Εργατικό κίνημα
10 Οκτώβρη: Πανεργατική Απεργία για την Παλαιστίνη

Eκατοντάδες κόσμος συμμετείχε την περασμένη εβδομάδα στις εκδηλώσεις που οργανώνει σε εργατικούς χώρους και γειτονιές η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο σε συνεργασία με την Παλαιστινιακή Παροικία, για το τετραήμερο δράσης που θα κορυφωθεί με την απεργιακή κινητοποίηση στις 10 Οκτώβρη. Σε αυτό το δισέλιδο μπορείτε να διαβάσετε εικόνες από τις εκδηλώσεις (ο κατάλογος των εκδηλώσεων που ακολουθούν βρίσκεται στη σελίδα 6) και καλέσματα συνδικαλιστών και εργαζόμενων από μια σειρά χώρους.

 

23/9, Εκδήλωση της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο στο Περιστέρι. Φωτό: ΣΕΚ Περιστερίου

 


Μοχάμεντ Ελ Σαΐντ

 

Πρόεδρος Παλαιστινιακής Παροικίας
«Στις 10/10, με την απεργία!»

Δύο χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από την έναρξη της πιο βάρβαρης και καταστροφικής φάσης του πολέμου γενοκτονίας εναντίον του παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας.

Δύο χρόνια που σφράγισαν τη σύγχρονη ιστορία με τις εικόνες χιλιάδων νεκρών, εκατοντάδων χιλιάδων τραυματιών, εκατομμυρίων ξεριζωμένων και μιας ολόκληρης κοινωνίας που προσπαθεί να επιβιώσει κάτω από τον συνεχή αποκλεισμό και τα εγκλήματα του κατοχικού στρατού. Η φωνή της αλληλεγγύης στην Ελλάδα ήταν πάντα παρούσα, όμως τώρα η ανάγκη είναι ακόμη πιο επιτακτική. Με αφορμή τη μαύρη αυτή επέτειο, καλούμε σε τέσσερις ημέρες δράσεων (7-10 Οκτωβρίου) σε όλη τη χώρα, που θα κορυφωθούν την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου με απεργία. Η απεργία αυτή δεν είναι μόνο ένα μήνυμα διαμαρτυρίας απέναντι στο κράτος του Ισραήλ και στους συμμάχους του, αλλά και μια κραυγή ελπίδας ότι οι λαοί, με την ενότητά τους, μπορούν να βάλουν φραγμό στη βαρβαρότητα.

Απευθυνόμαστε σε όλα τα εργατικά σωματεία, τις ομοσπονδίες και τις συνδικαλιστικές ενώσεις να πάρουν θέση. Ιδιαίτερα καλούμε τα συνδικάτα να πρωτοστατήσουν και να αναλάβουν πρωτοβουλία, ώστε η απεργία να πάρει πανελλαδικό χαρακτήρα. Η Ελλάδα έχει μακρά παράδοση αγώνων για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη και σήμερα αυτή η κληρονομιά μάς καλεί να σταθούμε δίπλα στον παλαιστινιακό λαό.

Οι δράσεις θα περιλαμβάνουν συγκεντρώσεις, πορείες, πολιτιστικές εκδηλώσεις και δημόσιες συζητήσεις που θα αναδεικνύουν το μέγεθος του εγκλήματος και θα τιμούν τους χιλιάδες μάρτυρες της Γάζας. Η κλιμάκωση του αγώνα για την Παλαιστίνη είναι κομμάτι του δικού μας αγώνα για ειρήνη, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.

Δεν μπορούμε να παραμένουμε θεατές σε μια συνεχιζόμενη γενοκτονία. Η σιωπή είναι συνενοχή και η δράση είναι η απάντηση. Στις 10 Οκτωβρίου, με την απεργία, ας δώσουμε όλοι μαζί το μήνυμα ότι οι λαοί της Ελλάδας και της Παλαιστίνης είναι ενωμένοι στον κοινό αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον ρατσισμό και την καταπίεση.

Η Παλαιστίνη θα ζήσει – η Γάζα θα ξαναχτιστεί – οι λαοί θα νικήσουν!

