Χιλιάδες διαδήλωσαν την Τρίτη 7 Οκτωβρίου στην Αθήνα, με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων γενοκτονίας και δύο χρόνων αντίστασης στη Γάζα.
Παλαιστίνιοι, κινήσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό όπως το March to Gaza και η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο – Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη, οργανώσεις της Αριστεράς και συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου βάδισαν προς την ισραηλινή πρεσβεία με συνθήματα για Λευτεριά στην Παλαιστίνη και σπάσιμο της συνεργασίας της ελληνικής κυβέρνησης με τους σιωνιστές δολοφόνους. Το παρών έδωσαν πολλά μέλη του στόλου αλληλεγγύης που επέστρεψαν από τις ισραηλινές φυλακές μόλις την προηγούμενη ημέρα. Στη συγκέντρωση μίλησε ο Ομάρ Φαρίς, συντονιστής της πολωνικής αποστολής του Global Sumud Flotilla.
Η αστυνομία στο τέλος της πορείας επιτέθηκε βίαια με χημικά, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις στους διαδηλωτές. Από τις αναίτιες προσαγωγές, 18 μετατράπηκαν σε συλλήψεις και κρατήθηκαν μέχρι την Παρασκευή 10/10. Οι συλληφθέντες θα παραπεμφθούν σε τακτική δικάσιμο, κάποιοι με κακουργηματικές κατηγορίες. Ένας από αυτούς, Παλαιστίνιος αγωνιστής, καταγγέλει ότι αστυνομικοί του έσπασαν το πόδι σε ασανσέρ στη ΓΑΔΑ. Πολλοί άλλοι/ες χρειάστηκε να νοσηλευτούν με κατάγματα και ανοιγμένα κεφάλια.
Η Αναστασία Πολίτη είναι μία από αυτές. «Ήμουν στην πορεία κρατώντας το πανό του March to Gaza» δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη, έχοντας το χέρι στο γύψο. «Περάσαμε μπροστά από την πρεσβεία και φτάναμε προς το τέλος της διαδήλωσης στην Πανόρμου. Σε κάποια φάση αρχίζουν να σκάνε από πίσω μας κρότου λάμψης. Δεν υπήρχε κανένας λόγος. Το μπλοκ μας ήταν πολύ ειρηνικό. Άρχισαν να πέφτουν και δακρυγόνα, ο κόσμος άρχισε να πανικοβάλλεται, αλλά ευτυχώς οι εμπειρότεροι σύντροφοι/ισσες κατάφεραν να συγκρατήσουν τον πανικό εξηγώντας ότι θα προχωρήσουμε και θα διαλυθούμε συγκροτημένα προς το Μετρό. Εκεί που στρίψαμε προς το σταθμό της Πανόρμου βλέπουμε μηχανάκια ΔΡΑΣΗ να έρχονται πάνω μας. Περνάει από πίσω μου το μηχανάκι της αστυνομίας και ένιωσα ένα χτύπημα στην πλάτη. Έπεσα στο πεζοδρόμιο, χτύπησα το σαγόνι, έχω σπάσει το δεξί χέρι μεταξύ αγκώνα και καρπού, έχω ένα σπασμένο πλευρό και έχω θλάση και κακώσεις στο πόδι. Στον Ερυθρό που πήγα για να με περιθάλψουν, όλη νύχτα έρχονταν παιδιά από την πορεία, κάθε ηλικίας, με σπασμένα κεφάλια, χέρια και πόδια. Ήρθε και ένα παιδί Παλαιστίνιος που του είχαν σπάσει το πόδι. Μέσα στη ΓΑΔΑ απ' ό,τι μάθαμε. Ήταν ξεκάθαρα μια πράξη εκδίκησης από την ελληνική κυβέρνηση για τις μεγάλες κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος που γίνονται σε αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη, ενδεχομένως και για τη νίκη του Πάνου Ρούτσι την ίδια μέρα».