Διεθνή

Μια εξέγερση βρίσκεται στα σκαριά στην Παλαιστίνη. Τους τελευταίους μήνες όλο και περισσότεροι νεολαίοι εμφανίζονται αποφασισμένοι να μην αφήσουν τις ισραηλινές προκλήσεις αναπάντητες. 

 

Στα μέσα Σεπτέμβρη, με αφορμή αίσχη Ισραηλινών εποίκων και στρατιωτών στο τέμενος αλ-Ακσά της Ιερουσαλή, άρχισαν να οργανώνονται διαδηλώσεις από Παλαιστίνιους που ζουν εντός των συνόρων του 1948. Τη σκυτάλη πήραν οι Παλαιστίνιοι της Ιερουσαλήμ και της Δυτικής όχθης που αμφισβήτησαν τις εκκλήσεις (και την καταστολή) της Παλαιστινιακής Αρχής να μην απαντάνε στις προσβολές. 

 

Οι Ισραηλινοί έποικοι και φαντάροι δεν χρειάστηκαν και πολύ για να αρχίσουν να δρουν σαν κοινοί εγκληματίες. Τα ισραηλινά ΜΜΕ άρχισαν να παρουσιάζουν τα περιστατικά ως αποτέλεσμα “τρελών” Παλαιστίνιων που μαχαίρωναν Ισραηλινούς. Μέσα σε λίγες βδομάδες το Ισραήλ έβαλε μπρος ξανά την πολεμική μηχανή για να αντιμετωπίσει τους “τρελούς”. Από τις αρχές Οκτώβρη, από βομβαρδισμούς και πυροβολισμούς έχουν σκοτωθεί 24 Παλαιστίνιοι. Δυο χιλιάδες είναι οι τραυματίες μόνο τις τελευταίες δέκα μέρες.

 

Ανάμεσα στους νεκρούς πολλοί νέοι και παιδιά. Δυο αγόρια, 13 και 15 ετών, δολοφονήθηκαν το Σάββατο κοντά στο σύνορα της Λωρίδας της Γάζας. Την ίδια μέρα βομβάρδισαν πολυκατοικία, καταπλακώνοντας την 30χρονη Παλαιστίνια Νουρ Χάσαν, 5 μηνών έγγυο και την δίχρονη κόρη της Ραχάφ. Στη Ραμάλα, της Δυτικής Όχθης, ο 13χρονος Άχμαντ Σαράκα, πυροβολήθηκε στο λαιμό στη διάρκεια διαδήλωσης. Την Παρασκευή ο ισραηλινός στρατός είχε δολοφονήσει έξι διαδηλωτές στη Γάζα που εξέφραζαν την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης. 

 

 

Οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στη Γάζα επικαλούνται την γνωστή δικαιολογία. Η Χαμάς κατασκευάζει ρουκέτες και προετοιμάζεται για την επόμενη σύγκρουση. Φυσικά, αυτό που συμβαίνει στη Δυτική Όχθη δεν έχει καμιά σχέση με τις ρουκέτες της Χαμάς. Είναι η νεολαία που βγαίνει στους δρόμους και χρησιμοποιεί τις μεθόδους της 1ης Ιντιφάντα, του 1987, δηλαδή διαδηλώσεις, πετροπόλεμο και άμεσες απαντήσεις στους πάνοπλους σιωνιστές.

 

Οι εξελίξεις φαίνεται να σηματοδοτούν ένα σημείο καμπής για την ίδια την Παλαιστινιακή Αρχή. Ο πρόεδρος της Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, για μήνες προετοίμαζε τον παλαιστινιακό λαό για την τομή που θα έφερνε η ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στα τέλη Σεπτέμβρη. Ο κόσμος περίμενε την ανατροπή των συμφωνιών του Όσλο, ακόμη και την αυτοδιάλυση της ίδιας της αρχής, μπροστά στα συνεχιζόμενα εγκλήματα και την ασταμάτητη οικοδόμηση οικισμών από το Ισραήλ. Πολλοί ήταν αυτοί που είδαν την ομιλία στους δρόμους, σε γιγαντοοθόνες. Όμως ο Αμπάς, εκτός από ορισμένα μεγάλα λόγια δεν έκανε τίποτα περισσότερο.

 

Η πιο πρόσφατη ανεξάρτητη παλαιστινιακή δημοσκόπηση το Σεπτέμβρη δείχνει για πρώτη φορά την πλειοψηφία των Παλαιστίνιων να συμφωνεί με την αυτοδιάλυση της Παλαιστινιακής αρχής. Μια μεγάλη πλειοψηφία δηλώνει υπέρ της επιστροφής στην εξέγερση.

 

Η υποστήριξη στον Αμπάς, αλλά και συνολικά στην οργάνωσή του, τη Φατάχ, καταρρέει. Στην ίδια τη Δυτική Όχθη η Χαμάς θα ήταν πρώτη πολιτική δύναμη σε περίπτωση εκλογών. 65% ζητάει την παραίτηση του Αμπάς. Τα υποτιθέμενα “θετικά” της Παλαιστινιακής Αρχής έχουν γίνει θρύψαλα, όχι μόνο από την ισραηλινή επιθετικότητα και τους αλλεπάλληλους πολέμους, με πιο πρόσφατη την επίθεση στη Γάζα το 2014, αλλά και από την οικονομική αποτυχία. Η Παγκόσμια Τράπεζα λέει πως η Δυτική Όχθη έγινε φτωχότερη για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.

 

Στην άλλη μεριά, ο Νετανιάχου κατηγορείται γιατί είναι “μαλακός” στις αντιδράσεις του. Ένα μεγάλο μέρος του σιωνιστικού μπλοκ ζητάει αίμα, μπροστά στο φόβο μιας γενικευμένης εξέγερσης. Οι εξελίξεις στην Παλαιστίνη είναι κομμάτι της απώλειας ελέγχου από πλευράς των ιμπεριαλιστών σε ολόκληρη την περιοχή. Ο Ομπάμα που είχε την ειρηνευτική διαδικασία ανάμεσα στις μεγάλες προτεραιότητές του, στην δική του ομιλία στον ΟΗΕ ούτε καν ανέφερε το Παλαιστινιακό ζήτημα. Φαίνεται ότι μετά από αρκετό καιρό, για την Παλαιστίνη θα μιλήσουν οι δρόμοι.