Oικονομία και Πολιτική
Υπόθεση ΜΑΡΦΙΝ: Η κυβέρνηση των δολοφόνων ξαναχτυπά

Το έκτακτο φύλλο της Εργατικής Αλληλεγγύης που κυκλοφόρησε μετά τη γενική απεργία της 5 Μάη 2010

Δέκα χρόνια έκλεισαν από τις 5 Μάη του 2010 όταν πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη μέχρι τότε γενική απεργία ενάντια στην ψήφιση του πρώτου μνημονίου. Η συμμετοχή στην γενική απεργία δεν είχε προηγούμενο. Μόνο από ψηλά, ίσως με ελικόπτερο, μπορούσε να υπολογιστεί ο κόσμος που είχε κατακλύσει ταυτόχρονα την Πατησίων, την Γ΄ Σεπτεμβρίου, την Σταδίου, την πλατεία στο Σύνταγμα μέχρι χαμηλά στις Στήλες του Ολυμπίου Διός. Το BBC στα ρεπορτάζ του μιλούσε για «μισό εκατομμύριο διαδηλωτές στην Αθήνα». 

Την ίδια μέρα τρεις άνθρωποι έχασαν άδικα τη ζωή τους από την πυρκαγιά στην τράπεζα Μαρφίν στην οδό Σταδίου, εν μέσω πρωτοφανών αστυνομικών επιχειρήσεων καταστολής, με στόχο τη διάλυση αυτού του ιστορικού απεργιακού συλλαλητηρίου.

Στη φετινή επέτειο αυτών των γεγονότων η κυβέρνηση πραγματοποίησε εκδήλωση μπροστά στην τράπεζα όπου τοποθετήθηκε τιμητική πλακέτα στη μνήμη των θυμάτων. Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης δήλωσε: «Ποτέ ξανά να μην πέσει η χώρα θύμα του τυφλού διχασμού, του μίσους, της βίας η οποία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ποτέ και από όπου κι αν προέρχεται». Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Χρυσοχοΐδης διέταξε την αναψηλάφηση της υπόθεσης και επανέλεγχο του υλικού για να βρεθούν οι δράστες και δήλωσε: «Η φρίκη της Marfin μας θυμίζει ότι ιδέες που σκοτώνουν δεν είναι ανθρώπινες, μας στέλνουν πολύ πίσω στους εμφύλιους και στους διχασμούς που γεμίζουν με σκοτάδι την νεώτερη ιστορία μας». Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βορίδης, γνωστός και ως ο υπουργός με το «τσεκούρι» έγινε πιο σαφής σε σχέση με το ποιες είναι οι «ιδέες που σκοτώνουν», δηλώνοντας: «Διαδηλωτές αναρχικοί, ακροαριστεροί πήγαν και πέταξαν μολότοφ, με αποτέλεσμα να καούν αθώοι άνθρωποι εργαζόμενοι μέσα στο συγκεκριμένο κτίριο» δήλωσε κατηγορώντας και τον ΣΥΡΙΖΑ για «εκλεκτικές συγγένειες». 

Το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η δικαίωση των θυμάτων της Μαρφίν. Eίναι η ίδια κυβέρνηση που τον Μάρτιο του 2020 (πριν ένα μήνα) κατέθεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας την αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου κατά των αποφάσεων των διοικητικών δικαστηρίων που δικαιώνουν τους συγγενείς των θυμάτων!  

Κάτω από την κατακραυγή η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να ανακοινώσει ότι θα παραιτηθεί από την αναίρεση. Αλλά οι προθέσεις της παραμένουν σαφείς όπως και οι λόγοι για τους οποίους ξανανοίγει  το ζήτημα της Μαρφίν. Αφενός, μπροστά στη νέα επίθεση λιτότητας και ανεργίας που ήδη έχει ξεκινήσει, τρέχουν να ταυτίσουν τους αγώνες, τις απεργίες και τα συλλαλητήρια με τη «βία», φοβούμενοι νέα ξεσπάσματα. Αφετέρου συνεχίζουν την επίθεση στην Αριστερά προσπαθώντας να της χρεώσουν τους θανάτους και μιλώντας για «εθνικούς διχασμούς». 

