Τον λόγο στη συγκέντρωση πήραν οι υποψήφιοι με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Νίκος Αδαμόπουλος, Νίκη Αργύρη, Νικόλας Σκούφογλου, Ελένη Βαφειάδου, Έλλη Πανταζοπούλου, Φωτεινή Θανάσουλα και Κώστας Παπαδάκης. Την παρουσίαση έκαναν η Αργυρή Ερωτοκρίτου και ο Γιώργος Παπανικολάου.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στάθηκε στην πρώτη γραμμή του αντιφασιστικού αγώνα μέσα και έξω από τα δικαστήρια και παράλληλα στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ήταν πρώτη σε κάθε διαδήλωση ενάντια στις απαγορεύσεις της πανδημίας, ήταν παρούσα σε όλες τις κινητοποιήσεις και πρωτοστάτησε στον χώρο της δημόσιας Yγείας, του Πολιτισμού, της τοπικής αυτοδιοίκησης, στον αγώνα ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή.

Ηταν πρωτοπόρα στην υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών ενάντια στα φασιστικά υπολείμματα της Χρυσής Αυγής. Ήταν πρωτοπόρα στον αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια στη δήθεν αξιολόγηση, στους αγώνες των συμβασιούχων για να κατοχυρώσουν την θέση εργασίας τους, στους αγώνες των υγειονομικών για να αποτρέψουν την διάλυση του δημοσίου συστήματος Yγείας, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις απολύσεις. 

Ηταν πρωτοπόρα στην δίκη της Χρυσής Αυγής σε όλες τις κινητοποιήσεις του αντιφασιστικού αγώνα, στο νικηφόρο αποτέλεσμα που κορυφώθηκε με την καταδικαστική απόφαση στις 7/10/20 και συνεχίζει. 

Ηταν πρωτοπόρα στις πλατείες, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές και στους δρόμους, παντού όπου εκδηλώθηκε η λύσσα της απαγόρευσης των συναθροίσεων και αστυνομικής καταστολής, με ανελέητο ξύλο και χημικά, σκευωρίες και διώξεις.

Είναι πρωτοπόρα με τη συμμετοχή και τις παρεμβάσεις της σε όλα τα σωματεία και συνδικάτα, τις επιτροπές και κάθε μορφής συλλογικότητες αγώνα, σε όλους τους Δήμους και τις Περιφέρειες που εκπροσωπείται σε όλη την Ελλάδα στους μικρούς και μεγάλους αγώνες.

Αυτή την πρωτοπόρα στάση της στους αγώνες την πληρώνει με συλλήψεις, διώξεις, δίκες και πρόστιμα.

Σύντροφοι μας από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, από το Ναύπλιο και το Άργος διώκονται και δικάζονται για την συμμετοχή τους στο κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς. Σύντροφοι από την Καρδίτσα για την συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις στα Άγραφα. Δεκάδες φοιτητές από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τα Χανιά και αλλού για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις με κακουργηματικές διώξεις. Σύντροφος από την Καλαμάτα επειδή περιφρούρησε απεργία. Εκατοντάδες εργαζόμενοι, νεολαίοι, διαδηλωτές, φοιτητές, απεργοί, ακόμα και δικηγόροι στο Πολυτεχνείο του 2020 στις 6 Δεκεμβρίου 2020 (μέρα μνήμης δολοφονίας Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου) από όλη την Ελλάδα σέρνονται σε δεκάδες δίκες και εκατοντάδες από αυτούς είναι αντιμέτωποι με πρόστιμα.

Οι γιατροί μας, ο Κώστας Καταραχιάς, η Αργυρή Ερωτοκρίτου, ο Νικόλας Σκούφογλου και άλλοι πλήρωσαν με εκδικητικές απολύσεις, μεταθέσεις και απειλές πειθαρχικών διώξεων για τη δράση τους ενάντια στη διάλυση της δημόσιας Yγείας.

Αγωνιστές

Αλλά έτσι είναι οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν ενσωματώθηκαν, δεν εξαγοράστηκαν, δεν ξεγελάστηκαν και δεν εξαπάτησαν.

Μας λένε ξανά για τη χαμένη ψήφο. Χαμένη είναι η ψήφος στα κυβερνητικά κόμματα που είναι “μεγάλα” χάρη στην καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ της λίστας Πέτσα, χάρη στο καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα του ορίου 3% που με θράσος ονομάζουν απλή αναλογική, χάρη στην λεόντεια κατανομή του δωρεάν ραδιοτηλεοπτικού διαφημιστικού χρόνου που δεν είναι φυσικά ισότιμος όπως πρέπει.

