Γέμισαν οι δρόμοι της Αθήνας στην πανελλαδική πανεργατική απεργία την 1η Οκτώβρη. Όλες οι μάχες ενάντια στη δολοφονική κυβέρνηση και το σύστημα ενώθηκαν σε ένα διαρκές απεργιακό ποτάμι που εκτεινόταν από την Ομόνοια και την Κλαυθμώνος μέχρι το Σύνταγμα.
Βασική αιχμή των απεργών ήταν η μάχη ενάντια στο νομοσχέδιο για το 13ωρο. Τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα έβαλαν μπροστά τη μάχη για εργασιακά δικαιώματα και ΣΣΕ. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο τα αιτήματα για αυξήσεις, προσλήψεις και μονιμοποιήσεις, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τη διάλυση, ενάντια στο νέο πειθαρχικό δίκαιο που ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Φοιτητές και φοιτήτριες παλεύοντας απέναντι στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τις διαγραφές και τα πειθαρχικά φοιτητών. Σε όλα τα μπλοκ ανέμιζαν παλαιστινιακές σημαίες ενώ κυριαρχούσαν τα συνθήματα για ελεύθερη Παλαιστίνη.
Την ίδια στιγμή που οι δρόμοι της Αθήνας και των άλλων πόλεων γέμιζαν απεργούς, ο στόλος του Global Sumud Flotilla, βρισκόταν στην ζώνη υψηλού κινδύνου περίπου 100 ναυτικά μίλια μακριά από τη Γάζα και το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης σε επαγρύπνηση για το ενδεχόμενο ισραηλινής επίθεσης. Η απεργιακή κλιμάκωση στο πλευρό της Παλαιστίνης στις 10 Οκτώβρη μπήκε στην ομιλία του Κώστα Καταραχιά, γραμματέα του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Έλενα Βενιζέλου» στο βήμα της συγκέντρωσης.
1/10, Πανεργατική απεργία, Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης
Πανό
Στην συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος συμμετείχαν με πανό μία σειρά από ομοσπονδίες και σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ανάμεσά τους η ΠΟΕ-ΟΤΑ, η ΠΟΕΔΗΝ, η ΠΟΘΑ και σωματεία εκπαιδευτικών.
Στην πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία Κλαυθμώνος μαζί με τον Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης και το Συντονιστικό Νοσοκομείων βάδισαν μία σειρά από σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Σωματεία των νοσοκομείων όπως αυτά από τον Άγιο Σάββα, το Έλενα Βενιζέλου, το Γεννηματάς, το Αιγινήτειο, ο Σύλλογος Ειδικευόμενων γιατρών στο ΨΝΑ Δαφνί, το Δρομοκαΐτειο και το Αγία Όλγα.
Μαζί, οι σχολικές καθαρίστριες του δήμου Αθήνας, το σωματείο της ΤΣΑΜΟΥΡΗΣ ΑΕ, το σωματείο της Intracom Telecom, o Σύλλογος Εργαζομένων στον Δήμο Αγίας Παρασκευής, οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Πολιτισμού, η Ομοσπονδία Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδας, οι εργαζόμενοι στη ΓΓΔΕ κ.α, εργατικές πρωτοβουλίες όπως το αντικαπιταλιστικό δίκτυο στον επισιτισμό-τουρισμό «η Καμαριέρα». Μαζί βάδισαν η ΚΕΕΡΦΑ, η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, το ΣΕΚ.
Η πορεία βάδισε προς το Σύνταγμα με συνθήματα όπως «Τέμπη-Πύλος-Παλαιστίνη - Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη», «Μαζικές προσλήψεις-αυξήσεις στους μισθούς και όχι δαπάνες για εξοπλισμούς» και «Τον δρόμο τον δείχνει η Ιταλία, στις 10 του Οκτώβρη απεργία».
