«Οι εργατικοί αγώνες όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν συγκλονιστικοί, δίνοντας σκληρή απάντηση από τη μεριά του εργατικού κινήματος στις επιθέσεις της κυβέρνησης και των εργοδοτών. Και έτσι χρειάζεται να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε απεργιακά ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική της, στην πανεργατική απεργία στις 17 Απρίλη και ξανά την Πρωτομαγιά», σημειώνει στο κάλεσμά του για τη συνέλευση ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης και συνεχίζει:

«Η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και της πολιτικής της είναι αναγκαία για να σταματήσουμε όλες τις επιθέσεις που κλιμακώνει ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του. Η ακρίβεια τσακίζει καθημερινά τα εργατικά εισοδήματα, και την ίδια ώρα δις σκορπίζονται για εξοπλισμούς και την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα για να σφάζουν τους Παλαιστίνιους αγκαλιά με τον δολοφόνο Νετανιάχου...

Κλιμάκωση

Έχουμε τη δύναμη να τους τσακίσουμε. Αυτό έδειξε η τεράστια συμμετοχή των εργαζόμενων σε όλες τις απεργιακές κινητοποιήσεις μέχρι τώρα, είτε κλαδικές, είτε πανεργατικές. Οι εργαζόμενοι απαιτούν κλιμάκωση των απεργιών γιατί καταλαβαίνουν ότι μονάχα με απεργίες με διάρκεια μπορούμε να τσακίσουμε αυτήν την πολιτική και την κυβέρνηση που την υπηρετεί. 

Και γι’ αυτό η απεργία στις 17 Απρίλη δεν πρέπει να μείνει στα χέρια των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Πρέπει να γίνει υπόθεση των μαχητικών εργατών και εργατριών σε κάθε χώρο δουλειάς και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Παντού να προχωρήσουμε σε γενικές συνελεύσεις των σωματείων, να συγκροτήσουμε σε κάθε χώρο επιτροπές αγώνα που να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση της απεργίας αλλά και την κλιμάκωσή της. 

Η πανεργατική σεισμός στις 28 Φλεβάρη έναν χρόνο μετά το έγκλημα των Τεμπών έβαλε στο κέντρο την αιχμή ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Οι απεργοί των νοσοκομείων πρωτοστατούν στον αγώνα για να σωθεί το ΕΣΥ και για να τσακιστεί η δολοφονική κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Σε αυτήν την κατεύθυνση κλιμακώνουν με νέα πανυγειονομική απεργία στις 27 Μάρτη. Ο αγώνας αυτός τροφοδοτεί την ριζοσπαστικοποίηση συνολικά στον κλάδο της Υγείας. Μία μέρα μετά, στις 28/3 η Ομοσπονδία Εργαζομένων Ιδιωτικής Υγείας και το Κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία Αθήνας προχωράνε σε απεργία στις ιδιωτικές κλινικές. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν κλαδική σύμβαση εργασίας με αυξήσεις των βασικών μισθών ειδικότητας, αναγνώριση των τριετιών συμπεριλαμβανομένου του διαστήματος 2012-2023 με κατοχύρωση επαγγελματικών και γενικών επιδομάτων. Η γιγάντωση και πριμοδότηση των ιδιωτικών κλινικών που ανοίγει την όρεξη για “επενδύσεις” στα κερδοσκοπικά fund όπως το CVC περνάει μέσα από την διάλυση του ΕΣΥ και την εκμετάλλευση των εργαζομένων στην ιδιωτική Υγεία μέσα από την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. 

Το άπλωμα του συνδικαλισμού στον ιδιωτικό τομέα της Υγείας, ο κοινός απεργιακός αγώνας με τους υγειονομικούς του ΕΣΥ δυναμώνει τις αντιστάσεις ενάντια στον Άδωνι και στα αφεντικά της ιδιωτικής Υγείας. Έχουμε τη δυνατότητα να αντιστρέψουμε την επίθεση των από πάνω και να συγκροτήσουμε την οργή και τη δύναμη της εργατικής τάξης σε κάθε χώρο δουλειάς μέσα από αυτήν την δυναμική που ξεδιπλώνεται. Σε αυτό το φόντο στην εμπορική εταιρεία Τσαμούρης Α.Ε. οι εργαζόμενοι προχωράμε στην ίδρυση επιχειρησιακού σωματείου. Έχουμε ήδη συγκεντρώσει τις υπογραφές των εργαζομένων που απαιτούνται για την σύσταση του σωματείου και τις επόμενες ημέρες προχωράμε στην κατάθεση των εγγράφων στο Πρωτοδικείο. Οι αντεργατικοί νόμοι της κυβέρνησης, ο νόμος Χατζηδάκη, τα εμπόδια στην απεργία και τον συνδικαλισμό μπορούν να τσακιστούν μέσα από την οργάνωση της εργατικής τάξης και την γενίκευση των αγώνων. Για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και να κάνουμε πραγματικότητα το σύνθημα “Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους”.