Χαμένη είναι η ψήφος στα κόμματα που διεκδικούν το ρόλο του κυβερνήτη γιατί νομιμοποιεί το μέλλον της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, της δημόσιας Υγείας και της δημόσιας Παιδείας, των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης, της καταστροφής του περιβάλλοντος και της υπεράσπισης του κέδρους απέναντι στην ανάγκη να ζήσουμε, όλων αυτών που σημαίνουν κέρδη για αυτούς και νεκρούς για μας, όπως στη Μάντρα, στο Μάτι, στα Τέμπη.

Είναι χαμένη γιατί νομιμοποιεί το μέλλον της αστυνομοκρατίας και της καταστολής, του σεξισμού, των γυναικοκτονιών, της παιδικής πορνείας και των κυκλωμάτων παιδοβιαστών, του ρατσισμού, του πνιγμού των προσφύγων στη θάλασσα και στα σύνορα. Της απειλής του πολέμου στη γειτονιά μας, στην Ουκρανία και στον κόσμο.

Να γιατί είναι χαμένη η ψήφος σε αυτούς. 

Μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ: Ψηφίστε εμάς για να φέρουμε την Αλλαγή. Ποια αλλαγή να φέρουν; Την αλλαγή του Τρίτου Μνημονίου; Την αλλαγή του ΌΧΙ σε ΝΑΙ; Τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και την παύση προστασίας της πρώτης κατοικίας; Εκείνη την αλλαγή που μας έφερε στην εξουσία τον Μητσοτάκη και τον έκανε να διεκδικεί ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στην αριστερά ο πρωθυπουργός της οικογενειοκρατίας, του επιτελικού παρακράτους, των υποκλοπών.

Αλλά είναι χαμένη και κάθε ψήφος που μένει μόνο στην ψήφο. Γιατί στο τέλος καμία εκλογή δεν αρκεί για να φέρει νίκες στο λαό και ήττες στο σύστημα, αν ο λαός δεν διεκδικήσει με την ενωτική και αγωνιστική του πάλη να τις πετύχει.

Γιατί τη νίκη θα την φέρει μόνο ο αγώνας στον δρόμο και όχι οι βουλευτές και οι θεσμοί. Αλλά αυτός ο αγώνας χρειάζεται όχι μόνο την κινηματική του πρωτοπορία, αλλά και την πολιτική του ταυτότητα και την πολιτική του προοπτική.

Και μόνο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ των αγώνων και των αγωνιστών  η ψήφος δεν είναι χαμένη.

Γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το ΟΧΙ που δεν θα γίνει ΝΑΙ.
Γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η αριστερά του μέλλοντος
Γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το μέλλον της αριστεράς.
Και γιατί η αριστερά είναι το μέλλον της κοινωνίας. 

Οι φετινές εκλογές διεξάγονται μέσα σε εκρηκτικές συνθήκες, ανάμεσα σε δύο κόσμους που συγκρούονται. Από την μια ο δικός τους κόσμος με το βάθεμα της κρίσης σε όλα τα επίπεδα. Μία κρίση πολύπλευρη και μακρόσυρτη που εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους. Από τον πόλεμο και την κλιματική καταστροφή μέχρι την οικονομία που μπαίνει σε μία νέα ύφεση παρά τις προσδοκίες όλων των κεντρικών επιτελείων ότι έρχεται μία νέα ανάκαμψη.

Την ίδια ώρα όμως υπάρχει ο δικός μας κόσμος, της αντίστασης και των αγώνων του εργατικού κινήματος και της νεολαίας που σε όλη την τετραετία της κυβέρνησης της ΝΔ δεν σταμάτησαν να δίνουν οικονομικούς και πολιτικούς αγώνες βάζοντας φρένο στις επιθέσεις τους.

Μόλις την προηγούμενη βδομάδα το μήνυμα που ήρθε από τις φοιτητικές εκλογές είναι ότι η πλειοψηφία στις σχολές είναι στα Αριστερά. Η Αριστερά συνολικά και με τις δυνάμεις της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ενισχυμένες κατόρθωσαν να εκφράσουν την ριζοσπαστικοποίηση και την αριστερή στροφή της νεολαίας στις σχολές, δίνοντας ένα δυνατό χτύπημα στην κυβέρνηση λίγες μέρες πριν τις εκλογές.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έπαιξε και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις μέσα στην περίοδο της κρίσης. Καταρχάς με την στήριξη και το άπλωμα των αγώνων ενάντια στην διάλυση της Υγείας, της Παιδείας και τις ιδιωτικοποιήσεις οργανώνοντας τις μάχες στους εργατικούς χώρους από την αρχή της διακυβέρνησης της ΝΔ. Μάχες που δεν έχουν σταματήσει ακόμα και σήμερα, λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Στους δήμους σήμερα το πρωί γίνανε καταλήψεις ενάντια στις απολύσεις, οι εκπαιδευτικοί την προηγούμενη βδομάδα δώσανε άλλη μία ήττα στην Κεραμέως ενάντια στους αξιολογητές, τα νοσοκομεία βγαίνουν με κινητοποιήσεις ενάντια στην υποστελέχωση.