Έχουν πραγματικά απύθμενο θράσος! Την ευθύνη για τους θανάτους της Μαρφίν φέρουν ακέραια οι κυβερνήσεις που εφάρμοσαν τις άγριες πολιτικές λιτότητας των μνημονίων. Όπως γράφαμε στα ρεπορτάζ της Εργατικής Αλληλεγγύης που κυκλοφόρησε αμέσως μετά την απεργία της 5ης Μάη του 2010: «Είναι καταρχήν πολιτικά υπεύθυνοι, γιατί με περισσό θράσος και αλαζονεία πάνε να ψηφίσουν μέσα στη Βουλή, όλα αυτά τα βάρβαρα μέτρα κόντρα στη θέληση ενός ολόκληρου λαού. Είναι και φυσικά υπεύθυνοι για όλη αυτήν την αστυνομική επιχείρηση καταστολής του πανεργατικού συλλαλητηρίου που οδήγησε στα τραγικά αυτά γεγονότα». 

Ο Χρυσοχοΐδης συγκεκριμένα ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης στις 5 Μαϊου του 2010. Τι έκανε η αστυνομία του εκείνη τη μέρα;  

«Τα ΜΑΤ απανωτές φορές επιτίθενται σε οργανωμένα μπλοκ συνδικάτων επιχειρώντας να τα διαλύσουν για να μην φτάσουν στη Βουλή. Η πρώτη προβοκάτσια της Αστυνομίας γίνεται στο ύψος της Πατησίων και Χαλκοκονδύλη, η δεύτερη στο ύψος της Σταδίου και της Αιόλου όταν επιτέθηκαν στα μπλοκ των φοιτητών, ενώ στη συνέχεια έγινε επίθεση στο ύψος της Κοραή στη Σταδίου όπου επιχείρησαν να διαλύσουν το μπλοκ των εκπαιδευτικών και του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων. 

Μέσα σε όργιο χημικών και δακρυγόνων οι διαδηλωτές προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την πυρκαγιά που έχει ξεσπάσει στο κτίριο της Μarfin. Οι εργαζόμενοι της ΙΝΤΡΑΚΟΜ προσπαθούσαν να ανοίξουν το δρόμο στα Πυροσβεστικά, ενώ μετανάστες εργάτες που βγήκαν από το μπλοκ της ΚΕΕΡΦΑ επιχείρησαν με πυροσβεστήρες να αναχαιτίσουν τις τεράστιες φλόγες που απειλούσαν τους αποκλεισμένους ανθρώπους».  Τα γεγονότα αυτά έχει επιχειρήσει να διαστρέψει συστηματικά ο φασιστικός εσμός με τις συκοφαντίες ότι τη φωτιά την έβαλαν οι μετανάστες και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ – και τον πρώην βουλευτή της Χ.Α Κουκούτση να καταδικάζεται σε 15 μήνες φυλάκιση με αναστολή γιατί κρίθηκε ένοχος συκοφαντικής δυσφήμισης σε βάρος του Πέτρου Κωνσταντίνου.

Οι εργαζόμενοι στο ΥΠΠΟ εξέδωσαν λεπτομερή ανακοίνωση για το περιστατικό και πώς εξελίχτηκε: “Συγκεκριμένα, στις 2:10 μ.μ., ενώ από το κτίριο της τράπεζας Marfin έβγαιναν πυκνοί καπνοί για περίπου 15 λεπτά, και ενώ το μπλοκ μας διαδήλωνε στην οδό Σταδίου, είδαμε δύο πυροσβεστικά οχήματα να φτάνουν στην οδό Πεσματζόγλου. Όχι μόνο τα πυροσβεστικά οχήματα δεν ‘απειλήθηκαν' ή ‘παρεμποδίστηκαν' από τους διαδηλωτές, όπως ψευδώς αναφέρθηκε στα ΜΜΕ, αλλά επιπλέον πολλοί από τους διαδηλωτές προσπαθούσαν να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούσαν… 

Η μοναδική αλήθεια

Με έκπληξή μας είδαμε, αντί για τα πυροσβεστικά οχήματα, να εμφανίζονται ξαφνικά μηχανοκίνητες αστυνομικές δυνάμεις της ομάδας Δ, οι οποίες προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την τραγική κατάσταση για να επιτεθούν στην πορεία!  Η επιχείρηση της ομάδας Δ ανακόπηκε από εμάς και άλλους διαδηλωτές, που μπήκαμε μπροστά, διαμαρτυρηθήκαμε και διώξαμε την ομάδα Δ προκειμένου να περάσει η Πυροσβεστική. Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια, όπως επίσης και ότι όταν περάσαμε μπροστά από το κτίριο της Τράπεζας MARFIN διαπιστώσαμε ότι δύο διμοιρίες ήταν παραταγμένες έξω από το κτίριο και οι διαδηλωτές άρχισαν να τους φωνάζουν γιατί κάθονταν άπρακτοι και δεν έκαναν απολύτως τίποτε για να βοηθήσουν τους εργαζόμενους. Η ΕΛ.ΑΣ έδρασε βάσει σχεδίου, θέλοντας να αποκρύψει το πρωτοφανές μέγεθος της πορείας προβάλλοντας “σπασίματα” και “επεισόδια”».