Μοχάμεντ Ελ Σαΐντ,
πρόεδρος Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδος


Αποφάσεις για τις 10 Οκτώβρη

Αποφάσεις μέχρι τώρα, για απεργιακή κινητοποίηση  στις 10 Οκτώβρη, στο πλευρό της Παλαιστίνης και απεργιακή συγκέντρωση στις 1μμ στην πλατεία Κλαυθμώνος,  έχουν πάρει τα εξής σωματεία:

• Σύλλογος εργαζόμενων Νοσοκομείου Έλενα Βενιζέλου, 
• Σύλλογος εργαζόμενων Νοσοκομείου Άγιος Σάββας, 
• Σύλλογος εργαζόμενων Νοσοκομείου Δρομοκαΐτειο
• Σύλλογος ειδικευόμενων Ιατρών Δαφνίου, 
• Ε ΕΛΜΕ Αθήνας, 
• ΕΛΜΕ Σιβιτανίδειου, 
• ΕΛΜΕ Καλλιθέας, 
• ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου – Φυλής
• Σωματείο εργαζόμενων Τσαμούρης ΑΕ
• Σύλλογος υπαλλήλων ΓΓΔΕ (ΑΑΔΕ)
• Σύλλογος υπαλλήλων Δήμου Αγίας Παρασκευής, 
• ΣΕΠΕ «Αθηνά»
• Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών

Πετράλωνα

«Λευτεριά στην Παλαιστίνη» φώναξε αυθόρμητα ο κόσμος μετά την πολύ εμπνευστική ομιλία της Παλαιστίνιας μεταφράστριας Ναουζάτ Χαντίντ, στην εκδήλωση που έγινε στην πλατεία Μερκούρη στα Πετράλωνα την Τετάρτη 24 Σεπτέμβρη. 

Μιλώντας για το πρόσφατο κύμα αναγνωρίσεων παλαιστινιακού κράτους από μια σειρά κυβερνήσεις, η ομιλήτρια τόνισε πως «δεν αποτελούν αλλαγή πολιτικής αλλά προσπάθεια αποφυγής ευθυνών. Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ συνεχίζουν να εξοπλίζουν το Ισραήλ και να συντηρούν στενές οικονομικές σχέσεις μαζί του, ενισχύοντας τη συνενοχή τους. Έτσι, ακόμα κι όταν προχωρούν σε αναγνωρίσεις, αυτές δεν συνοδεύονται από εμπάργκο όπλων, διακοπή συνεργασιών ή δίωξη υπευθύνων για εγκλήματα... Για να έχει ουσία η αναγνώριση, πρέπει να συνοδευτεί από πράξεις: διακοπή εξαγωγών όπλων και στρατιωτικής συνεργασίας, δεσμευτική κατάπαυση του πυρός με διεθνή έλεγχο, στήριξη των διεθνών δικαστηρίων, οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα». Και ξεκαθάρισε για την προοπτική πως: 

«Το ζητούμενο είναι μια δημοκρατική Παλαιστίνη: ένα κράτος για όλους και όλες όπου θα έχουν ίσα δικαιώματα, όχι ένας μηχανισμός αποκλεισμού. Μια τέτοια λύση είναι αναγκαία γιατί αποκαθιστά την ιστορική δικαιοσύνη μετά από δεκαετίες Νάκμπα, προσφυγιάς και κατοχής και εγγυάται αξιοπρέπεια μέσα από δικαιώματα, ελευθερίες και ουσιαστική πολιτική συμμετοχή. Μόνο έτσι μπορεί να τερματιστεί ο φαύλος κύκλος της καταπίεσης και να οικοδομηθεί ειρήνη και σταθερότητα... Αυτή η προοπτική δεν είναι μόνο ηθική· είναι και ρεαλιστική... Γιατί η Παλαιστίνη δεν είναι ένα όνομα στον χάρτη· είναι άνθρωποι, οικογένειες και κοινότητες που δικαιούνται ζωή και ελευθερία. Αυτή η απαίτηση δεν μπορεί να μείνει μόνο στα χαρτιά ούτε κλεισμένη σε αίθουσες συνεδρίων· χρειάζεται να βγει στον δρόμο, να γίνει συλλογική δύναμη. Αυτήν ακριβώς τη δύναμη εκφράζει η απεργία της 10ης Οκτώβρη. Δεν είναι μια τυπική κινητοποίηση, αλλά η στιγμή να ενώσουμε τις φωνές μας με εκείνους που στενάζουν κάτω από τις βόμβες, να δηλώσουμε ότι οι λαοί δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από πολέμους και γενοκτονίες. Όπως κάποτε το διεθνές κίνημα μποϊκοτάζ και απεργιών απομόνωσε το καθεστώς του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, έτσι και σήμερα μπορούμε να σπάσουμε τη συνενοχή με το καθεστώς που επιβάλλεται στον παλαιστινιακό λαό. Στις 10 Οκτώβρη, στην πλατεία Κλαυθμώνος, ας δείξουμε ότι η Παλαιστίνη δεν είναι μόνη. Ας ακουστεί από την Αθήνα ως τη Γάζα το σύνθημα: Λευτεριά στην Παλαιστίνη». 