Χρειάζεται να θυμηθούμε τον ρόλο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την αρχή της πανδημίας. Κόντρα στις απαγορεύσεις και την προσπάθεια να πείσουν τον κόσμο για την ατομική ευθύνη, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπήκαν μπροστά μέσα στα νοσοκομεία ξεσηκώνοντας το υγειονομικό κίνημα με την απεργία στις 7/4/2020 με αιτήματα τις προσλήψεις, τις μονιμοποιήσεις και την κρατικοποίηση των ιδιωτικών κλινικών χωρίς αποζημίωση για τους κλινικάρχες για να κρατηθεί όρθιο το ΕΣΥ.

Την σκυτάλη πήραν μετά οι εκπαιδευτικοί, οι εργάτες του επισιτισμού, οι καλλιτέχνες και οι φοιτητές.

Μέσα από αυτή την διαδρομή των συνεχιζόμενων αγώνων φτάσαμε στην έκρηξη στις 8 Μάρτη με ένα οργισμένο κίνημα για το ταξικό έγκλημα των Τεμπών όπου 2.7 εκατομμύρια εργάτες, εργάτριες και νεολαίοι απέργησαν ενάντια στις δολοφονικές συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έβαλε ένα ξεκάθαρο αίτημα για κρατικοποίηση των δημοσίων αγαθών, του ΟΣΕ, του νερού χωρίς αποζημίωση για τα αφεντικά κάτω από εργατικό έλεγχο. 

Από τους πρώτους στόχους που έβαλε αυτή η κυβέρνηση ήταν να τσακίσει την εργατική αντίσταση και δεν το κατάφερε. Ακόμα και μέσα στην περίοδο του λοκνταουν και τις απαγορεύσεις δεν κατάφεραν να σταματήσουν τις πορείες και τις απεργίες. Παρά την αστυνομική καταστολή δεν σταμάτησαν τις διαδηλώσεις ούτε στις 17 Νοέμβρη του 2020, ούτε στις 6 Δεκέμβρη στην επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου. Ήταν η αποφασιστικότητα των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που από την αρχή έβαλε ότι στην τρομοκρατία απαντάμε με διαδηλώσεις.

Δημοκρατικές ελευθερίες

Έφτασε αυτή η κυβέρνηση μέχρι το σκάνδαλο των υποκλοπών ξεθάβοντας μηχανισμούς καταστολής του βαθέος κράτους και αυτό ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκε στο κέντρο της οργάνωσης της σύγκρουσης με ένα κράτος και μία κυβέρνηση που χτυπάει τις δημοκρατικές μας ελευθερίες βάζοντας το αίτημα: Να διαλυθεί τώρα η ΕΥΠ και η αστυνομία και οργανώνοντας ένα συλλαλητήριο έξω από την Βουλή με τις δυνάμεις της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και τα συνδικάτα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει παίξει ρόλο μέσα στο κίνημα για να ξεδιπλωθούν οι αντιστάσεις ενάντια στις πιο βάρβαρες επιθέσεις της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του συστήματος.

Μιας κυβέρνησης που από την πρώτη στιγμή έχει βάλει στο στόχαστρο τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Από τα pushbacks στο Αιγαίο και τα νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έστησε στα νησιά, μέχρι τη δολοφονική επέκταση του φράχτη στον Έβρο. 

Ο κυβερνητικός ρατσισμός φουντώνει πανευρωπαϊκά και διεθνώς. Οι επιθέσεις στους μετανάστες χωρίς χαρτιά από την Ιταλία και τη Γαλλία μέχρι τις δολοφονίες των Μαύρων στις ΗΠΑ, οι δολοφονίες προσφύγων στη θάλασσα και στα σύνορα, είναι επιλογή ενός συστήματος που σαπίζει. 

Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ΚΕΕΡΦΑ έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης των προσφύγων και των μεταναστών. Από τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν το Γενάρη του 2013 μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα όπου η αντιφασιστική οργή συνδέθηκε με την πανεργατική απεργία απαιτώντας να κλείσουν τα γραφεία- ορμητήρια της Χρυσής Αυγής. Από τις διαδηλώσεις για να πέσει ο φράχτης στον Έβρο το 2016, μέχρι τις μάχες γειτονιά τη γειτονιά ενάντια στις ρατσιστικές επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου.

Βάζοντας ξεκάθαρα πως η μάχη ενάντια στους φασίστες είναι ταυτόχρονα μάχη ενάντια στο ρατσισμό. Πως οι ρατσιστικές πολιτικές είναι αυτές που τροφοδοτούν και οπλίζουν τα τάγματα εφόδου. Παλεύοντας μαζί με τις κοινότητες μεταναστών και τους πρόσφυγες για ανοιχτά σύνορα, νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, άσυλο, στέγη και Υγεία για όλους και όλες. 

