Πολιτισμός
Θάλαμος Νο 6

Στον περίβολο του νοσοκομείου υπάρχει μία μικρή πτέρυγα για τους ψυχικά αρρώστους, ο θάλαμος Νο 6. Μα ποιος κρίνει ποιος είναι «φυσιολογικός» και ποιος όχι; Η Νατάσσα-Φαίη Κοσμίδου σκηνοθετεί το γνωστό διήγημα του Τσέχωφ, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά το έργο του Ρώσου συγγραφέα σε μορφή χιπ-χοπ. Ο λόγος, ο ήχος, η κίνηση, φιλτράρονται μέσα από τη χιπ-χοπ κουλτούρα σε μία μοναδική συνομιλία του κειμένου με τη σύγχρονη εποχή. Στην παράσταση ακούγονται και δύο πρωτότυπα τραγούδια του Κώστα Γάκη, ο οποίος έχει επιμεληθεί σκηνοθετικά την παράσταση.

Το διήγημα δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1892, όμως φαίνεται πως τα ερωτήματα που θέτει παραμένουν διαχρονικά. Γιατί να αισθάνεται κάποιος «μη φυσιολογικός»; Πώς χάθηκε η ποίηση και η ομορφιά από τη ζωή μας; Πώς γίνεται να κλείνουμε τα αυτιά μας στον ξεριζωμό τόσων ανθρώπων; Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να θεωρείται «λαθραίος»; Πόσο «νοικοκυραίος» είναι κάποιος που έχει αποκλείσει από τη ζωή του τη ζεστασιά και την ανθρωπιά; Στη σκηνή τρία κορίτσια, οι Ηλέκτρα Αρσενίδου, Νατάσα-Φαίη Κοσμίδου και Έρη Μανουρά, που αναρωτιούνται για αυτά τα θέματα με έναν σύγχρονο, αλλά πολύ τρυφερό τρόπο.

Όπως σημειώνει η ομάδα: «Οι εικόνες αυτές περνάνε κάθε μέρα μπροστά από τα μάτια μας και έπειτα σβήνονται. Ξεχνάμε. Η ζωή όμως δεν είναι ένα story που κρατάει για 24ώρες και ύστερα χάνεται. Η παράστασή μας είναι ένα ποιητικό κολλάζ που φωνάζει: Μην ξεχνάς! Για όλους εκείνους που, στη βαρβαρότητα, στον άγριο αυτόν κόσμο, συνεχίζουν να παλεύουν, να ονειρεύονται, να τραγουδούν την αλήθεια με τρυφερότητα… Και κάπως έτσι, μία μικρή πτέρυγα για ψυχικά ασθενείς γίνεται για όλους μας ένας φωτεινός μικρόκοσμος, ένα φαναράκι».

«Η παράστασή μας  μιλάει ανοιχτά για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας», συμπληρώνει η ομάδα στην Εργατική Αλληλεγγύη. «Για τους πρόσφυγες, για το αίμα στους δρόμους μας, για την βία της καταστολής, για τον Ζακ, για την Ελένη, για τον Αλέξη, για τον Παύλο. Έμπνευση για το έργο μας αλλά και για ολόκληρη την ζωή μας αποτελεί ο φωτεινός αγώνας της μητέρας του, Μάγδας, καθώς και των δικηγόρων της οικογένειας. Με την παράστασή μας δηλώνουμε ότι είμαστε στο πλευρό τους, μέχρι τέλους. Καλή δύναμη. Ψυχή βαθιά».

Την σκηνοθεσία στην παράσταση την έχει κάνει η Νατάσα-Φαίη Κοσμίδου με τη βοήθεια του Κώστα Γάκη. Κίνηση επιμελήθηκε η Ηλέκτρα Αρσενίδου, μουσική η Έρη Μανουρά, φωτογραφία η Ηλιάνα Μεϊντάνη ενώ παίζουν οι Ηλέκτρα Αρσενίδου, Νατάσα-Φαίη Κοσμίδου, Έρη Μανουρά.

INFO Παραστάσεις: Από το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο στις 9.30 μ.μ. και κάθε Κυριακή στις 9.00 μ.μ. για 10 παραστάσεις στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα (Μεγάλου Αλεξάνδρου 125)