Απεργιακή κλιμάκωση - ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ
Οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις ενάντια στις νέες απολύσεις που εξήγγειλε η κυβέρνηση συνεχίστηκαν μέσα στον Αύγουστο με στάση εργασίας και 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 1 και 2/8 αντίστοιχα. Συνεχίζοντας, οι Ομοσπονδίες στα ασφαλιστικά ταμεία και τον ΟΑΕΔ προχώρησαν σε 48ωρη απεργία 5-6 Αυγούστου, ενώ η ΠΟΣΕ ΙΚΑ έχει πάρει απόφαση για 24ωρη απεργία το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου με επαναλαμβανόμενες 48ωρες από την επόμενη ημέρα.
Ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Μητσοτάκης περίμεναν ότι θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με μια τέτοια απεργιακή έκρηξη. Η απόφαση των Ομοσπονδιών στο υπουργείο Εργασίας και στα ασφαλιστικά ταμεία για 48ωρη απεργία 1-2/8, η κατάληψη στον ΟΑΕΔ, η στάση εργασίας και η συγκέντρωση στο υπ. Πολιτισμού, οι μαζικές γενικές συνελεύσεις και το καθημερινό μπλοκάρισμα σε κτήρια του ΥΠΑΝ και του ΥΠΕΚΑ, όλες οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν αμέσως μετά τις «διαρροές» για τις διαθεσιμότητες-απολύσεις, ανάγκασαν την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ να κηρύξει και αυτή παναττική 24ωρη απεργία στις 2 Αυγούστου και στάση εργασίας την προηγούμενη μέρα.
Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι πλημμύρισαν το κέντρο της Αθήνας για δυο μέρες. Στον ΟΓΑ η συμμετοχή στην απεργία έφτασε το 90% και έγιναν μαζικές περιφρουρήσεις. Ακόμα και στο ίδιο το «στρατηγείο» του Μητσοτάκη στη Β. Σοφίας, μόλις 20 απεργοσπάστες μπόρεσαν να περάσουν την απεργιακή φρουρά με τη συνοδεία των ΜΑΤ.
Η κυβέρνηση πουλάει τσαμπουκά ότι οι απολύσεις είναι «τετελεσμένο γεγονός» και ότι μέχρι 16 Σεπτέμβρη θα έχουν βγει οι λίστες αυτών που φεύγουν, συνεπικουρούμενη από τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ, που δε χάνουν ευκαιρία να τονίσουν ότι μέσα στα «μπάνια του Αυγούστου» δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια αντιδράσεων από τα συνδικάτα. Όμως, η έκρηξη στα υπουργεία έδειξε πόσο ψεύτικοι είναι οι τσαμπουκάδες τους.
Γι’ αυτό είναι πραγματική η προοπτική να μετατρέψουμε τις αποφάσεις του Μητσοτάκη σε κουρελόχαρτα. Συνεχίζοντας σε κάθε υπουργείο μέσα στον Αύγουστο, κλιμακώνοντας, συντονίζοντας τις κινητοποιήσεις μας σε όλο το δημόσιο. Βάζοντας πίεση και απαιτώντας από την ΑΔΕΔΥ να καλέσει νέα πανελλαδική απεργία και συλλαλητήρια.
Το πρώτο και σημαντικό είναι να μην αφήσουμε να περάσει η λογική της «οικονομίας δυνάμεων» και ότι θα πρέπει να περιμένουμε για να δώσουμε τη «μεγάλη μάχη» το Σεπτέμβρη. Όχι γιατί δεν θα πρέπει από τις πρώτες ώρες του Σεπτέμβρη, μαζί με τους καθηγητές που έχουν αποφασίσει απεργία διαρκείας, να βάλουμε πυρκαγιά στην κυβέρνηση και στην Τρόικα. Αλλά γιατί ο μόνος τρόπος για να προετοιμάσουμε και να οργανώσουμε με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη μάχη είναι να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί εδώ και τώρα. Η οργή μέσα στα υπουργεία τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι ξεχειλίζει. Το έδειξε η συμμετοχή στην απεργία της 2 Αυγούστου που ήταν σχεδόν διπλάσια σε πολλούς χώρους απ’ ότι σε άλλες 24ωρες της ΑΔΕΔΥ. Να μην δώσουμε στον Μητσοτάκη τα χρονικά περιθώρια να σπεκουλάρει καλλιεργώντας αυταπάτες για «εξαιρέσεις» και άλλα παρόμοια ψέματα.
