H δολοφονία του ηγετικού στελέχους της Χαμάς Αρούρι και άλλων 6 συνεργατών του την περασμένη Τρίτη από ισραηλινό πύραυλο, στην Βηρυτό ήταν η τελευταία απόδειξη για την πολεμική κλιμάκωση που επιδιώκει το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή με τις πλάτες των ΗΠΑ.
Η επιλογή του Αρούρι δεν είναι τυχαία. Σύμφωνα με το Ρόιτερς, ο Αρούρι ήταν ένας από τους βασικούς διαπραγματευτές της Χαμάς στις συζητήσεις που συνεχίζονταν μέχρι και πριν λίγες εβδομάδες για κατάπαυση του πυρός και απελευθέρωση ομήρων. Ήταν ο βασικός διαπραγματευτής της Χαμάς με την Φατάχ και σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν με τις ίδιες τις ισραηλινές αρχές.
Σκοτώνοντας τον «διαπραγματευτή» με το καλημέρα της νέας χρονιάς, το ισραηλινό κράτος έδωσε τη χαριστική βολή και στη «διαπραγμάτευση» για «κατάπαυση πυρός» που ήδη πριν από τις γιορτές ήταν εκτός ατζέντας όχι μόνο του Ισραήλ -που δεν ήταν ποτέ- αλλά και των ΗΠΑ που έσπευσαν να βγάλουν οποιαδήποτε κατάπαυση από το ψήφισμα-«σούπα» του τελευταίου Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το 2023. Ο πρωθυπουργός του Κατάρ δήλωσε σχετικά ότι «η δολοφονία του Αρούρι επηρέασε την ικανότητα της Ντόχας να μεσολαβεί μεταξύ της παλαιστινιακής οργάνωσης και του Ισραήλ».
Όπως βέβαια τυχαίο δεν είναι ότι το χτύπημα έγινε στην καρδιά του Λιβάνου, στην Βηρυτό, κάτι που είχε να συμβεί από το 2006. Το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» περιλαμβάνει πυραυλικά χτυπήματα όπου του γουστάρει ήταν το σαφές μήνυμα της ισραηλινής ηγεσίας που καυχιέται ότι «πολεμάει ταυτόχρονα σε επτά μέτωπα»: Στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη, τον Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη και το Ιράν.
Αλλά τίποτε απολύτως δεν μπορεί κανείς να περιμένει από τον ΟΗΕ και τους διεθνείς θεσμούς σχετικά με την γενοκτονία που επιχειρεί το Ισραήλ στη Γάζα και την αυξανόμενη επιθετικότητά του σε όλη τη Μέση Ανατολή.
Βασικό μέλημα του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μπλίνκεν (που επισκέφθηκε για πολλοστή φορά) αυτές τις μέρες την Τουρκία, την Ελλάδα, την Ιορδανία, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, τη Δυτική Οχθη και την Αίγυπτο είναι να στείλει το μήνυμα ότι οι ΗΠΑ έχουν τον έλεγχο στην περιοχή και να εξασφαλίσει ότι το Ισραήλ θα συνεχίσει να ασκεί τον διπλό ποταπό του ρόλο στη Γάζα και στη Μέση Ανατολή χωρίς αντιδράσεις και με την ανοχή ή τη στήριξη των κυβερνήσεων, δυτικών και αραβικών, για όσο χρειαστεί. Σύμφωνα με την Ουάσιγκτον Ποστ θέλει να προειδοποίησει «κατ’ ιδίαν» το Ισραήλ να μην εισέλθει σε άμεση σύγκρουση με τη Χεζμπολά, γιατί σύμφωνα με τις αμερικανικές εκτιμήσεις δεν θα καταφέρει να την κερδίσει.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ισχυρίζεται ότι «θα ήθελε λιγότερους νεκρούς Παλαιστίνιους αμάχους» λόγω της εσωτερικής και παγκόσμιας κατακραυγής και ότι «ανησυχεί για μια γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή». Αλλά οι ΗΠΑ όχι μόνο συνεχίζουν να προσφέρουν πολιτική, οικονομική και στρατιωτική κάλυψη στο κράτος του Ισραήλ αλλά μπαίνουν και οι ίδιες πιο ενεργά στο πολεμικό παιχνίδι:.
