Η Αριστερά
Εκδήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ 15/11

15/11, Εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Πολυτεχνείο. Φωτό: Σοφία Γαρμπή

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο πλαίσιο του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου με τίτλο: «Στην εποχή των πολέμων και των εξεγέρσεων παλεύουμε για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου με ανατρεπτικούς αγώνες και μέτωπο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς».

Την εκδήλωση συντόνισε η Ελένη Βαφειάδου, δημοτική σύμβουλος Περιστερίου η οποία τόνισε ότι «αυτή την εποχή μπαίνουν νέα καθήκοντα μπροστά μας η κατάσταση δεν είναι business as usual». Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Πάνος Γκαργκάνας από την εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη.

«Ο γιορτασμός του Πολυτεχνείου ποτέ δεν ήταν επετειακός, ήταν αφετηρία για αγώνες. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο φέτος λόγω της συγκυρίας. Είμαστε στο σημείο όπου το αφήγημα για το πανίσχυρο 41τακατό καταρρέει. Συμβολικά το μήνυμα το στείλανε οι αγρότες από την Αλεξανδρούπολη όταν περικυκλώσανε το αεροδρόμιο και αναγκάσανε τον Μητσοτάκη να φύγει από την πίσω πόρτα. Αυτό δείχνει συσχετισμούς. 

Ποτέ δεν καταφέρανε να μπαζώσουνε τα Τέμπη στη συνείδηση του κόσμου. Στη δεύτερη επέτειο του εγκλήματος, στις 28 Φλεβάρη είδαμε τη μεγαλύτερη γενική απεργία. Είδαμε την κλιμάκωση που γνώρισε το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Φέτος κορυφώθηκε, σε συνδυασμό με το παγκόσμιο κίνημα που έχει πάρει διαστάσεις της εποχής που ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός βομβάρδιζε το Βιετνάμ. Θυμίζει εκείνο το κίνημα, όχι μόνο με τις διαδηλώσεις αλλά και με τις απεργίες, με το παράδειγμα της Ιταλίας που έφτασε να κάνει τη μεγαλύτερη γενική απεργία των τελευταίων χρόνων στο πλευρό της Παλαιστίνης. 

Εδώ εντάσσεται το μήνυμα της Ν. Υόρκης. Το θέμα δεν είναι τι είναι ο Μαμντάνι. Το θέμα είναι τι είναι όλος αυτός ο κόσμος που γύρισε μαζικά στις κάλπες για να δώσει τη νίκη σε έναν υποψήφιο του 1%, γιατί αυτός θυμήθηκε τα αιτήματα τα οποία ανέδειξε ο κόσμος με τους αγώνες του. 

Έχουμε μπει σε μια τέτοια φάση. Κι αυτή η διαπίστωση αφορά τον δικό μας χώρο. Την επαναστατική, αντικαπιταλιστική Αριστερά. Γιατί δείτε πως αντιδρούν οι παραδοσιακές ηγεσίες της κοινοβουλευτικής Αριστεράς. Μας λέγανε ότι οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί και πρέπει να προσαρμοστούμε, ότι δεν μπορούμε να έχουμε τα ριζοσπαστικά αιτήματα δέκα χρόνων πριν. 

Γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει παράρτημα της ΝΔ, γι’ αυτό η διαλυτική κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι ηγεσίες βαδίζανε προς τα δεξιά και καταγγέλλανε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι είναι «οπορτουνιστική» γιατί επιμένει στα αιτήματα που ανέδειξε ο κόσμος τα προηγούμενα χρόνια και τώρα τα φέρνει ξανά στην πρώτη γραμμή. Και σε αυτές τις ηγεσίες συμπεριλαμβάνεται και του ΚΚΕ.

Εμείς έχουμε αυτό το πρόγραμμα και το επικαιροποιούμε. Έχει τεράστια σημασία ότι γυρίζει στο «πεζοδρόμιο» ένας κόσμος που έχει όλα τα οικονομικά αιτήματα ενάντια στα μνημόνια που συνεχίζονται, γιατί αυτό είναι το 13ωρο, τα πλεονάσματα που δίνουν 10 δις για τόκους. Για να επιστρέψουμε στη Ν. Υόρκη: ο Μαμντάνι μίλησε για αυτά που εδώ θεωρούνται εκτός προγράμματος. Αντιμετωπίζουμε μια κοινοβουλευτική Αριστερά που λέει ότι θα βρούμε λεφτά γιατί θα κάνουνε δωρεές οι ευκατάστατοι πατριώτες (Τσίπρας). 

