Με μια πολύ ζωντανή συζήτηση για το βιβλίο Λίγος Εμφύλιος ακόμα (εκδ. Θεμέλιο) ξεκίνησε το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο τις φετινές εκδηλώσεις στο χώρο του στη Φειδίου 14 την Πέμπτη 9/2. Τη συζήτηση άνοιξαν ο Λέανδρος Μπόλαρης από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο και ο συγγραφέας του βιβλίου Άγγελος Τσέκερης.
Ο Λ. Μπόλαρης ξεκίνησε την παρέμβασή του επισημαίνοντας ότι «ακόμα κι αν το θέλαμε, που δεν το θέλουμε, να ξεχάσουμε τι σημαίνει Δεξιά, η κυβέρνηση μας το θυμίζει καθημερινά» και έκανε αναφορά στις δηλώσεις του Μητσοτάκη για το ΕΑΜ στη βουλή την προηγούμενη μέρα. «Οι επιθέσεις στην Αριστερά και σε ότι εκφράζει, είναι στο DNA του ιστορικού κόμματος της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα».
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αναδεικνύεται το σοκ που προκάλεσε σε όλη την άρχουσα τάξη και το κράτος της η μεγάλη επιτυχία της Αριστεράς στις εκλογές του 1958 αλλά και το γεγονός ότι «κάθε προσπάθεια να πάνε πίσω το κίνημα που είχε πάρει φόρα, αντί να πετύχει τούς γίνεται πρόβλημα: ο κόσμος της Αριστεράς δεν φοβάται αντίθετα τροφοδοτείται από ένα ολόκληρο ρεύμα ριζοσπαστικοποίησης».
Το ζήτημα ήταν ότι η ηγεσία της Αριστεράς προσπαθούσε να περιορίσει τους ορίζοντες αυτού του κινήματος, υπέτασσε τα πιο μαχητικά κομμάτια του στον κοινό παρανομαστή των συμμαχιών της για ένα πλατύ δημοκρατικό μέτωπο που επεδίωκε ακόμα και με τμήματα της «φωτισμένης» δεξιάς. Κι αυτό κόστισε και στο κίνημα και στην ίδια. «Αυτά τα ζητήματα είναι μια πολύ ζωντανή συζήτηση στην Αριστερά σήμερα, αν στηρίζεσαι στο κίνημα για να πάμε μπροστά ή αν το αντιμετωπίζεις σαν απλή διαμαρτυρία ή ψηφοσυλλέκτη. Το βιβλίο μας βοηθάει να ανοίξουμε μέσα από την ιστορία τη συζήτηση για την στρατηγική και στο σήμερα».
Ο Αγγ. Τσέκερης ξεκίνησε με ευχαριστίες «στους φίλους και συντρόφους του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου και όσους είσαστε εδώ» επισημαίνοντας ότι «Για μένα είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η βραδιά γιατί συνηθισμένος σε ένα κοινό που μπορώ να μοιραστώ περισσότερο βιώματα παρά πολιτική, τώρα πρέπει να υποστηρίξω και πολιτικά, εκτός από ιστορικά, το βιβλίο».
Στη συνέχεια παρουσίασε τη βασική δομή του βιβλίου, δηλαδή την περίοδο 1958-1963. Αυτό που ακολούθησε τις εκλογές του 1958, ήταν το σταμάτημα της όποιας ελάφρυνσης των μετεμφυλιακών μέτρων καταστολής, αντίθετα «με τη προσωπική ενασχόληση και καθοδήγηση του Καραμανλή» το καθεστώς σκλήρυνε τις επιθέσεις του. «Αυτό είναι το λίγος εμφύλιος ακόμα΄ του τίτλου του βιβλίου». Το σχέδιο που οδήγησε στις εκλογές βίας και νοθείας του 1961 είναι ένα σχέδιο «που ετοιμάζεται από την επόμενη μέρα των εκλογών του 1958. Το ότι το ’61 υπήρχαν ‘μόνο’ 2 νεκροί είναι τυχαίο».
Παρόλη την επίθεση, συνέχισε ο Αγγελος, αυτό που έγινε στη συνέχεια ήταν η «κινηματική αναγέννηση» το καθεστώς «χάνει το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια του» και μετά «τη δολοφονία του Λαμπράκη ουσιαστικά καταρρέει ο Καραμανλισμός».
Τι μπορούσε να γίνει τότε; Ο Αγγ. Τσέκερης υποστήριξε ότι οι συσχετισμοί της περιόδου δεν επέτρεπαν πολλά περισσότερα από όσα έκανε η ΕΔΑ. Όμως όπως σημείωνε και το περιοδικό Σοσιαλισμός (νο155) από τα Κάτω στη παρουσίαση του βιβλίου:
«Για την ηγεσία της Αριστεράς αυτό το κίνημα δεν έπρεπε να προχωρήσει πέρα από τη διεκδίκηση ενός ‘εκδημοκρατισμού’ και ‘ομαλοποίησης’ τα όρια των οποίων τα έβαζε η Ένωση Κέντρου του Γ. Παπανδρέου που ήθελε να διαχειριστεί το μετεμφυλιακό κράτος όχι να το ανατρέψει.
Δυο χρόνια μετά, στην έκρηξη των Ιουλιανών, ο κόσμος στους δρόμους έβαζε αυθόρμητα το αίτημα να «µαντρωθεί η Αυλή», να γίνει ‘∆ημοψήφισμα’ για να καταργηθεί η μοναρχία. Η ηγεσία της Ε∆Α κατήγγειλε αυτά τα συνθήματα και λίγο αργότερα έσπευσε να προτείνει στο όνομα των ‘ομαλών εξελίξεων’ ότι κανένα κόµµα δεν θα θέσει ‘πολιτειακό’ δηλαδή αυτοδεσμεύτηκε ότι δεν θα το κάνει. Εκεί φτάσανε οι συμβιβασμοί. Και το κίνημα πλήρωσε την στρατηγική του ‘αυτοπεριορισμού’, µε τη χούντα».
Στις παρεμβάσεις που έγιναν από συντρόφισσες/ους άνοιξαν πολλά ζητήματα και για το τότε αλλά και για δικούς μας αγώνες στο τώρα. Από μαρτυρίες για τη βαρβαρότητα του κράτους και του «παρακράτους» στη Θεσσαλονίκη των αρχών της δεκαετίας του ’60 μέχρι τις αναφορές στη ριζοσπαστικοποίηση εκείνης της περιόδου που προμηνούσε το Μάη του ’68. Και ερωτήσεις στο συγγραφέα για τη σημερινή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που προκάλεσαν ένα νέο γύρο τοποθετήσεων για το πώς το εργατικό κίνημα και η Αριστερά μπορεί να παλέψει νικηφόρα τις επιθέσεις της ΝΔ και της άρχουσας τάξης.
Επόμενες εκδηλώσεις