Μέσα στην πρώτη εβδομάδα της χρονιάς αμερικανικές δυνάμεις επιχείρησαν πλήγματα εναντίον σκαφών των Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα, εξέδωσαν τελεσίγραφο μαζί με εννέα συμμάχους τους για γενικευμένες επιθέσεις εναντίον τους στην Υεμένη με βομβαρδισμούς –με τα σχέδια που έρχονται στο φως να περιλαμβάνουν ακόμη και χερσαίες δυνάμεις. Ενώ συνεχίζουν τα χτυπήματά τους σε στόχους στο Ιράκ και στην Συρία.
Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν την επιχείρηση γενοκτονίας του Ισραήλ στην Γάζα για να κάνουν πιο αισθητή τη δική τους στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή, ουδετεροποιώντας τους αντιπάλους του Ισραήλ και τους δικούς τους, μαζεύοντας «συνεργάτες» σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή πάνω σε αυτή την ατζέντα και δίνοντας τελικά αέρα στο ισραηλινό κράτος να εφαρμόζει τη δική του ατζέντα. Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από την «σταθερή» τους τάχα τοποθέτηση για «λύση δύο κρατών».
Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Γκάλαντ, αναφέρθηκε για πρώτη φορά δημοσίως στο σχέδιο του Ισραήλ για «όταν τελειώσει ο πόλεμος», επιδιώκοντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ότι το Ισραήλ κάνει εθνοκάθαρση στην Γάζα. Μίλησε για «ένα είδος παλαιστινιακής οντότητας που θα ελέγχει τη ζωή των πολιτών «αφού οι κάτοικοι της Γάζας είναι Παλαιστίνιοι», είπε ότι δεν θα υπάρξουν εποικισμοί και ότι «την ανοικοδόμηση της Γάζας θα αναλάβουν αραβικά και ευρωπαϊκά κράτη» -και φυσικά όχι το ίδιο! Αλλά κάτω από τις εξής «προϋποθέσεις»:
Ότι η Χαμάς δεν πρόκειται να έχει καθόλου τον έλεγχο στη Λωρίδα της Γάζας, ότι όποιος αναλάβει την «διακυβέρνησή» της δεν θα βλέπει εχθρικά το Ισραήλ, ότι ο ισραηλινός στρατός θα μπορεί να μπουκάρει όποτε θέλει στην Γάζα για να επιβάλει τα παραπάνω αν ο παλαιστινιακός λαός έχει διαφορετική άποψη. Και ότι σε κάθε περίπτωση αυτά θα συμβούν αφού ο ισραηλινός στρατός έχει εξοντώσει ολοσχερώς την Χαμάς και τους μαχητές που πολεμάνε στην Γάζα, μέχρι τον τελευταίο. «Ο πόλεμος δεν πρέπει να σταματήσει μέχρι να επιτύχουμε όλους τους στόχους -την εξάλειψη της Χαμάς, την επιστροφή όλων των ομήρων μας και την υπόσχεση ότι η Γάζα δεν θα αποτελεί πλέον απειλή για το Ισραήλ. Το λέω αυτό τόσο στους εχθρούς μας όσο και στους φίλους μας» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Νετανιάχου. Ενώ ο αρχηγός του επιτελείου του ισραηλινού στρατού μιλώντας σε στρατιώτες (σημ. μέσα στην Δυτική Όχθη!) για τη νέα χρονιά είπε: «Θα πολεμάμε στη Γάζα όλο το χρόνο, αυτό είναι σίγουρο».
Αδυναμία
Με δεδομένη την ολοφάνερη αδυναμία και τις δυσκολίες να υποτάξουν την αντίσταση στην Γάζα και εν «αναμονή» της «εξάλειψης της Χαμάς», το κράτος του Ισραήλ, που μέσα σε τρεις μήνες εξόντωσε μόνο με τους βομβαρδισμούς το 1,5% του πληθυσμού της Γάζας, μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχει εξαλείψει μαζί με το λιμό, το ψύχος και τις αρρώστιες που απλώνονται, το λιγότερο, το 6% του πληθυσμού.
Με δυο λόγια, η επιχείρηση εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας στην πράξη θα κλιμακωθεί ακόμη κι αν αυτό δεν θα λέγεται ρητά. Αλλά ακόμη και αυτό το σχέδιο «διχάζει την κυβέρνηση Νετανιάχου» καθώς συναντά τις σφοδρές αντιδράσεις υπουργών όπως ο Μπεν Γκβιρ που προτείνει να επιστρέψουν Εβραίοι έποικοι στη Λωρίδα της Γάζας μετά τον πόλεμο και να «ενθαρρυνθεί» ο παλαιστινιακός πληθυσμός να «μεταναστεύσει».
