλισμούς» ήταν κάποια από τα συνθήματα που ακούστηκαν, αναδεικνύοντας τόσο τα αιτήματα του κλάδου ενάντια στους μιντιάρχες και την κυβέρνηση που τους στηρίζει όσο και τον τρόπο με τον οποίο θα κερδηθούν.
«Η απεργία στα ΜΜΕ έγινε σε μια περίοδο με πάρα πολλά προβλήματα στον κλάδο, διεκδικώντας μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και αυξήσεις, αλλά και ελεύθερη από τη λογοκρισία ενημέρωση», δηλώνει η Φύλλια Πολίτη, δημοσιογράφος στο in.gr, μέλος της αντικαπιταλιστικής κίνησης Financial Crimes, που συμμετέχει στην Πρωτοβουλία για την Ανατροπή. «Έγινε μία μέρα πριν την πανεργατική απεργία παρόλο που θα έπρεπε να απεργούμε όλοι οι κλάδοι μαζί. Η ΕΣΗΕΑ και οι υπόλοιπες Ενώσεις δεν κάλεσαν συγκέντρωση και προσπάθησαν όσο μπορούσαν να μην ξεδιπλωθεί η διάθεση για σύγκρουση που έχουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ.
Αλλά ακόμα κι έτσι η απεργία είχε επιτυχία, οι εφημερίδες δεν βγήκαν, ούτε δελτία ειδήσεων ούτε λειτούργησαν τα site. Δεν μπόρεσαν να στήσουν απεργοσπαστικό μηχανισμό οι εργοδότες. Έγινε συγκέντρωση και πορεία προκειμένου να δείξουμε ότι οι δημοσιογράφοι δεν απεργούμε στα σιωπηλά, αλλά βγαίνουμε στον δρόμο. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει η δυναμική να βγουν περισσότερες κινητοποιήσεις για να διεκδικήσουμε στα σοβαρά τα αιτήματά μας».
Το 2022 έγινε ο πρώτος πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός ΑΣΕΠ με δέσμευση της κυβέρνησης για διορισμό 12.000 εργαζομένων για τις ανάγκες όλου του δημοσίου σε Αθήνα και περιφέρεια, αλλά έχουν διοριστεί μόλις 50 από τους 14.000 που είμαστε οι επιτυχόντες. 77.000 άτομα δώσαμε εξετάσεις, αφιερώσαμε χρόνο και χρήμα για να προετοιμαστούμε και τα στερηθήκαμε και τα δύο από τις οικογένειές μας.
Τα φροντιστήρια έβγαλαν εκατομμύρια ευρώ από αυτή την ιστορία. Και τώρα ετοιμάζεται εντατικά ο δεύτερος πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός που καταργεί τους δικούς μας πίνακες. Δηλαδή πάει χαμένη όλη αυτή η προσπάθεια. Και στο δημόσιο κοστίζει η διαδικασία της οργάνωσης του διαγωνισμού: περίπου 4,8 εκατομμύρια ευρώ και εργατοώρες υπαλλήλων που τις στέρησε από σημαντικές άλλες εργασίες. Και επίσης χρειάζονται προσλήψεις. Μιλάμε για φυσικές καταστροφές, αλλά τα προβλήματα δεν λύνονται μόνα τους, ούτε πυροσβεστικά. Χρειάζεται επιστημονικό προσωπικό και σχεδιασμός. Ζητάμε να βγουν άμεσα οι προκηρύξεις που μας έχουν υποσχεθεί για το 2024 και να απορροφηθούν οι επιτυχόντες, γι αυτό κατεβήκαμε σήμερα με το πανό μας και ετοιμάζουμε τη σύσταση συλλόγου.
Μυριάνθη Μουσά, Χρήστος Νικομάνης,
επιτυχόντες ΑΣΕΠ
Έχει πάρα πολύ μεγάλη συμμετοχή η απεργία στο κατάστημα IKEA του Κηφισού. Έχουν μείνει μόνο τα στελέχη να δουλεύουν.
Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι σε σχέση με τους χαμηλούς μισθούς και το ελάχιστο προσωπικό. Επίσης, πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν 4ωρο εδώ και 20 χρόνια και είναι εξαγριωμένοι. Την ίδια ώρα ο όγκος εργασίας έχει αυξηθεί. Τα λεφτά δεν φτάνουν ούτε για το δεκαπενθήμερο, σε αντίθεση με τα πολλά κέρδη που βγάζει η επιχείρηση. Τις προηγούμενες ημέρες έγινε περιοδεία από το σωματείο για να ενημερώσει για την απεργία και έτσι οργανωθήκαμε.
Λ. Γ.,
Σωματείο Εργαζομένων Housemarket (IKEA)
Είμαστε από την Ομοσπονδία εργαζομένων στο φάρμακο, από τα φαρμακεία και τις φαρμακαποθήκες μέχρι τη βιομηχανία και τα εργαστήρια παραγωγής φαρμακευτικών προϊόντων.
Εδώ και 11 χρόνια έχουν απορρυθμιστεί οι εργασιακές σχέσεις, οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι, Συλλογικές Συμβάσεις δεν υπάρχουν. Ψηφίστηκε νόμος που άρει την υποχρεωτικότητα της ασφάλισης και είμαστε αντίθετοι σε αυτό. Παλεύουμε για δωρεάν Υγεία και Παιδεία, ισότιμη πρόσβαση όλων στο φάρμακο και στις φαρμακοθεραπείες. Για ένα σύγχρονο κράτος Πρόνοιας και κοινωνικής πολιτικής που δεν αρκείται σε επιδόματα φτώχειας, αλλά πραγματικές αυξήσεις. Στη λογική κόστους-οφέλους χάσαμε πάνω από 57 ανθρώπους στα Τέμπη και δεν θέλουμε να θρηνούμε κι άλλους από την κερδοσκοπία. Οι ασθενείς πρέπει να έχουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και να είναι πάνω από το κέρδος.
Ο υφυπουργός Υγείας Βαρτζόπουλος πρόσφατα σε ομιλία του δήλωσε ότι το νομοσχέδιο για την Ψυχική Υγεία και την Απεξάρτηση θα κατατεθεί σύντομα. Μήνες το ακούμε αυτό. Με αυτό το ν/σ καταργούν τα ψυχιατρικά νοσοκομεία ως αυτοτελείς οργανισμούς και οι ΔΥΠΕ θα μπορούν να μετακινούν το προσωπικό όπου υπάρχουν ανάγκες, δηλαδή οπουδήποτε. Αλλά πουθενά δεν αναφέρονται προσλήψεις.
Ο ιδιωτικός τομέας θα προελαύνει κανονικά μέσα από τη δημιουργία νέου φορέα. Στην Απεξάρτηση προωθούν τα προγράμματα με τα υποκατάστατα και θα καταργήσουν τα “στεγνά” που χρειάζονται προσωπικό. Τους αρκεί να είναι ο κόσμος σε έναν βαθμό λειτουργικός ή να μην “ενοχλεί” πολύ και να μην απασχολεί τις δομές Υγείας.
Θεωρώ ότι οι απεργίες και οι αγώνες μας έχουν αναστείλει την κατάθεσή του παρότι υποτίθεται ότι θα εφαρμοζόταν από 1η Απρίλη. Στην ίδια ομιλία τόλμησε να δηλώσει και μάλιστα με υπερηφάνεια ότι θα ιδρύσει μια ψυχιατρική φυλακή. Αυτό ελλοχεύει πάρα πολλούς κινδύνους. Ήδη το ΨΝΑ Δαφνί αρχίζει να λειτουργεί σαν μια φυλακή ψυχών όπως είναι υποστελεχωμένο, με κίνδυνο να προσομοιάσει ξανά άσυλο αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. “Παρκάρονται” κοινωνικά περιστατικά, αντί να υπάρχουν υποδομές και υπηρεσίες στην κοινότητα για να τις χειριστούν. Με τις τελευταίες απολύσεις συμβασιούχων οι ελλείψεις είναι ακόμα πιο τραγικές. Έχουμε μείνει με μία τραπεζοκόμα να καλύπτει τέσσερα τμήματα, ενώ στο ιατρικό προσωπικό υπάρχουν έξι κενές θέσεις, εκ των οποίων οι δύο έπρεπε να έχουν καλυφθεί από τον Οκτώβρη, αλλά ακόμα δεν έχουν διοριστεί. Προσλήψεις νέου προσωπικού δεν έχουν γίνει παρά μόνο λίγες μονιμοποιήσεις επικουρικών. Αντίστοιχα στο νοσηλευτικό προσωπικό θα έρχονταν δεκαέξι άτομα, αλλά ούτε αυτό έγινε.