Όταν η πορεία έφτασε στο Σύνταγμα, σταμάτησε μπροστά από τη Βουλή στο σημείο που βρίσκεται ο απεργός πείνας Πάνος Ρούτσι που απαιτεί την εκταφή του παιδιού του και τη διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων. Κόσμος και συνδικαλιστές από όλους τους χώρους άφησαν υπογραφές και μηνύματα αλληλεγγύης στον απεργό πείνας, δηλώνοντας πως θα δώσουν μαζί του τον αγώνα μέχρι την τελική νίκη, για δικαιοσύνη για τους νεκρούς των Τεμπών και ανατροπή των δολοφονικών ιδιωτικοποιήσεων.
Σοφία Γαρμπή
Θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν όπως και τους Έλληνες γιατί δουλεύουμε, δηλώνουμε στην εφορία, τα πάντα κάνουμε, μόνο ελληνική ταυτότητα δεν έχουμε. Έχουμε πληρώσει τόσα λεφτά, παράβολα συν μεταφράσεις και την ταυτότητα δεν τη βλέπω στο χέρι, πρέπει να δίνω εξετάσεις για να την πάρω. Για ποιον λόγο; Είμαι 31 χρόνια στην Ελλάδα, τα παιδιά μου έχουν σπουδάσει εδώ, το ένα έχει πάει φαντάρος εδώ. Δεν ήρθε το παιδί εδώ μόνο του, η μαμά το έφερε. Δεν έχω εγώ δικαίωμα να πάρω ελληνική ταυτότητα; Να βάλουν μυαλό, να μας δώσουν αυτόματα ταυτότητα, όχι να πηγαίνουμε να δίνουμε εξετάσεις. Και να κάνουν αυξήσεις γιατί δουλεύουμε σκληρά, καθαρίζουμε τουαλέτες, καταπονούμε τα χέρια μας, το σώμα μας. Πρέπει να εκτιμάνε τη δουλειά που κάνουμε.
Μιμόζα,
σχολική καθαρίστρια στον Δήμο Αθήνας
Βασικά αιτήματά μας στη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση είναι καμία απόλυση συμβασιούχων, ωριμάνσεις όπως έχουν οι μόνιμοι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, να έχουν και οι συμβασιούχοι και η απόσυρση της διάταξης Βορίδη που υποχρεώνει τους ΟΤΑ να εξαντλούν τα ένδικα μέσα κατά συμβασιούχων κλείνοντας την πόρτα για οποιαδήποτε νόμιμη διαδικασία μονιμοποίησης. Μαζί διεκδικούμε και την υπογραφή νέων ΣΣΕ με αντικείμενο και οικονομικές απολαβές, απόσυρση όλων των αντεργατικών διατάξεων της κυβέρνησης και βέβαια να αποσυρθεί το τελευταίο πειθαρχικό δίκαιο που πέρασε πρόσφατα και θέλει δημοσίους υπαλλήλους που δεν θα είναι ελεύθεροι άνθρωποι και δεν θα έχουν ελεύθερη συνδικαλιστική δράση.
Ο αγώνας για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων θα είναι πολύ μεγάλος και δεν υπάρχουν αυταπάτες ότι θα καταπέσει στα δικαστήρια. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με γκρέμισμα της πολιτικής και της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει και πρέπει να το καταλάβει ο λαός και πολύ περισσότερο οι εργαζόμενοι. Είναι πρόβλημα το ότι ο κόσμος δεν μπορεί να εμπνευστεί από τις ηγεσίες, γιατί οι ίδιες δεν πιστεύουν ότι μπορούν να κατεβάσουν το κίνημα κάτω.
Το πρώτο πράγμα που στοχεύουμε είναι να κινητοποιούνται οι συνάδελφοι. Σίγουρα πρέπει να υπάρξει κλιμάκωση και από τη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και από τις Ομοσπονδίες και από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Πρέπει να κινητοποιηθούμε να ρίξουμε την κυβέρνηση όχι μόνο γιατί φέρνει το 13ωρο αλλά γιατί κάνει τόσα εγκλήματα με τα Τέμπη, με τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Μιλάμε για μία εγκληματική πολιτική.