Όλο το Δημόσιο κλειστό
Με γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο αποφασίζουμε απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, μπλοκαρίσματα, συγκεντρώσεις και συνεχίζουμε τη μάχη τώρα. Ταυτόχρονα καλούμε την ΑΔΕΔΥ να κηρύξει 48ωρη πανελλαδική απεργία, αν όχι πριν το Δεκαπενταύγουστο, στις 23 Αυγούστου που βγαίνουν οι υπουργικές αποφάσεις που καταργούν κλάδους, ειδικότητες, οργανικές θέσεις. Ο Σεπτέμβρης πρέπει να βρει όλο το δημόσιο κλειστό!
Το δεύτερο είναι ο συντονισμός. Όχι μόνο ο συντονισμός ανάμεσα στα υπουργεία, αλλά και με όλους τους κλάδους του δημόσιου που παλεύουν ενάντια στα κλεισίματα και τις απολύσεις. Με τα νοσοκομεία, που την προηγούμενη βδομάδα ήταν σε κινητοποιήσεις. Με τους καθηγητές που οργανώνουν τοπικούς συντονισμούς και κινητοποιήσεις με στόχο την καλύτερη προετοιμασία της απεργίας διαρκείας τους αρχές Σεπτέμβρη. Με τους εργαζόμενους στους δήμους. Με την ΕΡΤ. Γι’ αυτό χρειάζεται κάθε σύλλογος ή ομοσπονδία που παίρνει απόφαση για κινητοποίηση να συντονίζεται με τους υπόλοιπους, καλώντας σε κοινές συσκέψεις που θα αποφασίζουν ενιαία πρωτοβουλίες για δράση.
Η συνέχεια, η κλιμάκωση, ο συντονισμός και η οργάνωση μιας μάχης με διάρκεια που έχουμε μπροστά μας, δεν μπορεί να μείνει στα διστακτικά χέρια των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η δημιουργία ή η ενεργοποίηση επιτροπών αγώνα και απεργιακών επιτροπών από κάθε γενική συνέλευση, που θα πάρουν πάνω τους την οργάνωση και τον συντονισμό από τα κάτω σε όλο το δημόσιο. Σε αυτή την κατεύθυνση, σημαντικό ρόλο μπορεί και πρέπει να παίξει ο Συντονισμός Δημοσίου, που φτιάχτηκε την περίοδο των απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στις απολύσεις στους διοικητικούς των ΑΕΙ –ΤΕΙ και στους δήμους το Δεκέμβρη του 2012.
Όλοι μαζί μπορούμε να σταματήσουμε τις απολύσεις και να πετάξουμε στα σκουπίδια όχι μόνο τις λίστες του Μητσοτάκη, αλλά και τον ίδιο, και τον Σαμαρά και όλη τη συγκυβέρνηση των Μνημονίων.
Κώστας Πίττας, γραμματέας τμήματος ΕΜΔΥΔΑΣ τ.ΥΠΑΝ
Ο Αύγουστος μας βρίσκει στους δρόμους
Χιλιάδες εργαζόμενοι πλημμύρισαν το κέντρο της Αθήνας στις απεργιακές συγκεντρώσεις της ΑΔΕΔΥ στις 1 και 2 Αυγούστου, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα ότι οι απολύσεις δεν θα περάσουν. Την Πέμπτη 1η Αυγούστου πραγματοποιήθηκαν δύο συγκεντρώσεις, μια των απεργών στα νοσοκομεία έξω από το Υπουργείο Υγείας και μια στο υπουργείο Εργασίας, που χαρακτηρίστηκε από τη μαζική συμμετοχή των Ομοσπονδιών που υπάγονται στο ίδιο, αλλά και σε άλλα υπουργεία.
