Σοφία Γαρμπή 11/03/2025, No 1663

Μια βδομάδα μετά τη μεγαλειώδη Γενική Απεργία της 28ης Φλεβάρη, η κινητοποίηση την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών έδωσε ένα ακόμη ηχηρό μήνυμα απέναντι στην κυβέρνηση των ιδιωτικοποιήσεων, του σεξισμού, του ρατσισμού και του πολέμου. 

 Στη φετινή απεργιακή διαδήλωση που καλούσε η Κίνηση για την απεργιακή 8 Μάρτη, συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, πρωτοβάθμια σωματεία και συλλογικότητες, συμμετείχαν χιλιάδες. Τα συνθήματα “Τέμπη, Πύλος, Γυναικοκτονίες, είναι της κυβέρνησης οι δολοφονίες” και  “Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων” κυριάρχησαν και εναλλάσσονταν με συνθήματα για Λευτεριά στην Παλαιστίνη. 

Στη συγκέντρωση που έγινε στην πλατεία Κλαυθμώνος, η Ζαννέτα Λυσικάτου, γιατρός στον Ευαγγελισμό και η Κατερίνα Θωίδου, εργαζόμενη στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας συντόνισαν τους χαιρετισμούς των ομιλητριών “7 χρόνια απεργιακή 8 Μάρτη για να τελειώνει το οξυγόνο σε αυτό το σύστημα και να αναπνεύσουμε τον αέρα της απελευθέρωσης” ήταν ο τρόπος με τον οποίο άνοιξαν τη συγκέντρωση. 

 

Απεργιακή  8 Μάρτη, Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

 

Η παρουσία της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδος ξεχώρισε  με το γκρουπ Παλαιστινίων γυναικών που χόρεψε τον παραδοσιακό χορό Dabke και την Μιρέι Ελ Σαΐντ που μίλησε εκ μέρους της αναδεικνύοντας ότι η απελευθέρωση κερδίζεται μέσα από τον συλλογικό αγώνα. Όπως ανέφερε στον χαιρετισμό της: “Στην Παλαιστίνη οι γυναίκες βρίσκονται στο επίκεντρο της γενοκτονίας. Η ισραηλινή κατοχή δε δολοφονεί τυχαία, δολοφονεί συστηματικά τις γυναίκες, δεν τους επιτρέπει καν να ονειρεύονται ένα κόσμο με ίσα δικαιώματα γιατί τους στερεί το βασικότερο: το δικαίωμα στη ζωή. Οι γυναίκες δεν είναι ελεύθερες όσο υπάρχουν κατοχικα στρατεύματα, όσο υπάρχουν σύνορα σύνορα που σκοτώνουν. Ο αγώνας τους είναι κοινός, όπως κοινή είναι και η καταπίεση που αντιμετωπίζουν”  

 Ακολούθησε ο χαιρετισμός της Ελένης Κωστοπούλου, μητέρα της δολοφονημένης Zackie Oh. Στη συγκέντρωση η “Πρωτοβουλία να μπουν στη φυλακή οι δολοφόνοι της Zackie Oh”, έδωσε δυναμικό παρών  με πανό στη διαδήλωση, δίνοντας τη συνέχεια στα επόμενα ραντεβού στις 17/3, ημέρα κινητοποίησης στο Εφετείο για την αναστολή που ζητάνε οι δολοφόνοι του Ζακ και στο φετινό Pride. 

Η Έφη Δούση, δικηγόρος των θυμάτων του ναυαγίου της Πύλου, διάβασε το μήνυμα που απηύθυνε η επιτροπή οικογενειών θυμάτων του ναυαγίου, στους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών στις 28 Φλεβάρη. “Ας κάνουμε τα δάκρυα μας θάλασσα οργής για την αδικία που σκοτώνει τα παιδιά μας”, με αυτόν τον τρόπο κλείνει το μήνυμα των συγγενών θυμάτων της Πύλου, το οποίο τονίζει ότι ο αγώνας ενάντια στη συγκάλυψη και των δύο κρατικών εγκλημάτων είναι κοινός, όπως κοινός είναι ο αγώνας ενάντια στον ρατσισμό και στις πολιτικές των κυβερνήσεων που δολοφονούν στα σύνορα και τα αστυνομικά τμήματα.  