Μαζί της στο πάνελ ήταν η Κωνσταντίνα Κακούρου, από το ΔΣ της Ε' ΕΛΜΕ που έχει πάρει απόφαση στήριξης της απεργίας (μπορείτε να διαβάσετε την ομιλία της στη σελ.6) και ο Πάνος Γκαργκάνας, διευθυντής της Εργατικής Αλληλεγγύης. Ακολούθησε πλούσια συζήτηση με πολλές προτάσεις για το άπλωμα της καμπάνιας στην γειτονιά. Στο ακροατήριο ήταν και ο Αμίρ Σαχζάτ, ο μετανάστης εργάτης που δέχτηκε βίαιη ρατσιστική επίθεση από το αφεντικό του μέσα στην μπυραρία όπου δούλευε στην Καλλιθέα.

Λένα Βερδέ

 

26/9, Εκδήλωση στην πλατεία Δαβάκη στην Καλλιθέα. Φωτό: Ραφαήλ Καστρίτσης

 

Καλλιθέα

Το απόγευμα της Παρασκευή 26/09 είχαμε την εκδήλωση της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο στη γειτονιά της Καλλιθέας, και πιο συγκεκριμένα στην πλατεία Δαβάκη, για την οργάνωση της αντιπολεμικής απεργίας στις 10 του Οκτώβρη για μια ελεύθερη Παλαιστίνη. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και συμμετείχαν γύρω στα 30 άτομα, κάτοικοι της Καλλιθέας, εργαζόμενοι, ακτιβιστές και νεολαία. Πρώτος μίλησε ο Άχμεντ Χασάν από την Παλαιστινιακή Παροικία τονίζοντας τη σημασία της αλληλεγγύης του κόσμου στο λαό της Παλαιστίνης, που όλο και μεγαλώνει, και δίνει ελπίδα στην Παλαιστινιακή Αντίσταση απέναντι στη πολεμική κλιμάκωση και τη γενοκτονία που εξαπολύει το κράτος του Ισραήλ. Στη συνέχεια χαιρέτησε και πήρε τον λόγο ο Ραφαήλ Μηλιώνης πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Καλλιθέας, ενημερώνοντας για την θέληση των εργαζομένων στο σωματείο του Δήμου να συμμετέχουν με στάση εργασίας στην απεργία στις 10 Οκτώβρη κάτι το οποίο θα αποφασίσουν στη γενική τους συνέλευση στις 8/10. Επίσης, την Δευτέρα 29/08 θα τοποθετήσουν μεγάλο πανό στο δημαρχείο για την Παλαιστίνη. 

Τελευταίος ομιλητής ήταν ο δημοσιογράφος Νεκτάριος Δαργάκης που έδωσε την εικόνα της καταπίεσης, της κατοχής αλλά και της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού από τη Νάκμπα του 1948 μέχρι και σήμερα, και του παγκόσμιου κινήματος αλληλεγγύης που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία δύο χρόνια απαιτώντας την απομόνωση του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ και μια ελεύθερη Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο. Ακολούθησαν τοποθετήσεις από τους παρευρισκόμενους, συζητήθηκε η οργάνωση της απεργίας στις 10 αλλά και της πανεργατικής την 1η Οκτώβρη, και στο τέλος πήραμε υλικά για να οργανώσουμε την καμπάνια στη γειτονιά και στους χώρους δουλειάς. 

Ραφαήλ Καστρίτσης 

 

Ιλίσια

Στην εκδήλωση στα Ιλίσια συμμετείχαν φοιτητές, εργαζόμενοι και μέλη της Παλαιστινιακής κοινότητας. Η συζήτηση κινήθηκε γύρω από το πόσο έχει απλωθεί η αντίσταση και πόσο έχει απομονωθεί το Ισραήλ, με κοινό τόπο το πόσο σημαντικό είναι ότι δύο χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου μπορούμε να συζητάμε για απεργία ενάντια στη γενοκτονία. Η συζήτηση κατέληξε στο πώς συνδέουμε την οργάνωση της Απεργίας στις 10 Οκτώβρη με τις μάχες ενάντια στην κυβέρνηση, με τη μάχη των εργαζομένων ενάντια στο 13ωρο και τον αγώνα των φοιτητών ενάντια στην καταστολή.

