Οικονομία και πολιτική
Ανασχηματισμός: Κυβέρνηση σε αδυναμία

"Το 2021 είναι ο χρόνος της ασφάλειας. Το εμβόλιο και ο φράχτης.” 

Με αυτήν την κοντόφθαλμη και συγχρόνως χυδαία ρατσιστική δήλωση, που εξισώνει την πανδημία με ανθρώπους που προσπαθούν να επιζήσουν μεταναστεύοντας, ξεκίνησε τη χρονιά ο Χρυσοχοΐδης. Φρόντισε το ποδαρικό για την κυβέρνηση να γίνει με το (ακρο)δεξί. 

Την ίδια επιλογή έκανε και ο Μητσοτάκης. Με το καλημέρα επέλεξε να κάνει έναν “ανασχηματισμό” επιβίωσης στηριγμένο σε ακροδεξιά δεκανίκια. 

Ως εδώ καμιά πρωτοτυπία για τη παράταξη της δεξιάς. Από την εποχή που οι Θεοτόκης, Αποστολάκος, και άλλοι της ακροδεξιάς Εθνικής Παράταξης εντάσσονταν στη ΝΔ το 1981, μέχρι τον Καλαμπόκα, τον Καρατζαφέρη, το Δίκτυο 21 επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, τον Φαήλο Κρανιδιώτη και τις συνομιλίες του τότε Γραμματέα της κυβέρνησης ΝΔ, Π. Μπαλτάκου, με τον Κασσιδιάρη, η ΝΔ πάντα αποτελούσε μια το εκκολαπτήριο, μια τη ζεστή αγκαλιά που υποδεχόταν “ευυπόληπτους” ακροδεξιούς. 

Ο υπουργός με το τσεκούρι

Με την επιλογή Βορίδη πάει ένα βήμα παραπέρα. Μαθητής του Κολλεγίου Αθηνών, μέλος της ΟΝΝΕΔ Κολωνακίου, και διορισμένος από τον ίδιο τον Γ. Παπαδόπουλο στη θέση του γενικού γραμματέα της ΕΠΕΝ, όπου διαδέχτηκε τον φασίστα Ν. Μιχαλολιάκο, ο Μάκης Βορίδης έχει μείνει γνωστός από την φωτογραφία που τον απαθανατίζει να κυνηγά αντιεξουσιαστές με ένα τσεκούρι.Το 2007 τασσόταν υπέρ της θανατικής ποινής και το 2019 μετά την τοποθέτηση του στο Υπ. Αγρ. Ανάπτυξης αναγκαζόταν να ξορκίσει δημόσια το αντισημιτικό του παρελθόν μπροστά στις “ανάγκες” συνεργασίας της κυβέρνησης ΝΔ με το κράτος του Ισραήλ. Τώρα αναβαθμίζεται σε υπουργό Εσωτερικών. H οργάνωση των επόμενων εκλογών περνάει στα χέρια ενός επίγονου της χούντας που λέει πως χρειάζεται να γίνουν “παρεμβάσεις στο κράτος και τους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η αριστερά στην εξουσία”. 

Την ίδια στιγμή που τα ζητήματα της ιθαγένειας θα τα χειρίζεται ο Βορίδης του “οι παράνομοι μετανάστες δεν δικαιούνται ανθρωπιστική βοήθεια” το θέμα της ένταξης των μεταναστών αναλαμβάνει η Σ. Βούλτεψη, από τη θέση της υφυπουργού μεταναστευτικής πολιτικής. Το τι είδους ένταξη μπορεί να οραματίζεται για τους Άραβες και Αφρικανούς μετανάστες κάποια που έχει πει πως “δίπλα στους Ρομά ζούνε άνθρωποι” είναι ξεκάθαρο. 

Το αντιρατσιστικό κίνημα λοιπόν και η Αριστερά θα χρειαστεί να αναμετρηθούν το επόμενο διάστημα με μια κυβέρνηση που κάνει την επιλογή του ωμού ρατσισμού.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρόκειται και για μια κυβέρνηση η οποία βγαίνει ενισχυμένη από αυτό τον ανασχηματισμό. Αντίθετα, κάθε μέρα και κάθε κινητοποίηση που περνάει χάνει όλο και πιο πολύ την όποια πίστωση είχε κερδίσει με πολλή τύχη στο πρώτο κύμα της πανδημίας. Κάτω από τις εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις τα περιθώρια ελιγμών έχουν λιγοστέψει τόσο ώστε ο Μητσοτάκης να μην τολμά να κουνήσει από τη θέση τους Υπουργούς που ροκανίζουν την υποστήριξη στην κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή οι παλινωδίες στα θέματα των τεστ, των τοπικών λοκντάουν, του ανοίγματος των σχολείων και των εμβολιασμών κάνουν όλο και πιο προφανή από την μία την σκληρά ταξική κατεύθυνση των πολιτικών της κυβέρνησης υπέρ των μεγάλων αφεντικών και από την άλλη την αδυναμία της, μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης και πανδημίας, να τις φέρει εις πέρας με επιτυχία.

Πρόκειται λοιπόν για μια αδύναμη κυβέρνηση. Αυτό βέβαια δεν την κάνει λιγότερο απειλητική για το εργατικό κίνημα. Το αντίθετο. Η αναβάθμιση των Βορίδη και Βούλτεψη πάει χέρι-χέρι με την ανάθεση του Υπουργείου Εργασίας στον ακραία νεοφιλελεύθερο Χατζηδάκη. Η τοποθέτηση ακροδεξιών σε θέσεις ελέγχου του κρατικού μηχανισμού αποτελεί πλέον μια κάρτα σωτηρίας την οποία τραβούν από μια τράπουλα που μοίρασαν και έκοψαν οι ίδιοι οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί -και η Δεξιά- με το να χτίζουν φράχτες στον Έβρο, να κάνουν απάνθρωπες ρατσιστικές συμφωνίες με την Τουρκία και τη Λιβύη και να χρησιμοποιούν διαρκώς μια ισλαμοφοβική και ρατσιστική ρητορική. Δημιουργούν έτσι ένα κοκτέιλ ρατσισμού και νοεφιλελευθερισμού που κάνει πλάτες στους φασίστες. 

Κι εδώ όμως, η πρόσφατη συντριβή της Χρυσής Αυγής από το αντιφασιστικό κίνημα με την καταδίκη των ηγετικών στελεχών της σημαίνουν πως αυτή η εξέλιξη δεν είναι μονόδρομος. Το εργατικό και το αντιφασιστικό κίνημα έχουν την εμπειρία και τη δύναμη και να ανατρέψουν αυτή τη κυβέρνηση και να κλαδέψουν τα ακροδεξιά της δεκανίκια.

Δημήτρης Δασκαλάκης