Στέλιος Μιχαηλίδης 19/11/2025, No 1698

Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν σε όλη τη χώρα τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη για τη συμπλήρωση 52 χρόνων από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου. 

Στην Αθήνα χιλιάδες γέμισαν τους δρόμους από την Πλατεία Κλαυθμώνος μέχρι την Αμερικάνικη Πρεσβεία, θυμίζοντας εμφατικά ότι πέντε δεκαετίες μετά, παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες της Δεξιάς, η Εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι εδώ. Κεντρικές αιχμές στα πανό και τα συνθήματα των διαδηλωτών ήταν ο αγώνας για Λευτεριά στην Παλαιστίνη και η μάχη ενάντια στην κυβέρνηση της φτώχειας, του ρατσισμού, των ιδιωτικοποιήσεων.

Στην κεφαλή της πορείας βάδισε ο Σύλλογος Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αγωνιστών/ριών ’67-74, ακολουθούσαν οι φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία εκπαιδευτικών, οργανώσεις της επαναστατικής Αριστεράς. 

«Ο Δρόμος του Νοέμβρη Επαναστατικός» έγραφε το πανό από το οποίο ξεκίναγε ένα μεγάλο μπλοκ με τη Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, σωματεία νοσοκομείων όπως του Έλενα Βενιζέλου, του Αγ.Σάββα, του Γεννηματάς και των ειδικευόμενων γιατρών του ΨΝΑ, το σωματείο της ΓΓΔΕ, πρωτοβουλίες εργαζομένων όπως το δίκτυο εκπαιδευτικών «Η Τάξη μας», η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης, η ΚΕΕΡΦΑ.

Γέμισε με κόσμο

Όλο το διήμερο που προηγήθηκε ο ιστορικός χώρος της εξέγερσης στην Πατησίων γέμισε με κόσμο -πολλοί από αυτούς γονείς με τα μικρά παιδιά τους- για να συμμετέχει στις εκδηλώσεις, να αφήσει ένα λουλούδι στην πύλη που έριξαν τα τανκς της Χούντας και να συζητήσει με την Αριστερά για τη συνέχεια. Χαρακτηριστική η στιγμή που οι επιζώντες του ναυαγίου της Πύλου και οι δικηγόροι τους μαζί με την ΚΕΕΡΦΑ άφησαν μερικά γαρύφαλλα στο σημείο και φώναξαν το σύνθημα: "Τέμπη Πύλος Παλαιστίνη - Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη", ξεσηκώνοντας το χειροκρότημα από τον κόσμο που βρέθηκε εκεί.

Ανάλογες είναι οι εικόνες που μας έστειλαν σύντροφοι και συντρόφισσες από τις άλλες πόλεις.

 

Θεσσαλονίκη. Φωτό: Δήμητρα Κομνιανού

 

Στη Θεσσαλονίκη «χιλιάδες διαδήλωσαν μαχητικά, 52 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα με πανό "Μια μόνο λύση - Επανάσταση" έδωσε το στίγμα: όπως και τότε, έτσι και σήμερα ο επαναστατικός δρόμος είναι η διέξοδος από ένα σύστημα σε βαθιά κρίση. Και η ΚΕΕΡΦΑ με το πανό "Νίκη στην Ιντιφάντα", έκανε τις συνδέσεις με τον παλαιστινιακό αγώνα που συνεχίζεται και ξεσηκώνει εκατομμύρια διεθνώς, σε μια διαδήλωση όπου οι παλαιστινιακές σημαίες βρίσκονταν παντού» μετέφερε ο Ευκλείδης Μακρόγλου.

Στην Πάτρα «πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι, συνδικαλιστικές παρατάξεις και οργανώσεις της Αριστεράς ξεκίνησαν από το πρώην παράρτημα του πανεπιστημίου για να ενωθούν με την συγκέντρωση που καλούσαν τα συνδικάτα, ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης. Τα συνθήματα για την Παλαιστίνη διαπερνούσαν όλα τα μπλοκ.

Οι φοιτητικοί σύλλογοι που ξεκίνησαν από το πρώην παράρτημα του πανεπιστημίου βάδισαν μέχρι το σχολείο, στο σημείο που δολοφονήθηκε ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας και κατέληξαν ξανά στο πρώην παράρτημα του πανεπιστήμιου.

"Το φτώχεια ρατσισμός πολεμοκαπηλεία - Κάτω η Νέα Δημοκρατία" έδειχνε την άμεση προοπτική των αγώνων μας» σημειώνει ο τοπικός πυρήνας του ΣΕΚ.

 

Βόλος. Φωτό: ΣΕΚ Βόλου

 

Στον Βόλο «τα πανό των φοιτητικών συλλόγων ήταν γεμάτα από συνθήματα για την Παλαιστίνη και τα κεκτημένα του Πολυτεχνείου, το ίδιο και τα μπλοκ σωματείων και άλλων φορέων. Αυτό δείχνει τον δρόμο στο οποίο πρέπει να βαδίσουμε από εδώ και πέρα και δε μπορεί να είναι άλλος από απεργίες και καταλήψεις» επισημαίνει ο Γιώργος Ζιάκας. «Η κατάληψη της Χωροταξίας συνεχίζεται μέχρι τις 18/11. Nα κλιμακώσουμε τον αγώνα μας ακόμα πιο μαχητικά μαζί με τους εργαζόμενους της Παιδείας».