Μηνάς Χρονόπουλος

 

Bόλος

Στη συζήτηση που έγινε στο Bόλο επισημάνθηκαν όλα τα ιστορικά γεγονότα από την ίδρυση του τρομοκρατικού κράτους και τα αίσχη και εγκλήματα που έχει κάνει. Αυτό που έδειξε ο κόσμος από την συμμετοχή του ήταν η πηγή έμπνευσης που δίνει η Παλαιστίνη σε όλους τους αγώνες κάτι το οποίο βλέπουμε συνέχεια γιατί τα συνθήματα για την Παλαιστίνη δε λείπουν ποτέ. Η απεργία που έρχεται είναι σταθμός για το κίνημα καθώς μπορεί να σημάνει την αρχή του τέλους της Νέας Δημοκρατίας. Το κλίμα είναι σε αναβρασμό και καθημερινά τα σκάνδαλα τα οποία βγαίνουν δίνουν όλο και περισσότερες αφορμές.

Γιώργος Ζιάκας

 

Αγία Παρασκευή

Το Σάββατο 27/9 πραγματοποιήθηκε στην Αγ. Παρασκευή εκδήλωση της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο για την καμπάνια για απεργία στις 10 Οκτώβρη, ενάντια στη γενοκτονία στη Γάζα. 

Ομιλητές ήταν οι Αντνάν Σεχάντε, από την Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας, Δημήτρης Πλειώνης, μέλος του BDS Greece, Μανώλης Αθανασίου, μέλος του δημοτικού σχήματος “Φυσάει Κόντρα στην Αγία Παρασκευή” και Γιώργος Ράγκος, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Οι εισηγητές στις ομιλίες τους αναφέρθηκαν στην απειλή γενοκτονίας που βιώνει ο Παλαιστινιακός λαός σήμερα, την υποστηρικτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης στο Ισραήλ, τη διείσδυση του ισραηλινού κεφαλαίου στην ελληνική οικονομία και τις ελληνο-ισραηλινές στρατιωτικές σχέσεις, τον ιστορικό ρόλο του αγώνα των Παλαιστινίων ενάντια στα διαχρονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στη Μ. Ανατολή, την ανάγκη για ένα ισχυρό αντιπολεμικό μέτωπο σήμερα. 

Σημαντική αναφορά υπήρξε στη σημασία της οργάνωσης της απεργιακής κινητοποίησης της 10/10. Ο Γ. Ράγκος το ανέφερε αρχικά θυμίζοντας το πολύ πετυχημένο παράδειγμα της απεργίας στην Ιταλία στις 22/9, ενώ υπήρξε τοποθέτηση συνδικαλιστή του Υπ. Οικονομικών που ανέφερε ότι το σωματείο του (Σύλλογος Υπαλλήλων της ΑΑΔΕ) έχει πάρει απόφαση για στάση εργασίας εκείνη την ημέρα και κάλεσε τους παρευρισκόμενους να προμηθευτούν το ψήφισμα, στην προσπάθεια να βγουν και άλλες αντίστοιχες αποφάσεις μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα, ώστε να πιεστούν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να καλέσουν 24ωρη απεργία. 

Νίκος Τουρνάς

 

Θεσσαλονίκη

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Πέμπτη οι ανοιχτές οι εκδηλώσεις για την απεργία 10/10 για την Παλαιστίνη, στην Τούμπα στο Πάρκο Νίκου Παπάζογλου και στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. 

«Στην Τούμπα, την εκδήλωση άνοιξε ο Αμπού Μαχντί, μέλος της Παλαιστινιακής Κοινότητας Θεσσαλονίκης που μετέφερε τις μάχες που έχει δώσει ο παλαιστινιακός λαός ενάντια στο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ» μας μεταφέρει η Δήμητρα Κομιανού. «Στην συνέχεια ο Γιάννης Κούτρας, γιατρός και μέλος του ΔΣ ΕΝΙΘ και του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου μετέφερε την εικόνα από το κίνημα συμπαράστασης σε όλο τον κόσμο αλλά και στην Ελλάδα. 

Αναφέρθηκε στην ανάγκη για κλιμάκωση του αγώνα με απεργιακή κινητοποίηση και στην Θεσσαλονίκη στα δύο χρόνια από την γενοκτονική επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα. Στη συνέχεια μετέφερε ότι στην συνέλευση των γιατρών που θα γίνει στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο θα συζητηθεί και η συμμετοχή στην απεργία και στην καμπάνια για αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη. H συζήτηση συνεχίστηκε με παρεμβάσεις από την Παλαιστινιακή Κοινότητα στη Θεσσαλονίκη και μέλος του Σωματείου Εργαζομένων του ΟΣΕΘ».

Στο Εργατικό Κέντρο τη συζήτηση άνοιξαν εκ μέρους της Παλαιστινιακής Κοινότητας ο Γιέχια Ασκέρ, ο Ευκλείδης Μακρόγλου, μέλος της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων Θεσσαλονίκης και ο Νίκος Χατζάρας εργαζόμενος στους ΟΤΑ από την Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο ενώ συμμετείχαν φοιτητές, εργαζόμενοι από τα νοσοκομεία, τα ΜΜΕ, τη χημική βιομηχανία και άλλους χώρους δουλειάς. 