Την Παρασκευή 2 Αυγούστου η απεργιακή συγκέντρωση έγινε έξω από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και στη Βουλή. Ακολούθησε απεργιακή συγκέντρωση του ΟΑΕΔ και των Ασφαλιστικών Ταμείων τη Δευτέρα 5 Αυγούστου στην Κλαυθμώνος.
“Χθες το πρωί, Τετάρτη κάναμε μια κατάληψη του κεντρικού κτιρίου του ΟΑΕΔ στην Αλίμου έγιναν γενικές συνελεύσεις και αποφασίσαμε 48ωρη απεργία. Εχουν κλείσει οι περιφερειακές υπηρεσίες του ΟΑΕΔ και του ΟΕΚ” μας είπε η Αθανασία Μπαρακίτη. “Το κλίμα μέσα στους συναδέλφους είναι ότι πρέπει να τους ρίξουμε και είναι ενωτικό αυτό. Αλλιώς δεν γίνεται, μας τελειώνουν. Οσοι ήρθαμε στον ΟΑΕΔ από τον ΟΕΚ, δεκαοκτώ μήνες τώρα, από τον περσινό Φλεβάρη δεν έχουμε σταματήσει να είμαστε στο στόχαστρο, αλλά δεν έχουμε σταματήσει να παλεύουμε. Θα πάμε, όσο πάει. Υπάρχει πλέον άλλη διάθεση, ένα κλίμα ενότητας και συντονισμού, κοινές συνελεύσεις”.
Οι χιλιάδες απολύσεις (ενδεικτικά: 1500 στο Υπουργείο Παιδείας, 3000 στο Υπουργείο Εσωτερικών, 500 στο Υπουργείο Αμυνας, 1500 στο Υπουργείο Υγείας, 600 στο Υπουργείο Εργασίας, 400 στο Υπουργείο Οικονομικών, 400 στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, 500 στο Υπουργείο Πολιτισμού, 750 στο Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, 130 στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης) που αφορούν τις γραμματείες των υπουργείων αλλά και τις υπηρεσίες που καλύπτονται από αυτά, θα φέρουν την πλήρη διάλυση σε ήδη υποστελεχομένους οργανισμούς, υπηρεσίες, νοσοκομεία.
“Οι απολύσεις στον ΟΑΕΔ θα έχουν άμεση επίπτωση στους ανέργους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μπορούν πια να εξυπηρετηθούν, τις πληρωμές τους. Εμείς απαντάμε με αγώνα. Σήμερα και αύριο έχουμε 48ωρη απεργία, συζητιέται η απεργία να γίνει επ' αόριστο. Πρέπει να προχωρήσουμε όλοι μαζί, μόνο έτσι θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι.” μας είπε η Τασούλα, εργαζόμενη επίσης στον ΟΑΕΔ από τον Βόλο.
“Συνολικά 594 άτομα, 20 από την κεντρική υπηρεσία και όλοι οι υπόλοιποι από ασφαλιστικούς φορείς πάνε για διαθεσιμότητα και απόλυση, χτυπιούνται ιδιαίτερα το ΙΚΑ, ο ΟΓΑ, ο ΟΑΕΔ, ο ΟΑΕ. Είπαν ότι μέχρι 23/8 θα βγούνε τα προεδρικά διατάγματα που καταργούν τις ειδικότητες και μέχρι 15/9 θα έχουν βγει σε διαθεσιμότητα τα συγκεκριμένα άτομα” μας είπε την Πέμπτη 1η Αυγούστου ο Νίκος Μποσινάκος από το υπουργείο Εργασίας.“Μέσα στον κόσμο υπάρχει οργή, αγανάκτηση, αγωνία, αλλά και σύγχυση, κάποιοι περιμένουν μπας και τη γλυτώσουν, αλλά νομίζω ότι εκ των πραγμάτων ο κόσμος θα βγει έξω, παρά τη δύσκολη περίοδο - το τέλος του μήνα και οι αρχές Σεπτεμβρίου θα είναι πολύ θερμή περίοδος αγωνιστικά”.