Το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση εντείνουν την καταστολή των κινητοποιήσεών μας ενάντια στην αξιολόγηση με δικαστική απόφαση που έβγαλε την απεργία-αποχή παράνομη και για πρώτη φορά και καταχρηστική. Το υπουργείο έστειλε εγκύκλιο στα σχολεία ότι η αξιολόγηση περνάει στη δεύτερη φάση και οι διαδικασίες χρειάζεται να ολοκληρωθούν στο διάστημα 27 Μάρτη με 2 Απρίλη. Πρωτοβάθμια σωματεία παίρνουν ήδη αποφάσεις για κήρυξη της απεργίας-αποχής αλλά αυτό δεν φτάνει. Χρειάζεται απεργιακή κλιμάκωση στον κλάδο και πανεργατικά.

Η ΔΟΕ καλεί συνελεύσεις με εισήγηση για 48ωρη απεργία στις 16 και 17 Απρίλη, όπου είναι μέρα πανεργατικής απεργίας. Οι εκπαιδευτικοί του δικτύου “Η Τάξη μας” προτείνουμε να βγει επιπλέον πολυήμερη απεργία από τις 27 Μάρτη για να μπλοκάρουμε στην πράξη τη δεύτερη φάση της αξιολόγησης. Στις 27 Μάρτη απεργούν και τα νοσοκομεία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση. Αυτή η σύνδεση είναι πολύτιμη, όπως και με το φοιτητικό κίνημα, αλλά και με τους υπόλοιπους κλάδους που αγωνίζονται. Ποιος θα την οργανώσει; Οι ηγεσίες των ομοσπονδιών μας σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση επανειλημμένα έχουν αποδείξει ότι είναι ανεπαρκείς στο να παίρνουν τέτοιες πρωτοβουλίες. 

Η συνέλευση του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης είναι ένα σημαντικό βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση. Συνδικαλιστές και αγωνιστές από πολλούς διαφορετικούς εργατικούς χώρους θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε τις εμπειρίες μας και να οργανώσουμε πρωτοβουλίες συντονισμού. Η κυβέρνηση στριμώχνεται πολύ χοντρά από το κίνημα που εντείνει τις αντιστάσεις του στις επιθέσεις και βγαίνει στους δρόμους κατά χιλιάδες για τα Τέμπη, για τους Μίχους, για όλα. Δεν προχωράει ακάθεκτη όπως θέλει να παρουσιάζει. Μπροστά μας έχουμε την απεργία της ΓΣΕΕ στις 17 Απρίλη που χρειάζεται να την “ξεχειλώσουμε”. Έτσι θα ανατρέψουμε και τη συμβιβαστική ατζέντα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και όχι με καταγγελίες που οδηγούν στην υποτίμηση της απεργίας. 

Στους Δήμους οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι έχουμε φτάσει να καλύπτουμε το 50% του προσωπικού συνολικά. Χωρίς τους συμβασιούχους πουθενά δεν μπορούν να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες. Είμαστε εργαζόμενοι «δεύτερης κατηγορίας», με χαμηλότερους μισθούς, χωρίς να μπορούμε να διεκδικήσουμε επιδόματα και αυξήσεις όπως οι μόνιμοι συνάδελφοί μας και με λιγότερα εργασιακά δικαιώματα. Η μάχη για μονιμοποίηση όλων είναι αναγκαία για την υπεράσπισης της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, αλλά και για να ανταποκριθούμε στην ακρίβεια που μας τσακίζει.

