Με νέα ρατσιστικά εγκλήματα βάφει τα χέρια της η κυβέρνηση της ΝΔ στο Αιγαίο. Σχεδόν καθημερινά ήταν μέσα στον Οκτώβρη τα περιστατικά με νεκρούς προσφύγες και μετανάστες, ανάμεσά τους πολλές γυναίκες, βρέφη και παιδιά, που προσπαθούσαν να φτάσουν στα νησιά -τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο, τη Ρόδο, την Κω.
Η μακάβρια λίστα, έτσι όπως την καταγράφουν το Aegean Boat Report και άλλες οργανώσεις, δείχνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το γνωστό μοτίβο των δολοφονικών καταδιώξεων και επαναπροωθήσεων από το ελληνικό Λιμενικό. Όσοι γλυτώνουν τον πνιγμό και καταφέρνουν να πατήσουν το πόδι τους στη στεριά ή περισυλλέγονται κάπου πίσω στις τουρκικές ακτές, περιγράφουν σκηνές τρόμου με απειλές όπλων, ξυλοδαρμούς, θαλάσσια κυνηγητά, εμβολισμούς σκαφών, εγκατάλειψη σε σχεδίες στη μέση του πελάγους.
Η συχνότητα των καταγγελιών δεν αφήνει αμφιβολία ότι ο Κικίλιας και όλη η συμμορία του στο Λιμενικό Σώμα συνεχίζουν την ίδια εγκληματική πολιτική που δολοφόνησε τους 600 πρόσφυγες στην Πύλο. Η ατιμωρησία των ενόχων και η συγκάλυψη που επιχειρείται από την πρώτη μέρα, αφήνει όλα τα περιθώρια για νέες Πύλους, για συνέχεια των πρακτικών αποτροπής της Ευρώπης Φρούριο που έχουν μετατρέψει τη Μεσόγειο και το Αιγαίο σε υγρό τάφο.
Και ύστερα, για όσους διασώζονται, έρχεται ο Πλεύρης. Να μιλά για «εισβολείς» που δεν έχουν καμιά σχέση με πρόσφυγες, να τους απειλεί με φυλακές, πρόστιμα και απελάσεις. Να καταργεί το δικαίωμά τους στην υποβολή αιτήματος ασύλου, να βάζει στο στόχαστρο ή και να παρακρατά τα πενιχρά οικονομικά βοήθηματα που δικαιούνται. Να τους κλείνει σε στρατόπεδα φυλακές στις πιο εξευτελιστικές συνθήκες ή να ψευδολογεί χρυσαυγίτικα στις πλάτες τους ότι απολαμβάνουν επιδοτούμενη στέγαση σε βάρος των κατοίκων της Αθήνας.
Όσο και να χύνει το ρατσιστικό του δηλητήριο, όμως, κανένα από τα προκλητικά μέτρα που πήρε τους τελευταίους μήνες δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί. Η τρίμηνη αναστολή υποβολής αιτήματος ασύλου για όσους πρόσφυγες έρχονταν από τη Βόρεια Αφρική έφαγε απανωτά χαστούκια από τις προσφυγές οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υποστήριξης προσφύγων στα δικαστήρια. Και έσπασε στην πράξη, πρώτα για πρόσφυγες με καταγωγή από το Σουδάν και την Ερυθραία και ύστερα και για άλλους, πχ ευάλωτους.
Ομοίως οι μαζικές απελάσεις που υποτίθεται επιφύλασσε ο Πλεύρης για όλο αυτό το κομμάτι προσφύγων έμειναν στα λόγια. Αντίθετα, με τη λήξη πλέον της τρίμηνης αναστολής έχουν πια τη δυνατότητα όλοι τους να καταγραφούν και να καταθέσουν αίτημα ασύλου.
Το ότι η συντριπτική πλειοψηφία δικαιούται προστασία το επιβεβαιώνουν τα στοιχεία του ίδιου του Υπουργείου Μετανάστευσης. Σύμφωνα με τα στατιστικά που δημοσίευσε η οργάνωση RSA-Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο για το πρώτο εξάμηνο του 2025: «Πάνω από τα 2/3 των αιτήσεων ασύλου που εξετάστηκαν στην ουσία τους από την Υπηρεσία Ασύλου έγιναν δεκτές, με το γενικό ποσοστό αναγνώρισης σε α’ βαθμό να κυμαίνεται στο 71,6%, από 79% το 2024... Προκύπτει, λοιπόν, και φέτος από τα επίσημα στοιχεία των αρχών ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που ζητούν άσυλο στη χώρα έχουν την ιδιότητα του πρόσφυγα και δικαιούται προστασία στην Ελλάδα».
Η ίδια οργάνωση αποκαλύπτει και το τι πραγματικά συνέβαινε το ίδιο διάστημα με το οικονομικό βοήθημα: «Στην πραγματικότητα όμως, κανένα από τα άτομα που διαμένουν στα καμπς δεν λαμβάνει οικονομικό βοήθημα, καθώς έχει ολοκληρωθεί το πρόγραμμα υλοποίησής του και μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί, ούτε αναμένεται σύντομα, νέα πρόσκληση του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου για τη συνέχισή του. Η τελευταία δόση του βοηθήματος που καταβλήθηκε σε αιτούσες/ούντες άσυλο αφορά τον μήνα Μάρτιο του 2025. Ως αποτέλεσμα, οι περισσότερες/οι αιτούσες/ντες άσυλο στα καμπς εξακολουθούν να αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και απολύτως απαραίτητες βιοτικές ανάγκες τους».