Οι εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας ανέδειξαν όμως κάτι ακόμη. Ότι οι Παλαιστίνιοι και γενικότερα οι Άραβες εργάτες στη Μέση Ανατολή δεν έχουν να περιμένουν απολύτως τίποτε από τις αραβικές ελίτ. Όχι μόνο από τον Σίσι, τον βασιλιά Αμπντάλα ή τους σαουδάραβες. Αλλά και από τις ηγεσίες που στα λόγια καταγγέλλουν τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Αυτό έγινε καθαρό από την τοποθέτηση του ηγέτη της Χεσμπολά Νασράλα μετά την επίθεση στην Βηρυτό ότι δεν θα προβεί σε αντίποινα που θα θέσουν σε κίνδυνο το «εθνικό συμφέρον του Λιβάνου» μένοντας ξανά σε μια προειδοποίηση ότι «αν ο εχθρός αποφασίσει να κάνει πόλεμο στον Λίβανο, η απάντησή μας στα πεδία των μαχών δεν θα έχει όριο ούτε περιορισμό σε όπλα και στόχους». Λίγες μέρες μετά, το Ισραήλ σκότωσε τον ανώτερο διοικητή της Χεζμπολά στον Λίβανο. Ο Νασράλα επίσης ξεκαθάρισε στην ομιλία του ότι ο «άξονας της αντίστασης» στο Ισραήλ, δεν υπόκειται σε κάποια κεντρική καθοδήγηση του Ιράν όπως υπαινίσσεται η Δύση και ότι οι «αντιστασιακές ομάδες» έχουν το δικό τους στρατηγικό όραμα και τη δική τους τοπική ατζέντα αναφερόμενος ρητά στους Χούθι λέγοντας ότι «δεν είναι εργαλεία που ενεργούν για το Ιράν» και φωτογραφίζοντας την Χαμάς και την «πλημμύρα του Αλ Άκσα».
Αυτήν την εικόνα επιβεβαίωσε η στάση του καθεστώτος στο Ιράν μετά την βομβιστική επίθεση με τους 100 νεκρούς από τρομοκρατικό χτύπημα, την ευθύνη του οποίου ανέλαβε το ISIS, δίπλα στον τάφο του Σουλεϊμανί, του ιρανού στρατηγού που είχαν δολοφονήσει οι ΗΠΑ με χτύπημά τους στο Ιράκ πριν ακριβώς τρία χρόνια. Ο Τζαμσιντί, πολιτικός σύμβουλος του προέδρου Ραϊσί, είπε ότι «η ευθύνη για αυτό το έγκλημα βαραίνει το αμερικανικό και το σιωνιστικό καθεστώς και η τρομοκρατία δεν είναι παρά εργαλείο». Αλλά ο πρόεδρος Ραϊσί περιορίστηκε να πει ότι «οι δράστες θα εντοπιστούν και θα τιμωρηθούν». Ας σημειωθεί ότι ανήμερα των Χριστουγέννων άλλο ισραηλινό χτύπημα στην Δαμασκό στην Συρία είχε οδηγήσει στην δολοφονία του Ιρανού ταξίαρχου Μουσαβί.
Βέβαια οι κλιμακούμενες προκλήσεις και επιθέσεις του αποθρασσυμένου Ισραήλ εμπεριέχουν τον κίνδυνο ανά πάσα στιγμή, να ανατρέψουν αυτές τις ισορροπίες με το Ιράν και την Χεζμπολά και να μετατρέψουν τους σποραδικούς εκατέρωθεν βομβαρδισμούς και αψιμαχίες με την τελευταία σε κανονικό πόλεμο. Ο μόνος αξιόπιστος σύμμαχος της Παλαιστινιακής Αντίστασης είναι το αραβικό πεζοδρόμιο που συνεχίζει να κατεβαίνει στους δρόμους από την Ιορδανία μέχρι την Υεμένη και το κίνημα αλληλεγγύης στις χώρες της Δύσης που στις 13 Γενάρη θα κάνει ξανά αισθητή την παρουσία του σε όλο τον κόσμο κόντρα στο σχέδιο εθνοκάθαρσης του Ισραήλ και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.