Αυτή η μάχη αφορά και τους μόνιμους. Οι ελλείψεις προσωπικού παραμένουν τεράστιες, παρά τις δεκάδες χιλιάδες των συμβασιούχων. Αυτό σημαίνει εντατικοποίηση στην εργασία, κάθονται να εκπαιδεύσουν τους συμβασιούχους που μετά από ένα δυο χρόνια φεύγουν και ξανά από την αρχή. Αυτή η εικόνα είναι σε όλο το Δημόσιο, σε νοσοκομεία, σχολεία, δήμους και υπουργεία. Έχουμε κοινά αιτήματα για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για αυξήσεις στους μισθούς, για μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Στον ιδιωτικό τομέα αντίστοιχα ανοίγει η μάχη για Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις και μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Στην πανεργατική απεργία στις 17 Απρίλη οργανώνουμε να ξαναβγούμε στους δρόμους με τα πανό μας όλοι οι κλάδοι ενωμένοι ενάντια στην κυβέρνηση της ακρίβειας και της φτώχειας. Για την επιτυχία της απεργίας χρειάζεται οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς. Η συνέλευση του Συντονισμού στις 31/3 θα μας βοηθήσει όλους και όλες να οργανώσουμε το κατέβασμα του χώρου μας και να εμπνεύσουμε τους συναδέλφους μας, ειδικά εκεί που τα ΔΣ των σωματείων δεν το κάνουν.

Έχουμε μια κυβέρνηση που αδιαφορεί για την καθημερινότητά μας, τι θα φάμε, πώς θα πληρώσουμε τα χρέη και μας αντιμετωπίζει σαν ευρώ και όχι ως ανθρώπους. Έχουμε ένα κεκτημένο δικαίωμα, την δωρεάν Υγεία, και προσπαθούν κι αυτήν να την κάνουν ιδιωτική. Δίνουμε εισφορές για την Υγεία, αλλά δεν έχουμε ανταπόκριση από το κράτος. Η Παιδεία είναι κι αυτή στη χειρότερη κατάσταση. 

Ως γονείς, μέσα σε όλη αυτή την πίεση που μας ασκεί το κράτος, είμαστε υποχρεωμένοι είτε να πληρώνουμε φροντιστήρια για να εξασφαλίσουμε την επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις των παιδιών μας είτε να καταφύγουμε στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. 

Διατυμπανίζουν ότι κατέχουμε μια από τις υψηλές θέσεις στην οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως και την ίδια ώρα μετράμε επιχειρήσεις που κλείνουν η μία μετά την άλλη. Η Pitsos πριν λίγα χρόνια, τώρα το εργοστάσιο των μπουκαλιών «Γιούλα», τον Απρίλη κλείνει η Tupperware στη Βοιωτία και ετοιμάζεται να φύγει και η Lantis που φτιάχνει τα ρολόγια της ΔΕΗ. Στον πρωτογενή τομέα αφήνουν τους αγρότες στο έλεος των μεσαζόντων. Στη Θεσσαλία μετά τις πλημμύρες δεν έχει γίνει τίποτα. Στο επίπεδο της δικαιοσύνης πάνε να αφήσουν τον Μίχο, δηλαδή τον θύτη, ελεύθερο και να βάλουν φυλακή το θύμα. Ενώ και οι υπεύθυνοι βουλευτές για τη σφαγή που έγινε στα Τέμπη κυκλοφορούν ελεύθεροι. Πήραν 700 εκατομμύρια ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του ΟΣΕ, αφού πρώτα τον χάρισαν, αλλά περίσσιο ζήλο έδειξαν μόνο για να μπαζώσουν τον χώρο του εγκλήματος.

Γι' αυτό είμαστε εδώ, με τους αγώνες μας, για να μην αφήσουμε τα γεράκια της εξουσίας να κατασπαράζουν τις ζωές μας. Για να διώξουμε την κυβέρνηση των δολοφόνων και των μαστροπών. Η συνέλευση του Συντονισμού στις 31/3 θα είναι πολύ χρήσιμη για να φτάσουμε σε αυτόν τον στόχο.