Σπύρος Ρεμπούσκος,
πρόεδρος σωματείου «Εργατική Αντεπίθεση» στους ΟΤΑ, μέλος ΕΕ ΠΟΠ- ΟΤΑ
To 13ωρο είναι ένα κερασάκι στην τούρτα, δεν είναι ο μόνος λόγος που διαδηλώνουμε. Διαδηλώνουμε υπέρ της Παλαιστίνης, κατά του κράτους που συνεργάζεται με όλους αυτούς τους ιμπεριαλιστές δολοφόνους. Τα λεφτά μας θέλουμε να επενδυθούν στην Υγεία, την Παιδεία και τα δημόσια αγαθά και όχι στα όπλα, στους πολέμους και οποιαδήποτε άλλη κομπίνα κάνουνε. Στα σχολεία έχουμε ξεκινήσει να περιμένουμε τις ελεημοσύνες και τους χορηγούς από τις τράπεζες, τους συλλόγους γονέων. Το προσωπικό έχει μειωθεί, θα μειωθεί και άλλο, οι παράλληλες στηρίξεις θα καταργηθούν. Αυτό σημαίνει ότι θα εκτροχιαστούν τα τμήματα μέσα. Ο αριθμός των μαθητών αυξάνεται.
Η Παιδεία δεν είναι αυτή που ονειρευόμαστε, η καλλιτεχνική Παιδεία, το θέατρο και η μουσική είναι πολύ υποβαθμισμένα, δεν υπάρχουν καθόλου μέσα στα Γυμνάσια και στα Λύκεια. Πολλή γραφειοκρατία, ενώ βλέπουμε τι γίνεται όταν κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να πουν και δύο πράγματα περαιτέρω για την κοινωνία και βρίσκονται αντιμέτωποι με πειθαρχικά. Τώρα με το νέο πειθαρχικό θα προσπαθήσουν να τρομοκρατήσουν τους εκπαιδευτικούς να ακολουθήσουν τον δρόμο της αξιολόγησης. Και αυτό σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση επιφυλάσσει τρομερούς κινδύνους για όλη την εκπαίδευση. Κανονικά πρέπει να γίνει εξέγερση. Δεν είναι μόνο ο Μητσοτάκης, είναι τεράστιες εταιρείες, το κεφάλαιο που θέλει να είμαστε καθυποταγμένοι. Δεν έχουν λογοδοτήσει ούτε για τα εγκλήματα που κάνανε επί κόβιντ. Τόσος κόσμος πέθαινε και τους τσουβαλιάζανε. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε τη ζωή μας πίσω διότι το μέλλον φαίνεται δυστοπικό.
Έυη Μπαράκου,
εικαστικός ΣΕΠΕ Γλυφάδας-3Β
Τα σχολεία έχουν γίνει πεδία δράσεων προγραμμάτων διάλυσης. Ξεκινήσαμε στο σχολείο μου με μείον δέκα καθηγητές. Τα παιδιά κάνουν τρίωρα και τετράωρα τόσο καιρό. Οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών έχουμε μία θέση άντε δύο. Υπάρχει ένα τρέξιμο, ένα χάος, εκπαιδευτικοί έρχονται από μακρινά μέρη, ψάχνουν σπίτι, πρέπει να ξαναφύγουν. Η συνέχεια πρέπει να είναι απεργία διαρκείας. Συνεχώς να είμαστε στον δρόμο, να ενημερωνόμαστε στα σωματεία. Όσο περισσότερο υπάρχουν κινητοποιήσεις που ξεσηκώνουν τον κόσμο, τόσο το καλύτερο. Για την Παλαιστίνη πρέπει να είμαστε συνεχώς στους δρόμους και εδώ και διεθνώς. Κάθε κινητοποίηση πρέπει να συνοδεύεται από την Παλαιστίνη. Γι’ αυτό και μετά την απεργιακή κινητοποίηση στις 10 του Οκτώβρη πρέπει να υπάρχει συνέχεια.