Αγωνίστριες

Τη μάχη ενάντια στις κυβερνητικές επιθέσεις στις γυναίκες ανέδειξαν όλες οι αγωνίστριες που πήραν το λόγο από μια σειρά χώρους. Η Στέλλα Παλαιολόγου, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ΓΓ Ισότητας των φύλων και μέλος της Γραμματείας Ισότητας της ΑΔΕΔΥ, η Γιώτα Λαζαροπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της Εθνικής Τράπεζας, η Ζαμπάτη Ειρήνη, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της ERGO Ασφαλιστικής, η Σταθοπούλου Δώρα, μέλος ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στο Υπουργείο Εργασίας, η Σταυρούλα Παπαδημητρίου από την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, η  Έλλη Σταύρου από την Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών και η Κατερίνα Σπύρου από την φεμινιστική συλλογικότητα “Το μωβ”. 

 Η Άννα Καρλαύτη, εκπαιδευτικός και πρόεδρος του ΣΕΠΕ “η Αθηνά”, ξεδίπλωσε την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της εκπαίδευσης υπογραμμίζοντας πως πλήττονται από τις κυβερνητικές επιθέσεις γυναίκες εκπαιδευτικοί και αναπληρώτριες. Δήλωσε πως οι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν ανυποχώρητα τον αγώνα τους για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, απέναντι στις συνδικαλιστικές διώξεις και τα πειθαρχικά της κυβέρνησης. Για τη δημιουργία ενός σχολείου ισότητας που θα χωράει όλες και όλους.  

Από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η Αθανασία Συμψηρή, απηύθυνε χαιρετισμό από την κατειλημμένη Φιλοσοφική, συνδέοντας έτσι την πάλη ενάντια στις διαγραφές φοιτητών και τις ιδιωτικοποιήσεις με τη μάχη ενάντια στον σεξισμό και τη γυναικεία καταπίεση. “Η περσινή 8η Μάρτη συνδέθηκε με τις φοιτητικές καταλήψεις την ημέρα που ψηφιζόταν το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ” ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία της. “Ο κόσμος που παλεύει, παλεύει για να νικήσει” πρόσθεσε, τονίζοντας πως οι φοιτητικές καταλήψεις θα βρίσκονται στο πλευρό των απεργών. 

Ετοιμόρροπη κυβέρνηση

“Η δολοφονική κυβέρνηση έχει φάει ένα δυνατό χαστούκι, είναι ετοιμόρροπή, κάθε βήμα που κάνουμε μπορεί να την αποτελειώσει και η σημερινή απεργία είναι μια τέτοια μάχη”, ανέφερε η Αργυρή Ερωτοκρίτου, από την Κίνηση για την Απεργιακή 8 Μάρτη, και το ΓΣ ΟΕΝΓΕ . “Είναι μια κυβέρνηση που έχει τροφοδοτήσει τις σεξιστικές επιθέσεις όλο το προηγούμενο διάστημα. Από το «Κάνε κανένα παιδί», μέχρι «Το περιπολικό δεν είναι ταξί» οι δολοφόνοι είναι ίδιοι. Με την κλιμάκωση των απεργιών μας, των καταλήψεων, των πολιτικών μαχών, μπορούμε να δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα. Σήμερα, στις απεργίες που έχουμε μπροστά μας, όπως στα νοσοκομεία στις 19 Μάρτη, αλλά και στις 22 Μάρτη την παγκόσμια μέρα δράσης ενάντια στον ρατσισμό τον φασισμό. Είναι η καλύτερη πρόταση μομφής από την πλευρά του πεζοδρομίου. Γιατί οι κυβερνήσεις ποτέ δεν έπεσαν στη Βουλή, το πεζοδρόμιο έριξε τις κυβερνήσεις και αυτό θα κάνουμε κι αυτή τη φορά. Θα κλιμακώσουμε απεργιακά για να ξεφορτωθούμε αυτούς τους δολοφόνους”, ανέφερε στην ομιλία της. 