Στέγαση
Όσο για την επιδοτούμενη στέγαση, μετά την κατάργηση του προγράμματος ESTIA πριν τέσσερα χρόνια, αφορά πια έναν απειροελάχιστο αριθμό προσφύγων. Όπως έγραψε ο Δημήτρης Αγγελίδης στην Εφημερίδα των Συντακτών (23/10), τα επιδοτούμενα μισθωτήρια διαμερισμάτων μέσω του ενταξιακού προγράμματος Helios+ σε ολόκληρη την Περιφέρεια Αττικής είναι σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης που τρέχει το πρόγραμμα μόλις 166:
«Αυτό σημαίνει πως για το κέντρο της Αθήνας τα επιδοτούμενα μισθώματα για αναγνωρισμένους πρόσφυγες δεν ξεπερνούν τις λίγες δεκάδες. Κι αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνος Πλεύρης, δημιουργεί σκόπιμα ψευδείς εντυπώσεις με τη ρατσιστικής λογικής δήλωσή του ότι με την κατάργηση της επιδότησης ενοικίων για τους πρόσφυγες “θα απελευθερωθούν σπίτια που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο κέντρο της Αθήνας” και “θα ξαναγίνουν διαθέσιμα για τους κατοίκους της Αθήνας”. Οσο κι αν προσπαθεί να συνδέσει ο κ. Πλεύρης με τους πρόσφυγες τη στεγαστική κρίση που άφησε να εξελιχθεί η κυβέρνησή του, το παραμύθι δεν έχει δράκο. Τα διαμερίσματα για πρόσφυγες με επιδοτούμενο νοίκι στο κέντρο σήμερα ισοδυναμούν το πολύ με τέσσερις - πέντε πολυκατοικίες».
Αυτό που τελικά μένει είναι το καθεστώς φόβου μέσα στο οποίο θέλει η κυβέρνηση να ζουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Για να συσπειρώσει τα ακροδεξιά ακροατήρια μπας και γλυτώσει από τα εγκλήματα και τα σκάνδαλά της, προσπαθεί να εφαρμόσει το δόγμα «να τους κάνουμε το βίο αβίωτο» και στρώνει το δρόμο στους φασίστες. Γι’ αυτό και είναι τόσο επικίνδυνη.
Είναι επιτακτική ανάγκη η κλιμάκωση του αγώνα για την ανατροπή της μαζί με τις πολιτικές της. Η μάχη για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι της Πύλου, του μεγαλύτερου ρατσιστικού εγκλήματος που συμπυκνώνει όλα τα άλλα, είναι στο κέντρο. Και χρειάζεται όλες οι δυνάμεις να την πλαισιώσουν και να τη στηρίξουν.
Οι επιζώντες και οι οικογένειες των θυμάτων έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή για να μην κουκουλωθεί το έγκλημα, έχουν σταθεί απέναντι στην κυβέρνηση και το κράτος της με αξιοθαύμαστο θάρρος. Οι δικηγόροι τους έχουν δώσει μεγάλη μάχη για να αποκαλυφτεί η αλήθεια και να φτάσει η υπόθεση στο Ναυτοδικείο Πειραιά.
Αντίστοιχα το αντιρατσιστικό κίνημα και το κίνημα αλληλεγγύης έχουν σηκώσει την κόντρα με την κυβέρνηση οργανώνοντας συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, παραστάσεις, συναυλίες -με τελευταία τη συναυλία στις 18/10 στο Πασαλιμάνι, την έδρα του Ναυτοδικείου. Έτσι έγινε δυνατή η ποινική δίωξη κατά 17 μελών του Λιμενικού Σώματος, ανάμεσά τους και ανώτατα στελέχη της ηγεσίας του και η παραπομπή τους για κακουργήματα σε κύρια ανάκριση.
Τώρα είναι η στιγμή οι πάντες να απαιτήσουν να καθίσουν στο εδώλιο τόσο οι φυσικοί όσο και οι ηθικοί αυτουργοί. Τα αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα πρέπει να φέρουν το θέμα στη Βουλή, όπως κάνουν για τα Τέμπη. Τα συνδικάτα και οι φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν αποφάσεις που να συνδέουν τις μάχες τους ενάντια στην κυβέρνηση με την Πύλο και να διεκδικούν την τιμωρία των ενόχων. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι επίσης, δεν μπορούν να σιωπούν μπροστά στο μεγαλύτερο κρατικό ρατσιστικό έγκλημα και τις προσπάθειες κουκουλώματός του στα δικαστήρια, πρέπει να απαιτήσουν δικαιοσύνη. Με αυτό τον στόχο παρεμβαίνει και οργανώνει η ΚΕΕΡΦΑ και οι αγωνιστές/ριές της.