Η ανάγκη για ουσιαστικά βήματα συγκρότησης ενός ενιαίου μετώπου πάλης έχει γίνει πιο επιτακτική από ποτέ. Η τρομοκρατικού τύπου επίθεση που δέχεται σύσσωμη η κοινωνία κλιμακώνεται καθημερινά. Η υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας, η φτωχοποίηση και η προσπάθεια καταστολής σε κάθε αγώνα ορίζουν την Ελλάδα 2.0 του Μητσοτάκη. 

Αχτίδα φωτός ήταν η κινητοποίηση των φοιτητών και των αγροτών που χρειάζεται να συντονιστούν με τα πρωτοβάθμια σωματεία των εργαζόμενων. Για να τσακίσουμε στον δρόμο ψηφισμένους νόμους και πολιτικές υποβάθμισης της ζωής μας. 

Το επιχειρησιακό σωματείο εργαζομένων ΠΕΙΦΑΣΥΝ ήταν και θα είναι στον αγώνα, δίπλα σε κάθε άνθρωπο που αντιστέκεται και προσπαθεί να ορίσει τη ζωή του. Δίνει τη μάχη για την επαναπρόσληψη του πρόεδρου του και την υπογραφή Σύμβασης Εργασίας. Η εργοδοσία παρακάμπτει τους νόμους για τη συνδικαλιστική προστασία στηριζόμενη στους αντεργατικούς και απεργοσπαστικούς νόμους της κυβέρνησης της ΝΔ με σκοπό να καταργήσουν τον συνδικαλισμό. Με τους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη ποινικοποιούν τους αγώνες μας και διώκουν τον κόσμο που αντιστέκεται. 

Η εκδικητική δίωξη με την απόλυση του προέδρου μας συνεχίζεται, παρά τη δικαστική μας νίκη πρωτόδικα για επαναπρόσληψή του, με την εργοδοσία της ΠΕΙΦΑΣΥΝ να προχωράει σε έφεση καταθέτοντας 150 σελίδες. Τέτοια είναι η μανία τους, καθώς στην ουσία θέλουν να μην προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις για την επιχειρησιακή Σύμβαση Εργασίας. Δεν είναι τυχαίο ότι προχώρησαν στην απόλυση πέντε μέρες αφού ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις. 

Όλοι μαζί μόνο μπορούμε να νικήσουμε. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική για τη συνέχεια η μαζική μας παρουσία στη συνέλευση του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης στις 31/3.

Ο κλάδος του επισιτισμού περνάει μια διπλή κρίση. Από τη μία είμαστε ένας κλάδος κακοπληρωμένος με πολύ ελαστικές σχέσεις εργασίας. Έχουμε μισθούς Ταϋλάνδης με τιμές Ελβετίας. Το ζήτημα της ακρίβειας είναι το βασικότερο που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, από το ενοίκιο μέχρι το σούπερμάρκετ. Από την άλλη η έλλειψη προσωπικού είναι τεράστια. Μόνο στη σεζόν που ξεκινάει υπάρχουν κενά 5.000 εργαζομένων, γιατί πολύς κόσμος έχει παραιτηθεί από τον κλάδο και με αυτά που γίνονται δεν έχει σκοπό να επιστρέψει.   

Οι νόμοι του Χατζηδάκη και του Γεωργιάδη είναι τελείως αντεργατικοί και εξαθλιώνουν την εργατική τάξη προς όφελος των αφεντικών για να τους προσφέρει ακόμα πιο φτηνά εργατικά χέρια.  Απ' όπου και να το πιάσεις, όλοι οι κλάδοι αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα με τις Συλλογικές Συμβάσεις και την ακρίβεια. Τα μέτρα της κυβέρνησης που ιδιωτικοποιούν την Υγεία και την Παιδεία επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση για όλους μας.

Όμως οι νόμοι που περνάνε στη Βουλή καταργούνται στο πεζοδρόμιο. Να βγουν μπροστά τα σωματεία για να κλιμακώσουν απεργιακά και να συντονιστούν. Η δύναμή μας για να ρίξουμε την κυβέρνηση είναι η ενότητά μας. Σε αυτόν τον σκοπό, η συνέλευση του Συντονισμού είναι μια πολύτιμη διαδικασία για όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες με πρώτο άμεσο βήμα την καλύτερη οργάνωση της πανεργατικής απεργίας στις 17 Απρίλη και να εξασφαλίσουμε την κλιμάκωση στη συνέχεια.