Είναι τουλάχιστον πρόκληση ο πολιτικός εντολέας αυτής της επιχείρησης να έρχεται σήμερα δέκα χρόνια μετά και ενώ στο μεταξύ ήταν υπουργός σε αλλεπάλληλες κυβερνήσεις, να μας ανακοινώνει ότι θα αναζητήσει τους «δράστες» της Μαρφίν. Τέτοιου είδους απόπειρες, είδαμε και στο παρελθόν σε τι μεταφράζονται, όταν, όπως ανέφερε το ρεπορτάζ του in.gr, “σε μία απόπειρα να υπάρξουν ένοχοι, οδηγήθηκαν σε δίκες o Θεόδωρος Σίψας και, ο Παύλος Αντρέεβ, οι οποίοι αθωώθηκαν ομόφωνα από την έδρα στην δίκη που ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2016». 

Ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του αναζητούν υπεύθυνους αλλά ξεχνάνε να αναφερθούν στον ιδιοκτήτη της τράπεζας Βγενόπουλο που απεβίωσε το 2016  κατηγορούμενος για την υπόθεση και μπλεγμένος ταυτόχρονα σε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα που έγιναν με τη σφραγίδα των κυβερνήσεων Καραμανλή, ΓΑΠ και Σαμαρά. 

Ξεχνάνε να μας πούνε ποιος είχε δώσει εντολή να κλειδωθεί η έξοδος κινδύνου της τράπεζας, ποιος είχε δώσει εντολή να εργαστούν κανονικά οι εργαζόμενοι απειλώντας με απόλυση όποιον απεργήσει. Ξεχνάνε να μας πουν γιατί δεν είχε γίνει ποτέ άσκηση εκκένωσης του κτιρίου, γιατί δεν υπήρχε το απαιτούμενο από το νόμο πιστοποιητικό πυρασφάλειας. Ξεχνάνε να μας  πούνε ότι για όλες αυτές τις εγκληματικές ελλείψεις και ρυθμίσεις έχουν καταδικαστεί τρία στελέχη της τράπεζας ενώ το 2018 το Διοικητικό Πρωτοδικείο ύστερα από αγωγή 24 εργαζόμενων αναγνώρισε “παραλείψεις” τόσο από την Αστυνομία όσο και από την Πυροσβεστική, οι οποίες αν δεν είχαν συντελεστεί θα είχε αποφευχθεί το μοιραίο γεγονός, επιβάλλοντας αποζημιώσεις και από το δημόσιο.

«Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδελφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ. Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο» κατήγγειλε τότε μια εργαζόμενη της Μαρφίν. «O κ. Βγενόπουλος μας ρώτησε, σε συνάντηση που είχαμε μετά, γιατί δεν φύγαμε αφού φοβηθήκαμε. Προφανώς δεν είχε εργαστεί σε δική του εταιρία» κατέθεσε στη δίκη η μάρτυρας Κωσταντίνα Λέτζα. «Μας λένε ότι ήταν τρομοκρατική ενέργεια, αλλά το προσωπικό και η κόρη μου θα είχαν σωθεί αν υπήρχε έστω μια έξοδος κινδύνου για να φτάσουν στην ταράτσα» κατέθεσε στη δίκη ο πατέρας της εγκύου Αγγελικής Παπαθανασοπούλου.

Το 2010, η τότε κυβέρνηση, η άρχουσα τάξη και το κατεστημένο χρησιμοποίησαν τα γεγονότα της Μarfin θεωρώντας ότι μετά τους νεκρούς θα «πέσει ταφόπλακα» στο κίνημα όπως λεγόταν χαρακτηριστικά. Το ίδιο επιχειρούν και σήμερα, ποντάροντας ξεδιάντροπα στην επ’ αόριστον πολιτική εκμετάλλευση του θέματος. Όπως και τότε, δεν θα τους περάσει.