«Μακάρι η 10 Οκτώβρη να γίνει και στην Ελλάδα μέρα απεργίας για την Παλαιστίνη» τόνισε ο Γιέχια ανοίγοντας την εκδήλωση. «Είναι σημαντικό να πιεστεί αυτή η κυβέρνηση που βλέπουμε τι αποφάσεις παίρνει και στο εξωτερικό, υπέρ του Ισραήλ και κατά της Παλαιστίνης αλλά και στο εσωτερικό με τις επιθέσεις στους εργαζόμενους και τα δικαιώματα».

 «Ήδη έχουμε προωθήσει τα ψηφίσματα σε πολλά σωματεία και μέχρι την πανεργατική απεργία την 1η Οκτώβρη θα μπορέσουμε να βρούμε πολλά περισσότερα με στόχο και στην Θεσσαλονίκη η 10/10 να γίνει μέρα απεργίας και διαδήλωσης για την Παλαιστίνη» είπε κλείνοντας τη συζήτηση ο Νίκος Χατζάρας.   

 

Στους χώρους δουλειάς

Ακρόπολη

Την Πέμπτη 26/9 έγινε στο εργοτάξιο του Παρθενώνα στην Ακρόπολη συζήτηση για το ποσό σημαντικό είναι να στηρίξουμε οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό τις δύο απεργίες στις 1/10 και 10/10 για το 13ωρο και την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη αντίστοιχα. 

Από την μια η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να πληγώσει κι άλλο την εργατική τάξη βάζοντας την να δουλεύει περισσότερο για τα αφεντικά ενώ θα αμείβονται χειρότερα. Παράλληλα είναι ένα από τα μεγαλύτερα στηρίγματα του δολοφόνου Νετανιάχου και του σιωνιστικού ψευδοκράτους του Ισραήλ. Συζητήσαμε επίσης ότι θα πρέπει να μην θεωρούμε τις απεργίες αυτές σαν κάτι ξεχωριστό το ένα από το άλλο αλλά το ένα συνέχεια του άλλου. Θα πρέπει να πετύχει η πρώτη απεργία για να δώσει ώθηση και ακόμα μεγαλύτερη δυναμική στην δεύτερη, που από την μεριά της θα φέρει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο εργατικό κίνημα στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Μάλιστα ξεκίνησε και μια καμπάνια με υπογραφές ώστε και τα σωματεία του Υπουργείου Πολιτισμού να μπουν άμεσα και να καλύψουν την απεργία για την Παλαιστίνη βάζοντας έτσι μεγαλύτερη πίεση στις ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ στο να καλέσουν σε πανεργατική απεργία. 

Από την κουβέντα, βγήκε μεταξύ άλλων και το συμπέρασμα πως η κυβέρνηση αυτή των νεκρών των Τεμπών, των νεκρών της Πύλου, των νεκρών της πανδημίας και του διαλυμένου ΕΣΥ, των σκανδάλων του ΟΠΕΚΕΠΕ, των παρακολουθήσεων και των συγκαλύψεων στα εγκλήματα τους και φυσικά της στήριξης της γενοκτονίας της Γάζας, πως είναι πιο αδύναμη από ποτέ και ελλείψει κάποιας σοβαρής αντιπολίτευσης στην Βουλή, θα πρέπει το εργατικό κίνημα να βγει για μια ακόμα φορά μπροστά και να την γκρεμίσει μια και καλή. Πάμε να οργανώσουμε τις πολύ σημαντικές απεργίες που έχουμε μπροστά μας. Να σπάσουμε τις αντεργατικές επιθέσεις, και να σταματήσουμε την στήριξη τους στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ.

Αντώνης Φώσκολος

 

Νοσοκομείο Έλενα Βενιζέλου

Την Πέμπτη 25/9 έγινε εκδήλωση στο νοσοκομείο Έλενα Βενιζέλου για την Παλαιστίνη και την απεργία στις 10 Οκτώβρη. Το σωματείο έχει πάρει ήδη απόφαση συμμετοχής. Τη συζήτηση άνοιξαν ο Κώστας Καταραχιάς και η Μαρία Στύλλου. Αξιοσημείωτη ήταν η παρέμβαση εργαζόμενης που επεσήμανε ότι ως υγειονομικοί δουλειά μας είναι να παρέχουμε φροντίδα στους ανθρώπους και να σώζουμε ζωές. Αυτό που κάνει το Ισραήλ στη Παλαιστίνη μόνο καταστροφή και θάνατο γεννάει σε βάρος παιδιών, γυναικών αλλά και συναδέλφων υγειονομικών οπότε είναι υποχρέωσή μας να βγούμε απεργιακά για να μην αφήσουμε αυτά τα εγκλήματα να γίνονται στο όνομά μας! Από άλλη εργαζόμενη μπήκε η ανάγκη για εναιομετωπικότητα της αριστεράς και του κόσμου γιατί όλες οι μάχες που δίνουμε συνδέονται.

