Εργατικό κίνημα
Νοσοκομεία: Μετά τη Θεσσαλονίκη, πανελλαδικά στην Αθήνα

9/9, Απεργιακή διαδήλωση Υγειονομικών στην Θεσσαλονίκη. Φωτό: Μάνος Νικολάου

Με την απόφαση για Πανελλαδική Πανυγειονομική Απεργία στις 20 Οκτώβρη έκλεισε το Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔΗΝ που πραγματοποιήθηκε μετά το συλλαλητήριο των νοσοκομείων στη Θεσσαλονίκη στις 9/9. Η ΠΟΕΔΗΝ καλεί σε 24ωρη απεργία (στάση εργασίας 8-3μμ για την Αττική) και Πανελλαδική συγκέντρωση στις 8.30πμ στην πλατεία Μαβίλη. Θα ακολουθήσει πορεία το Υπ. Υγείας.

Η Ζαννέτα Λυσικάτου, μέλος ΓΣ ΠΟΕΔΗΝ με το Ενωτικό Κίνημα Υγειονομικών για την Ανατροπή, στην ομιλία της τόνισε: «Σήμερα συζητάμε για τα προβλήματα των νοσοκομείων μέσα σε μια περίοδο πολέμου, κλιματικής καταστροφής και με την οικονομία σε φάση πληθωρισμού. Η άνοδος των επιτοκίων σαν “φάρμακο” φαίνεται ότι δεν δουλεύει και η ακρίβεια έχει χτυπήσει κυρίως την εργατική τάξη, με τους μισθούς να παραμένουν σταθεροί τα τελευταία 15 χρόνια. Η υπερχρέωση της Ελλάδας δημιουργεί μια τεράστια κρίση στην κυβέρνηση, αλλά και διεθνώς δεν μπορούν να ελέγξουν την κρίση στην οικονομία. Την ίδια ώρα, οι επιλογές τους είναι να δίνουν λεφτά για τον πόλεμο αντί  τα νοσοκομεία. 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το σκάνδαλο των υποκλοπών βυθίστηκε ακόμα περισσότερο στην κρίση της, με τον κόσμο να καταλαβαίνει ότι η δημοκρατία τους δεν δουλεύει. Η τεράστια δυσαρέσκεια για όλα αυτά και οι αγώνες που έχουν ξεσπάσει δεν αφήνουν εύκολα το περιθώριο στην κυβέρνηση να περάσει τις επιθέσεις. Γι' αυτό μας αντιμετωπίζει όλους με καταστολή και αστυνόμευση, όπως κάνει στις σχολές. Μέσα σε αυτό το δύσκολο καλοκαίρι για τα νοσοκομεία, που λειτουργούσαν “χτυπημένα” από τις ελλείψεις προσωπικού, οι υγειονομικοί οργάνωσαν κινητοποιήσεις σε μια σειρά νοσοκομεία: στο Αγλαΐα Κυριακού, στα Γιάννενα, στις Φιλιάτες, στην Παμμακάριστο, στο Γεννηματάς, στον Άγιο Σάββα και αλλού. Όμως αυτές δεν γενικεύτηκαν παρά την έκκλησή μας στην ΠΟΕΔΗΝ να στηρίξει αυτές τις μάχες. 

Αυτό που έγινε στο Αγλαΐα Κυριακού συμπυκνώνει το τι σημαίνουν οι εργολάβοι μέσα στα νοσοκομεία. Ακρωτηριάστηκε από μηχάνημα μια 38χρονη γυναίκα, μητέρα τριών παιδιών, που μόλις είχε ξεκινήσει τη δουλειά της εκεί, χωρίς να λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση και χωρίς να γίνεται συντήρηση σε αυτά τα πεπαλαιωμένα μηχανήματα. Είναι έγκλημα των εργολάβων, αλλά και των διοικήσεων και της κυβέρνησης. Τώρα που οι συμβάσεις των ΣΟΧ λήγουν, η μάχη ενάντια στους εργολάβους μπαίνει στο κέντρο. 

Επίσης, παλεύουμε για γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και επαναφορά του 13ου και 14ου, ένταξη στα ΒΑΕ, να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση με τις ΣΔΙΤ και η αντικατάσταση της Πρωτοβάθμιας Υγείας με τον θεσμό του “οικογενειακού γιατρού”. Παλεύουμε ενάντια στον νόμο για το καθηκοντολόγιο των νοσηλευτών, που, εκτός των άλλων, είναι ανεφάρμοστος στις σημερινές συνθήκες. Για μας είναι μονόδρομος μια πανελλαδική απεργία τον Οκτώβρη για να ενώσει όλες αυτές τις μάχες. Να οργανωθεί με καθημερινή δουλειά με συνελεύσεις, αφίσες και προκηρύξεις σε κάθε νοσοκομείο και σε συντονισμό και με την Ομοσπονδία των γιατρών».

Στην τοποθέτησή του στο κλείσιμο της διαδικασίας, ο Χρίστος Αργύρης, μέλος ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου ΓΝΑ Γεννηματάς και του Συντονιστικού Νοσοκομείων, απάντησε στην απροθυμία όλων των υπόλοιπων παρατάξεων για να κηρυχθεί απεργία: «Από τις τοποθετήσεις σας βγαίνει ότι ο Μητσοτάκης έχει κερδίσει τα πάντα και δεν υπάρχει εναλλακτική. Και ταυτόχρονα προτείνετε αναμονή μέχρι να αλλάξουν οι αρνητικοί συσχετισμοί ή να υπάρξουν εγγυήσεις ότι θα βγουν μαζικές συνελεύσεις. Όλες αυτές οι προϋποθέσεις από τα πριν δεν υπήρχαν ούτε σε μεγάλους αγώνες, όπως efood, COSCO, Μαλαματίνα, ούτε στα νοσοκομεία που βγήκαν στον δρόμο μέσα στο καλοκαίρι. Αν θες να πετύχει μια κινητοποίηση πασχίζεις για να την οργανώνεις. Αν δεν το κάνεις και δεν πετύχει, μετά μην ρίχνεις το φταίξιμο στους εργάτες. Η εικόνα μου είναι ότι η εμπειρία των υγειονομικών είναι τεράστια και δεν είναι η πολλή “μόρφωση” αυτό που χρειάζονται, αλλά τις πρωτοβουλίες από τα σωματεία και την Ομοσπονδία, χωρίς να βάζουν όλα αυτά τα στάδια. Όπου δοκιμάσαμε να οργανώσουμε απεργία από τα κάτω και από τα αριστερά, είχαμε συμμετοχή».