Κυριακή,
εκπαιδευτικός Α’ ΕΛΜΕ Αθήνας
Το μαιευτήριο αυτή τη στιγμή λειτουργεί με προσωπικό ασφαλείας και σήμερα εδώ έχουμε κατέβει πολλοί. Προσπαθούμε να ενεργοποιήσουμε και τους υπόλοιπους συναδέλφους να κατεβαίνουν στις απεργίες γιατί αλλιώς δε γίνεται δουλειά. Η φτωχοποίηση είναι τραγική, η ακρίβεια επίσης. Δεν μπορούμε να επιβιώσουμε, δεν μπορούμε να πληρώσουμε το νοίκι μας. Πρέπει αυτή η κυβέρνηση να πέσει οπωσδήποτε, δεν πάει άλλο. Όλος ο κόσμος υποφέρει, από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο. Δεν υπάρχει Υγεία, Παιδεία, δεν υπάρχει τίποτα. Ζούμε μόνο για να δουλεύουμε, για να μας κλέβουν τον κόπο μας αυτοί οι αχρείοι. Κάπως πρέπει να το ανατρέψουμε όλο αυτό το πράγμα. Η συνέχεια πρέπει να είναι απεργιακή και πιο δυναμική για να φύγουν αυτοί πάνω από το κεφάλι μας. Να γίνουμε Νεπάλ.
Δέσποινα Αγγελογιαννάκη,
μαία στο νοσοκομείο «Έλενα Βενιζέλου»
Δεν μπορούμε να ζήσουμε έτσι. Ο άνθρωπος με χαμηλό μισθό πως θα ζήσει; Τα νοίκια είναι πολύ ψηλά. Στο σωματείο μας κάναμε δουλειά, παλεύουμε για ΣΣΕ. Στις 10 Οκτώβρη θα απεργήσουμε για την Παλαιστίνη.
Αφρασιάμ,
εργαζόμενος στην ΤΣΑΜΟΥΡΗΣ ΑΕ
Στα νοσοκομεία υπάρχει πλήρης αποσάθρωση. Έχουμε ελλείψεις προσωπικού, πορευόμαστε ολοταχώς στην ιδιωτικοποίηση. Σε πολλά ψυχιατρικά νοσοκομεία έχουν κλείσει τους οργανισμούς και έχουν μπει κάτω από μία ομπρέλα. Αυτή είναι μία ιστορία που αποδομεί το Δημόσιο Σύστημα Υγείας ενώ από την άλλη δημιουργεί συνθήκες επισφάλειας για τους εργαζόμενους. Στο Δρομοκαϊτειο λειτουργούμε με τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, με υπερεφημερίες, με τους ασθενείς να συσσωρεύονται. Δεν υπάρχει ένα πλαίσιο φροντίδας και περίθαλψης. Διεκδικούμε πέρα από τον δημόσιο χαρακτήρα της Υγείας και της Παιδείας δικαιοσύνη. Είμαστε ενάντια των πολέμων και του ιμπεριαλιστικού μηχανισμού. Ανησυχώ πολύ για τις συνθήκες επέκτασης των πολέμων. Για την Παλαιστίνη θεωρώ δίκαιο να παλεύουμε, δεν απέχει καθόλου από εμάς αυτή η μάχη. Δηλώνει μία πολιτική και οικονομική τοποθέτηση απέναντι στα πράγματα. Κατανοούμε απόλυτα τι διακυβεύεται εκεί. Δεν διακυβεύεται μόνο η ζωή των Παλαιστινίων αλλά η ζωή όλης της ανθρωπότητας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το φωνάζουμε, να διαμαρτυρόμαστε και να αντιδρούμε απέναντι σε τέτοιου είδους καθεστώτα.