Έτσι έχουμε φτάσει στο να βγαίνει η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος και να λέει ανοιχτά: στηρίξτε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Έτσι φτάσαμε, με τη συστηματική παρέμβαση σε χώρους δουλειάς, νεολαίας, γειτονιές, με χιλιάδες πρωτοβουλίες και διαδηλώσεις, με την οργάνωση της 18 Μάρτη τη διεθνή μέρα κατά του ρατσισμού, να συνδεθούν όλα τα ρυάκια του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος στη μάχη για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Φτάσαμε στην ιστορική 7 Οκτώβρη 2020 μέσα από αυτές τις επιλογές και μάχες. Τα αιτήματα των μεταναστών και των προσφύγων έγιναν κτήμα εκατοντάδων εργατικών σωματείων αναδεικνύοντας ότι μόνο με αυτή τη δύναμη, της εργατικής τάξης, μπορούμε να τα υλοποιήσουμε. Για να μπουν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία, για να σπάσουν οι “αιμοδοσίες μόνο για Έλληνες”, για να υπάρχει περίθαλψη χωρίς αποκλεισμούς, να ζήσουν όλοι και όλες μέσα στις πόλεις και όχι στα στρατόπεδα θανάτου.

Με τη δύναμη της εργατικής τάξης που έχει αποδείξει ξανά και ξανά ότι μπορεί να κάνει τις πολιτικές συνδέσεις και να κάνει την αντισυστημική της οργή δύναμη ανατροπής, δώσαμε και τη μάχη ενάντια στο σεξισμό. Η φετινή 8 Μάρτη ήταν ένα ορόσημο! Για 5η χρονιά, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Κίνησης για την Απεργιακή 8 Μάρτη, μπήκαν μπροστά για να εξασφαλίσουν ότι η διεθνής μέρα των γυναικών είναι πανεργατική απεργία που διεκδικεί όλα τα αιτήματα του γυναικείου κινήματος. Ίση αμοιβή για ίση εργασία, δωρεάν κι ελεύθερες εκτρώσεις, μαζικές προσλήψεις  σε παιδικούς σταθμούς και σχολεία, σωματεία – ασπίδα ενάντια στις σεξουαλικές παρενοχλήσεις στους χώρους δουλειάς. 

Μια απεργία που αγκαλιάζει το σύνθημα ότι οι ζωές των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων μετράνε το ίδιο, που απαιτεί να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Ζακ Κωστόπουλου. Οι αγώνες ενάντια στο σεξισμό, την ομοφοβία και την τρανσφοβία είναι συνδεδεμένοι με τους αγώνες της τάξης ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και το σύστημα που υπηρετεί. 

Απεργιακή 8 Μάρτη

Κι αυτό φάνηκε με τον καλύτερο τρόπο όταν η φετινή απεργιακή 8 Μάρτη συνδέθηκε με την απεργία ενάντια στο κυβερνητικό έγκλημα των Τεμπών. Τα εκατομμύρια που απήργησαν και διαδήλωσαν σε κάθε γωνιά της χώρας έκαναν τη σύνδεση πως η ίδια κυβέρνηση που ιδιωτικοποιεί τα πάντα στο διάβα της δολοφονώντας από τα Τέμπη μέχρι τα σύνορα, είναι η ίδια που οργανώνει ημερίδες για το αγέννητο παιδί, που καλύπτει παιδοβιαστές σαν το Μίχο, Λιγνάδηδες, γόνους εφοπλιστών που βιάζουν ανενόχλητοι, εκτρέφει Μπαλάσκες που κλείνουν το μάτι της ασυλίας στους γυναικοκτόνους.

Είναι η ίδια τάξη που κάνει καθημερινά τις συνδέσεις. Μπαίνει μπροστά να υπερασπιστεί τις μαίες στα νοσοκομεία, να κοντράρει την ιδιωτικοποίηση των Παίδων, να απομονώσει τρανσφοβικές συμπεριφορές (όπως στο μουσικό σχολείο Ιλίου). 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η Κίνηση για την Απεργιακή 8 Μάρτη ήταν και είναι μέσα σε κάθε μάχη που αναδεικνύει αυτά τα αιτήματα, συνδέοντάς τα και γενικεύοντάς τα προς τη συνολική σύγκρουση. Πιάνοντας το νήμα από τις εργάτριες της Ρωσίας που το 1917 μπήκαν μπροστά πυροδοτώντας τη νικηφόρα εργατική επανάσταση, θέλουμε δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να δυναμώσουν οι αγώνες που διεκδικούν ότι κάθε μαγείρισσα, νοσηλεύτρια, μετανάστρια μπορεί να κυβερνάει συλλογικά με την τάξη μας!