Συγκέντρωση στην Ακρόπολη
“Βία είναι η αποδόμηση του Πολιτισμού” γράφει ένα από τα πανώ των απεργών του ΥΠΠΟ. “Την Τετάρτη έγινε στάση εργασίας και συγκέντρωση στο Υπουργείο Πολιτισμού και στη συνέχεια έγινε συζήτηση στο αμφιθέατρο” μας μεταφέρει η Σταυρούλα Ψυχογιοπούλου. “Ο υπουργός ΥΠΠΟ Παναγιωτόπουλος έλεγε ότι δεν ήταν 'ενημερωμένος' για τίποτε. Το ΥΠΠΟ με 1900 κενές οργανικές θέσεις, υποτίθεται, είχε πάρει εξαίρεση από τις απολύσεις. Την Πέμπτη κάναμε συγκέντρωση στην Ακρόπολη”.
“Πρέπει να γίνει κάτι πιο δραστικό. Συνεχόμενη απεργία, επαναλαμβανόμενες, δεν είναι και εύκολο, αλλά έτσι πρέπει να γίνει” πρόσθεσε η Ρένα, επίσης εργαζόμενη στο ΥΠΠΟ.
Στα πανώ της Πέμπτης 1/8 (ΟΑΕΔ, Υπουργείο Εργασίας, Ασφαλιστικά Ταμεία, ΟΓΑ, ΥΠΕΚΑ, το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, ΥΠΠΟ, ΠΑΜΕ υπουργείου Εργασίας) την Παρασκευή 2/8 προστίθενται αυτά της ΟΛΜΕ, του Αμαλία Φλέμιγκ, της Συνάντησης Εργατικής Αντίστασης, της εργατικής αλληλεγγύης, ενώ μεγάλες ομάδες εργαζομένων κατεβαίνουν από χώρους εργασίας χωρίς πανώ.
“Ηδη στο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, αλλά και στο υπουργείο Ανάπτυξης, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός εργαζομένων βγαίνουν με τη δικαιολογία της κινητικότητας, αλλά στην ουσία απολυμένοι. Και τα δύο υπουργεία έχουν έλλειμμα στο προσωπικό, αρκεί να δει κανείς ότι εμείς στη γενική γραμματεία Ενέργειας είμαστε μείον 85%, στη δε Γραμματεία Βιομηχανίας έχουν έλλειμμα 75% και θέλουν να διώξουν άλλα 35 άτομα” δήλωσε στην εργατική αλληλεγγύη ο Μανώλης Χατζόπουλος, πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων στις Γενικές Γραμματείες Βιομηχανίας και Ενέργειας (τέως ΥΠΑΝ).
“Το να απολυθούν άνθρωποι από τα ασφαλιστικά ταμεία στόχο έχει την ξεθεμελίωση κυριολεκτικά της κοινωνικής ασφάλισης. Οι αγρότες δεν θα έχουν σύνταξη, δεν θα έχουν ασφάλιση, όλα πλέον στους ιδιώτες. Απαντάμε με κινητοποιήσεις και με με κλιμάκωση” μας είπε η Γιώτα Κίτσου, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στον ΟΓΑ. “500 απολύσεις είναι η πρώτη φάση, θα έρθουν και άλλες και να δούμε πως θα μπορέσουμε να σταματήσουμε αυτή τη λαίλαπα. Αν αυτοί δεν θέλουν να αλλάξουν θα τους αλλάξουμε εμείς. Καμιά άλλη λύση” είπε ο Γεράσιμος Μιχαλάτος από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Σε αυτό το μήκος κύματος και τα συνθήματα των συγκεντρώσεων: “Να γίνει διαρκείας η απεργία, μέχρι να φύγουν να παν στη Γερμανία”, “Στο δρόμο, στο δρόμο να σπείρουμε τον τρόμο”, “Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά, αυτές οι απολύσεις θα μείνουν στα χαρτιά”, “Αυτός που πλεονάζει είναι ο Σαμαράς το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλειάς”, “Ούτε διαθεσιμότητες, ούτε απολύσεις εμπρός για απεργίες και καταλήψεις”.
