Ένα θέμα για το οποίο θα σας μιλήσω και το οποίο δεν ακούγεται καθόλου είναι για τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) (όντας και ο ίδιος ΑΜΕΑ) και την μεγάλη ταλαιπωρία που περνάμε μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας το ποσοστό αναπηρίας.
Χρειάζεται αρκετό τρέξιμο στους γιατρούς που σε παρακολουθούν για να συμπληρωθεί ο φάκελος ασθενούς και αρκετή ταλαιπωρία να τον καταθέσεις.
Όταν επιτέλους περνάς το πρώτο στάδιο, και μετά από αναμονή σε ενημερώνουν για την ημερομηνία που θα περάσεις επιτροπή.
Την ημέρα εκείνη ξεκινάς από το πρωί έχοντας μαζί σου όλο τον ιατρικό φάκελο με όλες τις εξετάσεις σου, την θεραπεία που παίρνεις πας σε ένα χώρο με πάρα πολλούς ανθρώπους, ο καθένας με το πρόβλημά του, με πολλές επιτροπές.
Όταν βρίσκεις την επιτροπή που πρέπει να σε εξετάσει, πρέπει να περιμένεις μέχρι να έρθει η σειρά σου και όταν έρχεται η ώρα και μπαίνεις στην επιτροπή αρχίζει η ειρωνεία, η αμφισβήτηση, η τρομοκρατία, δεν υπάρχει κανένας σεβασμός. Βγαίνεις από το γραφείο της επιτροπής κουρασμένος, απογοητευμένος και με ανασφάλεια (Κατέθεσα όλα τα χαρτία που πρέπει, όλες τις εξετάσεις, θα πάρω το ποσοστό που δικαιούμαι; κτλ).
Ένα δεύτερο θέμα είναι τα λίγα χρήματα (340 ευρώ χωρίς ασφάλιση) που δίνει η πρόνοια ΟΠΕΚΑ στους ΑΜΕΑ που δεν μπορούν να δουλέψουν και βγαίνουν σε αναπηρική σύνταξη. Να καλύψεις τι ακριβώς με 340 ευρώ: ενοίκιο, ρεύμα, τηλέφωνο, νερό, τρόφιμα, ρούχα; Και αν αυτός ο άνθρωπος έχει οικογένεια;
Σε περίπτωση που ένας άνθρωπος με ποσοστό αναπηρίας έχει δουλειά τα προνόμια του είναι τα εξής: Δικαιούται μόνο 6 μέρες άδεια παραπάνω από την κανονική του, αν δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα ενώ στον δημόσιο τομέα δικαιούται 25 μέρες παραπάνω και μία ώρα λιγότερη στο οχτάωρο. Τεράστιο λάθος αυτός ο διαχωρισμός που γίνεται ανάμεσα στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Άλλο προνόμιο των ανθρώπων με ποσοστό αναπηρίας είναι η επίσκεψη δωρεάν σε όλα τα μουσεία και σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας μας.
Τώρα τελευταία ψήφισαν να παίρνεις σύνταξη και να δουλεύεις και καμάρωναν πολύ για αυτό τους το ψήφισμα. Η ουσία είναι, μετά από ψάξιμο και ερωτήσεις που έκανα ο ίδιος, έμαθα ότι ναι μεν μπορείς να πας για δουλειά αλλά από αυτά που θα βγάλεις θα στα πάρουν στο τέλος μέσω της εφορίας όποτε μία η άλλη έρχεται, δεν αξίζει καθόλου.
Κλείνοντας ήθελα να σας πω μία προσωπική εμπειρία που είχα πηγαίνοντας στο ΙΚΑ για να μάθω τι δικαιούμαι όταν είχα πάρει στα χέρια μου το ποσοστό αναπηρίας από την επιτροπή ΚΕΠΑ.
Ξεκινάω λοιπόν από το ΙΚΑ στα Κάτω Πατήσια που ανήκω, πάω στον Διευθυντή του λέω τα στοιχεία μου και του δείχνω την απάντηση της επιτροπής με το ποσοστό αναπηρίας και τον ρωτώ τί δικαιούμαι. Παίρνει το χαρτί στα χέρια του, το κοιτάει και μετά μία κοίταγε ψηλά και μία το χαρτί, ξυνόταν και μου λέει: «ψάξε στο ίντερνετ μόνος σου να τα βρεις ή θα πας στο ΙΚΑ στο Μεταξουργείο».
Την επόμενη μέρα λοιπόν πάω στο ΙΚΑ στο Μεταξουργείο και ξεκινώ από το ισόγειο στις πληροφορίες και αφού λέω τα στοιχεία μου και τι ακριβώς θέλω με στέλνει στο τρία γραφείο στον πρώτο όροφο. Όταν φτάνω στο τρία γραφείο στον 1ο όροφο, περίμενα και λίγο γιατί είχε αναμονή, όταν ήρθε η σειρά μου λέω στην υπάλληλο τα στοιχεία μου και τι ακριβώς θέλω και μετά από κάποια λεπτά σκέψης μου είπε ότι καλύτερα να πάτε στον 2ο όροφο στο 7 γραφείο γιατί ο υπάλληλος είναι καλύτερα ενημερωμένος.
Πήγα λοιπόν στον 2ο όροφο λέω τα σχετικά στον υπάλληλο και αυτός μου απαντά κάπως απότομα όχι σε εμένα κύριε να πάτε στον τρίτο. Και κάπως έτσι έφτασα στον 5ο όροφο και ξανά στο 1ο όροφο εξοργισμένος και χωρίς απαντήσεις. Όπως καταλάβατε είμαστε στο έλεος και ψάχνουμε μόνοι μας.
Τέλος στην εταιρεία Τσαμούρη μετά από τόσα χρόνια που δουλεύω αποφασίσαμε να ιδρύσουμε σωματείο τον τελευταίο χρόνο. Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν έχουμε μπει δυναμικά με απεργίες, με δικό μας πανό στις πορείες, έχουμε μεγάλη συζήτηση για τη συλλογική σύμβαση εργασίας, αγωνιζόμαστε για το καλό των συναδέρφων και τα συμφέροντα μας και στο τέλος ο Λαός δικαιώνεται.
Κωνσταντίνος Λιζάρδος