Το άνοιγμα της συγκέντρωσης έκανε το συγκρότημα Encardia ξεσηκώνοντας το πλήθος,  με τα τραγούδια του. Στη μαζική πορεία που ακολούθησε ως τη Βουλή το παρών έδωσαν με τα πανό τους η ΑΔΕΔΥ, τα Σωματεία Εργαζομένων ΓΝΑ Γεννηματάς, Άγιος Σάββας, Αγία Όλγα, Αιγινήτειο και Έλενα Βενιζέλου, οι ΣΕΠΕ Αθηνά και Γλυφάδας-3Β, η Γ ΕΛΜΕ Αθήνας, το Σωματείο εργαζομένων ΤΣΑΜΟΥΡΗΣ ΑΕ, ο Σύλλογος υπαλλήλων ΓΓΔΕ, η Πρωτοβουλία εργαζομένων στο πράσινο, εργαζόμενες/οι στο Υπουργείο Πολιτισμού, η Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών. Ανάμεσά τους τα πανό της Κίνησης για την Απεργιακή 8 Μάρτη και της ΚΕΕΡΦΑ, του ΣΕΚ και της Εργατικής Αλληλεγγύης.  

 

Απεργιακή  8 Μάρτη, Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

 

Επίσης η Κατάληψη Φιλοσοφικής, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι ΣΕΜΦΕ, ΣΔΟΚΕ, Μαθηματικού, η Ένωση μουσικοκαλλιτεχνικών σχολείων, η Πρωτοβουλία κατά των γυναικοκτονιών, το “μωβ”, οι Μητέρες κατά της Γενοκτονίας, το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, άλλες οργανώσεις της Αριστεράς. 

Ακολούθησε δυναμική διαδήλωση. Τη στιγμή που η πορεία έφτανε στη Βουλή το σύνθημα “Δολοφόνοι-Δολοφόνοι” ηχούσε από τα πανό των διαδηλωτών και διαδηλωτριών. Σε όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης  συντρόφισσες και σύντροφοι του ΣΕΚ με την Εργατική Αλληλεγγύη και το περιοδικό Σοσιαλισμός από τα κάτω έκαναν εξόρμηση καλώντας σε κλιμάκωση του αγώνα με επόμενο σταθμό τη διεθνή μέρα δράσης ενάντια στον φασισμό στις 22 Μάρτη.  

Να διεκδικήσουμε ότι μπορούμε. Κάναμε εκδηλώσεις στο Αιγινήτειο, είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σήμερα διότι κάνω την πρακτική μου άσκηση σαν νοσηλεύτρια και πρέπει να δουλέψω κιόλας για να τα βγάλω πέρα. Αυτό που ανέφερα δεν αφορά μόνο τις γυναίκες αλλά και τους άνδρες που κάνουν πρακτική άσκηση. Υπάρχει μεγάλη έλλειψη προσωπικού. 

Ελβίρα,
νοσηλεύτρια στο Αιγινήτειο 

 

Είμαστε όλες και όλοι σήμερα εδώ για όσες δέχονται βία, για κάθε μορφής ανισότητα όπως η ομοφοβία. Είμαστε εδώ για όλες. Στο σχολείο μου υπάρχει ομοφοβία, πιστεύω σίγουρα χρειάζεται να ενημερωθούν πιο πολλοί μαθητές ότι η σεξουαλικότητα είναι κάτι φυσικό και ο άνθρωπος δε γεννιέται στρέιτ.  Οι προτιμήσεις κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικές και πρέπει να το αποδεχτούμε αυτό.  

