Το Γηροκομείο της Αθήνας είναι το φιλανθρωπικό ίδρυμα, το οποίο φιλοξενεί και παρέχει φροντίδα σε ηλικιωμένους από το 1886 μέχρι σήμερα. To Σωματείο Εργαζόμενων του Γηροκομείου μαζί με σωματεία και συλλόγους της περιοχής των Αμπελοκήπων, όπως η Β’ ΕΛΜΕ Αθήνας και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Άνω Αμπελοκήπων, έχουν δώσει μάχες για να μην κλείσει, να μην απολυθούν εργαζόμενοι και για να καταβληθούν δεδουλευμένα.
Παραδοσιακά, το Γηροκομείο λειτουργούσε με ένα διοικητικό συμβούλιο εκλεγμένο από το συνέλευση των μετόχων, το οποίο εξασφάλιζε έσοδα από πωλήσεις και ενοικιάσεις ακινήτων τα οποία άφηναν ως κληρονομιά τρόφιμοι του Ιδρύματος. Έχει στη κατοχή του πάνω από 800 κτίρια, αρκετά μάλιστα φιλέτα στο κέντρο της πόλης.
Η κρίση του 2008, με την κατάρρευση των τιμών των ακινήτων και μια διαχείριση σκανδαλώδης υπό τον Αρχιμανδρίτη Προκόπιο Μπούμπα το οδήγησε τότε σε κατάρρευση. Aποτέλεσμα αντί να φιλοξενεί τουλάχιστον 700 ανθρώπους σε 12 κτίρια-ξενώνες που διέθετε, συρρικνώθηκε σχεδόν στους 100 ανθρώπους σε 3 κτίρια, ενώ στις γειτονιές της Αθήνας γέμιζαν πάρκα και στενά με ηλικιωμένους άστεγους. Ταυτόχρονα, το προσωπικό μειώθηκε με απολύσεις και εξαναγκασμό σε αποχώρηση αφού παρέμενε απλήρωτο για πολλούς μήνες.
Η μάχη των εργαζόμενων την περίοδο 2010-2013 για την υπεράσπιση του Γηροκομείου ενάντια στη συρρίκνωση, τις απολύσεις και την απλήρωτη εργασία, ενάντια στην αρπαγή των πόρων από την διοίκηση Μπούμπα ανάγκασαν το κράτος να πάρει μέτρα. Η επίθεση στο σωματείο που στέκονταν εμπόδιο στα διαλυτικά σχέδια και τις αρπαχτές εκατομμυρίων του αρχιμανδρίτη Μπούμπα ήταν προκλητικές. Ο ίδιος πριν καταλήξει σε πολύχρονη φυλάκιση είχε μηνύσει δημοτικούς συμβούλους το 2012 όταν απαιτούσαν να πάρει την εποπτεία ο Δήμος της Αθήνας για να υπάρξει έλεγχος στον κατήφορο και να σταματήσει η συρρίκνωση.
Εποπτεία
Υπάρχει μια δίκη που αναβλήθηκε δεκάδες φορές σε βάρος των τότε δημοτικών συμβούλων Ελένης Πορτάλιου, Σταυρούλας Αγγελίδου, Νίκου Σοφιανού και Πέτρου Κωνσταντίνου διότι κατήγγειλαν τον Μπούμπα όταν απαιτούσε να μην προχωρήσει ο Δήμος Αθήνας στην ανάληψη της εποπτείας, κάτι που δίσταζε να κάνει για πάνω από ένα χρόνο και αναγκάστηκε κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων. Η δημοτική κίνηση Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας ήταν στο κέντρο της μάχης με την στήριξη των αιτημάτων των εργαζόμενων αλλά και βάζοντας το ζήτημα να περάσει στο κράτος το Ίδρυμα.
Η απόφαση της κυβέρνησης να αφαιρέσει την εποπτεία από την δημοτική αρχή Δούκα δεν είναι απλά μια εκδίκηση για την ήττα του Μπακογιάνη αλλά και το διάπλατο άνοιγμα της πόρτας για το ξεπούλημα σε ημέτερους της περιουσίας, κάτι που εμπόδιζε ο έλεγχος της δημοτικής αρχής στις πράξεις της διοίκησης του Γηροκομείου. Δίνει τη δυνατότητα άμεσα να προχωρήσει η πώληση δύο κτιρίων-φιλέτων αλλά και να εμποδιστεί η απόδοση 8 εκατομμυρίων απλήρωτων μισθών στους εργαζόμενους. Είναι ενταγμένη στην πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και περικοπών που προωθεί ο Αδωνις Γεωργιάδης.
Η διέξοδος είναι στη κατεύθυνση που παλεύει εδώ και χρόνια το κίνημα, το πέρασμα του Γηροκομείου στο κράτος, η λειτουργία όλων των πτερύγων και οι μαζικές προλήψεις για να μπορέσει να φιλοξενήσει όλους τους παππούδες και τις γιαγιάδες που το έχουν ανάγκη. Η ΠΟΕΔΗΝ είναι ώρα να στηρίξει αυτό το αίτημα καθώς βαδίζουμε προς την απεργία στις 6 Νοέμβρη και οι συμπαραστάτες του αγώνα για διάσωση του Γηροκομείου να βρεθούν στην συγκέντρωση στην Πλ.Μαβίλη στις 8.30πμ.
Πέτρος Κωνσταντίνου