Άννα Οικονομίδη,
φυσικοθεραπεύτρια ΨΝΑ «Δρομοκαΐτειο»
Η σημερινή απεργία έχει μέγαλη συμμετοχή. Βγαίνουμε με την Εργατική Αλληλεγγύη και μιλάμε στους απεργούς διαδηλωτές. Βάζουμε τη συνέχεια της σημερινής απεργίας στην απεργιακή κινητοποίηση της 10ης Οκτώβρη, στα δύο χρόνια από την αρχή της γενοκτονικής επίθεσης του Ισραήλ. Η ανταπόκριση είναι θετική και από κομμάτια της υπόλοιπης αριστεράς.
Κλεοπάτρα Καλλωνιάτη,
τ.π. ΣΕΚ Γκύζη
«Στη Θεσσαλονίκη πολύς ήταν ο κόσμος που συμμετείχε στην απεργιακή συγκέντρωση και πορεία παρά το γεγονός ότι έβρεχε», μας μεταφέρει ο Γιάννης Κούτρας, μέλος ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στο ΓΝΘ Ιπποκράτειο. «Στη διαδήλωση που ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο με τον Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης βάδισαν η Εναλλακτική Πρωτοβουλία Δικηγόρων Θεσσαλονίκης και το σωματείο εργαζομένων στο ΓΝΘ Ιπποκράτειο. Συμμετείχαν με πανό φοιτητικοί σύλλογοι καθώς και άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς».
«Με μαζική συγκέντρωση και διαδήλωση στους κεντρικούς δρόμους της πόλης έγινε η πανεργατική απεργία στην Πάτρα», μας γράφει ο Γιάννης Αγγελόπουλος. «Στη συγκέντρωση συμμετείχαν μια σειρά σωματεία του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα όπως οι οικοδόμοι, το μέταλλο, τα τρόφιμα, η ιδιωτική εκπαίδευση, το σωματείο του νοσοκομείου "Αγ.Ανδρεας", η Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας, το ΣΕΡΕΤΕ, συνταξιουχικά σωματεία του δημοσίου, της ΔΕΗ, πανό συνδικαλιστικών κινήσεων, Φοιτητικοί Σύλλογοι, μαθητές, το ΣΕΚ και πολλές άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς. Στις ομιλίες και τα συνθήματα κεντρικό αίτημα των απεργών ήταν η απόσυρση του νομοσχεδίου για το 13ωρο, μαζί με τα αιτήματα για ΣΣΕ, αυξήσεις, μαζικές μόνιμες προσλήψεις, μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Αλλά και ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις δεμένο με το έγκλημα στα Τέμπη, όπως και η Παλαιστίνη που διαπερνούσε όλα τα μπλόκ και τα συνθήματα των διαδηλωτών».
1/10, Πανεργατική απεργία, Χανιά. Φωτό: ΣΕΚ Χανίων
«Στα Χανιά η συγκέντρωση ξεκίνησε στην πλατεία Αγοράς, όπου πραγματοποιήθηκαν ομιλίες, και στη συνέχεια ακολούθησε πορεία σε κεντρικούς δρόμους της πόλης με τη συμμετοχή εκατοντάδων διαδηλωτών», μας μεταφέρει ο Ειρηναίος Μαράκης. «Στη συγκέντρωση συμμετείχαν σωματεία εργαζομένων και φορείς, όπως το Εργατικό Κέντρο, ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Χανίων, η Ένωση Γιατρών ΕΣΥ, ο ΣΕΠΕ, η ΕΛΜΕ, το Συνδικάτο Οικοδόμων, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ, το Παράρτημα Χανίων του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων, το Σωματείο Επισιτισμού, το Συνδικάτο Τροφίμων και Ποτών, η Επιτροπή Αγώνα Εμπορικού Συλλόγου, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων, η Ένωση Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Χανίων και ο Σύλλογος Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Χανίων.
