“Στην πορεία των πραγμάτων αρκετές συλλογικότητες και κόμματα και πολιτικές οργανώσεις, βρέθηκαν στο πλευρό μας. Μας στήριξαν ειδικά τον πρώτο καιρό, όπου ήμασταν και λίγο ανοργάνωτοι και χαμένοι, γιατί δεν είχαμε προηγούμενη δράση και οργάνωση, να οργανώσουμε τον αγώνα μας καταφέρνοντας να κάνουμε μάλιστα στην περιοχή του Περιστερίου, δύο πετυχημένες πορείες και να μαθευτεί το πρόβλημα” τόνισε. Κάλεσε όλους να στηρίξουν τον αγώνα τους με ψηφίσματα συμπαράστασης, υλική ενίσχυση, άνοιγμα της αλληλεγγύης σε κάθε εργασιακό χώρο.
O Tάκης Ζώτος, δικηγόρος, ξεκίνησε την τοποθέτησή του λέγοντας ότι πλέον η εποχή των 24ωρων απεργιών έχει περάσει ανεπιστρεπτί, όπως και η φιλολογία για τις αντιδράσεις του κόσμου που είναι τάχα “αναντίστοιχες με τις ανάγκες της περιόδου”, δίνοντας σαν παράδειγμα και τις πρόσφατες εξελίξεις στον χώρο των δικηγόρων, όπου αποφασίστηκε σε μαζική συνέλευση 1500 ανθρώπων αποχή διαρκείας μέχρι το τέλος Φλεβάρη: “Οταν τέτοια στρώματα έχουν φτάσει να παίρνουν τέτοιες αποφάσεις, αυτό δείχνει πόσο βαθιά έχει προχωρήσει το μικρόβιο. Με αυτήν την αυτοπεποίθηση να πάμε σε κάθε χώρο, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με πρόταση για απεργίες και καταλήψεις διαρκείας” τόνισε.
“Ηταν εργατόκοσμος που κατέβηκε και έδωσε το στίγμα σε αυτήν την κινητοποίηση. Ο κόσμος ήρθε προετοιμασμένος για δύσκολα πράγματα και δεν έκανε πίσω” τόνισε μιλώντας για τα γεγονότα της Κυριακής 12/2, ο Παναγιώτης Σηφογιωργάκης από την ΟΚΔΕ Σπάρτακος. “Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν ορατή δύναμη, μέσα στην πλατεία, μέσα στον κόσμο όλες τις μέρες, από το σταθμό που έμπαινε για να πάει στη διαδήλωση μέχρι το σταθμό που έβγαινε. Είναι ένα κεκτημένο, πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα, αν το είχαμε κάνει τον Ιούνιο ή στις απεργίες του Οκτώβρη” τόνισε.
“Εμείς στην Κομμουνιστική Ανανέωση δεν βλέπουμε μόνο την ιστορική ευκαιρία της αριστεράς, βλέπουμε κυρίως την ιστορική ευθύνη της αριστεράς” τόνισε, ξεκινώντας, ο Αλέκος Βερναρδάκης. “Και αυτό γιατί παρακολουθώντας την εφαρμογή των μέτρων στη χώρα μας και κοιτώντας τις εξελίξεις παγκόσμια διαπιστώνουμε ότι στη χώρα μας σωρεύονται εσωτερικές και διεθνείς ταξικές, οικονομικές και πολιτικές αντιθέσεις που συνιστούν ένα αδύναμο κρίκο του συστήματος, απ' όπου μπορούν να αρχίσουν αλυσιδωτές καταρρεύσεις. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα της χώρας μας και αυτό απασχολεί τις κορυφές του καπιταλιστικού κόσμου. Μέσα στις αντιθέσεις που υπολογίζει το κεφάλαιο είναι η πολύ ισχυρή αντίσταση στα μέτρα, στην οποία έχει συμβάλει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά κυρίως το απόθεμα δύναμης που έχει ο λαός”.