Το μήνυμα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ότι πρέπει να κινηθούμε στην αντίθετη κατεύθυνση. Όχι στον ψεύτικο ρεαλισμό και τους «αρνητικούς συσχετισμούς» αλλά σε ανταπόκριση με τη ριζοσπαστικοποίηση που ξεδιπλώνεται. Κι αυτό έχει σημασία. Όχι μόνο γιατί είναι η βάση στην οποία φτιάχτηκε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλλά και γιατί μπαίνουμε σε μια περίοδο αντίστοιχη με εκείνη που φτιάξαμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Υπάρχουν αντιρρήσεις: η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει οργανώσεις που διαφωνούν μεταξύ τους. Μα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μέτωπο κι είναι θεμιτό να υπάρχουν διαφωνίες και να συζητιούνται. Και να δίνεται η δυνατότητα στον κόσμο να μπει σ’ αυτήν τη συζήτηση. Αυτό είναι το μήνυμα αυτής της στιγμής. Να ανοίξουμε τις πόρτες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως κάναμε όταν την ιδρύσαμε ώστε αυτή η νέα ριζοσπαστικοποίηση να έχει τη δυνατότητα να μπει σε αυτόν τον διάλογο. Να έρθει μαζί μας, και να συζητήσουμε και να δράσουμε μαζί. 

Πρωτοβουλιακά

Όποτε κινηθήκαμε ενωτικά και πρωτοβουλιακά καλώντας τον κόσμο να ενωθεί στα αιτήματα αιχμής βρήκαμε ανταπόκριση. Δικιά μας ήταν η εκστρατεία που οδήγησε τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή. Βγήκε η απόφαση παραπομπής του αρχηγού του Λιμενικού για το έγκλημα της Πύλου. Δικιά μας καμπάνια. Αντίστοιχα στα νοσοκομεία, οι σύντροφοι μας δώσανε μάχες ώστε ο Γεωργιάδης κάθε φορά που τον κράζει ο κόσμος να πει ότι φταίει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Πρέπει να ανοιχτούμε στον κόσμο και να τον καλέσουμε να ανταποκριθούμε μαζί στη νέα φάση της ριζοσπαστικοποίησης των «από κάτω» και της κρίσης των «από πάνω». Οι δυνατότητες είναι μεγάλες». 

Η Βάλια Δημητρακοπούλου, συνδικαλίστρια στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, επεσήμανε ότι «όποιος θεωρεί φαντασιόπληκτο να μιλάμε για επαναστατική στρατηγική στο κίνημα, τότε θα πρέπει να απαντήσει που έχει ξαναδεί σε μια χώρα να γίνεται η μεγαλύτερη ίσως απεργία που έχει καταγραφεί, για ένα έγκλημα που έγινε δυο χρόνια πριν». 

Ο Γιάννης Ελαφρός από την εφημερίδα ΠΡΙΝ, υπογράμμισε ότι: «Τα συνθήματα και το μήνυμα του Νοέμβρη αποκτούνε μια τεράστια, εκρηκτική επικαιρότητα. Ζούμε σε εποχή πολέμων και εξεγέρσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ιστορικά οι μεγάλες πολεμικές εποχές στην ιστορία του καπιταλισμού έχουν συνδεθεί και με επαναστατικές εποχές, επαναστατικά ρεύματα. Τόσο σαν επαναστατική ‘απειλή’ που σταματάει τους πολέμους είτε σαν απότοκο των πολέμων. Μπαίνουμε σε μια τέτοια εποχή. Μια πανεπιστημιακή μελέτη που κατέγραψε τα εξεγερσιακά γεγονότα από το 2010-2020 καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι ανάλογα της δεκαετίας του ’60.

Το ζήτημα είναι αν θα διαμορφωθεί μια Αριστερά που θα απαντήσει σε αυτές τις προκλήσεις κι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει να παίξει σημαντικό ρόλο. Τρία σημεία θέλουμε να βάλουμε. Μια Αριστερά που θα επαναφέρει και θα μιλήσει καθαρά για τον στρατηγικό της στόχο.  Να μιλήσει για την ανατροπή του καπιταλισμού, την επανάσταση, τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό της εποχής μας όχι με όρους φορμόλης. Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. 

Δεν αρκούν οι διακηρύξεις. Ξεκινάμε από τις ανάγκες του κόσμου και διαμορφώνουμε το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης. Και διαμορφώνουμε από τώρα τις δομές ενός εργατικού πολιτισμού και μιας εργατικής πολιτικής». 

Ακολούθησε πλούσια συζήτηση. Μεταξύ αυτών που πήραν τον λόγο ήταν ο Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος, η Αργυρή Ερωτοκρίτου, μέλος ΓΣ ΟΕΝΓΕ, ο Γιώργος Παπαδημητρίου, φοιτητής στο Βιολογικό, η Αντωνία Βαφειάδου, από την ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Πολίνα Τόλη, εκπαιδευτικός πρόεδρος ΣΕΠΕ «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», ο Γιώργος Ράγκος, από την ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο Μιχάλης Ρίζος, μέλος ΔΣ της ΕΙΝΑΠ.