Στο πλευρό τους βρέθηκαν φοιτητές και μαθητές, ανάμεσά τους ο Ενιαίος Φοιτητικός Σύλλογος Πολυτεχνείου Κρήτης (ΗΜΜΥ-ΑΡΧΜΗΧ), οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Εστίας ΠΚ και η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών. Τέλος, συμμετείχαν πολιτικά κόμματα και συλλογικότητες, όπως το ΣΕΚ, η Κομμουνιστική Απελευθέρωση, η Πρωτοβουλία Αντίστασης, η Αντίσταση και Πάλη και η Κατάληψη Ρόζα Νέρα. Το ΣΕΚ και η Εργατική Αλληλεγγύη συμμετείχαν στην πορεία με οργανωμένο μπλοκ, τονίζοντας την ανάγκη για συνέχιση και κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, με ιδιαίτερη αναφορά στην απεργία της 10ης Οκτώβρη και τη στήριξη στον παλαιστινιακό λαό, δύο χρόνια μετά την έναρξη της ισραηλινής επίθεσης».
Μαζικά
«Μαζική απεργιακή διαδήλωση έγινε στα Γιάννενα με χιλιάδες να συμμετέχουν στην πορεία που ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων», μας λέει η Λουίζα Γκίκα, γιατρός στο ΠΓΝΙ και μέλος ΔΣ ΕΙΝΗ. «Με πανό συμμετείχε το ΣΕΚ, σωματεία των εκπαιδευτικών, το σωματείο Praktiker, η ΕΙΝΗ, σωματεία των ΟΤΑ και από το Υπουργείο Πολιτισμού. Τα συνθήματα "Τέμπη Πύλος Παλαιστίνη, δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη", " Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, απολύστε τώρα τον Μητσοτάκη" έδωσαν τον τόνο στη διαδήλωση, ενώ μεγάλη ανταπόκριση βρήκε η πρωτοβουλία για την απεργία στις 10 Οκτωβρίου ενάντια στην γενοκτονία των Παλαιστίνιων».
Μαζική συγκέντρωση και πορεία πραγματοποιήθηκε στον Βόλο. Η απεργιακή διαδήλωση συνδέθηκε παράλληλα με όλα τα κρίσιμα μέτωπα της περιόδου, όπως τα Τέμπη, η Παλαιστίνη και το προσφυγικό. Το ΣΕΚ και η Εργατική Αλληλεγγύη συμμετείχαν στην πορεία με οργανωμένο μπλοκ, τονίζοντας την ανάγκη για συνέχιση και κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, με ιδιαίτερη αναφορά στην απεργία της 10ης Οκτώβρη και τη στήριξη στον παλαιστινιακό λαό, δύο χρόνια μετά την έναρξη της ισραηλινής επίθεσης.
«Στην Ξάνθη πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και στη συνέχεια πορεία στους δρόμους της Ξάνθης», μας μεταφέρει ο Τζεμαλή Μηλιαζήμ, εκπαιδευτικός. «Με πανό στην απεργιακή συγκέντρωση συμμετείχε το ΣΕΚ, ο ΣΕΠΕ και η ΕΛΜΕ Ξάνθης, το Εργατικό Κέντρο, η τοπική ΑΔΕΔΥ, το σωματείο καθαριστριών, καθώς και άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς. Με συνθήματα 'Δώστε λεφτά για Υγεία και Παιδεία' και 'Λευτεριά στην Παλαιστίνη' η συγκέντρωση ξεκίνησε και βάδισε στους κεντρικούς δρόμους της Ξάνθης. Υπήρχε διάθεση από τους συμμετέχοντες, ενώ παράλληλα τονιζόταν η ανάγκη για συνέχεια με την αριστερά να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της περιόδου τραβώντας τον κόσμο με πρωτοβουλίες».