Μελίνα Γκιούργκι,
μαθήτρια 2ο Πρότυπο Λύκειο 

 

Τα τελευταία χρόνια η 8 Μάρτη έχει γίνει απεργιακή και θα συνεχίσει να είναι απεργιακή γιατί αυτό βοήθησε πολλές γυναίκες να σπάσουν το φόβο και τη σιωπή τους και δυνάμωσε την αγωνιστικότητα τους απέναντι στις επιθέσεις που βιώνουν από την κυβέρνηση. Η 8 Μάρτη είναι σημαντική γιατί συνδέει τους αγώνες όλης της εργατικής τάξης, απέναντι στον ρατσισμό, απέναντι στην εγκληματική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και απέναντι σε αυτή τη δολοφονική κυβέρνηση που πρέπει να πέσει και δε θα σταματήσουμε μέχρι να τη ρίξουμε. 

Αναστασία Πουλουτίδου,
ΣΕΠΕ Θουκυδίδης 

 

Είμαι σήμερα εδώ για πάρα πολλούς λόγους. Γιατί είμαι πρόσφυγας, είμαι μητέρα, κόρη και εγγονή προσφύγων. Από την Παλαιστίνη και τη Συρία απαιτούμε δικαιοσύνη για όλες τις γυναίκες σε όλον τον κόσμο. Πρέπει να αγωνιζόμαστε όλες και όλοι μαζί για να κερδίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Στη Συρία δεν υποστηρίζαμε τον Άσαντ και τώρα δεν υποστηρίζουμε τον Αλ Τζολάνι και την ιδεολογία του γιατί είναι επικίνδυνοι. Οι γυναίκες στη Συρία δεν είναι ελεύθερες, τις προηγούμενες δύο νύχτες τις σκότωναν. Είμαι λυπημένη και θυμωμένη και  εύχομαι το καλύτερο στις γυναίκες στη Συρία γιατί είναι τόσο δυνατές όλες, και αυτές που μένουν στη Συρία και αυτές που έχουν φύγει.  

Λίλυ,
Παλαιστίνια από τη Συρία 

 

Αγωνιζόμαστε για την προάσπιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων για την ισότητα και την αλληλεγγύη, κόντρα στον σεξισμό, κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης η οποία σκοτώνει ανθρώπους στα Τέμπη, σκοτώνει ανθρώπους στην Πύλο, σκοτώνει τους αδύναμους. Αγωνιζόμαστε για δικαιοσύνη, αγωνιζόμαστε για μία άλλη κοινωνία. Από τα νοσοκομεία υπάρχουν τουλάχιστον 5-6 εργατικά σωματεία νοσοκομείων σήμερα. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι σιγά σιγά ο κόσμος αποκτάει ταξική συνείδηση και οργανώνεται γύρω από τα συνδικάτα και αρχίζει να διεκδικεί. Και μαθαίνει ότι τα δικαιώματα τα κατακτάει μέσα από τον αγώνα και δε χαρίζονται από καμία εξουσία. 

Γιώργος Κουγιάς,
σύλλογος εργαζομένων “Αγία Όλγα” 

 

Αυτή η 8η Μάρτη έχει πολύ μεγαλύτερο νόημα από τις προηγούμενες. Με την έννοια ότι οι βιαστές είναι έξω, αναφορικά με την υπόθεση του Κολωνού. Με την έννοια ότι οι πολιτικοί της κυβέρνησης είναι στη Βουλή παρά τη συγκάλυψη των Τεμπών. Με την έννοια ότι όλες οι γυναίκες αγωνιζόμαστε καθημερινά, όλον τον χρόνο ενάντια στον σεξισμό και με όλες μας τις δυνάμεις προσπαθούμε να κρατηθούμε σε ένα σύστημα που είναι άκρως σεξιστικό. Στην ΕΡΤ δουλεύουμε με εντολές κυβέρνησης, βγάζουμε ένα πρόγραμμα που είναι σεξιστικό. Σήμερα λέγανε “χρόνια πολλά” και όχι “καλούς αγώνες”. Αυτό είναι το κλίμα και εμείς καλούμαστε να το σπάμε, εργαζόμενες και εργαζόμενοι με όλους τους τρόπους.  

Ειρήνη Φωτέλλη,
εργαζόμενη στην ΕΡΤ 

 

 

Ελένη Κωστοπούλου