 

Γιάννενα. Φωτό: ΣΕΚ Ιωαννίνων

 

«Η συγκέντρωση του Πολυτεχνείου φέτος ήταν από τις πιο μαζικές των τελευταίων χρόνων» υπογραμμίζει ο Ορέστης Παπαθανάσης από τα Γιάννενα. «Ενώθηκαν όλα τα ρυάκια της αντίστασης. Η συγκέντρωση ξεκίνησε από τη Δόμπολη και κατευθύνθηκε μέχρι το Ρολόι των Ιωαννίνων. Ακούστηκαν συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων, που δίνει λεφτά για πολεμικούς εξοπλισμούς και για σκάνδαλα όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ και, πάρα πολύ σημαντικό ήταν το γεγονός ότι όλα αυτά συνδέθηκαν με την Παλαιστίνη. Σε όλη τη διάρκεια της πορείας, ακούγονταν από τον κόσμο συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης, αλλά και ενάντια στον πόλεμο, το ρατσισμό και το φασισμό».

Μαζικό ήταν το συλλαλητήριο και στο Ηράκλειο της Κρήτης. «Οι φοιτητές στην πρώτη γραμμή μαζί με τους μαθητές έστειλαν το μήνυμα πως οι ιδέες της επαναστατικής Αριστεράς είναι επίκαιρες αλλά και αναγκαίες. Σωματεία εκπαιδευτικών, υγειονομικών, κόμματα, συλλογικότητες και οργανώσεις της Αριστεράς συμμετείχαν στην διαδήλωση με συνθήματα με αντικυβερνητικό και αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα: Ο δρόμος του Νοέμβρη επαναστατικός και λευτεριά στην Παλαιστίνη» μεταφέρει το μήνυμα που μας έστειλε η Μαντώ Καλαντζάκη.

 

Χανιά. Φωτό: Μανώλης Φιωτάκης

 

Στα Χανιά το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα συμμετείχε στη φετινή πορεία του Πολυτεχνείου με πανό που ανέγραφε: «Ο δρόμος του Νοέμβρη επαναστατικός – Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Στην κεφαλή του μπλοκ βρέθηκαν ο Ενιαίος Φοιτητικός Σύλλογος του Πολυτεχνείου Κρήτης, ο Φοιτητικός Σύλλογος ΜΗΧΟΠ και Εστιών ΠΚ, μαζί με τα σωματεία της εκπαίδευσης (ΕΛΜΕ, ΣΕΠΕ), πολιτικά κόμματα της Αριστεράς και συλλογικότητες.

 

Μετά από μία δεκαπενταετία με αντεργατικά μέτρα φτάσαμε σε σημείο να μην μπορούμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς, να μην μπορούμε να βγάλουμε το μήνα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα που νομίζω σχετίζεται άμεσα με τις κινητοποιήσεις του Πολυτεχνείου γιατί και τότε το ζήτημα ήταν Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία. Αυτό ζητάμε και σήμερα. Να μπορούμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας και αν είναι δυνατόν αύριο, μεθαύριο, να παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν κόσμο λίγο καλύτερο από ό,τι είναι σήμερα. 

 

Είμαστε εδώ γιατί δεν πρέπει να αφήσουμε να περάσουν όλες οι αδικίες που συμβαίνουν. Ο λαός πρέπει να παλέψει για να μην περάσει αυτό που θέλει η κυβέρνηση. Αυτό που συνέβη τότε στη Χούντα θα μπορούσε να συμβεί και σε εμάς τώρα. Και παλεύουμε και για την Παλαιστίνη. Θέλουμε τα παιδιά της Παλαιστίνης να μπορούν να ζήσουν ευτυχισμένα. Να μην είναι σε διαλυμένα σπίτια.

 

Είμαι από τη Γάζα. Είμαι 15 χρονών. Διαδηλώνω για την Παλαιστίνη. Το Ισραήλ με τις βόμβες του κατέστρεψε την πατρίδα μου. Όλα τα σπίτια είναι κατεστραμμένα και στα χαλάσματα είναι ακόμα χιλιάδες κόσμος θαμμένος. Λευτεριά στην Παλαιστίνη. 

 

Σήμερα διαδηλώνουμε για την Παλαιστίνη, για τα εργασιακά μας δικαιώματα, για το κλίμα και για μια κοινωνία όπου δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Θα συνεχίσουμε. Την άλλη εβδομάδα οργανώνουμε εκδήλωση στη σχολή μας γιατί θέλουμε να συνδέσουμε το αντιπολεμικό κίνημα του Βιετνάμ με το σημερινό αντιπολεμικό κίνημα για τη Γάζα. Ταυτόχρονα έχουμε να αντιμετωπίσουμε την επίθεση της κυβέρνησης που θέλει να προχωρήσει σε μαζικές διαγραφές φοιτητών/ριών και γι’ αυτό χρειάζεται ένα μεγάλο κίνημα καταλήψεων που θα τις μπλοκάρει.