“Κριτήρια”: Το διαίρει και βασίλευε δεν θα περάσει
Ο Μητσοτάκης, ανακοινώνοντας την απόφαση που καθορίζει τα «κριτήρια» για τη διαθεσιμότητα, δήλωσε ότι «αυτά είναι αντικειμενικά, δίκαια και διαφανή». Η αλήθεια είναι ότι η απόφαση είναι ένα όργιο χυδαιότητας. Τα «κριτήρια» είναι άδικα, αδιαφανή και, όσον αφορά στην «αντικειμενικότητα», ο μόνος σκοπός τους είναι να απολύσουν όσους μπορούν περισσότερους και μάλιστα στοχοποιημένα.
Ξεκινώντας από το τελευταίο. Το πιο σημαντικό «κριτήριο» καταλήγει να είναι, όχι το πόσα μόρια μαζεύει κανείς, αλλά το πόσα του κόβονται αν έχει πέσει σε «πειθαρχικό παράπτωμα». Και μην πάει ο νους σας σε κάτι χοντρό, του τύπου «λάδωμα». Όχι. Απλά, αν έχεις «στερηθεί το δικαίωμα προαγωγής από 1-5 έτη»(!) επειδή κάποιος προϊστάμενος σε έβαλε στο μάτι ή επειδή δεν χτύπησες κάρτα κάποιες φορές, σου κόβονται 20 μόρια. Αν σου έχει επιβληθεί και κάποια περικοπή μισθού, κόβονται άλλα 10! Για να έχουμε μια εικόνα σύγκρισης, ένας υπάλληλος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης που είχε διοριστεί προ ΑΣΕΠ, χωρίς μεταπτυχιακό και με 25 χρόνια υπηρεσία, με το ζόρι μαζεύει πάνω από 40 μόρια.
Αλλά πέρα από τις πειθαρχικές ποινές, ούτε τα υπόλοιπα «κριτήρια» υστερούν σε προκλητικότητα. Το να μην έχεις διοριστεί μέσω της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης ή ΑΣΕΠ (όταν αυτά δεν υπήρχαν) μετατρέπεται σχεδόν σε …αδίκημα. Αντίθετα, η εμπειρία που μπορεί να έχει κανείς αποκτήσει μετά από 20 χρόνια υπηρεσίας στο δημόσιο θεωρείται «προσόν» κατώτερης υποστάθμης. Αν είναι δε υποχρεωτικής ή ακόμα και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θεωρείται άχρηστος. Παραφράζοντας το σύνθημα που υπήρχε σε ένα πανό των σχολικών φυλάκων, θα έλεγε κανείς ότι χρειάζεται να έχεις Νόμπελ για να δουλέψεις στο πρωτόκολλο μιας διεύθυνσης ενός υπουργείου. Οι υπόλοιποι… στον Καιάδα!
Όσο και να θέλει ο Μητσοτάκης να σαλαμοποιήσει και να επιβάλει το διαίρει και βασίλευε στους εργαζόμενους στο δημόσιο, τα «κριτήριά» του δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα: κανείς και καμιά δεν μένει στο απυρόβλητο των απολύσεων. Με τις περικοπές θέσεων που έχουν τα νέα οργανογράμματα, ούτε ο διορισμός μέσω ΑΣΕΠ, ούτε τα μεταπτυχιακά θα μπορούν να σταματήσουν το τσεκούρι. Μόνο οι απεργίες και οι καταλήψεις.