“Είναι η πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια που η αριστερά βρίσκεται τόσο κοντά με το εργατικό κίνημα – και αυτό φαίνεται και στα νοσοκομεία που έχει γίνει ανατροπή, έχει γίνει ανταρσία”, τόνισε ξεκινώντας ο Χρίστος Αργύρης, ειδικευόμενος γιατρός στο Αγλαΐα Κυριακού, που μετέφερε την εικόνα της μάχης στην Υγεία από το νοσοκομείο στο Κιλκίς μέχρι τα νοσοκομεία που αποφασίζουν σε συνελεύσεις κινητοποιήσεις διαρκείας, την κατάληψη του υπουργείου Υγείας από τους εργαζόμενους σε αυτό και τους εργαζόμενους στην ψυχική Υγεία.
Αιχμή του δόρατος
“Πρέπει σε κάθε νοσοκομείο από Δευτέρα να έχουμε επιτροπές αγώνα, να κάνουν γενικές συνελεύσεις, να βάζουν αγωνιστικές προτάσεις διαρκείας μαζί με τον κόσμο της αριστεράς και τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που το εγκαταλείπει. Η δύναμή μας στα συνδικάτα μεγαλώνει και τα νοσοκομεία αποτελούν αιχμή του δόρατος της εργατικής αντίστασης. Αν μπορούν να κλείνουν τα νοσοκομεία που είναι ευαίσθητος χώρος με απεργία και κατάληψη, το ίδιο μπορεί να γίνει παντού”.
“Πλάι στην αφαίρεση κατακτήσεων στην πλάτη του εργατικού κινήματος επιχειρείται μέσω των μνημονίων να στοχοποιηθεί η νεολαία σαν ο πιο αδύναμος κρίκος της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης” τόνισε ο Ηλίας Κεφαλάς. “Χτυπάει καμπανάκι το σύμφωνο πρώτης απασχόλησης, η μετανάστευση στους νέους ανθρώπους, η επιχείρηση διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Ομως, η ίδια η πραγματικότητα, επιβεβαιώνει ότι οι αντίπαλοί μας θα χρειαστεί να ματώσουν, όπως ματώνουν στα πανεπιστήμια για να περάσουν τα δοτά συμβούλια διοίκησης, για να μπορέσουν να ξεγράψουν μια ολόκληρη γενιά από την ιστορία”.
“Είμαστε χαρούμενοι και εμπνευσμένοι από τα μεγαλειώδη γεγονότα της Κυριακής και όσων προηγήθηκαν, κυρίως όμως από όσα οσμιζόμαστε έρχονται, όχι μόνο τις επόμενες διαβολοεβδομάδες, όπως λέει ο Καψής, αλλά τους επόμενους διαβολομήνες αυτής της παρατεταμένης ταξικής σύγκρουσης που όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορεί να λήξει με ισοπαλία. Ή θα τους νικήσουμε ή θα μας νικήσουν” ξεκίνησε την ομιλία του ο Μιχάλης Ρίζος, νοσοκομειακός γιατρός στο Αττικό.
“Κατέβηκε μαζικά ένας κόσμος με πολύ λιγότερες αυταπάτες, κοινοβουλευτικής καταψήφισης του νέου μνημονίου, πολύ λιγότερες και από τον Οκτώβρη και τον Ιούνη, δείχνοντας πως ωριμάζει σε έναν κόσμο ο εξωκοινοβουλευτικός δρόμος πάλης εξεγερσιακής και επαναστατικής στην πορεία, που ακόμα και σήμερα η κυρίαρχη Αριστερά δεν μπορεί να καταλάβει έχοντας στην προμετωπίδα της την ανατροπή στους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς. Ο κόσμος κατέβηκε πολύ πιο πολιτικοποιημένα. Η προκήρυξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κυριολεκτικά ρουφιόταν από τον κόσμο”.