Η συζήτηση κατέληξε με πρόγραμμα δράσης για την οργάνωση της απεργίας 1η και 10 Οκτώβρη. Εξορμήσεις θα γίνουν Δευτέρα και Τρίτη σε όλο το νοσοκομείο για να είναι όλοι οι εργαζόμενοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις.

Άννα Αδαμίδη 

 

Νοσοκομείο Άγιος Σάββας

Πάνω από 30 εργαζόμενες και εργαζόμενοι συμμετείχαν στην εκδήλωση στο αμφιθέατρο του Αγίου Σάββα για την απεργία στις 10 Οκτώβρη για την Παλαιστίνη.

Από πολλά τμήματα του νοσοκομείου, έγιναν τοποθετήσεις στις οποίες συνδέθηκαν οι επιθέσεις της κυβέρνησης στην Υγεία με τα δισεκατομμύρια που σπαταλώνται για να δολοφονούνται παιδιά στην Παλαιστίνη. Δόθηκε ο τόνος ότι πάμε στις δύο προσεχείς απεργίες στη 1 και στις 10 Οκτώβρη με την αυτοπεποίθηση πώς αυτοί οι αγώνες μπορούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Μητσοτάκη και του Γεωργιάδη.

«Ο Άγιος Σάββας είναι με την Παλαιστίνη», όπως τόνισε ένας γιατρός στην τοποθέτησή του, «κι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο». Με απόφαση του σωματείου θα αναρτηθεί η σημαία της Παλαιστίνης και πανό στην πύλη του νοσοκομείου και θα οργανωθούν εξορμήσεις τμήμα - τμήμα για να συμμετέχουν όλες και όλοι στην απεργία.

Θεοδώρα Καφήρα

 

Η πρωτοβουλία για να υπάρξει απεργία στις 10 Οκτώβρη, στην Ελλάδα, για την Παλαιστίνη είναι μια σημαντική πρωτοβουλία. Ο ΣΕΠΕ "Αθηνά", με απόφαση της γενικής του συνέλευσης την περασμένη εβδομάδα αποφάσισε να προσχωρήσει στα σωματεία που κινούνται στην κατεύθυνση, αμέσως μετά την γενική απεργία της 1ης Οκτώβρη, να κηρύξουν απεργιακή κινητοποίηση, για την Παλαιστίνη στις 10/10. Η κίνηση αυτή θεωρούμε ότι πρέπει να βρει ανταπόκριση σε όλους τους ΣΕΠΕ και τις ΕΛΜΕ της χώρας. Αυτή άλλωστε θα είναι και η καλύτερη και ισχυρότερη στήριξη και για όσες συναδέλφισσές μας διώκονται γιατί εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό.

Σεραφείμ Ρίζος,
εκπαιδευτικός, ΣΕΠΕ «Η Αθηνά»

 

“Eμείς πότε θα κάνουμε απεργία ενάντια στη γενοκτονία»;

Σήμερα σε μία επίσκεψη σε σχολείο της Ε' ΕΛΜΕ για να ενημερώσουμε για την γενική πανεργατική απεργία της 1ης Οκτώβρη, μας είπαν οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες επηρεασμένοι και από τη γενική απεργία στην Ιταλία «εμείς, πότε θα κάνουμε μία απεργία για την γενοκτονία στην Παλαιστίνη; Να κλείσουμε τα σχολεία για αυτό το θέμα;». Δύο χρόνια θα συμπληρωθούν από την έναρξη της επίθεσης του Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Δύο χρόνια σφαγής αμάχων, δύο χρόνια θηριωδιών και λιμού ήρθαν να προστεθούν σε 77 χρόνια (από το 1948) εκτοπισμών, αποκλεισμών, επιβολής καθεστώτος απαρτχάιντ σε βάρος των Παλαιστινίων. 

