Η επέτειος της Νάκμπα στις 15/5 τιμήθηκε με μαζικές διαδηλώσεις την περασμένη εβδομάδα σε όλο τον κόσμο. Πάνω από 250.000 συμμετείχαν στη διαδήλωση στο Λονδίνο το Σάββατο 18/5 ενώ η διαδήλωση στο Βερολίνο σύμφωνα με τους διοργανωτές ήταν η μεγαλύτερη από την αρχή του πολέμου παρά την καταστολή της αστυνομίας. Χιλιάδες ήταν οι διαδηλωτές που βγήκαν στους δρόμους της Καζαμπλάνκα για να καταγγείλουν τους δεσμούς που αναπτύσσει η μαροκινή κυβέρνηση με το Ισραήλ. Δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν στο Πεσαβάρ στο Πακιστάν. Μαζικές διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης έγιναν στο Τόκυο, τη Σεούλ, τη Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον και άλλες πόλεις των ΗΠΑ, στην Οτάβα, το Μόντρεαλ, το Βανκούβερ, στο Παρίσι, τη Βαλένθια και στο Βουκουρέστι όπου εκατοντάδες φοιτητές απαίτησαν να σταματήσει η στήριξη της Ρουμανίας στο Ισραήλ.
Στις ΗΠΑ η καταστολή δεν έχει καταφέρει να σταματήσει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Την Κυριακή 19/5 οι φοιτητές στο ιστορικό Morehouse College, όπου φοίτησε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ γύρισαν τις πλάτες τους στον Μπάιντεν την ώρα που τους μιλούσε κρατώντας παλαιστινιακές σημαίες. Στο Πανεπιστήμιο Τζόρτζ Ουάσινγκτον διέκοψαν την τελετή αποφοίτησης με συνθήματα κατά του Ισραήλ και υπέρ των Παλαιστινίων.
Το «βγες-μπες» είναι καθημερινό. Στην Πενσυλβάνια, τη μια μέρα η αστυνομία καταφέρνει να αποτρέψει καταυλισμό στο “Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια” και την επόμενη οι φοιτητές στήνουν καταυλισμό στο γειτονικό “Πανεπιστήμιο Drexel” στη Φιλαδέλφεια. Στο πλευρό των φοιτητών μπήκαν οι 48.000 εργαζόμενοι μεταπτυχιακοί της Καλιφόρνια του συνδικάτου UAW που υιοθετώντας τα αιτήματα των φοιτητών και απαιτώντας να σταματήσει η καταστολή, αποφάσισαν με πλειοψηφία 80% να ξεκινήσουν κυλιόμενες απεργίες με την πρώτη από αυτές να ξεκινάει με επιτυχία στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Κρουζ την Δευτέρα 20/5.
Στην Βρετανία ο αριθμός των καταυλισμών στα πανεπιστήμια έχει φτάσει τους 30 ενώ στην Αυστραλία έχουν απλωθεί σε όλες τις πολιτείες. «Οι φοιτητικοί καταυλισμοί έχουν ήδη κλείσει τέσσερις εβδομάδες στα πανεπιστήμια του Σίδνεϊ και της Μελβούρνης ενώ πολλά άλλα πανεπιστήμια έχουν ξεκινήσει σε όλη τη χώρα» μεταφέρει στην Εργατική Αλληλεγγύη η Μαρίνα Διονυσίου, πρώην φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. «Στη Μελβούρνη οι φοιτητές έχουν προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω καταλαμβάνοντας κτίρια και σταματώντας τα μαθήματα σε κάποιες από τις σχολές ενώ ακύρωσαν την ομιλία ενός ισραηλινού αεροδιαστημικού μηχανικού από το Τελ Αβίβ, οι έρευνες του οποίου χρηματοδοτούνται από το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας. Το ίδιο συνέβη και στο Σίδνεϊ όπου οι φοιτητές ακύρωσαν μια ομιλία καταλαμβάνοντας το κτίριο στο οποίο θα γινόταν.
Στο Σίδνεϊ τα αιτήματα των φοιτητών είναι τρία: να διακόψει το πανεπιστήμιο κάθε δεσμό με βιομηχανίες όπλων, όπως η THALΕS, κάθε δεσμό με ισραηλινά πανεπιστήμια αλλά και να πάρει πίσω η κυβέρνηση τους δρακόντειους νόμους ενάντια στο δικαίωμα της διαδήλωσης, που αποτελεί γενικότερο αίτημα του κινήματος. Το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ έχει δεσμούς με τρία ισραηλινά πανεπιστήμια, ένα εκ των οποίων συνεργάζεται με τον ισραηλινό στρατό και παράγει τεχνολογία γι’ αυτόν. Ενώ η THALΕS δεν τροφοδοτεί με όπλα μόνο το Ισραήλ αλλά και την ΑUCUS, τη στρατιωτική συμφωνία ΗΠΑ, Αυστραλίας, Βρετανίας για τον Ειρηνικό Ωκεανό, στο πλαίσιο του ψυχροπολεμικού ανταγωνισμού με την Κίνα.
Το κίνημα, που αντλεί την έμπνευσή του από τις ΗΠΑ, έχει συνδεθεί με το κίνημα BDS αλλά και με τα συνδικάτα. Το Solidarity, η αδελφή οργάνωση του ΣΕΚ στην Αυστραλία βάζει σαν στόχο αυτή τη σύνδεση είτε μέσα από τη συμμετοχή στις διαδηλώσεις που γίνονται στις πόλεις κάθε Κυριακή για την Παλαιστίνη είτε μέσα από τα teach ins, τα αντιμαθήματα που οργανώνουν οι σύντροφοι με στόχο την πολιτικοποίηση του αγώνα. Με ομιλητές εκπαιδευτικούς, εκπρόσωπους από το κίνημα που τους τελευταίους μήνες έχει κάνει πετυχημένα μποϊκοτάζ σε πλοία της ισραηλινής εταιρίας ΖΙΜ στα λιμάνια της Αυστραλίας -και στις 25/5 έχει καλέσει πανεθνική μέρα δράσης. Οι ποινές και οι διώξεις απέναντι στους συμμετέχοντες είναι δρακόντειες. Το πρώτο “ΖΙM action” είχε 46 συλληφθέντες. Αλλά το κίνημα παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.
Υπάρχει επίσης η σύνδεση με τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο. Πρόσφατα έγινε μια ιστορική ψηφοφορία στο παράρτημα του συνδικάτου τους NTEU στο Σίδνεϊ όπου πέρασε ψήφισμα με πλειοψηφία 93% που στηρίζει τα αιτήματα των φοιτητών ενώ παρόμοια αιτήματα έχει υιοθετήσει το Council of trade unions (ΑCTU) που καλύπτει δεκάδες συνδικάτα στην Αυστραλία. Τέτοιες μορφές κινητοποιήσεων δεν συνηθίζονται στα αυστραλιανά πανεπιστήμια και αποτελούν σημείο των καιρών για το που βρίσκεται η νεολαία και η εργατική τάξη από άποψη ριζοσπαστικοποίησης».