Ένα μήνα κατάληψης και λειτουργίας κάτω από τον έλεγχό τους συμπληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της ΕΡΤ στο ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής και τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ και της ΕΡΑ σε όλη την Ελλάδα.
Από την Τρίτη 11 Ιούνη, που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σίμος Κεδίκογλου, ανακοίνωνε την απόφαση της κυβέρνησης για κλείσιμο της ΕΡΤ το ίδιο βράδυ και την άμεση απόλυση περισσότερων από 2600 εργαζομένων, πολλά πράγματα δεν είναι ίδια.
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, πρώτα απ' όλα έδωσαν μια γερή σφαλιάρα που τσάκισε το success story του Σαμαρά, ακριβώς την περίοδο που ετοιμαζόταν να γιορτάσει τον ένα χρόνο κυβερνητικών “επιτυχιών”. Ουσιαστικά έριξαν μια κυβέρνηση, αναγκάζοντας τη ΔΗΜΑΡ να αποχωρήσει από αυτήν και τον Σαμαρά να σχηματίσει καινούργια, δικομματική, χωρίς καν ψήφο εμπιστοσύνης από τη βουλή και με αμφίβολη τη βιωσιμότητά της.
Κατάφεραν από την πρώτη μέρα κατάληψης να γίνουν το κέντρο για ολόκληρη την εργατική τάξη. Δύσκολα μπορεί να υπολογιστεί πόσες εκατοντάδες χιλιάδες συμπαραστατών έχουν βρεθεί αυτό το μήνα στο προαύλιο στην Αγ. Παρασκευή, αλλά και σε σταθμούς της ΕΡΤ σε όλη την Ελλάδα. Ομοσπονδίες και σωματεία με κέντρο την ΕΡΤ κάνουν την απόπειρα να συντονιστούν από τα κάτω, ενώ η Γενική Απεργία στις 13 του Ιούνη, θύμισε τις πιο μεγάλες απεργιακές μάχες που γκρέμισαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Σύνθημα
Το “θα γίνουμε ΕΡΤ” είναι το σύνθημα που ενώνει από τους εργάτες και τις εργάτριες του Κατσέλη, μέχρι αυτούς των Τσιμέντων Χαλκίδας, τα νοσοκομεία που θέλει να κλείσει ο Μπουμπούκος, τους δημοτικούς υπαλλήλους που αντιμετωπίζουν διαθεσιμότητες και απολύσεις κλπ.
Κατάφεραν να μετατρέψουν ένα κανάλι που πολλές φορές χαρακτηριζόταν “κυβερνητικό”, σε φωνή καθενός που δίνει μάχες στο χώρο του για να μην περάσουν οι επιθέσεις κυβέρνησης και Τρόικας. Το “καλύτερο τηλεοπτικό πρόγραμμα που 'χουμε δει” είναι η κοινή διαπίστωση πάνω από 4,5 εκατομμυρίων τηλεθεατών που έχουν μπει από την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο στο διαδικτυακό πρόγραμμα της κατειλημμένης ΕΡΤ. Για πρώτη φορά, η δύναμη που παρέχει ένας κολοσσός των ΜΜΕ βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων.
Διέλυσαν μια σειρά δισταγμούς κι επιχειρήματα που αποτελούσαν ανάχωμα για το ξεδίπλωμα και την προοπτική των αγώνων. Επιχειρήματα που διαχώριζαν “κυριλέ” εργαζόμενους με συναδέλφους τους σε βαριές βιομηχανίες, τσακίστηκαν στην πράξη αλλά και στις συνειδήσεις ενός ολόκληρου κόσμου. Επιχειρήματα που έλεγαν ότι οι μεγάλοι αγώνες μας τελείωσαν, ιδιαίτερα μετά τις επιστρατεύσεις και το ξεπούλημα του αγώνα στην ΟΛΜΕ, πήγαν περίπατο από τις 11 του Ιούνη. Το ίδιο και οι απόψεις που θεωρούσαν την κυβέρνηση νικήτρια και παντοδύναμη. Ακόμα κι απόψεις που υποτιμούσαν τον εργατικό έλεγχο ως υψηλή πολιτική και υπόθεση κάποιων “μυημένων”, αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να σταθούν.
Πιο σημαντικό από όλα ότι το “εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά” του συνθήματος, γίνεται μαζική συνειδητοποίηση εξαιτίας αυτής της μάχης. Τόσο μέσα όσο κι έξω από την ΕΡΤ. Πατώντας στους ώμους των αγώνων στη Χαλυβουργία, στο Άλτερ, στην Ελευθεροτυπία και δεκάδες άλλους χώρους, κάνοντας όμως πολλά βήματα μπροστά.
Ένα μήνα μετά η ΕΡΤ συνεχίζει, μπορεί και πρέπει να νικήσει.