Δύο χρόνια γενοκτονίας ύστερα από 77 χρόνια άδικης και παράνομης κατοχής, συμπληρώνονται σε μία στιγμή που το Ισραήλ, απροκάλυπτα, μιλάει για την εξαφάνιση του λαού της Παλαιστίνης. Μπροστά στην γενοκτονία, την πρώτη του 21ου αιώνα, δύο αντίθετες εικόνες: Από την μία το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι διεθνείς όμιλοι που κλείνουν επικερδείς συμφωνίες, αναμετρούν συμφέροντα, επιδεικνύουν δύναμη και μοιράζουν τον κόσμο. Και από την άλλη το διεθνές κύμα αλληλεγγύης! Ένα κύμα τεράστιο, ιστορικής σημασίας που έχει διαπεράσει όλες τις κοινωνίες, όλους τους χώρους και έχει πάρει πολλές μορφές. 

Οι λαοί μπορούν να δείξουν και δείχνουν την δύναμή τους, εκφράζοντας τον κοινό αποτροπιασμό τους μπροστά στο έγκλημα, παρά την αισχρή προπαγάνδα, την βία και την καταστολή που εξαπολύεται ενάντια στις κινητοποιήσεις και τις διαμαρτυρίες. Ένα ακόμα δείγμα αυτού το δυνατού ρεύματος είναι η Ιταλία, όπου το μεγαλύτερο εργατικό συνδικάτο κήρυξε την Παρασκευή 19/9 απεργία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Απεργία σε μία χώρα από τα λιμάνια της οποίας φορτώνονται χιλιάδες κοντέινερ με όπλα παρά τα πολλά μπλοκαρίσματα που έχουν πετύχει οι εργάτες εκεί. Σε αυτή τη χώρα που απαγορεύεται η ανθρωπιστική βοήθεια για την Γάζα. 

Ο στόλος του Global Sumud Flotilla με την συμμετοχή περισσότερων από 40 χωρών, στον οποίο συμμετέχει και αποστολή από την Ελλάδα, με σκοπό να σπάσει την πολιορκία της Γάζας και να παραχθεί ένα ουσιαστικό πολιτικό αποτέλεσμα, ώστε να ανοίξουν οι διάδρομοι της ανθρωπιστικής βοήθειας και να περάσουν τα είδη που έχουν καιρό τώρα μείνει έξω από τα σύνορα. Νωρίτερα η διεθνής πορεία στην Γάζα επιδίωξε το ίδιο. Τον Ιούλιο τα εργατικά σωματεία με την ΕΝΕΔΕΠ μπροστά εμπόδισαν την φορτοεκφόρτωση πολεμικού φορτίου για την Γάζα. Το καλοκαίρι στις 10 Αυγούστου, το κρουαζιερόπλοιο Crown Iris σε κάθε λιμάνι έβρισκε διαδηλωτές και διαδηλώτριες που φώναζαν αποφασιστικά «έξω οι δολοφόνοι» και απαιτούσαν από την κυβέρνηση να πάψει να συνεργάζεται, να στηρίζει και να καλύπτει τον κράτος δολοφόνο. 

Αποτελέσματα

Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στα κινήματα αλληλεγγύης, τις πορείες, τα συλλαλητήρια, τις διαμαρτυρίες στην Ευρώπη και την Αμερική. Το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό παράγει αποτελέσματα. Μετά τις αποφάσεις της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, του Καναδά, της Αυστραλίας και άλλων ευρωπαϊκών κρατών στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, συνολικά 156 χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν προβεί στην αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Η Ελλάδα είναι φυσικά εκτός.

 Αυτό αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς και εφησυχασμό; Ασφαλώς όχι. Οι χώρες αυτές είτε ως μέλη του ΝΑΤΟ, είτε ως ιμπεριαλιστές με μακραίωνο ρυθμιστικό ρόλο στην περιοχή, όπως η Βρετανία, έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους συνδέεται με τις επιδιώξεις και τα συμφέροντά τους στην περιοχή, συμφέροντα που θα ισορροπήσουν μέσα από την μεταξύ τους σύγκρουση και τον ανταγωνισμό. Αυτή η πολιτική τους στάση είναι διαμορφωμένη με όρους και προϋποθέσεις για να επιβάλουν την ισχύ τους και να υπαγορεύσουν τους όρους τους στον παλαιστινιακό λαό και καμία σχέση δεν έχει με την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Παλαιστίνης. Βάζουν όρους όπως η αποκήρυξη της Χαμάς και ο έλεγχος στο ποιος θα αναλάβει την διακυβέρνηση σε ένα ελεγχόμενο από αυτούς παλαιστινιακό κράτος. 