Μαρία Πολυχρονάκη,
ειδικευόμενη ψυχίατρος ΨΝΑ Δαφνί
Με ενοχλεί πολύ που βλέπω τα μικρά παιδιά στα χαλάσματα στην Παλαιστίνη να κλαίνε και να ψάχνουν τη μαμά τους και την ίδια ώρα στα ελληνικά κανάλια μας ζαλίζουν για ασήμαντα θέματα.
Ελένη,
μέλος της Παλαιστινιακής Παροικίας
Δεχόμαστε μία επίθεση στο δημόσιο χαρακτήρα του σχολείου, όπως γίνεται και σε όλους τους αντίστοιχους τομείς με τα κοινωνικά αγαθά. Εργαλείο είναι οι αξιολογήσεις.
Ταξινομούν τα σχολεία, τα κατηγοριοποιούν και μετά αναλόγως θα τα χρηματοδοτούν ή θα τα κλείνουν, βάζοντας τα ιδιωτικά συμφέροντα μέσα στα σχολεία. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών έχει πρωτίστως αυτό το διακύβευμα. Δίπλα σε αυτό είναι το χτύπημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών και η προσπάθεια της κυβέρνησης να μην μπορούμε να εκφραστούμε ως εργαζόμενοι με απεργίες -όλες βγαίνουν παράνομες. Με εγκυκλίους απειλούν διευθυντές εφόσον δεν συμμετέχουν σε αξιολογήσεις ή συμμετέχουν στην απεργία-αποχή. Ένα παράλογο και παράνομο πρόγραμμα δράσης από το κράτος που πρέπει να απαντηθεί άμεσα. Τέλος, είναι η σχεδιαζόμενη επίθεση στους μαθητές. Πρόκειται να γίνει πιο αυστηρό το σύστημα με τις απουσίες, να ποινικοποιεί η δράση τους, να στοχοποιηθούν για βία. Και φυσικά συμμετέχουμε στην πανεργατική, συναντιόμαστε με τον υπόλοιπο κόσμο της εργασίας για αυξήσεις στους χαμηλούς μας μισθούς.
Παρόλο που στα ΜΜΕ η απεργία έγινε στις 16/4, κάποιοι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ αποφασίσαμε να κατέβουμε σήμερα στην πανεργατική κινητοποίηση καθώς μας καλύπτει η ΓΣΕΕ.
Γιατί θεωρούμε ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις, οι αυξήσεις στους μισθούς, αλλά και το να μην εμπλακούμε στους πολέμους, είναι μεγάλης σημασίας μάχες που χρειάζεται να δώσουμε πανεργατικά και όχι κλαδικά. Δεν είναι σωστό τα ΜΜΕ να απεργούν διαφορετική μέρα από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Ως εργαζόμενοι στην ΕΡΤ έχουμε ταυτόχρονα τα ζητήματα και των ιδιωτικών και των δημόσιων υπαλλήλων. Γι' αυτό διεκδικούμε ΣΣΕ, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς αυτό. Κι αυτό γίνεται με αγώνες, με απεργίες και όχι με διαπραγματεύσεις σε κλειστά γραφεία. Νομίζουν ότι θα μας εξαγοράσουν με τροφεία για να μην δώσουν πραγματικές αυξήσεις.
Άννα Τσινίκα,
εργαζόμενη ΕΡΤ