Τώρα όπως και πριν δύο χρόνια, ο Παλαιστινιακός λαός έχει ανάγκη από στήριξη και αλληλεγγύη. Σε μία χώρα μάλιστα σαν τη δική μας που είναι από τις πιο πιστές συμμάχους των ΗΠΑ και του ίδιου του Ισραήλ και αδιάντροπα διώκει και καταστέλλει κάθε αντίθετη φωνή, όπως βλέπουμε κι εμείς στην εκπαίδευση που γίνονται διώξεις εκπαιδευτικών επειδή μίλησαν για την Παλαιστίνη. 

Ως σωματείο εκπαιδευτικών, ως Ε' ΕΛΜΕ, στηρίζουμε και θα στηρίξουμε κάθε κινητοποίηση προς αυτή την κατεύθυνση. Με στάσεις εργασίας θα δώσουμε την παρουσία μας στην κινητοποίηση της 10ης Οκτωβρίου. Με συζητήσεις μέσα στα σχολεία θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε το μέγεθος του εγκλήματος, την στιγμή που ακόμα και στον κλάδο μας, στον συνδικαλισμό των εκπαιδευτικών, δεν είναι ξεκάθαρες δυστυχώς οι φωνές που καταδικάζουν και μιλάνε για γενοκτονία στη Γάζα. Αναφέρομαι σε παρατάξεις που πρόσκεινται στα κόμματα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες στην πρόσφατη γενική συνέλευση της ΟΛΜΕ μιλούσαν για «ανθρωπιστική κρίση» στη Γάζα και κρατούσαν ίσες αποστάσεις. 

Αυτό που συμβαίνει στην Γάζα και την Παλαιστίνη είναι πραγματικά ένα όριο για όλους μας. Η αντίδραση στην γενοκτονία είναι ένα χρέος κάθε ανθρώπου που θέλει να λέγεται άνθρωπος. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αιτίες που παρήγαγαν την γενοκτονία ως αποτέλεσμά τους είναι ο καπιταλισμός, ο σιωνισμός, ο ιμπεριαλισμός. Μαζί με την αμέριστη στήριξη και την αποφασιστική πάλη μας για τον λαό της Παλαιστίνης δεν πρέπει να ξεχνάμε και προς τα πού και εναντίον ποιων στρέφουμε την δύναμή μας.

Ομιλία της Κωνσταντίνας Κακούρου, πρόεδρου Ε’ ΕΛΜΕ Αθήνας, στην εκδήλωση που έγινε στα Πετράλωνα στο πλαίσιο της καμπάνιας για Απεργία για την Παλαιστίνη στις 10/10. 

 

«Θέλουμε δουλειές, όχι βόμβες»

Η προοπτική μιας πανεργατικής απεργίας στις 10 Οκτωβρίου με επίκεντρο την Παλαιστίνη αποτελεί ένα σημαντικό δείγμα αλληλεγγύης και μια κίνηση που ξεπερνά τα στενά εθνικά εργασιακά αιτήματα. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι κομμάτια του εργατικού κινήματος (πρωτοβάθμια σωματεία, κινήσεις αλληλεγγύης) επιδιώκουν να αναδείξουν, μέσω της απεργίας, τη σύνδεση μεταξύ της τοπικής εργασιακής πραγματικότητας και των παγκόσμιων γεωπολιτικών ζητημάτων. 

Η φράση "Θέλουμε δουλειές και όχι βόμβες" συμπυκνώνει αυτή τη σύνδεση : Οι πόροι που δίνονται για εξοπλισμούς και στήριξη στρατιωτικών δράσεων θα μπορούσαν να διατεθούν για Υγεία, Παιδεία και τις ανάγκες των εργαζομένων. Η εργατική τάξη στέκεται ενάντια στον πόλεμο και την καταστροφή, υιοθετώντας μια διεθνιστική στάση αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης. Είναι μια προσπάθεια για απεργία-ρήξη που επιχειρεί να σπάσει τη στήριξη που παρέχουν οι κυβερνήσεις στο Ισραήλ, ακολουθώντας παραδείγματα από λιμενεργάτες σε άλλες χώρες που έχουν αρνηθεί να φορτώσουν πολεμικό υλικό. 

Εάν η κινητοποίηση αυτή λάβει μαζικό χαρακτήρα και συμμετάσχουν ευρύτερα συνδικάτα, θα αποτελέσει μια ισχυρή πολιτική παρέμβαση στο εργατικό κίνημα, εντείνοντας την πίεση για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους και την κατάπαυση του πυρός. Είναι μια κίνηση που υπογραμμίζει ότι για μεγάλο μέρος των εργαζομένων, η αλληλεγγύη στους λαούς που δοκιμάζονται δεν είναι απλώς μια δήλωση, αλλά ένα απεργιακό αίτημα που μεταφράζεται σε δράση.

Γιώργος Σέρβος,
γιατρός Παίδων Αγλ. Κυριακού